آیا بعضی اختلافات جزیی با معیارهای قبلیمان را میشود نادیده گرفت؟

[آنیتا123]

درود

آقای راشومون ، در همچین مواردی هر کس طبق عقاید و نظرات خودش طرف مقابل رو راهنمایی می کنه. در واقع هیچ کس جز خود شما نمیتونه قضاوت درستی در مورد

اینکه این خانوم برای شما مناسب هستن یا نه داشته باشه.

من خودم با توجه به پست هایی که قبلا از شما خونده بودم راستش یه کم از خوندن شرایط این خانوم تعجب کردم . ولی در واقع این شما هستین که میدونین از زندگیتون

چی می خواین.

بعضی مردها از جمله همسر خود من مایلند همسرشون در کنار همسر بودن براشون یه دوست ، یه هم صحبت ، یه همفکر و یه همراه خوب در همه زمینه ها باشه.

کسی که همه جا پا به پاشون بره و کنارشون باشه.

مردهایی هم هستن که جنبه جنسی و جذابیت ها و زنانگی زن براشون خیلی پررنگ تره .و به عنوان مثال به دنبال درک افکارشون از سمت همسر نیستن.

نتیجه همچین خواسته ای میشه یه دختر زیبا ، شاد ، کم سن و فارغ از پیچیدگی های شخصیتی و ذهنی.

که این هم میتونه در صورت در نظر گرفتن همه شرایط و همه جزییات ازدواج خوبی باشه.

در نهایت من فکر نمیکنم شما با توجه به سن و بلوغ فکری و قدرت تجزیه و تحلیلتون تصمیم اشتباهی بگیرین.

یه موضوع دیگه که نظر شخصیه من هست و اصلا مطمئن نیستم که درست باشه . من مردانی رو که در عین هوش و پختگی ، بیش از حد از عقاید و رفتارهای خودشون

مطمئن هستن و در کل از چیزی که هستن خیلی راضین رو دیدم که معمولا دارای انعطاف پذیری و پذیرش بالایی نیستن.

نمیدونم تونستم منظورم رو منتقل کنم یا نه . منظورم مردیه که پیشرونده هست و زن فقط باید دنباله رو اون باشه و تایید کننده تصمیماتش.

من به شخصه نمیتونستم همچین چیزی رو بپذیرم . چون خودم رو صاحب فکر و اندیشه مستقل میدونم .

به همین دلیل هیچ وقت نمیتونستم با مردی با اختلاف سنی زیاد با خودم ازدواج کنم و یا هیچ کنترلی روی زندگی مشترکم نداشته باشم.

اگر شما جزو مردانی که اشاره کردم باشین پس اختلاف سنی و نداشتن تحصیلات نباید خیلی براتون مهم باشه.

البته این بستگی به روحیات و خلق و خوی اون خانوم هم داره و اینکه در آینده و رسیدن به ثبات فکری بیشتر ایشون در مورد شما چه نظری خواهند داشت.

[مآنتره]

رشته ات ریاضی باشه ولی مادرت بی خبر ازت تو دفترچه کنکور، تجربی رو انتخاب کنه چون که پدر و مادر جراح هستن و دوست داره دخترشون هم جراح بشه. تو رتبه ات زیر ۲۰۰ بشه، ولی زیر بار پزشکی و دندون پزشکی نری. چون که احساسات و روحیه خودت رو خوب می شناسی که با خون و چاقو نمی تونی کنار بیای. با وجود مخالفت همه، درنهایت صنایع غذایی بخونی.

با وجود مخالفت اطرافیان برای روزها لب به هیچ چیز جز آب نزنی تا دوره مراقبه و مکاشفه رو انجام بدی.

گیاه خوار باشی و حتی رو تخت بیمارستان بعد از خارج شدن از کما، با تمام اصرار پزشکان و اطرافیان لب به غذایی که با گوشت درست شده نزنی. چون که با جهان بینیت و دنیات نمی خونه.

بدون هیچ صحبت و هماهنگی قبلی با شاه دوماد و خانواده خودت، شبی که قراره عقد کنی از مهریه فقط مهر پسر رو بخوای.

شب عروسیت خبر خودکشی ۶ نفر رو بهت بدن ولی به یه ابراز تاسف که خواستشون با خواستت هم راستا نبوده بسنده کنی و همراه با شاه دوماد از درخت تو باغ بالا بری، بدون توجه به برداشت مهمونا.

تو سرزمینی که نگاه جنسیتی به آدما موج می زنه و غریب و قریب هزار تا حرف برات در می آرن، فرای حرف و حدیث های احتمالی شب تا صبح بالا سر یه پسر تو بیمارستان باشی و به خودش و کاراش رسیدگی کنی چون پدر نداره و مادرش هم پیره و ممکنه از خبر تصادف شوکه بشه و... آخرش هم خودت مانع از این بشی که شوهرت با جماعت خاله زنک فامیل بد برخورد کنه.

۶ ماه از عروسیت نگذشته، تو آمریکا بچه ی همسایه که پدر و مادرش رو تو تصادف از دست داده و الان یه پیرزن سرپرستشه رو به فرزند خوندگی قبول کنی. بیشتر از ۱۸ ماه از عروسیت گذشته ولی هنوزم دختر هستی. نه که مشکلی وجود داشته باشه نه، ولی احتمالن تا آخر عمر هم دختر می مونی. چون دنیات دنیای متفاوتی هست.

وسط یه کنفرانس مهم که شاید به قیمت دیپورت شدن از آمریکا تموم بشه، قید کنفرانس رو بزنی تا یه نفر که حال و روز خوش نداره و قصد خودکشی داره رو تلفنی آروم کنی. آخرش هم کلی توبیخ می خوری ولی از کارت پشیمون نیستی چون خواستت از زندگی برای خودت مشخصه.


مثال هایی که آوردم از دختری هست که الان ۲۱ سالشه فقط. بد نی بگم که هیچ وقت این دختر نخندیده در حالی که در بدترین شرایط لبخند از رو لباش نرفته. درسته که بعضی از این مثال ها مستقیما ربطی به تاپیک نداره اما قصدم هم از گفتن این موارد بیشتر اینه که بگم دنیای همه قرار نی یه جور باشه. معیارهای به قول آی تک دیکته شده از قبل، واس تک تک آدما صادق نی.

بهتره اول هم دنیای داش راش رو خوب بشناسیم و هم دنیای اون دختر رو و بعدش ببینیم که جفت خوبی می تونن باشن یا که نه. به نظر که اون دختر دنیای ساده ای داره.

[شیدا.]

سلام

همونطور که به شدت مخالف آشنایی سنتی بودید و الان اون را پذیرفتید،
می شه کمی هم منعطف بود و قبول کرد که هیچ چیز صددرصد نیست.
مشاورهایی هم هستند که به اعتقادات مذهبی شما کاری ندارند و فقط از دید علمی و روانشناسی موضوع ازدواج شما را بررسی می کنند.

این همه اختلاف عقیده در این زمینه کار تربیت بچه هاتون را سخت می کنه.
مادری سنتی با تحصیلات کمتر از حد معمول جامعه ( دیپلم یه مدرک عمومی و تقریبا لازم برای هر فردی هست)
ناخواسته فرزندان شما را با عقایدی آشنا خواهد کرد که بعد از آشنایی با عقاید پدرشون روزهای سختی را خواهند گذروند.
از ساده ترین حرفهای مادرانه بگیرید ( اگه غذات را خوب نخوری خدا می بردت جهنم ! ) تا رفتارها و آداب جدی تر دینی.

گفتار و رفتارهای ایشون ظاهرا به دختر 20 ساله نمی خوره.
این که در برخورد با آقایون لباسش را می شسته
یا توی جلسه آشنایی آدامس باد می کنه و می ترکونه ......
اگر واقعا نگران تربیت فرزندانتون هستید، خیلی از ایشون انتظار نداشته باشید.

مادرهای امروزی و مادرهای ده سال بعد، لازم نیست شب مشقهای بچه را نگاه کنند یا برنامه اش را بذارن توی کیفش
باید خیلی هوشیارتر و آگاهتر از چیزی باشند که شما نگرانشی. مادری که به روز باشه،مطلع باشه، توانمند باشه، باهوش باشه و توانایی یادگیری داشته باشه .... ایشون اینقدر بی انگیزه و بی حوصله است که حتی حوصله دیپلم گرفتن هم نداره. در مورد نظارت به مسائل مدرسه بچه ها بی خیال ایشون بشید. معلم سرخونه هم کاری نمی تونه بکنه. مشکل بچه های امروزی دیگه دیکته شب نیست ...

مشاوره می تونه کمک کنه با نقاط ضعف و قوت شخصیت ایشون و هماهنگیش با شخصیت خودتون آشنا بشید.

[اثر راشومون]

شیدا. گرامی ممنون از پاسختون.
منظورتون رو از "روزهای سختی" که بعد از آشنایی فرزندانم با عقاید من براشون در پیشه اصلا متوجه نمیشم.
اتفاقا برای اینکه فرزندان آینده من هم مثل بقیه مردم "جامعه ما" حق زندگی و شغل و تحصیل داشته باشن، باید با عقاید مذهبی آشنایی داشته باشن تا در مصاحبه های ورودی و گزینش ها شهروند به حساب بیان و این فقط با داشتن مادری میسر میشه که تا حدودی با این تفکرات غالب جامعه بزرگ شده باشه و آشنایی داشته باشه نه مادری که مثل پدرشون بدون اعتقاد قلبی و فقط برای به دست آوردن حقوق اجتماعیش مجبوره خودش رو معتقد به مذهب نشون بده.
در مورد بقیه صحبتهاتون در پستهای بعدیم توضیحاتی دادم که حدس میزنم مطالعه نکردین.
راستی شما هم مثل بقیه عزیزان (به غیر از خانم آی تک و فرشته مهربان که بعضی موارد مثبت رو هم برشمردن)، هیچ نکته مثبتی در این خانم ندیدین؟

[صبا_2009]

سلام

من خیلی مختصر توضیح میدم که منظور من از کمال شخصیتی چیه، هر برداشتی از حرف های من کاملا آزاده:

کمال پس از ازدواج از دیدگاه من یعنی من وجودی، خودخواه و خودپسند من کمی به نیم من تبدیل بشه. من اگر با کسی ازدواج کنم که این جمله ورد زبونش باشه، که باشه عزیزم، هر چی تو بگی عزیزم، نظر تو مهمتر از من هست عزیزم، و.... هیچ وقت منیت کم نخواهد شد، به شخصه ترجیح میدم با کسی باشم که صاحب نظر باشه تو یه سری از موارد، گاهی من و تصمیم های من رو به چالش بکشه، گاهی مجبور بشم بخاطرش کوتاه بیام از نظرم و برای حفظ زندگیم.

مسلما منظور من کسی نیست که نقطه مقابل من باشه، یا زندگی رو عرصه بحث سیاسی و اجتماعی و اقتصادی نمی دونمو مسلما در حین تفاهم زیاد، همیشه اصطکاک هایی توی بهترین زندگی ها وجود داره.

در مورد این خانم برداشت من این بود که با توجه به اختلاف سنی ، تحصیلی، اعتقادی، مالی و فرهنگی و با توجه به قدرت تحلیل و کلام شما و با توجه به اینکه ایشون تکیه گاهی در خونه پدری نداره و عملا پناهی بجز شما نخواهد داشت، به انفعال کشیده میشه و میشه یه زن بله قربان گو. در واقع کسی نیست که تفکرات غلط و درست شما رو به چالش بکشونه. که البته تصور میکنم (قضاوت نمیکنم و فقط حدس می زنم) که شخصیت ایده آل شما برای همسر دقیقا کسی هست شبیه این خانم. یک بانوی زیبارو، که در همه حال همسرش رو تایید میکنه و همه می دونند که همسرش از همه لحاظ بجز زیبایی یه سر و گردن از خانم بالاتره و عملا حق گله کردن (یا جیک زدن) نداره.

اگر واقعا همچین چیزی ایده آل زندگیتون هست، این خانم گزینه مناسبی هست و رابطه کاملا برد - برد هست. ایشون هم در ازاش وارد خونه مردی میشه که جایگاه اجتماعی داره، موقعیت مالی داره، ازش نه تحصیلات می خواد، نه کار و نه نظر دادن و تفکر و همراهی در مورد مسائل مختلف. همین روالی که الان داره حفظ میشه. و بچه هاش هم در یک خانواده با سطح فرهنگی بالا بزرگ میشن.

[شیدا.]

اتفاقا برای اینکه فرزندان آینده من هم مثل بقیه مردم "جامعه ما" حق زندگی و شغل و تحصیل داشته باشن، باید با عقاید مذهبی آشنایی داشته باشن تا در مصاحبه های ورودی و گزینش ها شهروند به حساب بیان و این فقط با داشتن مادری میسر میشه که تا حدودی با این تفکرات غالب جامعه بزرگ شده باشه و آشنایی داشته باشه نه مادری که مثل پدرشون بدون اعتقاد قلبی و فقط برای به دست آوردن حقوق اجتماعیش مجبوره خودش رو معتقد به مذهب نشون بده.

راستی شما هم مثل بقیه عزیزان (به غیر از خانم آی تک و فرشته مهربان که بعضی موارد مثبت رو هم برشمردن)، هیچ نکته مثبتی در این خانم ندیدین؟

فرزند شما می تونه مثل خودتون (اگر لازم بدونه) اطلاعات دینی را یاد بگیره.
اما یک مادر با تحصیلات پایین می تونه فرزند شما را به شکل غلطی با مفهوم دین و خدا و ... آشنا کنه.
خوبی و بدی براش بر یه اساس غلط پایه گذاری می شه.

در مورد نکات مثبت این خانم، حرفهای صبا را قبول دارم. شاید واقعا مناسب شما باشه، بجز خط آخر پستش.
برعکس بچه های شما در فضای فرهنگی سطح بالا بزرگ نمی شن. بخاطر مادرشون.

یه مساله ای هم که ممکنه پیش بیاد
مقایسه مادرشون با عمه و زنعمو و مادر دوستان (بچه های همکاران شما) می تونه باشه.

------------------------
اگر با ایشون ازدواج کردید سعی کنید یه مهمونی کوچیک خانوادگی بعنوان جشن عروسی براش بگیرید.
این که رویای بچگیش پوشیدن لباس عروس بوده و اینقدر سریع بخاطر شما کوتاه اومد، خوب نیست.
می دونم خیلی سخت و سفت هستید و راحت کنار نمی آیید
ولی سعی کنید یه کم مهربون و مثبت باشید
شروع زندگی مشترک نقطه عطف و رویداد مهمی تو زندگی هر کسی هست.
چرا این روز و خاطره خوب را با دیگران شریک نمی شید. با عزیرانتون، با نزدیکانتون ...
شادی مهمونهاتون و انرژیهای مثبتشون و شادی همسرتون، می تونه شروع زندگی مشترکتون را قشنگ تر کنه.

[صبا_2009]

فقط یه نکته دیگه که به ذهنم رسید رو بگم:

اگر تربیت فرزندتون از لحاظ سلامت اخلاقی براتون اهمیت داره و در هر صورت رابطه تون با این خانم به ازدواج رسید و یا قراره برسه، روی این مساله کار کنید که خانم حداقل کمی از تکنولوژی های روز و مضرات و منافعش سردربیاره، تمایل داشته باشه این چیزا و چیزهای جدید رو یاد بگیره، تمایل داشته باشه چند تا دوره بگذرونه، تربیت بچه های نسل امروز و نسل آینده با دستپخت خوب داشتن، مهربون بودن، همیشه خونه بودن و مطالعه چند کتاب روانشناسی و ... مسیر نیست باید باهاشون همگام شد و با توجه به اینکه سرعت پیشرفت تکنولوژی این روزها به شدت سریعه مادری می تونه موفق باشه که بتونه خودش رو با این سرعت همگام کنه.

در کل اگر واقعا این خانم رو تا الان ایده آل دیدین برای خودتون به عنوان همسر، از این به بعد به ایشون در نقش یک مادر نگاه کنید و ببینید اون انتظاری که از مادر فرزندانتون دارید رو ایشون می تونند محقق کنند و پتانسیل هاش رو دارند که یاد بگیرند یا خیر.

[اثر راشومون]

با سلام و تشکر از دوستانی که نظراتشون رو بیان کردن.
در این چند روزه و در ارتباطات تلفنی که با ایشون داشتم از طریق راهنماییها و توصیه های بعضی از دوستان، بعضی موارد مثبت و منفی دیگه از شخصیت ایشون برام مشخص شده که گاها برام ابهام آمیزه و در موردشون بعدها از دوستان راهنمایی خواهم خواست.
فقط باید عرض کنم که همونطور که یکی دو نفر توصیه کرده بودن و برخلاف دیدگاه و نظر اولیه خودم، به نظرم اومده که شاید لازم باشه به مشاوره حضوری هم مراجعه کنیم. دلیل اصلیش هم اینه که کم کم داره برام مسجل میشه که من حتی برعکس تصور ابتدایی از خودم، معیارهای ثابت و نهادینه شده ای برای خودم ندارم بعضی وقتها که در مورد خودم دقیق میشم یه سری ابهامات میبینم.
فقط مساله اینه که مشاوری که هم قابل اعتماد باشه و به عقاید مذهبیم کاری نداشته باشه و هم اینکه بتونه "واقعا" برام مفید باشه و از پس کنکاش در ذهن من بربیاد(امیدوارم حمل بر خودستایی نشه)، از کجا پیدا کنم؟

[asemaneabi222]

سلام اثر راشمون(اسم قشنگي داريد)
در رابطه با موضوعي كه اشاره كرديد بايد بگم شما خودتون درگير احساسات شديد (به خاطر ظاهر ايشون)به همين دليل هست كه داريد اين رابطه رو ادامه ميديد،ولي ١٤ سال اختلاف سني فاجعه ست،مخصوصا براي دختري كه توي اجتماع نبوده و حتي ديپلم هم نداره،شما انتظار درك متقابل داريد؟شما ١٤ سال پيش ٢٠ سالگي اين خانم رو تجربه كرديد و اون دختر فقط توي سختي و فشار بوده،بعد از ازدواج تازه با بالا رفتن سنش ميخواد خيلي چيزها رو تجربه كنه،و اون موقع شما نميتونيد پا به پاش باشيد چون شايد از نظرتون لزومي توي اين كار نميبينيد ،من يه دختر ٢٧ ساله ام وقتي به طرز فكرم توي ١٩ يا ٢٠ سالگي توجه ميكنم خنده ام ميگيره،دقيقا منم ميگفتم همسر آينده ام دوستم داشته باشه كافيه ،اون موقع من دانشجوي كارداني بودم و الان دانشجوي دكتري،الان ميگم علاقه شرط لازمه و هرگز كافي نيست،يه مثال براتون ميزنم دوست من توي ١٩ سالگي عاشق استادش شد كه ١٦ سال ازش بزرگتر بود ،الان بعد از گذشت ٨ سال خيلي راحت ميگه زندگيم خوبه و توي بچگي بزرگ شدم ،كنار شوهر دكتر و استاد دانشگاهم بعد از چند وقت همه اش احساس كم بودن كردم بيشتر حكم مادري كه پخت و پز ميكنه دارم تا يه زن جوون و زيبا ،و از يه تايمي به بعد زد به سيم آخر درسشو ادامه داد الان شاغل شده،به همسرش هم ميگه من بچه بودم عاشق شدم تازه دارم بزرگ ميشم منم حق زندگي و توي اجتماع بودن رو دارم.آقاي اثر راشمون زمانه عوض شده خانمها توانمند هستن،اين دختر فوق العاده بچه ست كسي حمايتش نكرده براي پيشرفت و درس خوندن،خودش هم نخراسته و اين يه تناقض بزرگه براي تربيت فرزند،شايد من يكم سخت گير باشم ولي مثلا محاله اجازه بدم فرزندم توي جمع كه رسمي باشه آدامس دهنش باشه يا بتركونه ،اين نمود خيلي آداب هستش و ربطي به سادگي نداره اينو در نظر بگيريد تو جمع خانواده مثلا اينقدر راحت باشه يا جلوي دوستهاتون كه مثلا مهمون دعوت كرديد منزلتون احترام و آداب لازم رو نتونه رعايت كنه،يا سنجيده رفتار نكنه و ندونه چه كاري آداب خودش رو داره،زندگي اصلا سخت نيست ولي براي شما كه براتون مهمه و حق طبيعيتون هست اينا خيلي مهمه ،اين خانم آسيب ديده ست و حق زندگي داره اي كاش به جاي خواستگار پيدا كردن براش و شوهر دادنش كه راحت ترين كاره،كسي حمايتش ميكرد بتونه با موفقيت زندگي كنه و هدفمند زندگي كنه بعد ازواج آگاهانه و با هدف و معيار داشته باشه و با جون و دل مادري كنه .
در مورد عصبانيت زيادش هم طبيعي هست به پختگي لازم نرسيده كه بتونه روي رفتارش كنترل داشته باشه
به نظر من تمام اين چيزها كه مهمترينش اختلاف سن هست فكر كنيد و تا وابستگي زيادي بوجود نيومده تصميم بگيريد.

[آی تک]

سلام مجدد به همه و وقت بخیر


آقای اثر راشومون در مورد مشاور که سوال پرسیده بودین: من قبلا کتاب و مقالات زیادی از سه تا مشاور معروف تهران خوندم و ویدیوهایی هم ازشون دیدم که به نظرم نسبت به روانشناس های دیگه که یه سری حرفای پیش پا افتاده و بدیهی میزنند بهتر هستند و فکر کنم به قول شما بتونند از پس کنکاش افکار شما بربیان: دکتر علی اصغر کیهان نیا،دکتر ابراهیم میثاق و دکتر ژینوس آروند.البته احتمالا وقت گرفتن ازشون یکم زمانبر باشه.

با یه سرچ ساده تو گوگل یا از 118 میتونید آدرس مطبشون رو پیدا کنید.

در مورد عقاید مذهبی هم به نظرم لازم نیست خیلی در مورد جزییات عقایدتون به مشاور چیزی بگید چون شاید به علت شرایط فرهنگی کشورمون باعث تورش و خطا در روند مشاوره بشه، فقط به شکل کلی بگید که مثلا مذهبی نیستید و این خانم مثلا چند لول از شما بالاتر هستن تو این زمینه.