بلاتکلیفی تمام نشدنی و پشیمانی از ازدواج 2

[maryam123]

چراسلام ملودی جان

در پست های اخیر همه یکصدا بهت گفتیم نرو و نکن و صبر کن و ...اما پات رو کرده بودی در یک کفش که من طلاق میخوام و اگر نرم مهلتم تمام میشه و ....من شخصا بهت گفتم هیچ تصمیمی نگیر و بذار اروم بشی.اما چیکار کردی؟در همان اوج تنش تصمیم گرفتی و رفتی.به نظرت این رفتار و این تصمیمات درسته ؟! چرا انقدر عجول هستی ؟چرا لجباز هستی ؟ما اگر چیزی بهت میگیم از سر دلسوزی و درک شرایطتت هست که میگیم.دلخور نشو از کسی عزیزم.ما بهت گفتیم نرو اما گفتی مهلت طلاق تموم میشه.پس میتونستی نری اما رفتی....

بگذریم از این حرفا...من نمیدونم تصمیم درستی گرفتی که برگشتی و صیغه طلاق جاری نشد.واقعا باتوجه به روحیاتت و وضع زندگیت نمیدونم کا درستی بوده یا غلط....اما اما اما....دقت کن.تا این مرحله پیش رفتی و برگشتی.قبح محضر برای هر دو تون ریخت.دفعه بعد اگر مجددا همچین تصمیمی بگیرید ممکنه به این راحتیا قضیه ختم به خیر نشه....
کلا همسرت رو بذار کنار.یکمی اروم تر پیش برو.یکم با ارامش بیشتر.چه میخواهی با این اقا بمونی و چه میخواهی جدا بشی...یکسری هیجانات مدیریت نشده داری که بسیار اسیب زاست.مدتی کاملا دست از سر همسرت بردار.فکر مجردی ...فکر کن اصلا نیست.خودت رو قوی کن.روحیه ضعیفی داری.در یک سیکل بچه گانه گیر کردی.هم تو و هم همسرت.مگه الکیه بلند میشید میرید محضر و تا مراحل اخر میرید و بعد با یه نصیحت بهم فرصت میدین....خب این فرصت رو در شرایط خیلی بهتر هم میتونستین بهم بدین....


حالا تصمیم جدیدت چیه؟برای بهبود حال روحی خودت و مسئولیت پذیر کردن همسرت چه برنامه ای داری ؟

[Shayeste]

ملودى جان لحن جملات رو از پشت دستگاه كامپيوتر نميشه خوند. اون چيزى كه باعث ميشه لحنم به نظرت تند بياد، استفاده از جملات انتقاديه. جاى ديگه هم ديدم كه به خاطر پشتيبانى يكى از كاربرا از رفتار اشتباهت ازش تشكر كرده بودى فقط چون با تو هم فكر بود. درسته كه تو برخوردها و جملاتت خيلى صبورانه پاسخ ميدى ولى اينكه خودت يك تنه تصميم بگيرى و بعد هركسى باهات همراه شد بهترينه و هركى بگه اشتباه ميكنى بده، باعث ميشه هميشه درحال درجا زدن باشى. اين يكى از مهمترين قسمت هاييه كه تو زندگى با همسرت ناديده گرفتى. ذهنيتت اينه "ملودى درست فكر ميكنه، درست عمل ميكنه، پس بايد همه و من جمله همسرش تاييدش كنن" تو اصلا مستقيما اين جمله رو به ذهنت نميارى و بنابراين متوجه نشدى كه دارى بر اساس چه پيش فرضى رفتار ميكنى! بايد تمرين كنى كه توى اين زندگى اشتراكى براى همسرت هم سهمى قائل باشى هرچند كه خداى اشتباه باشه. تو نبايد سهم همسرت رو هم اشغال كنى. فقط ميتونى كمك كننده و راهنمايى دهنده باشى تااااااازه اون هم به صورت كاملا نامحسوس نه اينقدر مستقيم!


در مورد اون جمله كه گفتم خودت تهديد ميكنى و خودت هم آشتى، منظورم اينه كه همسرت هيچ نقش فعالى نداره. يكم خودت رو بذار جاى ايشون. يه روز بهش ميگن جدا ميشى يه روز ميگن نميشى. و همه اينها از سمت تو داره اتفاق ميوفته. الان همسرت رو در تصميم گيرى براى خواستن اين زندگى، فرستادى تو جايگاه منفعلانه! خب چطورى خودش حس كنه كه اين زندگى رو ميخواد تا حالا بعد بياد براش تلاش كنه؟!

[ملودی 94]

ممنونم شایسته عزیز

اگر دقت کرده باشید و هر دو تاپیک من رو از ابتدا تا انتها مرور بفرمایید می بینید که من در هر پستی ازهر کاربری که لطف می کنه وقت میذاره و برام نظر می نویسه تشکر کردم و لایک گذاشتم ... و این در تمام پستهای تاپیک های من بدون استثنا موجوده ... صرفا تشکر بخاطر نظر گذاشتنشونه و هیچگونه ربطی به مخالفت و موافقتشون با عقاید بنده نداره...

یه مرور کنید متوجه میشید

اگر یه مرور بفرمایید می بینید که هم تشکر و لایک گذاشتم و هم زبونی و حتی با ذکر نام از تمام کاربرانی که برام نظر گذاشتن تشکر کردم ... حتی خود شما ...

[Shayeste]

منظورم كليك روى دكمه تشكر و لايك نبود. تو بطن صحبت ها بود.
در هر حال اگر پست هاى من براتون آزاردهنده ست، توى تاپيك هاى شما پست نميذارم. براتون آرزو ميكنم شادى و آرامش به زندگيتون راه پيدا كنه. موفق باشى

[ملودی 94]

منظورم كليك روى دكمه تشكر و لايك نبود. تو بطن صحبت ها بود.
در هر حال اگر پست هاى من براتون آزاردهنده ست، توى تاپيك هاى شما پست نميذارم. براتون آرزو ميكنم شادى و آرامش به زندگيتون راه پيدا كنه. موفق باشى

شایسته عزیز

اگر دقت کرده باشید حتی توی پست اول خود شما هم در پاسخ بهتون هم زبونی اسم آوردم و تشکر کردم و هم توی متن با تکه های منطقی و صحیح صحبت هاتون موافقت کردم و حتی حق دادم به شما

همونطور که گفتم می تونید برگردید یه دور مطالعه بفرمایید.

[بی نهایت]

همه ما دوست داریم بتونیم بهت کمک کنیم و اینکه یک روز بری خونه خودت همراه با همسرت وشاهد موفقیت هات باشیم واین تاپیک هات بروند جزو به نتیجه رسیده ها.
زمانی بود که خود من اونقدر تحت فشار بودم که یادم می یاد راجع به فرزند اولم تاپیک زدم یکی از کاربران یک پست خیلی معمولی گذاشت که بیشتر مراقب باشم در اون شرایط اون پست برای من خیلی آزار دهنده بود وواکنش نشان دادم اما بعد از سال ها که اون پست رو دوباره خوندم متوجه شدم اشکال به خاطر حساس بودن زیاد من بود و گرنه اون یک پست معمولی بود.

در جایی یادمه مدیر یه مطلبی گذاشته بودند با این مضمون که :

اگر شما بخواهی در یک شهر رفت و آمد کنید 2 راه دارید:
1- همه کوچه ها وخیابان ها را فرش کنید
2- به پای خود کفش کنید.
آدم هایی که احساسات وهیجانات قوی دادند اتوماتیک وار راه اول را انتخاب می کنند یعنی همسر ، دوست و آشنا باید تغییر کنن وضعف هایشان حل شود تا قابل تحمل بشوند.
اما اگر بتونیم احساساتمون رو کنترل کنیم ودر این زمینه قوی بشیم مثل اینه یک کفش به پا داریم.
در آن صورت حتی اگر ضعف های دیگران برطرف نشه ماها کمتر ناراحت می شیم.

لینک زیرهم دراین رابطه هست.
زودرنجی چه بلایی بر سر ما می آورد؟!

[ملودی 94]

ممنونم ازت بی نهایت عزیزم

[ملودی 94]

با سلام به همممممممه دوستان همدل و مهربان همدردی

این مدت بخاطر کلاسهای تدریسم و بقیه کارها خیییییلی درگیر بودم و نتونستم بیام اینجا بنویسم ...

امروز با کلی خبرهای خوب اومدم ... من و همسرم زندگی مون رو زیر یه سقف از سر گرفتیم به خونه قشنگ خودمون رفتیم و به لطف خدا رابطه عاطفی مون بسیار خوبه و البته همسرم بسیار درگیر و مشغول کاره ...

همسرم از روز محضر با اون اتفاق عجیب به عنوان "روز معجزه" یاد می کنه و همش میگه این کار خداست چون از ته قلبم از خدا خواسته بودم که ازم جدا نشی ...

همسرم رو از ته قلبم دوست دارم ...

از ذکر جزئیات خودداری می کنم چون کارها و اقدامات رو تحت نظر مشاور مجرب و با راهنمایی دوستان صاحب نظر و دوست داشتنی مون که همسرم رو سالهاست می شناسن و به بنده هم لطف داشتن پیش بردیم و همه چیز خیلی خوب پیش رفت ... شکر خدا ...


بخش عمده ای از حل معضلات زندگی م رو مدیون این وب سایت مفید و دوستان عزیزی هستم که این مدت همراهم بودن و برام نظر نوشتن و خیلی مسائل رو بهم یادآوری کردن ... از تک تکتون ممنونم ... از تک تک شماهایی که اسمتون و نظر ارزشمندتون توی تاپیکم هست ممنونم ...ممنونم که گام به گام باهام بودین ... ممنونتونم ...

راهنمایی ها جامع و کامله ... حتما بیشتر و بیشتر استفاده می کنم ...

خدا رو شکر می کنم که این تاپیک اونم توی انجمن متارکه و طلاق ختم به خیر شد ...

امیدوارم مشکل تمام عزیزانی که اینجا طرح مشکل می کنن به خوبی حل بشه ... آمین.

فقط می خوام به هر کسی که این صفحه رو می خونه بگم هرگززززز ناامید نشید ... حتی سخت ترین مشکلات هم می تونه با لطف خدا و مشاوره حل بشه ... همیشه طلاق گرفتن و خالی کردن میدان و فرار از مشکلات بهترین راه نیست !!!

صحبت دیگه ای ندارم ... فقط برای دادن خبرهای خوب و قدردانی اومدم ...


از سرپرست انجمن می خوام که اگر صلاح می دونن تاپیک رو ببندن چون دیگه این تاپیک اینجا موضوعیتی نداره ... اگر نیاز به مشاوره های مفید دوستان داشتم توی انجمن دیگه ای تاپیک باز می کنم ...

همه تون رو به خدا میسپارم ...

برام دعا کنید

[maryam123]

سلام ملودی جان

قبل از هر چیزی از اینکه برگشتی سر خونه زندگیت خوشحالم و برات ارزوی خوشبختی دارم.
در مورد نقدی که به نوشته ام در تاپیک نسیم کردی، دیدم خارج از ادب هست که اونجا پاسخی برات بنویسم .چون تاپیک مال نسیم هست و نوشتن حرف شخصی من به شما نوعی حق الناس محسوب میشه و میدونی هم احتمالا که وقتی تعداد پست ها میره بالا، تایپک بسته میشه .پس ترجیح دادم به جای اشغال کردن تایپک یک مراجع دیگه برای انتقال حرفم به شما ، در تاپیک خودت پاسخ بدم.

اولا اینکه شما برای کاربران شناخته شده ای.طوری نبوده که کسی شما و مشکلاتت رو ندونه و من بیام در مورد شما بنویسم و باعث بشم توجه کسی به شما جلب بشه .و چون دقیقا تایپک شما و نسیم باهم پیش میرفت و نقاط مشترک زیاد داشتین ( چه در نوع مشکل و چه در تصمیم های انفجاری و ....) شما رو در کنار هم مثال زدم.
دوما اینکه بعد از این همه حضورت در همدردی باید بدونی که اگر نقدی داری و یا پستی خلاف قوانین هست ( که البته پست من نبود.فقط محض یادگیری برات میگم) از مثلث پایین پستم استفاده کنی و به مدیرای محترم گزارش بدی تا نسبت به حذف و یا ویرایش پست من اقدام بشه.
مجددا برات ارزوی موفقیت و خوشبختی میکنم و انشالله تک تک پست های اعضایی رو که خالصانه در این مدت کنارت بودن و درده تو رو مثل درد خودشون دونستن و بدون هیچ چشمداشتی برات نوشتن رو مجددا بخوانی و الگو بگیری.
موفق باشی

[ملودی 94]

ممنونم مریم جان

ولی از نظر خودم تاپیک من و نسیم وجوه افتراق بسیار زیادی داره ... هم در نوع مشکل هم در روند تاپیک و شیوه مواجهه با مشکل و هم در نوع شخصیت من و نسیم عزیز ...

قضیه من با نسیم خیلی فرق می کنه .... من هیچگونه روند دادگاهی و شکایت مهریه و جهیزیه و غیره نداشتم ... پرونده من یه طلاق توافقی بود که در نهایتش همسرم خودش ازم خواسته بود برگردم و منم پذیرفته بودم اما برای ماهها بلاتکلیف مونده بودم ...

عجله هام آخر کار از سر خستگی و عمل نکردن همسرم به وعده هاش بود ... که البته همونطور که گفتم با وساطت دوستانش حل شد ... و البته خودش و من هم خواستیم که حل بشه ...

من وقتی اومدم و دیدم تاپیک تاپیک نسیمه و خودش از شما درخواست راهنمایی کرده ولی اون وسط اسم من مطرح شده و از من انتقاد شده خیلی تعجب کردم !!

در هر حال توضیحات کافی رو توی پست قبلیم نوشتم و دیگه این تاپیک رو ادامه نمیدم ...

برای نسیم عزیزم هم آرزوی موفقیت می کنم و براش دعا می کنم به زودی زود مشکلش حل شه ...