بنظرتون به خواستگاری که قبلاً ازدواج نکرده هم فکر کنم؟؟ (یکبار ازدواج کرده ام)

[شکوفه*]

سلام خدمت همه دوستان
من چندماهی هست که تاپیکهای دوستان رو در این سایت می خونم اما تا حالا عضو نبودم و با توجه به راهنماییهای ارزنده ای که دوستان در سایت ارائه می کنند تصمیم گرفتم موضوعی که ذهنم رو مشغول کرده مطرح کنم تا از دوستان کمک بگیرم.
من زنی 33ساله ام که سالها پیش زمانی که 23 سال داشتم از شوهرم جدا شدم و مشکل ایشون اعتیاد شدید ایشون بود که چند ماه بعد از جدایی بعلت مصرف زیاد مواد مخدر فوت شدند. منهم بعد از مدتی که با شرایط جدیدم کنار اومدم به پیشنهاد یکی از بستگان به دانشگاه رفتم و با تلاش و جدیت زیاد ادامه دادم و به لطف خدا الانم دارم ارشدمو تموم می کنم. اما مسئله ای که ذهن منو مشغول کرده اینه که من در تمام این سالها هر وقت به ازدواج فکر میکردم تصورم همیشه این بود که باید با کسی که شرایطش عین خودم باشه ازدواج کنم تا ازدواجم موفق باشه و هرگز به ازدواج با مردی که قبلا ازدواج نکرده فکر هم نمی کردم. دلیلش هم این بود که روی ازدواجم خیلی حساسم و چون دفعه دوم هست ناموفق بودنش برام خیلی گرون تموم میشه و لذا می خواستم طرف مقابلم هم مثل خودم یه بار رنج طلاق رو چشیده باشه و دنبال زندگی موفق باشه و نمیخواستم که بعد ازدواج یادش بیفته چرا با این شرایط ازدواج کرده و پشیمون بشه و زندگی منم خراب شه... تا اینکه چند ماه پیش یکی از همکلاسی های سابقم بمن پیشنهاد آشنایی با یکی از همکارهاشون که به گفته ایشون بسیار خوب هستند و از نظر ایشون مناسب من هست رو دادند البته این آقای همکلاسی اصلا شرایط من رو نمی دونند و منم دلیلی نمی بینم به ایشون شرایط خودم رو توضیح بدم اما قطعا به کسی که میخوام باهاش ازدواج کنم باید بگم... ولی من به خاطر همون ذهنیتی که توی این سالها داشتم بلافاصله جواب منفی دادم اما بعد از چندماه که ایشون دوباره از من خواستند تجدیدنظر کنم یه دفعه به این فکر کردم واقعا چرا همیشه من ازدواج با فردی عین خودم رو ایده آل می دونم و حاضر نیستم روی گزینه های دیگه فکر کنم درحالیکه من تنها 9ماه زندگی کردم و بچه ای هم ندارم و جالبه با اینکه همیشه اینطوری فک می کردم تا حالا خواستگاری با شرایط خودم برام نیومده...! همشون یا بچه داشتن که من واقعا مسئولیت بچه رو سنگین می دونم و نمیتونم این مسئولیت رو قبول کنم و یا سنشون زیاد بوده که بازم من نمیتونم بپذیرم و یا پیشنهاداتی از طرف دوستان یا آشنایان برای معرفی من به فردی که قبلا ازدواج نکرده اگر می شد، که من اصلا اجازه مطرح شدنش رو هم نمیدادم بخاطر همون ذهنیت.!
حالا دوستان میخواستم بدونم از نظر شما آیا موارد ازدواج از این دست میتونه موفق باشه با توجه با اینکه من آقایونی که به تالار میان و تردید دارن در ازدواج با زنی به این شرایط رو زیاد دیدم آیا من به چنین موردی فکر کنم؟ و اصلا برای آشنایی با این مورد اقدام کنم؟

[unknownGirl]

سلام دوست من

به نظرم قبل از اینکه به ایشون فکر کنید بهتره که شرایطتون رو بدونن

کلا منطقی تر و راحتتره که با کسی ازدواج کنید که شرایطی شبیه خودتون رو داشته باشن
ولی نه اینکه کلاً کیس های دیگه ای رو که میتونید داشته باشید کنار بذارید
ممکنه یه آدم مجرد باشه که بتونه کنار بیاد به طرفتون فرصت بدید مجبورش که نمیخواین کنین! شما شرایط رو توضیح میدید اگر که خواست آشنایی رو ادامه میدید وگرنه که هیچ

اینکه میگید بهش فکر کنم یا نه چیزیه که نباید کلی در موردش تصمیم گرفت خب آدما با هم فرق دارن باید طرفتون رو بشناسید

ولی کلا درست نیست که با حس مشکل دار بودن موردهای ازدواج رو رد کرد

[maryam123]

سلام شکوفه جان

خوش امدی به تالار همدردی

این چیزی نیست که بشه قطعی بهش پاسخ داد.مثلا بگیم شما اگر با یه مردی که زنش رو طلاق داده ازدواج کنی خوشبخت خواهی شد و یا با یه مرد مجرد ازدواج کنی خوشبخت نخواهی شد و ....

هر دو حالت این نوع خواستگارها باید بررسی بشه.اولا من پیشنهادم اینه که حتما به یه مشاور قبل از ازدواج برید و از یه متخصص در این زمینه کمک بگیرید.

دوما این موضوعی رو هم که شما بیان کردی ممکنه از هر فردی به فرد دیگه ای فرق کنه

مثلا یه اقایی(مجرد) تو ذهنش این باشه که من اگر با یه زن مطلقه ازدواج کنم میتونم هر برخوردی دوست داشته باشم بکنم.

بر عکس ممکنه یکی بگه من اگر با به خانوم مطلقه ازدواج کنم به دلیل ضربه ای که خورده در زندگی صبور تر و محتاط تر خواهد بود و زندگی خوبی خواهیم داشت.

پس میبینی دیدگاه افراد خیلی میتونه متفاوت باشه

من پیشنهادم اینه که شما هیچ گزینه ای رو رد نکن.اما حتما شرایطتت رو براش بگو و حتما بخواه که دوتایی به یه مشاوره قبل از ازدواج مراجعه کنید.

موفق باشی خانومی

[elahe.a]

سلام دوست عزیز

واقعیتش اینه که منم دقیقا مشکل شما رو دارم و متاسفانه اکثر خاستگارامم پسر هستند! نمیدونم شاید حساس شدم به این موضوع اما فکر میکنم افراد بعد از طلاق برای ازدواج دوم دست به عصا تر حرکت میکنن و با کمی ملاحظه نسبت به جفتشون رفتار میکنن تا خدای نکرده طعم تلخ جدایی رو دوباره نچشند! اما در مورد اینکه ازدواج یک مطلقه یا بیوه با یک پسر صورت بگیره، فکر میکنم نیاز به شناخت خیلی زیادی از اون آقا احتیاج هست چون متاسفانه بعد از ازدواج برخی آقایون دنباله نقطه ضعف یه خانم میگردند تا باج بگیرند یا از طریق اون نقطه ضعف به زندگی سوار شن، ذهنیتم این هست درسته طلاق ما نقطه ضعفمون نیست اما از دیدگاه یک آقا که ازدواج نکرده امکان داره نقطه ضعف شناخته شه(بعد از ازدواج) و خودشان هم میدانند چقدر طلاق دوم میتونه سخت باشه برای چنین زنانی پس امکانه این هست که زن بسیار اذیت شه!
شاید احساسم غلط باشه! اما برای من هم خیلی مهممه با یک مرد ی ازدواج کنم که یه بار جدا شده و بچه نداره اما با خاستگاران پسر هم یک جلسه وقت میزارم تا ببینم اونقدر به بلوغ رسیده تا این مساله را هضم کنه یا از روی احساس و ظاهر اومده جلو!
فکر میکنم یه مشاور کا ر کشته خیلی کمکتون کنه
در مجموع این ازدواج طرد شده نیست به شرطه ها و شروطه ها

[پیدا]

دوست عزیز،

جواب من شاید خیلی در راستای سوال شما نباشه. اما !

با توجه به سن شما، مردی که حدود 35 سال (به بالا ) دارد و تا به حال ازدواج نکرده خیلی دقیق باید بررسی بشه. شاید مشکلاتش از یک مردی که همسرش را طلاق داده هم بیشتر باشه و کار شما در شناختش سخت تر.
تا 35 سالگی مجرد بودن گاهی بخاطر وسواس زیاد، خودخواهی زیاد، بی هدف و انگیزه زندگی کردن و ... است.
معمولا کنار آمدن با مردهایی که در سن بالا ازدواج می کنند خیلی سخت است. مخصوصا این که شما با سابقه یک ازدواج پخته تر و عاقل تر از دختران هم سن خود هستید.

به خواستگارهای بدون سابقه ازدواج هم فکر کنید، اما دقیق تر.

[شکوفه*]

سلام مریم الهه پیدا و girl عزیز ممنونم که جوابمو دادین. یه جورایی از جمع بندی نظر دوستان اینطور میشه نتیجه گرفت که دوستان هم با من هم عقیده اند و عدم اطمینان رو در اینجور موارد بالاتر می دونند ضمن اینکه پیدای عزیز هم به مورد خوبی اشاره کردند اینکه چرا تا الان مجرد بوده؟
راستش الهه جان دقیقا حق با شماست منم یه دلیل اینکه اینهمه سال صبر کردم همین بوده که ازدواج موفق داشته باشم و هرگز نمیخوام زندگی گذشته ام در زندگی بعدیم وارد بشه و طرف مقابلم با تکرار اون باعث تلخی زندگیمون بشه از طرفی این آقایونی که قبلا ازدواج نکردن متاسفانه خیلیاشون اگر ازدواج از این دست داشته باشن تا یه مشکلی تو زندگی پیش میاد با مظلوم نمایی اول میگن زنم مطلقه بوده من جوونی کردم خامی کردم و احساساتی شدمو از این حرفا و بعد مشکلشونو میگن و همه چیزو ربطش میدن به مطلقه بودن زن...!!! یه جوری وانمود میکنن انگار اون زن با مطلقه بودنش زندگیش رو تباه کرده درحالیکه برعکس این خودش هست که زندگی اون زن بیچاره رو یه یار دیگه نابود کرده!!!! جالبه بیشترافراد شنونده هم تا اینو می شنون یه جورایی فوری حق رو به اون مرد میدن که بله لابد این آقای بیچاره چقدر مظلوم واقع شده که گیر هیولایی بنام زن مطلقه افتاده !!!!!!!! واقعا در این سالها خیلی سختی کشیدم تا دوباره زندگیم رو بسازم و رو پای خودم بایستم. یه جورایی اصلا ازدواج نکردن رو ترجیح میدم به یه ازدواج مشکل دار.... با این حال بنا بر نظر دوستان حداقل یک جلسه رو اختصاص به همچین مواردی خواهم داد.... بیشتر هدفم از طرح این موضوع این بود که دوستان موارد عینی موفق از این دست رو در بین آشنایان سراغ دارند؟ اما از طرفی الان یکمی نگران هم شدم اگر اونی که شرایطش مثل خودم باشه اصلا برام پیش نیاد چی؟ من دیگه واقعا از تنهایی خسته شدم خیییلی طولانی شده....

[sayrex]

من پسرم و از دید جنس اقایون نظر میدم(نظر باقی دوستان رو فرصت نکردم بخونم البته)
ببنید اینکه فردی هنوز در سن بیتشر از 30 سالگی ازدواج نکرده،دلیل اصلا قانع کننده ای نیست که یک پسر رو متهم کنید.اطراف من دوستان زیادی هستند که به دلیل عدم امنیت شغلی،نیافتن کیس مورد نظر ازدواج،مشگلات خانوادگی،... موفق نشدند ازدواج کنند.درحالی که بیشترشون به دلیل وضعیت خراب کسب و کار و ریسک بالا در کار ،هنوز نتونستند به حداقل ها برسند(الیته درصدی شون هم به خاطر دوری از مسئولیت پذیری،تنبلی،... هنوز ازدواج نکردند)

در مورد اینکه مجرد های رو قبول کنید یا نه:به نظر من حتما قبول کنید و سعی کنیدد بررسی کنید ظرف رو.برعکس تفکر شما من فکر میکنم درصد بیشتر اقایونیی که ازدواج نا موفق داشتند، مشکلاتشون در ادامه هم ادامه پیدا خواهد کرد.دلیلم حرفم ام اینه که به نظرم تغیر در اقایون در مسائل اخلاقی،رفتاری،مذهبی،..(که هرکدومشون میتونه دلیلی برای شکستشون در زندگی قبلیشون باشه) در سنین بالا خیلی به سختی انجام میشه و یک جورایی محاله(استثنا رو در نظر نمیگیرم)

صحبت های من استثنا های زیادی میتونه داشته باشه،اما به نظر به طور کلی درست باشه.البته من کارشناس نیستم و نظر شخصیم رو گفتم.به هر حال شما چه مجرد،چه غیر مجرد رو باید خیلی دقیق تر و علمی تر (از بعد روانشناسی) بررسی کنید و سعی نکنید دیگه در این سن احساسی عمل کنید.
موفق باشید

[setareh soheil]

با سلام

من بعنوان كسي كه به نوعي تا حدودي اين تجربه رو دارم چند تا توصيه خواهرانه بهت ميكنم كه حتما به كارت مياد.
اول اينكه حتما مشكلات خودتو حل كن يعني منظورم ديدت نسبت به مردا و ضربه هاي روحي كه خوردي از ازدواج قبليت.كه بتوني دوباره رابطه جديد رو با فرد مورد نظر چه با شرايط خودت و چه مجرد از صفر شروع كني.

من تا حدودي با نظرت موافقم كه ازدواج قبليت ميتونه يه نقطعه ضعف باشه براي موقعي كه همسرت قبلا ازدواجي نكرده باشه چون تا ببينه نمي تونه باهات كنار بياد از اون موضوع به عنوان يه حربه استفاده ميكنه و ميدونه كه توي جامعه ما تحمل ازدواج ناموفق دوم بهتر از طلاق براي دومين بار است.ولي اين حرف دوستمون رو هم تائيد ميكنم كه يه آقاي مطلقه به مشكل نخوري چون شايد مشكلات ازدواج قبليش تو اين زندگيش هم ادامه داشته باشه.
پس هر كدوم مزايا و معايب خودشونو دارن.بستگي به طرفت داره و شناخت كافي ازشون خيلي خيلي مهمه.

حتما شرايطت رو با جزئيات براي نفر بعدي كه براي ازدواج مناسب ديدي بگو ،البته اگه اول خودت از صلاحيت طرف مطمئن شدي و اونو فرد مناسبي ديدي از هر نظر يعني براساس تحقيقاتي كه ميكنين،چون خيلي از آقايون وقتي ميشنون كه خانوم مطلقه هست از ازدواج منصرف ميشن و يه جورايي با دونستن شرايط خانوم سعي مي كنن از موقعيتش سواستفاده كنن و بهش نزديك بشن و طي اون ممكنه ناخواسته درگيري احساسي برات بوجود بياد كه ضربه ميخوري شديدا.

حتما يه زماني مثلا حدود چند ماه به خودت و طرف براي شناخت متقابل فرصت بدين و اصلا عجله نكنين چون شرايط شما با يه خانوم كه اولين ازدواجشه حساس تر هست البته نمي خوام بترسونمت فقط مي خوام محتاطانه با قضيه برخورد كني.
از اينكه آدم با ثباتي باشه و بعدا تحت تاثير نظرات ديگران (خانوادش يا دوستانش )قرار نگيره كه بخواد تغييري تو تصميمش بده مطمئن شو.
در صورت امكان همه اين شرايط مخصوصا اطلاع كامل از شرايطت رو سعي كن كتبا قبول و تائيد كنه توي عقدنامه.چون از لحاظ حقوقي هر وقت ادعا كنه نمي دونسته تو محاكم ما حقو به ايشون ميدن.چون خيلي شرايط فرق مي كنه اينجوري.

بعدشم رو خودت كار كن،رو اعتماد بنفست، اگه لازمه حتما از مشاوره زبده كمك بگير.مهارتهاي زندگي زناشويي رو حسابي ياد بگير،يه چرخي توي همين سايت بزني كلي مطلب ياد ميگيري.راجع به آقايون خوب مطالعه كن.من خودم كه خيلي ضربه خوردم به خاطر كمبود آگاهيم از اين بابت.

در نهايت هيچ موردي رو بدون مطالعه و شناخت رد نكن چه مجرد چه مطلقه.اگه هم مطلقه باشن بهتره با كسي ازدواج كني كه تعقل خاطر و ارتباطي با زندگي قبليش نداشته باشه از طريق بچه يا ته مونده علاقه اي به همسر قبليش.

اميدوارم تونسته باشم بهت كمك كنم.البته شايد يكمي ترسونده باشمت ولي مطمئن باش به انتخاب بهتري ميرسي با بكارگيري توصيه هام.
موفق باشي عزيزم