سلام
دخترم چند روزی است با خودش حرف می زند. در واقع می شود گفت بیشتر اوقات در اتافش را می بندد و با خودش حرف می زند. وقتی از او پرسیدم دارد با چه کسی حرف می زند گفت یک دوست خیالی دارد و دارد با او صحبت می کند. خودش هم گفت علتش آن است که هیچ کس نیست که با او بازی کند و برای همین با یک دوست خیالی بازی می کند.
راستش حدود 9 ماه است که فرزند دیگری وارد زندگی مان شده است که خیلی ناآرام است و همین باعث شده که تقریبا تمام اوقات ما صرف مراقبت از او شود و خوب بدیهی است که دقایق محدودی که او در خواب است فقط می توانیم غذایی بخوریم و چند دقیقه‏ای استراحت کنیم در نتیجه واقعا وقتی برای دخترمان نمی ماند.
در اینترنت خواندم که داشتن دوست خیالی در سنین 5-2 سال برای کودکان طبیعی است. اما دخترم هفت سالش تمام شده و تازه وارد مدرسه شده است. از دو سالگی مهد کودک می رفته و فوق العاده باهوش و اجتماعی است. می تر سم سرنوشتش در دوران بزرگسالی مانند خودم شود. من هم در سنین کودکی چنان که خود به یاد می آورم و برایم تعریف کرده اند خیلی باهوش و اجتماعی بودم اما به دلیل رفتارهای ناشایست پدر و مادرم الان خیلی خجالتی هستم.
لطفا اگر در رفتار دخترم مشکلی می بینید کمک کنید بتوانم آن را برطرف کنم.