ببین pooh عزیز
تو داری در تئوری چیزی رو میگی که در عمل غیر ممکنه !
تو اگر در ذهنت این موضوع رو به سادگی حل میکنی ، من در عمل این کار دیدم. در بطن این کار قرار گرفتم
اشتباه ترین کار ممکن بود.
این خانم چه بخواد و چه نخواد ، وقتی بررسی همزمان این دو موضوع رو شروع کنه ، ذهنش ناخودآگاه این دو فرد رو با هم مقایسه می کنه نه با معیارهاش . باز هم میگم حتی اگر نخواد این اتفاق می افته .
عذاب وجدان نداشتن صداقت به نظر تو مهم نیست ؟
اگر به نظرت این کار ، کار درستیه چه لزومی داره از هر دو نفر پوشونده بشه ؟
اگر کار اشتباهیه ، مسلما عذاب وجدان فرد رو اذیت خواهد کرد.
یک موردش رو مثال می زنم. این خانم میخواد نصف روز با یکی از آقایون برای شناخت بیشتر بیرون بره . در اون نصف روز آقای دوم ممکنه با ایشون تماس بگیرن . این خانم مسلما باید به هر دو طرف دروغ هایی رو بگه تا موقعیتش حفظ بشه . این کوچکترین موردیه که ممکنه اتفاق بیفته . دروغگویی اونم اول راه به فردی که داره تو رو برای یه عمر انتخاب می کنه ، عذاب وجدان نمیاره ؟
ببین pooh تو هم سن کمی نداری . مثل من
و مثل خیلی های دیگه در این تالار . اما ما چقدر تحت تاثیر احساساتمون هستیم ؟ نمیشه گفت صفر. میشه گفت ؟
در آخرین تاپیکت احساس وجد و خوشحالیت بابت اون آقای خواستگار رو یادته ؟
احساس ما چیزی نیست که به بند بکشیمش و به هیچ عنوان دخالت ندیم .
اتفاقا اگر مثلا یک مورد رو اول برای فکر کردن انتخاب کنه و یه مورددیگه رو به عنوان رزرو نگه داره خیلی ظالمانه و بی انصافانه است.
این حرف شماست. به نظرت اگه ما فردی رو وارد رابطه کنیم و توی همون رابطه ای که فرد داره به آینده مشترک با ایشون فکر می کنه ، ما به فرد دیگه ای هم فکر کنیم ظالمانه ست یا اینکه بدون هیچ تعهد و قولی و بدون هیچ اشنایی ای خواستگاری رو به تعویق بندازیم ؟
چون خودت هم می دونی که هر جلسه ای که در خواستگاری پیش میره ، امیدواری طرفین از هم بیشتر میشه
پس اگر بخوایم به ظلم نگاه کنیم ، این قضیه آشنایی همزمان ظالمانه ست.
انتخاب همسر ، انتخاب وسیله نیست عزیزم.
من زمانی می تونم بگم تصمیم گیریم قاطعانه و عاقلانه ست که دیگه شکی به انتخاب کردنش نداشته باشم. وگرنه B و C و D و .... های زیادی اگر ما مجرد بمونیم در انتظارمونن . آیا می تونیم مدام با خودمون بگیم فعلا این رو انتخاب نکنم. موارد بهتری پیش میاد ؟
اتفاقا اگر این خانم همزمان اون آقای دوم رو هم بررسی کنه و بعد در مورد یکی به نتیجه برسه احتمال حسرت خوردنش در آینده بیشتر خواهد شد. چرا ؟؟؟؟ چون شناخت پیدا کرده ازش . ما مسلما وقتی رو چیزی شناخت پیدا نکرده باشیم ، وقتی از خوبی ها و بدی هاش اطلاعی نداشته باشیم هرگز بعدها حسرتش رو نخواهیم خورد.
در مورد استرس هم همین قدر بگم که انتخاب و بررسی یه خواستگار چقدر می تونه استرس آور باشه ؟ این استرس رو دو برابر کن و بعد با استرس ناشی از احتمال مقایسه این دو فرد جمع کن. فشار روانی چقدر می تونه بره بالا ؟
به عنوان یه انسان
آیا دوس داری به عنوان یه گزینه بین دو گزینه همزمان یه فرد باشی؟
مسلما جوابت نه خواهد بود .
علاقه مندی ها (Bookmarks)