سلام
ممنون میشم اگه منو راهنمایی کنید. حقیقتش من 22 سالمه و دختر نسبتا زیبایی هستم و همین موضوع باعث تمام تردید ها و دودلی های منه.به طوری که هر خواستگاری که برام میاد اول تو دلم قبول میکنم ولی به مجرد این که میرم جلوی اینه و خودمو میبینم با خودم میگم من حیفم ، باید یه همسر زیبا داشته باشم،چطور فلانی که اصلا زیبا نیست همسرش به اون زیباییه اون وقت من این جوری.باور کنید این حالت دست خودم نیست .البته بیشتر در مورد یکی از خواستگارهام مرددم چون واقعا پسر خوبیه و چهره نرمالی هم داره البته اضافه کنم پسر خالمه و این که دوستش دارم ولی این حالت تمام مدت منو زجر میده. با خودم فکر میکنم که من که زیبا هستم احتمالا موقعیت های بهتری خواهم داشت و این مانع میشه و هر وقت که میخوام جلو برم وقبول کنم غم عجیبی سراغم میاد. احساس میکنم این حق من نبوده همش فکر میکنم احتمالا یکی دیگه هست که من دوسش دارم. از این که در اینده همسرمو دوست نداشته باشم میترسم به شدت . میترسم نتونم بهش وفادار بمونم .البته باید اضافه کنم در من در همه کارها و تصمیم هام دودلم مثل انتخاب رشته و هرچی که مهم باشه .البته میدونم این تفکر درستی نیست ولی دست خودم نیست و نمیتونم مهارش کنم به طوری که وقتی که به مرحله عمل میرسم به شدت مضطرب و هیجان زده میشم. یکی از خواستگارانم رو هم بعد از ازمایش دادن و قول و قرار گذاشتن رد کردم ،به خاطر همون اضطراب.الان از این میترسم که اگه به این خواستگار جواب مثبت بدم نکنه باز هم اون اتفاق بیفته و یه دفه به دلم بزنه
ممنون میشم اگه راهنمایی بفرمایید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)