راز هفتاد و ششم:
انتظارات متناسب با سن و توانایی‌های کودک داشته باشید.
بهتراست به فرزندتان بگویید چه انتظاری از او دارید و چه رفتاری را می پسندید. برای این منظور با او راجع به خواسته هایشان صحبت کنید و از ارائه توضیح و استدلال پرهیز کنید. پس از بیان انتظارات خود از کودک سؤال کنید آیا متوجه شده است که چرا چنین انتظاری از او دارید یا خیر. این کار را ادامه دهید تا اینکه به تدریج نظم مورد نظر شما را بپذیرد.
راز هفتاد و هفتم:
برای آموزش مدیریت خشم به کودک، در ابتدا باید از کودک خواست که در مورد احساسش حرف بزند و بتواند احساس خود را پیدا کند. وقتی کودک عصبانی است، روبروی او قرار بگیرید، به چشمان او نگاه کنید، او را لمس کنید و بگویید می دانید او چه احساس دارد. به طور مثال به او بگویید: «می‌دونم ازاین که ما تو را تنها می گذاریم می ترسی.» احساس کودک را تائید کنید و بگویید: «تو حق داری از دست من عصبانی باشی، چون دوست داشتی تلویزیون نگاه کنی، ولی باید به فروشگاه می رفتیم.» به کودک یاد بدهید که هنگام خشم اجازه ندارد حرف زشت بزند یا صدای خود را بالا ببرد.
راز هفتاد و هشتم:
چنانچه فرزند شما مسئله‌ای را که او را آزار می دهد یا باعث اضطراب او می شود برای شما تعریف کرد، حتی اگر خیلی هم پیش پا افتاده بود هیچ گاه به او نخندید یا واکنشی نشان ندهید که او احساس حماقت کند. چون این کار شما باعث می شود کودک کم کم مشکلات خود را بروز ندهد و اگر زمانی مورد آزار قرار گرفت با شما مشورت نکند.
راز هفتاد و نهم:
به کودک بیاموزید که با افراد غریبه صحبت نکند یا نباید هدیه‌ای از غریبه ها دریافت کند حتی شکلات یا آدامس. البته به کودک خود آموزش دهید که گاهی استثناهایی هم وجود دارد. مثلاً اگر در خیابان گم شد باید پیش پلیس برود و از آن ها کمک بخواهد.
راز هشتادم:
وقتی کودک شما خوب غذا می خورد نباید او را تشویق کنید یا به او پاداش و جایزه بدهید. غذاخوردن کار خارق‌العاده یا کاری نیست که موجب تشویق و پاداش باشد.
کودک باید بداند که ما غذا می خوریم برای اینکه نیاز به غذا داریم و نه برای خوشایند پدر و مادر یا در ازای جایزه و تشویق.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)