سلام پسر 30 ساله ای هستم که با خانم 22 ساله ای دوست شدم. ما عضو یک گروه هنری بودیم و اون خانوم دوست پسر داشت و حدود 2 سال با هم بودن ومنم میشناختم دوست پسرش را. دوست پسرش ازدواج کرد و اون خانوم مدتی تنها بود تا اینکه به مرور رابطه ما زیادتر شد و دوستیمون تبدیل به رابطه دوست دختر-دوست پسر شد. من چون قبلا رابطه مشابهی نداشتم و این خانوم برام جذاب بود هر روز بهش بیشتر علاقه مند شدم و با وجود اینکه ادم منطقی هستم احساساتم بهم غلبه کرده و فکر ازدواج با این خانوم منو رها نمیکنه. از طرفی تو این مدت که با هم هستیم فهمیدم که ادم راحتیه و طوری برخورد میکنه که مطمئنم قبلا چندین بار ... تماس جنسی داشته با دوست پسرش یا دوست پسرهاش. این موضوع خیلی اذیتم میکنه. از طرف دیگه نمیدونم و نمیتونم فراموشش کنم چون خصوصیات مثبت متعددی مثل اخلاق خوب، جذاب بودن، با محبت بودن، نزدیکی طرز فکرمون در مورد مسائل مختلف و... واقعا نمیدونم چکار بکنم. گاهی وقتا دروغ های کوچیک میگه و زیاد سعی میکنه جلب توجه منو بکنه. بخصوص با گفتن اینکه حالش بده، و .... کلا کارهایی میکنه که جذب محبت بکنه. حاضره با هم رابطه داشته باشیم و میگه اگه کسی را دوست داشته باشه باهاش راحته همه جوره. میدونم که دختر هستش ولی از طرفی مطمئن هم هستم رابطه داشته. عقلم میگه رهاش کن. دلم میگه حالا که این همه دختر دیدی و تا 30 سالگی از هیچکی غیر از این خوشت نیومد چرا این فرصتو از دست میدی. چشمتو رو بدیاش ببند و قبولش کن. میدونم اهل خیانت نیست و اگه باهم باشیم میتونم بهش اعتماد کنم. ولی اصلا نمیتونم با این که قبلا با چند نفر بوده و معذرت میخوام تو آغوش چند نفر خوابیده کنار بیام. من و خونوادم ادمای مقید هستیم و نسبتا مذهبی. من ادم واقع بینی هستم و الان شرایطم طوری هستش که میدونم اگه جایی برم خواستگاری به خاطر تحصیلات، کار و خونوادم احتمال اینکه جواب منفی بگیرم کمه. با این وجود مشکل پسندم و حالا نمیتونم به این خانوم (بخاطر جذابیتش) در حالی که یک انتخاب دست دوم یا سوم برام محسوب میشه فکر نکنم. خواهشن داداش کوچیکتونو راهنمایی کنین. دو راهی بین ازدواج باهاش یا فراموشیش که الان خیلی برام سخته و وقعا دوسش دارم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)