دوستان راستش امشب داشتم مجله مورد علاقه ام را ورق می زدم تا قبل از خواب مطالعه ای کنم. اما یک مقاله آنچنان من را ناراحت کرد که خواب را از سرم پراند. مقاله عنوانش این بود ( تازه ازدواج کرده ها بخوانند ) و در این شماره مجله راز به موضوع ( دوستی در دوران متاهلی ) پرداخته بود. داستان خانمی را تعریف می کرد به نام جیم که در دوران دانشگاه با یکی از همکلاسی ها دوستی خیلی مختصری داشت و طرف یک بار به خانه شان آمده بود و بعد از فارغ التحصیلی دیگر همدیگر را ندیده بودند. یک روز دوست سابق خانم با مردی که ادعا می کرد همسرش است در غیاب همسر خانم جیم به خانه او می آیند بعد از سالها و او را بیهوش می کنند و سرقت می کنند. بعدها معلوم شده بود که دزد مذکور مجرد بوده است و با برادرش آمده بود دزدی و نیز به دلیل فساد اخلاقی از دانشگاه اخراج شده بود. خوب حالا در قسمتی از مقاله آمده بود که :

رفت و آمد با افراد مجرد برای متاهل ها مناسب نیست و زندگی ها را به هم می زند. در زندگی مجردی قوانین سختی برای جزئیات روابط دوستی وجود ندارد اما در متاهلی همه چیز باید با توافق همسر باشد از جمله دوستی.

واقعا طرز فکر سطحی نگرانه و کلیشه ای این مقاله نسبت به مقوله تجرد و تاهل را تحقیر افراد مجرد می دانم. اینکه می گوید طبق موارد مشاوره ای بسیار این دوستان مجرد زندگی ها را از هم پاشیده اند. حالا توضیح می دهم.

چیزی که واضح است این است که اگر اهل خواندن صفحه حوادث مجلات و روزنامه ها باشید می بینید که بسیاری از مشکلاتی که برای خانواده ها پیش آمده است و موجب طلاق یا قتل همسران شده است به واسطه دوستان متاهل بوده است. بله افراد صرف اینکه طرف متاهل است به او اعتماد کرده اند و او را همراه خانواده نابهنجارش وارد خانه خود کرده اند و همان پیش آمده که در صفحه های حوادث آمده است.

می گویند طبق آمار افراد مجرد بیشتر مرتکب این جرایمی می شوند که به از هم پاشیدن خانواده ها می انجامد. قبول . اما آیا کسی آمده است که تعدادی از این افراد نا بهنجار مجرد را بعد از ازدواج هم بررسی کند ؟ آیا افراد متاهلی که در پاراگراف قبل توضیح دادم همین افراد مجرد نابهنجار و بی اخلاق نیستند که حالا ازدواج کرده اند و از طریق اعتباری که ازدواج به آنها داده است به کارهای زشت خود ادامه می دهند ؟
آیا افراد بی اخلاق با ازدواج کردن افرادی مومن و معتبر شده اند ؟ پس مردان متاهلی که رابطه نامشروع با خانم ها در محیط کار و دانشگاه دارند و روز به روز هم به تعداد آنها افزوده می شود چون متاهل هستند قابل اعتماد و مقبول برای رفت و آمد به خانه های ما هستند ؟ آیا زنانی که با وجود داشتن شوهر با تیپ های بسیار مبتذل و آرایش های غلیظ در خیابان ها کنار همسران مثل خودشان راه می روند و نمایش برای مردم خیابان می دهند قابل اعتماد و دوستی هستند ؟ آیا مردانی متاهلی که دوستان خود را به لجبازی و بی توجهی به همسرشان تشویق می کنند و تا نیمه شب پی تفریح هستند به خاطر تاهل قابل اعتمادند ؟

آن وقت ما دختران و پسران چون مجرد هستیم افراد متاهل باید از ما فرار کنند و ما را مایه فساد بدانند ؟ آیا این توهینی بزرگ به دختران و پسران شریف ایرانی نیست ؟

عزیزانم وقت آن رسیده است که دیدگاه های کلیشه ای را کنار بگذاریم.
اتفاقا دختران و پسران اصلا نباید فکر کنند چون همسر ندارند در انتخاب دوست مختار و آزاد هستند. اتفاقا چون در دوران مجردی جوان ها تجربه لازم را ندارند باید خیلی بیشتر از مجردها در انتخاب دوست دقت کنند. برگردیم به مثال قبل. فرض کنیم خانم جیم در خانه پدرش بود و ازدواج نکرده بود. آیا این اتفاق برایش نمی افتاد ؟ آیا خانم جیم اگر مجرد بود حق داشت بدون مشورت والدینش هر کسی را به خانه و خانواده راه بدهد ؟ آیا اشتباه خانم جیم این نبود که از اول با کسی که فساد اخلاقی داشته است و آنقدر بدجور بوده که اخراج شده رابطه دوستی داشته است؟ اگر مجرد بود این دوست فاسد برایش خطری نداشت؟ آیا شما شاهد نبوده اید که برادر دوستش را به خانه آورده و دوست ناخلف دختر خانواده را فریب داده یا برعکس؟ آیا اگر خواهران یا برادران ما به واسطه دوستان ما از راه به در شوند خانواده از هم نمی پاشد و فقط خیانت همسران این نتیجه را می دهد ؟ حتی دیده شده مواردی که دوست دختر خانواده پدر او را فریب داده است.

دوستان عزیز. بیایید واقع بین باشیم. ما چه مجرد باشیم و چه متاهل باید به کیان خانواده احترام بگذاریم. از نظر من زندگی مجردی برای کسی که خانواده دارد معنا ندارد. از نظر من تقسیم زندگی به دوران مجردی و متاهلی درست نیست. مهم زندگی در خانواده است.
دوستان عزیز همه آدم ها هر جایگاهی که در خانواده دارند چه فرزند هستند چه همسر چه مجرد و چه متاهل باید قوانینی را رعایت کنند تا خانواده حفظ شود. هیچ وقت برای آدمی که در خانواده زندگی می کند زندگی_( آزادتر ) معنا ندارد. خانواده قوانین محکمی دارد و همه در هر دوره ای از زندگی باید رعایت کنند. اتفاقا اگر در دوران مجردی زندگی و روابط دوستی حساب شده تر باشد ازدواج موفق تری خواهیم داشت. ما نباید بدون مشورت و اجازه والدین ( اگر مجردیم ) یا بدون کسب رضایت همسر ( اگر متاهل هستیم ) با کسی دوست شویم و صمیمی شویم و نیز نباید کسی را به خانه خود راه دهیم که صلاحیت ندارد.
دوستان عزیز چه مجرد باشید چه متاهل این قاعده بسیار به شما کمک می کند :
اگر دختر یا زن هستید ، وقتی مردان خانواده دوست شما اعم از برادر ، پدر یا همسر در خانه هستند آنجا نروید.
همچنین اگر مرد یا پسر هستید وقتی دختران و زنان خانواده در خانه هستند از رفتن به خانه دوستتان خودداری کنید.
این کار را در مورد خانواده خودتان هم اجرا کنید تا امنیت خانواده شما حفظ شود.
این کار هم باعث اعتبار و شان اجتماعی برای شما می شود و به عنوان آدمی پاکدامن و مقید شناخته می شوید هم باعث حفظ خانواده ها می شود.
همچنین گذراندن اوقات فراغت با دوستان نباید طوری باشد که افراد را از خانواده ها جدا بیندازد به طوری که فرد بیشتر اوقات با دوستانش باشد. این کار چه مجرد و چه متاهل را بدبخت می کند. اگر می خواهید با دوستان قرار تفریحی بگذارید باید طوری این کار را بکنید که آن فرد در انجام وظایفش و روابطش با والدین یا همسرش دچار مشکل نشود.
این تفکر اشتباهی است که اگر مجردی باید بیشتر با دوستانت باشی. برای من تفاوت این تفریحات دوستی در دوران مجردی و متاهلی شاید پنج درصد یا کمتر باشد.


پس بیایید به جای برچسب زدن به پیشانی افراد بر اساس تاهل یا تجرد ، به اخلاقیات و مقید بودن و شعور افراد توجه کنیم. برای یک آدم متاهل یک دوست مجرد اما با شعور و باملاحظه و خانواده دار خیلی بهتر از یک دوست ازدواج کرده است که مقید نیست و باری به هر جهت است که تازه تجربیات زندگی نامطلوب متاهلی خودش را در اختیار دوستش می گذارد و رابطه او را با همسرش خراب می کند.

یادمان باشد برای اینکه دوست خوبی باشیم باید همیشه ملاحظه روابط خانوادگی رفیق خود را بکنیم.