آیه 5 سوره مائده
(یا ایها الذین امنوااذکروا نعمت الله علیکم اذهم قوم ان یبسطواالیکم ایدیهم فکف ایدیهم عنکم واتقوا الله و علی الله فلیتوکل المؤمنون )
(ای کسانیکه ایمان آورده اید نعمتی را که خدا بر شما ارزانی داشت به یادآورید،زمانی که قومی تصمیم گرفتند دست ستم به سوی شما دراز کنند، خداونددستشان را از شما کوتاه کرد و از خدا پروا کنید و مؤمنان باید فقط بر خدا توکل کنند)
،
این آیه قابلیت انطباق بر چندین واقعه را دارد، وقایعی که بین کفارومسلمانان واقع شد، ازقبیل داستان جنگ بدر واحد واحزاب و غیره ...، پس منظورآیه مطلق توطئه هائی است که مشرکین علیه مسلمانان و برای کشتن آنان ومحو کردن اثر اسلام و دین توحید می ریختند و خداوند شر آنان را از سرمسلمانان برطرف نمود و در آخر تحذیر شدید از ترک تقوا و ترک توکل برخدای سبحان می نماید تا مبادا مسلمانان درگیر ماجراهایی شوند که یهود ونصاری در آنها واقع شدند که آنها میثاق الهی را فراموش کردند و عهد خدا رانقض نمودند،
در نتیجه مبتلا به انواع بلاها گشتند ،در حالیکه اگر تسلیم خدابودند و از خدا پروا داشتند و بر او توکل می نمودند،خداوند آنها را از رحمت خود دور نمی نمود.
و با این کلام مردم را به اطاعت و خضوع در برابر دستورات خویش فرامی خواند تا او را وکیل خود بگیرند و در امور دینی و دنیایی خود آنچه را خدابرای آنها برگزیده است اختیار کنند و پیروی از غیر خدا و رسول ننمایند و دربرابر جباران و طاغوتها و حتی احبار و رهبان یعنی خاخامها و کشیشها تسلیم محض نباشند و بدانند غیر از خدای تعالی و هر کس که او اطاعتش را واجب کرده باشد از احدی نباید اطاعت کنند.
آدمک آخر دنیاست بخند
آدمک مرگ همین جاست بخند
دست خطی که تورا عاشق کرد، شوخی کاغذی ماست بخند
آن خدایی که بزرگش خواندی، به خدا مثل تو تنهاست بخند ...
علاقه مندی ها (Bookmarks)