عدم اطلاع خانواده از قصد و تاريخ عمل زيبايى روى بينى و چانه من

[بركه]

با سلام خدمت همه
من ٢٩ ساله، خانم و مجرد هستم. روز پنجشنبه همين هفته يعنى دو روز ديگه با يكى از جراحان مطرح زيبايى در ايران قصد انجام عمل زيبايى روى بينى و چانه ام دارم. بينى من شكل ظاهرى بدى نداره و با يك جراحى مختصر فرم ايده آلى به خودش ميگيره. چانه ام هم با يك پروتز سيليكونى بسيار بسيار فرم خوبى ميگيره. هزينه عمل رو خودم جور كردم و تمام كارهام خداروشكر تا الان طبق روال بوده با توجه به اين كه تك دختر هستم و خانواده حساسى دارم الان تنها مشكل من عدم اطلاع خانواده از اين موضوع هست. پدر من و مادر من به هيچ وجه اطلاعى از اين موضوع ندارن و مخالف هستند. تنها شخصى كه موافقه دوستان نزديكم هستند و روز عمل هم اونها منو همراهى مى كنند.
مشكلى كه دارم عمل من مصادف شده با تاريخى كه پدر من براى انجام كارى حدود يك هفته نيستند و دقيقا تاريخ مراجعتشون فرداى عمل من هست، يعنى روزى كه من كبود و ورم كرده هستم. به اين علت كه خانواده ام مخالف بودند و اونها رو در جريان نگذاشتم عذاب وجدان دارم. ميترسم خيلى ناراحت بشن يا به غرور پدرم توهين بشه كه من در نبودشون سر خود اين عمل رو انجام دادم. يا وقتى مادر يا پدرم منو در اون حال ببينند بترسند. خيلى نگرانم و الان هم اگر عمل رو كنسل كنم قسمتى از پولى كه تا الان هزينه كردم از بين ميره. از طرفى چون مدت عمل حدود پنج ساعت هست و اونها طاقت ندارن نميتونم همون روز بهشون اطلاع بدم. لطفا منو همراهى كنيد كه چطور با اين مسأله كنار بيام. چون يك بار هم براى لمينيت دندانهام بدون اطلاع رفتار كردم و بسيار از اين كه در جريان نگذاشتمشون ناراحت شدند. الان مى فهمم چه ريسكى دارم متحمل ميشم و به شدت ميترسم

[بركه]

من براى عمل پروتز چانه، انحراف فكم رو مطرح كردم. واقعا هم يكى از دلايل اين كه به فكر جراحى افتادم همين موضوع بود، من از بچگى دندونهام ظاهر مناسبى نداشت و بايد ارتودنسى مى كردم اما اين مساله تاخير افتاد تا زمان هجده سالگى من، در اون زمان به دكتر مراجعه كردم و دكتر پيشنهاد كرد كه با كامپوزيت ونير دندونهاى منو مرتب كنه. چون براى ارتودنسى دير شده. من اون زمان كه كسى ونير كامپوزيت نمى كرد و اين مساله تازه به ايران اومده بود با دندونهاى نازنينم اين كار رو كردم. و بعد مدتى كامپوزيت ها بد رنگ شد تا جايى كه انگار زرد چوبه به دندونهام ماليدم و با انواع و اقسام بليچ و جرمگيرى و ... درست شدنى نبود. من چون كارم در سفارت هست پزشك سفارت بهم پيشنهاد داد كامپوزيت ها رو بردارم و لمينيت سراميك كنم. كه اين كار مستلزم اين بود علاوه بر برداشتن كامپوزيت مقدارى از دندونهامو تراش بدن. خونواده م مخالفت كردند و گفتند تراش دندان فكر عاقلانه اى نيست اما من سرخود كار خودمو كردم و الانم پشيمون نيستم. هر چند اون زمان هم خيلى ناراحت شدند.
همون موقع دندون پزشكم به من گفت بايد جراحى فك هم مى كردم چون فكم انحراف داره و به دلايلى فك پايين عقب تره. من بعد از مراجعه به چند پزشك متوجه شدم متاسفانه براى عمل جراحى فكم هم دير شده و بهترين زمان جراحى پانزده شانزده سالگى من بوده و من عمل كنم دوباره فك به حالت قبل بر مى گرده، فلذا براى درست كردن شكل ظاهرى فك تصميم به پروتز گرفتم. اين بار خانواده باز هم با اين مساله مخالفت كردند. و گفتند جسم خارجى توى صورتم قرار ندم اما من واقعا قصد دارم اين كار رو بكنم
طى مطب گرديهام متوجه شدم عمل پروتز چانه معمولا همراه با جراحى بينى هست. پس فرصت رو مغتنم ديدم و گفتم حالا كه قراره بيهوش بشم يك تير و دو نشون بزنم و بينيم هم صاف و صوف كنم. الان همه چيز اوكى شده و فقط مشكلم خونواده م هستند. از اونجا كه بالغم و ميتونم با تصميم خودم هر كارى بكنم محبتم اجازه نميده برنجونمشون. اونها منو زيباترين دختر روى كره زمين ميدونن و فكر مى كنن اين عمل ها براى من بى فايده و مضر هست. مخصوصا كه شرايط روحى خانواده م هم به خاطر از دست دادن پدر بزرگم خوب نيست.
راهنماييم كنيد و بهم آرامش بدين لطفا ممنونم

[Wishbone]

سلام دوست عزیز این طور که از حرفاتون متوجه شدم تصمیم قطعی رو گرفتین و خیلی از مراحل رو هم پیش رفتید. من خودم به خاطر به عمل روتین انحراف بینی کلی تحقیق و بررسی کردم همه جوانب رو در نظر گرفتم. مطمئنم که شما هم به دلیل ریسک قبلی در مورد دندوناتون که داشتید حتما با آگاهی کامل دست به این کار می زنید ولی به نظرم در این زمینه بیشتر از همه روی بعد از عمل تحقیق کنید. بینی و چانه علاوه بر این که جزو ویترین بدن حساب میشن در معرض ضربات ناگهانی هم هستن. آیا استقامت و حساسیت اونا بعد از عمل هم به صورت قبل خواهد بود یا نیاز به مراقبت های ویژه ای خواهد داشت؟ اینکه شما از پس این مراقبت ها برمیایید یا نه. از دوستان و آشنایان ما بوده اند که به جای ارتودنسی به از ترمیم برای مرتب کردن دندان های استفاده کرده اند که به اصطلاح ردیف دندان هاشون هالیوودی بشه ولی متاسفانه الان پشیمان هستند! در مورد اطلاع یافتن پدر مادرتون ،نمی دونم شدت مخالفتشون در چه حده ولی قبول کنید که این حق طبیعیشونه که در جریان باشند. من جای شما باشم اول با آرامش صحبت می کنم باهاشون و راضیشون میکنم که باهام پیش یک پزشک حاذق بریم تا خیالشون از ریسک های عمل راحت بشه و اینکه نتیجه لذت بخش بعد از عمل رو درک کنن که روی روحیه دخترشون چقدر تاثیر مثبت می تونه داشته باشه. اون واژه "مطب گردی"تون خیلی جالب بود! موفق باشید

[جوادیان]

سلام..
تنها راه اینکه شماره همراه پدرتونو اینجا بذارید تا مدیرا بین پدرتون و شما واسطه بشن

دوست عزیز همه کارهارو کردی و الان راهکار میخوای؟ قبل تصمیم به این کار باید میومدید و راهنمائی میخواستید.. به نظر من پدر و مادرتون حق دارن در جریان میبودن و ناراحتیشونم محرزه..

یا تاریخ عملتونو بندازید عقب هر طور شده و بعد با پدر مادرتون در میون بذارید یا هم کنسلش کنید و قید اون مقدار پولتونو بزنید..

[Shadi2]

خانم عزیز
چقدر شما روی ظاهرت حساسی!

هرکسی ممنکه یه ایراد کوچولو یه جایی از بدنش داشته باشه ولی تعداد کمی هستن که با عمل سعی در برطرف کردنش میکنن و اغلب با کوچک جلوه دادن و بی اهمیتی به اون سعی میکنن توجه کمتری بهش کنن

جراحی دندان، بینی ، چانه !!
مواظب باش دجار وسواس نشی و مدام به فکر عمل کردن اعضا نباشی!
اینها مطمئنا عوارض هم دارند

بنظرم اگه میتونی عمل رو عقب بنداز
با یک مشاور روانشناس مجرب وقت بگیر و صحبت کن

اگر دیدی واقعا نیازه ، با خانوادت در مورد عمل صحبت کن و تصمیم بگیر
اتاق عمل خودش ترس داره و روحیه قوی میخواد

اینطوری با ترس و لرز و بی پشتوانگی از جانب خانواده ریسک نکن

[Amina]

برکه خانم نمی تونید به بهانه ی سفر کاری یه مدتی رو تو خونه ی دوستی کسی سپری کنید تا کبودی ها کمرنگ تر بشه؟ به نظر من قبل از عمل به هیچ وجه اطلاع ندین و موکول بکنید به بعد از عمل ولی حتما کسی رو با خودتون داشته باشید تا بهتون کمک کنه.

عذاب وجدانتون رو درک می کنم ولی به هر حال بدن خودتونه و فقط شما باید برای بدنتون تصمیم بگیرید نه دیگران.

[بركه]

دوستان عزيزم ممنونم از وقتى كه براى جواب دهى به سؤالم گذاشتيد. بله من تصميم قطعى گرفتم و فردا صبح هم عمل دارم. برام دعا كنيد نتيجه عمل موفقيت آميز باشه. راستش همونطور كه توضيح دادم مشكل اصلى من فك و دندانم بود و بينيم اصلا بد نيست. اما چون قراره يه بار بيهوش شم گفتم دستى هم به سر و گوش بينى بكشم و صاف و ظريف ترش كنم
يعنى خيلى هم به ظاهرم حساس نيستم و اتفاقا خودم رو زيبا ميدونم فقط ميدونم با رفع اين چند مورد ظاهرم بهتر ميشه (انشالا) و مطمئنا تو كارم هم موفق تر ميشم
الان ترس عمده من نگرانى از بابت مامان گلمه كه پدرش رو به تازگى تو بيمارستان از دست داده و حس خوبى به جو و فضاى پزشكى و بيمارستان نداره. تا حدى كه مدتيه دندون خودش درد مى كنه ولى دندونپزشك نميره و ميگه از دكترها ميترسم و مدام مسكن ميخوره و كمپرس گرم ميذازه. پدرم هم كه كلا مخالف عمله و با توجه به روحيه مذهبيش عقيده داره عمل زيبايى كفر نعمت و گناهه
دكترم رو با وسواس و ريسك خيلى زيادى انتخاب كردم و حدود چهار برابر دكترهاى معمول زيبايى دارم هزينه مى كنم كه نتيجه رضايت بخش باشه ولى همونطور كه ميدونيد هيچ عملى بدون ريسك نيست. حالا براى من كه دوتا عمل افتاده تو يه روز و نگرانيم بيشتره
راستش براى اين مسأله كه گفتيدبگم دارم ميرم چند روز سفر كارى و بعد با صورت عمل شده برگردم، اين يكى از پيشنهادات دوستان نزديكم بود ولى حس كردم اگر اين كارو بكنم اونها اعتمادشون به من سلب ميشه و دروغ بزرگيه حتى اگر از روى مصلحت باشه. و من نميتونم همچين دروغى به خانواده ام بگم
تا الان كه حرفى از عملم نزدم و فردا هم ميرم عمل مى كنم و با صورت باند پيچى ميام خونه. فقط خدا كنه عكس العمل مامانم مثبت باشه و طفلكى نترسه

[delkhaste]

مگه میشه کسی که تحت تکلف پدرشه ، تنهایی عمل کنه؟
قبل از عمل باید توسط بستگان نزدیک رضایت نامه پربشه
شما چجوری میتونید تنهایی برید عمل؟!

[شیدا.]

فکر می کنم برای بیهوشی و جراحی همراهی و رضایت کتبی یکی از نزدیکان بیمار لازمه.
اینطور نیست؟

[بركه]

نميدونم چرا نميتونستم جواب بدم و پيغام ميداد حداكثر ارسال پست رو داشتم. با اين كه ساعت از دوازده گذشته من تا اونجا كه مطلع شدم خير لازم نيست، از چند نفر كه عمل داشتن قبلا پرسيدم و گفتن رضايت نامه فقط براى اينه كه بيمارستان مسئوليتى در قبال اتفاقات احتمالى نداشته باشه. رضايتنامه رو شخص بالاى هجده سال خودشم ميتونه امضا كنه و زير هجده سال يا محجور با رضايت قيم قانونى. و فقط براى انجام اعمال جراحى زنان و زايمان رضايت همسر لازمه اگر هم رضايت همراه بخوان دوستانم هستن. البته الان كه به ساعتهاى عمل نزديك ميشم واقعا ميترسم چون تو اينترنت سرچ كردم و متوجه شدم چند نفر زير عمل بينى ايست قلبى كردند و فوت شدند. شايدم فردا رفتم كلينيك و ديدن ولى ندارم و كلا عملم نكردن.
در كل ميدونم دارم اشتباه مى كنم اما خودمو سپردم به تقدير. تورو خدا برام دعا كنين
راستى نوع بيهوشيم هم نيمه بيهوشى هست و خواب. كه البته چون هيچى از پزشكى نميدونم فرقش رو با بيهوشى كامل تشخيص نميدم
فعلا يه كم ناراحتم و حس مى كنم شايد بعد از عمل دلم براى قيافه الانم تنگ بشه. حتى حس مى كنم الان ممكنه گريه كنم :'(