نیاز به راهنمایی در روابط دوران عقد

[گل نمک]

سلام
من 27 سالمه و مشکلات قبلیمو تو تاپیکی ک داشتم مطرح کردم و اما مشکل جدیدم:
الان نزدیک به 6 ماه که با همون خانم ازدواج کردم.خوشبختانه ایشون و خانوادش منو به همانصورت که بودم پذیرفتم
در واقع اونا اصلا اونطور نبودن ک از دور بنظر می آمد و مشکل خاصی نداریم
حالا که بعد از 4سال دوستی به هم رسیدیم متاسفانه دوری اون دوران داره کار دستم میده
تو این 6 ماه خانمم اصلا اجازه نمیده ازش دور بشم.همش میگه دلم واست تنگ میشه.
من کارم طوری که 24ساعت شیفت و 48ساعت بیکارم.حتی تحمل اون 24ساعت هم واسش دشوار و همش میگه نیم ساعت بیا ببینمت و برو.
حداقل باید روزی 10 ساعت رو با ایشون باشم و شب هم منزل ایشون بخوابم
خانوادم خیلی نصیحتم میکنن که اینطور حس تازگی رو از دست میدید اما هربار که کمتر میرم پیشش دعوا و دلخوری پیش میاد
از کارو زندگی افتادم.از خانوادم فاصله گرفتم واقعا نمیدونم چکار کنم از طرفی تا یک سال آینده هم شرایط ازدواج ندارم لطفا مجددا با نظرات خوبتون راهنماییم کنید

[mignonne]

با همسرتون صحبت کنین روزایی که شیفت نیستین با هم بیرون برید.مگه همش باید برید خونه همدیگه!رفت و آمد ریاد خانواده ها روهم خسته می کنه.

[گل نمک]

بله خودم کاملا متوجه هستم که چه مشکلاتی وجود داره
حتی حس میکنم برادر کوچکترش که خیلی هم گستاخ یکم روش تو روم باز شده
شوخی های رکیک میکنه و با وجود اینکه 9 سال از من کوچکتر به اسم کوچک صدام میکن
با همسرم صحبت کردم اما فایده ای جز قهر و قهر کشی نداشت
من خیلی کار میکنم خودمم قبول دارم اما روزایی ه وقت آزاد دارم با هم میگذرونیم بیشتر شب ها هم باهم هستیم
مثثلا توی این هفته من جمعه سه شنبه پنج شنبه و جمعه شیفت بودم
دیشب زنگ زده میگه تو 48 ساعت رفتی حتی نیم ساعتم نیومدی ببینمت و قبول هم نمیکن که سر کارم و محدودیت دارم
اوایل عقد وقتی شیفت بودم میومد جلو اداره که من جلو همکارام خجالت میکشیدم و بهش گففتم نیاد
لطفا کمک کنید

[mignonne]

1 بار شده با منت کشی هم ببریدش بیرون و کاری کنید که بهش خوش بگذره.کاری کنید که بیرون بیشتر از خونه بهش خوش بگذره.نهایتا هفته ای 1 بار شب خونه شون بمونید.اصلا ازش بخواید هفته ای 1 شب شما برید خونشون و 1 بارم اون بیاد.کلا اگر مشکل مالی ندارید ببریدش بیرون، با هم برید گردش، رستوران، شهر بازی... بزارید بهش خوش بگذره . شاید به نظرتون خرجش زیاد بشه ولی باور کنید هزینه اش از مشاوره و وکیل و دکتر خیلی کمتره!تازه بهتون خوش می گذره شاد هم می شید.

[میشل]

سلام دوست عزیز،

خوشحالم که به فکر حل این مشکل هستید، چون اگه حل نشده باقی بمونه، مشکلات دیگری رو دامن میزنه.

شما باید برای همسرتون جا بندازید که به تمرکز در کارتون نیاز دارید. اما در عین حال، یه وقتایی که انتظارش رو نداره، بهش توجه کنید.

یه مقدار از این رفتارش بخاطر اینه که به جایگاه خودش در ذهن و قلب شما مطمئن نیست. با توجه هایی که انتظارش رو نداره، این حالتش میتونه از بین بره.

[ehsan_hamdardi]

در رابطه با مشکل این آقا من مسئله ایشان را یک جور دیگه بپرسم : چرا بعضی خانم‌ها اینقدر به شوهرشان میچسبند و اجازه نمی‌دهند لحظه‌ایی ازشان جدا بشند؟ (اسم‌اش مهر و محبت نیست وابستگی شدیده)

علت این وابستگی و چسبندگی بیمارگونه چیه؟!

[mignonne]

آقای احسان همدردی این بیماری نیست!اوایل ازدواج اکثر دخترهای جوان مخصوصا اون هایی که قبلا تجربه رابطه با جنس مخالف را نداشتن اینطورین.از علاقه زیاده و اینکه می ترسن طرفشون را از دست بدن با خودشون فکر می کنن نکنه دوستم نداشته باشه!من خودم اوایل عقدم اینطوری بودم که البته طرفم هم عکس العملای به شدت منفی نشون می داد، فکر می کرد می خوام چکش بکنم! در صورتی که من از بس دوسش داشتم نمی تونستم ازش بی خبر باشم همش تو فکرش بودم.به مرور زمان این مشکل حل میشه.در این مورد به نظر من آقاست که باید صبوری کنه و انقدر به خانم محبت کنه که خیالش راحت بشه.

- - - Updated - - -

من چند سال تو خوابگاه زندگی کردم با دخترای زیادی همنشین بودم معمولا دخترای ساده و بی تجربه این طورین.دخترایی که قبلا با پسرای زیادی دوست بودن یا حداقل دور و برشون پسر زیاد بوده این مشکل رو ندارن! خیلی خوب بلدن کاری کنن که پسره همش دنبال اونا باشه!به نظر من خانم ایشون دختر پاک وساده ایه فقط شوهرشو خیلی دوست داره!

[گل نمک]

درست من زیاد کار میکنم ولی هم بخاطر اینکه اول زندگیم و هم بخاطر اینک کار کردن رو دوست دارم اما در حد توانم باهم هستیم.من هم وظایفی بر عهدم وکه از دوران تجردم باقی مونده و ایشون اصلا حاضر نیست اونهارو بپذیر.میگه اونهارو انجام نده و بیا با هم بریم بیرون.ایشون فوق الاده اهل گشتن هستن و من در نقطه مقابل ایشون.من بچه آخر خانواده هستم و خانواده وابستگی خاصی به من دارن.اینکه من بخوام ایشون رو تنها بذارم و برم منزل نمیپذیرناز طرفی هم شرایط طوری هست که نمیتونم هرشب ایشونو با خودم ببرم منزلایشون دختر خاله ای داشتن که در مرحله عقد از همسرش جدا شده و این اثر بدی روی خانم بنده گذاشتههمش ترس خودش رو از جدایی ما هم ابراز میکن.خیلی سعی کردم با بیرون رفتن زیاد مشکل رو حل کنم اما همش میگه دوست داری مثل دختر خالم شبی دو یا سه ساعت با هم باشیم و بعد هم خدافظ؟واقعا داره بهم سخت میگذر.

[گل نمک]

کسی کمک نمیکنه؟
دیشب هم راهکار اون دوست عزیزمونو امتحان کردم
متاسفانه باز هم جنگ جهانی و .....

[مصباح الهدی]

سلام آقای گل نمک

راستش من خودم مجردم ولی برای راهنمایی شما خودم را جای خانمتون تصور کردم.
من خودم هم واقعا عاطفی هستم و فکر کنم احتمالا در آینده احتمال همچین واکنشی از جانب من در قبال همسر آینده ام می بود.
اما خب وقتی احساس شما را به عنوان یک مرد درک کردم که شما واقعا خانمتون را دوست دارید ولی از این رفتار خانمتون اذیت می شید؛ متوجه شدم که باید عواطفم را به صورت کنترل شده دربیارم.

خب احتمالا اگر شما به طور صحیح و صادقانه ای به همسرتان بفهمانید که خیلی دوستش دارید و این دوری از ایشان به این دلیل نیست که ذره ای از محبتتان نسبت بهش کم شده و احساس ایشان را کاملا درک می کنید چون دل به دل راه داره و شما هم همین احساس را دارید.؛قطعا ایشان هم منطقی تر برخورد می کنند.
به نظر من در قالب یک نامه محبت آمیز انتظاراتتان را از همسرتان بنویسید.(برای من که خیلی تاثیر گذار تره.)

اینم یک لینک که به شما در نوشتن تاثیر گذار تر کمک می کند:

چگونه نامه محبت آميز بنويسيم