به اين احساس اوليه اعتماد كنم؟؟؟ ... به نظرتون من زود قضاوت ميكنم؟؟؟

[rama25]

سلام به همه دوست جوناي خودم

همون طور كه ميدونين و در جريان هستين من 25 سالمه ... از سن 19 سالگي تا الان كه 6 سال گذشته مورد واسه ازدواجم زياد پيش اومده اما فقط فقط فقط 2 موردشون مورد پسندم واقع شدن كه متاسفانه اونها هم قسمت نشدن!!

اما
حالا من فكر ميكنم خيلي احساسي عمل كردم... احساس ميكنم خيلي از مورد ها واسه ازدواج رو خيلي شتاب زده رد كردم

خيلييييييييي به احساس اوليه اي كه از برخورد با كسي بهم دست ميده اعتماد ميكنم... به نظر خودم آدم شناسم و با برخورد اول خيلي چيزها دستم مياد ((و اين بارها برام ثابت شده)) ...

واسه همين اگه تو برخورد اول ((يعني حتي زماني كه طرف داره اجازه خواستگاري ميگيره)) اون جرقه اوليه زده نشه خيليييييييييييييي راحت دست رد به سينه اش ميزنم!!!!!!.... بدون اينكه واسه شناخت بيشترش تلاشي كرده باشم

البته من 4،5 مورد از خواستگارامو امتحانم كردم اما بازم بعد از چند جلسه رفت و آمد فهميدم همون احساسي كه اولش بهش داشتم درست بوده و الكي چند جلسه با هم معاشرت كرديم .... و با خودم ميگفتم اي كاش همون اول اين ها رو هم رد كرده بودم!!!!

حالا مواردي كه باعث شده من خيلي ها رو به خاطرش رد كنم خيلي خنده داره گاهي!!!!

- يه نفر رو به خاطر اينكه از صحبت هاي مامانش پشت گوشي خوشم نيومده رد كردم
- يه نفر رو به خاطر حركات دستش ((دستاش رو مثل خانوم ها تكون ميداد ))
- يه نفر رو به خاطر تيپش ((شلوار پارچه اي با كتوني پوشيده بود ))
- يه نفر رو به خاطر اينكه خيلييييييي خوشگل بود رد كردم ((احساس كردم به من سره))
- يه نفر رو به خاطر ابرو هاي بر داشتش
- يه نفر رو به خاطر خيليييييييي پولدار بودنش ((احساس كردم خيلي پر توقعه)) ...تو همون جلسات اوليه مدل ماشينشون و متراژ خونشون رو به رخم كشيد!!!!
- يه نفر رو به خاطر اينكه تو جلسه دوم آشنايي گفت ميخوام ببوسمت
- يه نفر رو وقتي فهميدم دوست دختر زياد داشته ((طوري كه شمارش از دستش در رفته بود))
- يه نفر رو به خاطر شغل باباش
- يه نفر رو به خاطر تعداد زياد خواهر برادراش ((13 تا خواهر برادر داشت ))
- يه تعداد زيادي ي ي ي ي ي ي هم از طرز صحبت كردن هاشون خوشم نيومده

اعتقاد دارم كه به اون كشش و انرژي اي كه تو اولين برخورد با كسي بهم ساطع ميشه بايد توجه كنم... ((البته تو چند مورد اين بهم اثبات شده كه درستم بوده))
اگه اولش به دلم نچسبيد ديگه واسش وقت نميزارم
حالا به نظرتون اشتباه ميكنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
آخه اگه بخوام واسه همشون كلي انرژي و وقت صرف كنم كه كاملا بشناسمشون كه نميشه!!!!
نظرتون درباره اين كارم چيه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
به نظرتون من زود قضاوت ميكنم در مورد آدمها؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[اندیشه 22]

با بعضی از رد کردنات موافقم با بعضی هاشم نه!
اونایی که به خاطر خانوادش بوده که اصلا!! یعنی شما حتی سعی نکردی خود طرفو تحلیل کنی! اون بیچاره ای که مامانش بد حرف زده یا 13 تا خواهر برادرن......... خوب به اون چه!!؟
اما اونایی که به خاطر خصیصه های خودشون رد شدن کاملا موافقم...خیلیم خوبه که تکلیفت با خودت مشخصه
مثلا دوست داری طرفت همه رفتاراش مردونه باشه، یه تیپ خاصی داشته باشه، خیلیم خوشگل نباشه، دوست دختر قبلا نداشته باشه........خوب خیلیم خوبه که می دونی چی می خوای
کلا به خودت نگاه کن...اگه ادم انعطاف پذیری هستی که بعدا راحت کنار می یای که خوب اره داری اشتباه میکنی باید سعی کنی بیشتر بشناسیشون...اما اگه انعطاف پذیر نیستی و کلیک میکنی روی چیزی که به دلت نچسبیده خیلیم داری کار خوبی میکنی

[دانوب]

سلام راما جان!

خب داشتن کشش اولیه و اصطلاحا اینکه طرف به دل ادم بشینه تا ادامه بدهیم، به نظر من هم درسته...

ولی اینکه کشش اولیه رو چی در شما ایجاد میکنه و یا بر عکس چی باعث میشه که بخوره تو ذوقت و ردشون کنی، مهمه!!!

البته من به بحث سلیقه ای بودن بعضی مسائل معتقدم (اینکه چه استانداردهایی برای زیبایی قائل باشی و...) اما اینکه مامان طرف با چه لحن و لهجه ای حرف بزنه، اینکه طرف کفش کتونی رو با شلوار پارچه ای بپوشه، و مسائلی از این دست نمی تونه ملاک قابل قبولی برای سنجش افراد باشه

درسته که شغل پدر خانواده خیلی در شکل گیری شخصیت و منش اعضا اون خانواده موثره و حتی در بسیاری مواقع میبینی که افرا با مشاغل یکسان در بعضی جهات شخصیت های متشابهی هم دارند، اما همیشه این طور نیست!!!
دقت کن گفتم "در بسیاری مواقع"!!!

شاید به همین خاطر هم هست که حتی وقتی با اونها ادامه میدید باز هم به همون نتیجه اول می رسی اما می خوام این رو بگم که همیشه این طور نیست!!!

کلا طرز تفکر همه یا هیچ کار دست آدم میده!!!

مطلق نگر نباش، چون هرگز نمی توانی حقیقت مطلق را در مورد دیگران بدونی!!
همیشه چیزهایی هستند که ما از اون ها بی خبریم

[سید1387]

سلام

اتفاقا من هم همینجورم یعنی به احساسی که از آدمها تو برخورد اول پیدا میکنم خیلی اعتماد دارم. برا همین خیلی خوب میفهمم چی میگید.

اما چند تا نکته هست. یکی اینه که جلسه خاستگاری ی جلسه خیلی رسمی و استرس ز هست. ممکنه رفتار افراد در این جلسه خیلی واقعی نباشه. بنابرین برا بعضی قضاوت ها ی بر برخورد کافی نیست.

نکته دیگه اینه که باید معیار تون را دسته بندی کنید و خطوط قرمز و زرد تعین کنید (این را از دکتر فرهنگ نقل میکنم). ببینید اگه همه این چیزایی که بخاطرش افراد را رد کردید خطوط قرمز بوده که هیچ والا خیلی جالب نیس هرکی را به ی بهونه رد کنید

ی چیز دیگه هم هست این که وقتی آدم ی ذهنیتی نسبت به افراد داره ناخودآگاه رفتارشون هم ون ذهنیت را تائید میکنه. بنابرین بهتر تو شناخت خاستگار هاتون از مشاور یا اطرافیان هم کمک بگیرید.

[rama25]

ممنونم بابت نظراتتون

راستش خانواده طرفم خيلي واسم مهمه.... دوست دارم خيلي با فرهنگ باشن... واسه همين كوچكترين علامت هايي كه باعث ميشه اين فكر به ذهنم خطور كنه كه خانوادش مناسب نيست، ردش ميكنم

به نظرم محيط خانواده خيلي رو شخصيت خود پسره هم تاثير گذاره... مثلا مادر پدري رو ميشناختم كه به راحتي اجازه ميدادن پسرشون دخترا رو بياره خونشون!!! .... خوب وقتي اين چنين آزادي اي واسه پسرشون مهيا ميكنن انتظار دارن چه طور پسري رو تحويل جامعه بدن!!!!!!!

مگه غير از اينه كه محيط خانواده جايي بوده كه اين آقاييون در اونجا شخصيتشون و منششون شكل گرفته!!

در مورد اون پسره كه 13 تا خواهر برادر داشت موافقم كه خيلي عجولانه برخورد كردم، اما ترسيدم تو زندگيم خيلي حرف و حديث زياد بشه!!!!!

مثلا يه بار يه آقا با اين لحن ازم خواستگاري كرد : گفت: (((( ميخوام بگيرمت ، شماره خونتون رو ميدي؟)))) ... منم بهش گفتم : مگه اينجا چاله ميدونه كه اين طوري ميگي!!!!!!! .... و به راحتي ردش كردم...

اون آقا پسري هم كه گفتم خيلي خوشگل بود، واقعا خيلييييييي خوشگل بود.... چنان پوست صاااااااااف و بيني تراش داده شده اي داشت كه من دلم لرزيد... و مطمئنم خيلي خانوم ها هم بعدن دلشون واسش ميلرزه

از طرفي احساس ميكنم تيپ و پوشش از شخصيت آدم نشات ميگيره ... فكر ميكنم كسي كه تيپ مردونه داره مردونه فكر ميكنه... كسي كه تيپ فشن داره هم بيشتر از اينكه دنبال كار و زندگي باشه دنبال مده .... و كسي هم كه تيپ ساده داره شخصيت ساده و بي آلايش داره.... و كسي هم كه دنبال لباسهاي ماركه هميشه، خيلي پر توقعه و با يه هديه ساده خوشحال نميشه !!!

البته يكي از خواستگارام كه تيپ فشن و به روزي داشت، مرتبا همين خواسته رو از منم داشت، و ميگفت فلان رنگ مانتو رو بخر كه مده، تو خيابون ساپورت بپوش، موهاتو بلوند كن، روسريتو اين مدلي ببند ... و كلا خيلي گير بود

[single]

سلام عزیزم
تجربه من اینه که اول عاقلانه(گفتم عاقلانه نه احساسی )طرف مقابلو بررسی میکردم اگه اکی بود با هم صحبت میکردیم اگه تفاهم داشتیم تحقیق میکردیم ولی همیشه این تو ذهنم بود که از قیافه هیکل طرف متنفر نباشم (توجه کن به تفاوت متنفر بودن و علاقه داشتن ) نتیجه اش شده شوهرم که حالا عاشقونه دوسش دارم: اینا رو گفتم چون اوایل منم به احساسی که اول بهم دست میداد خیلی توجه میکردم الان هم متاسفانه با برخورد اول با آدما درموردشون صحبت میکنم
اما خانواده رکن مهمیه خیلی دقت کن از نظر فرهنگی بهم بیان
موفق باشی و شاد شاد شاااااااااد

[rama25]

ممنونم ازتون

نميدونم چرا، اما با گذشت زمان دارم سخت گير تر ميشم
ممكنه قبلا يه سري چيزها واسم مهم نبود، اما الان پر توقع تر شدم!!!!!!!

وقتي مشكلات بقيه رو ميبينم، متوجه ميشم كه بايد به چه فاكتورهايي توجه كنم... چيزهايي كه قبلا واسم مهم نبودن اما الان ميفهمم چه قدر سرنوشت سازن... چيزهايي كه دوستام و فاميلامون از زندگيهاشون تعريف ميكنن، حتي همين تاپيكهايي كه اينجا ميخونم، همشون باعث شده بيشتر وسواس به خرج بدم
((البته يه سري چيزها هم از اوله اول واسم مهم بودن و همچنان هستن))

خيلي افراطي ميرم تو نخ و پوست يه نفر... ريز ريز حركاتشون رو زير نظر ميگيرم ... خيلي هم زود نتيجه گيري ميكنم متاسفانه... و خيلي زودم نتيجه ام رو اعلام ميكنم بهشون!!!!!!!!!!

اصلا احساسي به قضيه نگاه نميكنم، اتفاقا به نظرم بيش از حد عقلاني موشكافي ميكنم همه رو .... شايد اگه بيشتر به دلم پر و بال بدم راحت تر بتونم تصميم بگيرم

اما ميترسم م م م م م م .... اين قدر دور و برم زندگيهاي شكست خورده ديدم كه سخت گير تر شدم
البته بقيه اعضاي خانواده ((مادر و پدر و خواهر و شوهر خواهرم)) هم به اين حساسيت من دامن زدن ... اگه من گاهي كوتاه بيام اونها كوتاه نميان

آخر ميترسم 30 سالم بشه و ..... واي خداااااااااااااااا

[rama25]

دوستان منتظر نظراتتون هستم

با راهنماييهاتون خوشحالم ميكنيد

[سید1387]

به نظر من نكته اصلي برا شما اينه كه معياراتون را دسته بندي كنيد و برا هر كدام هم ضريب اهميت قرار بديد

بررسي دقيق و افراطي به خودي خود بد كه نيست بلكه خيلي هم خوبه اما بايد توجه داشت كه نميشه همه مسائل را جور كرد و لازمه تو يه سري چيزها كوتاه امد

احساسي نبودن هم خيلي خوبه بخصوص تو شناخت اما من فكر كنم اگه ادم به طرف مقابل كشش داشته باشه راحتتر بتونه اون مسائل جزئي كه بالا بهش اشاره كردم را بپذيره

شما هيچ وقت خودتون را از نظر كمال گرايي و همچنين وسواسي بودن بررسي كردين؟

[rama25]

سيد1387 ممنونم بابت نظرت
البته منظورت رو درباره بررسي خودم از نظر كمال گرايي متوجه نشدم؟؟؟؟ .... يعني ميگيد خودم از نظر بقيه چه قدر دختره ايده آلي هستم، يا منظورتون چيزه ديگه ايه؟؟؟؟

اين دسته بندي و اولويت بندي كه گفتي واقعا حرف درستيه.... و حتما بايد يه فكر اساسي روش بكنم

مشكل اصليه من اينه كه وقتي روي يه چيز حساس ميشم و ازش بدم مياد، همون مساله مرتبا واسم اتفاق ميوفته و تكرار ميشه!!!!!


من چند ماه پيش يه خواستگار داشتم، اين قدر از نظرم مردود بود كه خيلي راحت ردش كردم و به احساس اوليه ام اعتماد كردم، اصلا خواستگاري كردنش به نظرم مسخره اومد
بعد از اون ماجرا همون اقا از يكي از دوستام خواستگاري كرد، و دوستم تو پوست خودش نميگنجيد و سريعا بهش جواب مثبت داد!!!!!!!!!!!!!! ...((البته دوستم يه دختر با خصوصيات خيلي خوب هم هست))
من همين طوري هاج و واج مونده بودم كه ديدگاهم چه قدر با بقيه فرق داره.... و احساس كردم شايد من زود قضاوت ميكنم و الكي حساسم
احساس بدي ي ي ي ي ي دارم

اين كه ميگين علاقه و كشش اوليه باعث ميشه نسبت به بعضي معايب خواستگارام كوتاه بيام كاملا درسته!

اين مساله رو يه بار تجربه كردم .... به خاطر علاقه به يكي از خواستگارام چشمم رو به بعضي معايب احتماليش بسته بودم... معايبي كه شايد اگه فرد ديگه اي اونها رو داشت بدون چك و چونه ردش ميكردم

اما من موندم كه چرا ديگه اين علاقه ها سراغم نمياد!!!!!!!!!!!! .... انگار طلسم شدم..... واقعا چراااااااااا ديگه به كسي كشش پيدا نميكنم؟؟؟!!!!