داستان زندگی من بخونید حتما لطفا

[ارمیا]

- - - Updated - - -

سلام میخام داستان زندگی مو بدنید شاید زیاد از ماجراها شنیده باشید اما این یکی واقعی حقیقیه من لمسش کردم تجربه کردم با تمام وجودم

1.طلاق پدر و مادرم
2.زندگی با پدرم
3. تجاوز پدر
4.اعتماد به ادمهایی پست تر از حیوان
5.ازدواج در سن کم
6. زندگی باترس از اینده
7. ...............................,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,

- - - Updated - - -

نمیدونم از کجاش بگم گذشته ام اینی بود که بالا هست یعنی کلیش اینه جزییاتش ازارم میده اما اگه کسی بتونه کمکم کنه سعی میکنم بگم

اما در کل احساس میکنم همه بدبختیام بخاطر مامانمه یعنی مامان کلمه مقدسیه که شامل کسی که منو بدنیا اورده نمیشه

- - - Updated - - -

میدونیئ مشکلم اینه که احساس پوچی و بی هویتی میکنم انگار کلا بی هدف دنیا امدم نمیدونم

- - - Updated - - -

اصلا اعتماد به نفس ندارم شوهرم ماهه اما احساس میکنم دلش برام سوخته خیلی دوسم داره اما من نمیتونم راحت زندگی کنم همش عذاب وجدان دارم یعنی دارم فقط بخاطر پسرم زندگی میکنم نمیخوام اونم سرنوشتش عین من باشه راستی با هیچکدوم از خانوادم رفت امد ندارم

[شیدا.]

ارمیای عزیز،

بهت تبریک می گم بابت داشتن همسر و همراه مناسب در زندگیت.
چیزی که خیلی از خانمهای این تالار بخاطرش عضو شدند و تاپیک می زنند.

مردها برعکس ما زنها با کسی تعارف ندارند.
برای دلسوزی و کمک و ... با کسی نمی مونند.

اگر شوهرت بهت محبت می کنه و ماهه،
بدون که دوستت داره و متوجه خوبیهای تو شده که بهت عشق می ورزه.

قدرش را بدون و با فکرهای الکی زندگیت را خراب نکن.

[koohe dard]

گذشترو فراموش كن، چون با اين كار زمان حال و به تبع اون آينده رو از دست مي دي.
عشق به همسرتو رشد بده بزار دوست داشتن و عشق تمام اون گذشترو كم رنگ و كم رنگ كنه تا آنقدر در ذهن و روحت كم رنگ بشه كه ديگه ذهنتو به خودش معطوف نكنه.

[ارمیا]

از همتون ممنونم شیدا جان نظر لطفته من با تمام وجودم به پسرم و همسرم عشق میورزم اما هیچوقت بغیر از بچگیم احساس خوشبختی نکردم الانم کلا خودمو فراموش کردم یعنی اصلا دوست ندارم به خودم بیام که گذشته رو یادم بیاد

[ساحل45]

شوهر خوب داشتن یه نعمته آرمیا جان..به زندگی آروم الانت فکر کن و اینکه پسر سالم و همسر خوبی داری..بجای فکر کردن به گذشته به طریقی زندگی کن که خدایی نکرده این اتفاق برای پسرت نیافته..خیلی سخته ولی شما الان مادر هستی و باید تمام تلاشت رو برای دور نگه داشتن فرزندت از مسائل تلخ گذشته بکنی..اگر برات سخت نیست میشه توضیح بدی چند ساله ازدواج کردی و با همسرت چطور آشنا شدی؟در ضمن توضیحی در مورد پناه بردن به آدم های پست تر از حیوان هم بدی

[ارمیا]

من بعد از قضیه تجاوز پدرم اینقدر احمق بودم فکر میکردم یه موضوع عادیه اما وقتی فهمیدم عین روانیا شدم واسه فرار ازش به یه پسر لجن پناه بردم بهم قول ازدواج داده بود اما اونم کار بابامو باهام کرد باورت نمیشه چند بار خود کشی کردم با شکایتم نتونستم کاری بکنم خیلی تنها و بی کس بودم کسیو نداشتم تا با همسرم اشنا شدم همه چیو گفتم قبول کرد اما من نخواستم به پای من بسوزه ولی اصرار کرد میترسیدم اینم منو واسه اون چیزهای بی ارزش بخواد امد ازذواج کردیم حالام از بابام کینه داره با هیچکس بغیر از خانواده اش رفت امد نداریم

- - - Updated - - -

3 سال ازدواج کردیم

[باران13]

دوست عزیز درکت می کنم، چون برای من هم تو زندگی اتفاق های بد زیادی رخ داده طوری که حتی خجالت می کشم تعریفشون کنم حتی تو دنیای مجازی، حتی 19 سالگی اقدام به خودکشی کردم ولی هیچ وقت از لطف خد-ا ناامید نباش.

و هرگز فراموش نکن (( هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند.))

این لینک را هم بخون من و خدا - داستان آهنگر
به خد-ا اعتماد کن

- - - Updated - - -

دوست عزیز درکت می کنم، چون برای من هم تو زندگی اتفاق های بد زیادی رخ داده طوری که حتی خجالت می کشم تعریفشون کنم حتی تو دنیای مجازی، حتی 19 سالگی اقدام به خودکشی کردم ولی هیچ وقت از لطف خد-ا ناامید نباش.

و هرگز فراموش نکن (( هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند.))

این لینک را هم بخون http://meslekhak.blogfa.com/post-51.aspx
به خد-ا اعتماد کن

[ساحل45]

عزیزم در مورد پدرت که تقصیر تو نبوده..چرا شوهرت به پات بسوزه.. شما که کار اشتباهی نکردی فقط قربانی آدم های پست شدی.خودت میگی پسره لجن بوده لجن که ارزش فکر کردن نداره جاش تو سطل آشغاله..شوهرت واقعا دوست داره منم اگه جای شوهرت بودم با پدرت رفت و آمد نمیکردم..باید گذشته رو رها کنی دوست عزیز به این فکر کن که شاید تمام اون سختی ها رو تحمل کردی که الان به آرامش برسی.بجز مسائل گذشته الان تو زندگیت از چی ناراحتی که مانع خشبختیت شده؟ببخش زیاد سوال میکنم میخوام بهترین نظر رو بهت بدم عزیزم

[ارمیا]

اینکه تو این چند سال نه درست حسابی درس خوندم فقط دیپلم نه تو این زندگی چیزی اوردم منطورم جهازو پولو یعنی هیچی بهم ندادن همه چیزو خودش تهیه کرد اگه خدایی نکرده یروزی ازم خسته بشه و بره من جایی رو کسیو ندارم خانواده ام هم ترکم کردن نمیخوام دوباره به اون گذشته برگردم میدونی بخاطر گذشتم خیلی عصبیو بی حوصلم خیلیم تشنه محبتم برعکس همسرم فکر میکنه همین که اون کارو انجام میده عشقشو بهم ثابت کرده و همینطور که میدونی این باعث میشه من برگردم به گذشتم و عصبی بشم که منو بخاطر همین موضوع که کل این چند سال ازارم میداده بندازه امیدوارم منظورمو فهمیده باشین

[ساحل45]

با همسرت صحبت کن شاید نمیدونه شما تشنه محبت هستی برعکس فکر میکنه اگر زیاد محبت کنه شما احساس ترحم و دلسوزی بهت دست میده.شما باید سعی کنید هر مشکل یا اتفاقی که در زندگی میافته به گذشته ربط ندید..ارمیا جان من هم درس خوندم هم خانواده ای داشتم که همیشه پشتیبانم بودم ولی ناراضی و ناامیدم چونکه نتونستم با مدرکم کار مناسب پیدا کنم و در خیلی از مواقع پیگیری خانواده خودم زندگی شخصی منو در خطر میاندازه.نداشتن جهیزیه بحثی نیست که شما بخاطرش غصه بخورید و دوباره فکرتون رو درگیر گذشته کنید.میدونم درست این بود که به شما جهیزیه بدن و بیشتر از این پشتیبان شما باشن ولی الان که نیستن شما باید چه کار کنید؟زندگی رو به خودتون تلخ کنید؟یا سعی کنید از این فرصتی که بدست آوردین نهایت استفاده رو بکنید و خودتون رو بالاتر بکشید.به نظر من شما باید به ازدواجتون به چشم یه فرصت نگاه کنین فرصتی برای بدست آوردن هرچه تا حالا نداشتین.با پشتیبانی همسرتون میتونید مشکلات رو حل کنید.به نظر من باید آه و ناله رو کنار بگذارید و دست بکار بشید.مثلا درس بخوانید یا کلاس های مختلف برید و با همسرتون وقت بگذرونید.به نظرم شما بخاطر رابطه با اون پسر و رفتار زشت پدرتون عذاب وجدان دارید و خودتون رو مقصر میدونید در حالی که شما بدلیل معصومیت قربانی شدید ولی فکر میکنم سوگواری بسه و وقت بلند شدنه