تردید در مورد ظاهره همسره اینده

[mostafun]

برادر خوبم، همين مشكلاتي كه شما را مي خنداند، اشك خيليها را هم درآورده است!
زندگي غول نيست، اما يك فيلم سينمايي هم نيست كه به موقع تمام شود، يا اگر ازش خوشمان نيامد، بتوانيم سالن سينما را ترك كنيم.
زندگي مشترك، طبق همان چيزي كه عرف جامعه ماست، با رابطه دوستي دو جنس مخالف خيلي فرق دارد.
نيازها و احساسات بعد از شروع زندگي مشترك، از زمين تا آسمان با دوران تجرد فرق مي كند. مسووليت پذيري يكي از اركان مهم زندگي مشترك است. شايد شما در خيلي از موارد از حقوق خود مي گذشتيد يا براي راحتي خودتان خيلي كارها را انجام مي داديد (يا نمي داديد)، اما شك نكنيد كه بعد از ازدواج در خيلي از همين مسايل پيش پا افتاده دچار محدوديت مي شويد و در آن بايد تجديد نظر كنيد.
نياز به پدر يا مادر شدن، ايجاد امنيت (اقتصادي، رواني، عاطفي و ...) از مسايل مهمي هستند كه بعد از شروع زندگي مشترك به صورت كاملا مستقيم زندگي شما را درگير مي كند.
شايد دخالت خانواده ها را در دوران دوستي خود درك نكرده باشيد، اما بعد از ازدواج چون هر دو نفر به دو خانواده "متفاوت" پيوسته ايد، بايد و تاكيد مي كنم "بايد" خودتان را با "خانواده هاي" همديگر سازگار كنيد. كاري كه به ظاهر ساده است ولي مشكلات فرسايشي و طاقتفرسايي را موجب مي شود كه شايد الان از نظر شما خنده دار به نظر برسد.
نمي خواهم شما را بترسانم، يا اينكه به قول شما از ازدواج يك غول بسازم. زندگي مشترك اتفاقا خيلي هم زيباست، خيلي هم راحت است، به زندگي هدف مي دهد، باعث رشد مي شود. اما به شرطي كه با "چشم باز" شروع شود.

[himer]

همين مشكلاتي كه شما را مي خنداند، اشك خيليها را هم درآورده است!
نيازها و احساسات بعد از شروع زندگي مشترك، از زمين تا آسمان با دوران تجرد فرق مي كند. مسووليت پذيري يكي از اركان مهم زندگي مشترك است.
نياز به پدر يا مادر شدن، ايجاد امنيت (اقتصادي، رواني، عاطفي و ...) از مسايل مهمي هستند كه بعد از شروع زندگي مشترك به صورت كاملا مستقيم زندگي شما را درگير مي كند.
شايد دخالت خانواده ها را در دوران دوستي خود درك نكرده باشيد، اما بعد از ازدواج چون هر دو نفر به دو خانواده "متفاوت" پيوسته ايد، بايد و تاكيد مي كنم "بايد" خودتان را با "خانواده هاي" همديگر سازگار كنيد.
زندگي مشترك اتفاقا خيلي هم زيباست، خيلي هم راحت است، به زندگي هدف مي دهد، باعث رشد مي شود. اما به شرطي كه با "چشم باز" شروع شود.

خداخیردنیاواخرت بهت بده و اون نازنین پدرومادرت رو بیامرزه،منم حرفم همینه
1-بعضی مشکلاتشون به نظرمن واقعا پیش پاافتادست و باحرف زدن واقعا حل میشه ونیازی به گریه ومطرح کردن نداره
2-من با این خانم دوست نیستم چون به نظرم مسخره است دوستی بین پسرودختر
2-ازنظرمسئولیت گفتین،بله میدونم،تنبلی ها و تا حدودی ازادی ها و تفریحات دوران مجردی رو ازت میگیره(ازدواج)اما به قول شمادرعوض هدف میده به زندگیت و رشدمیده به زندگیت،منم همینومیخوام،علاوه براینکه نمیخوام به گناه بیفتم میخوام فکرم باز شه،میخوام ارامش داشته باشم.
3-راجع به خانواده ها هم باید بگم اره موافقم الان خانواده های مابا هم واقعادریک سطح ان،فرهنگی اجتماعی مالی،فقط از نظر مذهبی خانواده ی ما اگه 100 باشن اونا 80 ان اما خوده این خانم با نظره من موافقن،ما به هیچ عنوان عروسی نمیریم حتی عروسی عمم هم نرفتیم و فقط واسه شام رفتیم(تا این حداعتقادیم)این خانم هم اصلا با پدرومادرش به عروسی نمیره ونظرواعتقاده من روداره،نمیدونم اینا چیزایه مهمی هست یانه امااولویت من واسه انتخاب همسرهم عقیده بودنش درمواردمذهبیه،که این خانم صددرصد بامن موافقه.شایدتواین دوره زمونه هرکسی نتونه بااعتقاداته من کناربیاد،به هرحال مشکله من فقط همونی بود که گفتم که با راهنمایی های دوستان و شما90%حل شد.مشکله اصلی سن ایشون بود که به قوله دوسته خوبمون اگه در رفتار نخواد نشون بده(ریاست کنه) مشکلی نیست که بحمدولله این خانم اصلا اینطور نیستند.

والبته میخواستم ببینم نظره شما راجع به سن من واسه ازدواج شبیه نظره همون 8 نفره دیگس که ازشون پرسیدم یا نه؟

[mostafun]

1. اتفاقا خيلي از اين مشكلات با حرف زدن (چيزي كه تصور ما مردهاست) حل نميشه و بلكه شايد بدتر هم بشه. چون ساز و كار حرف زدن براي زن و مرد متفاوته. حرف زدن براي مردها بايد "علت و نتيجه" داشته باشه در حاليكه خانمها از حرف زدن براي ايجاد رابطه استفاده مي كنن. براي همينه كه مردها، زنها را به "غرغرو بودن" متهم مي كنند و خانمها هم مردها را به بي توجهي.
2. اگر تا به حال معاشرت شما با جنس مخالف، تنها به گفتگو با اعضاي خانواده و فاميل و احيانا گفتگوهاي ساده كاري، درسي محدود ميشده پس احتمالا شناخت خيلي خوبي از جنس مخالف نداري. منظورم از روحيات، تغيير خلق، مبهم بودن خواسته هايشان (!) و ... است. و شديدا توصيه مي كنم مقالات و كتابهايي كه در مورد تفاوتهاي مردها و زنها نوشته شده اند را بخواني.
3. بهتره اصلاح كنم كه تاحدودي از آزادي ها تقريبا همه آزادي ها ميشه و شايد حتي فرصت واكس زدن رو هم پيدا نكني! ( البته شوخي بود ها ولي وقتي ديدي ميفهمي!! )
4. شايد كلمه "دخالت" رو زياد شنيده باشي. توي دعواها و ... توي همين تالار كه بچرخي حتما انبوهي از مشكلات مربوط به دخالت رو مي بيني. البته به سطح فرهنگي و اجتماعي ربط داره ولي پديده ي خيلي شايعيه. مخصوصا از طرف خانمها خيلي خوب "كشف" ميشه. همين پيشنهاد هي ساده در مورد وضع زندگي، مسافرت، دكوراسيون، نوع لباس، مهماني رفتن و ... كاملا دخالت تلقي ميشه و واويلا هم اگه به اونا عمل بشه!!(چيزي كه از طرف مردها كمتر قابل هضمه). كم مهارتي و يا عدم آگاهي از همچين پديده اي، مي تونه باعث ايجاد "بحران" و تاكيد مي كنم "بحران" توي زندگي بشه.
5. سن و سال نجومي ملاك خوبي براي تعين سن ازدواج نيست. چيزي كه مهمه بلوغ اجتماعيه، مسووليت پذيريه. مديريته. بايد ببيني مي توني توي مشكلات صبر كني؟ مي توني از "حقوق مسلم" خودت بگذري؟ تاحالا همچين موقعيتهايي داشتي؟
شايد يه خوبي ازدواج توي سن پايين اين باشه كه آدم راحتتر مي تونه خودشو تغيير بده و با زندگي مشتركش سازگار بكنه.

[himer]

1-یکی اومده میگه شوهرم بیشترازمن واسه موبایلش وقت میزاره چیکار کنم؟خوب این مشکل با حرف زدن حل نمیشه؟؟؟چرا درصورتی حل نمیشه که یا اقا ریگی به کفشش باشه یا اینکه خیلی بی منطق باشه
2-من 21 ساله این خانم رومیشناسم. و 2 ساله که به طورجدی شناخت دارم ازشون.و حتی میدونم مثلا اگه اینجوری با من حرف زد چه چیزی نیاز داره(تا این حد شناخت دارم) دختر خالمه.ازهرنظر شناخت دارم.
3-آزادی ها: باید بگم من همین الان هم تنها ازادیه مجردیم اینه که هفته ای 2 جلسه تمرین فوتسال دارم و باقیه وقتم رو یا کار میکنم یا سره کارم یا درس میخونم و اصا اهل بیرون رفتن با دوستام و تفریحات مجردی نیستم.
4-راجع به دخالت هم باید بگم هیچ خانواده ای رو نمیتونی قبل ازدواج پیدا کنی و بگی اینا تو زندگی فرزندشون دخالت نمیکنن،هر خانواده ای راحتی فرزنده خودشو میخواد و به کارای داماد یا عروسش توجه نداره و فکرمیکنه هر کار خودشون(پدرومادر عروس یا داماد) میگن درسته
5-راجع به حق و حقوق هم باید بگم به قول جواد اقا(مربی فوتسالم)انقد منطقی و از خود گذر هستم که شاید خیلی جاها حقمو بخورن
6-شما میگی یکی از فواید ازدواج تو سن پایین درسته؟یعنی ازدواج تو سن پایین فواید(وضرر)های زیادی داره دیگه؟
7-تمام جوانب رو در نظر گرفتم حتی پیش پا افتاده ترین مسائل رو،به خود ایشون هم گفتم که اگه یه وقتی دوست نداشت پسره کوچیکتر از خودش بره خواستگاریش تو رو در واسی گیر نکنه.تو دانشگاه هم تو دو تا کلاس با همیم

[hamdardi1987]

سلام

ببخشید اگه ناراحت شدید.

به نظر من شما احساسی‌ هستید. یه مقدار صبر کنید. من موارد زیادی رو دیدم که خانم بزرگتر بوده و یا ظاهر به دلشون ننشسته و بعد عقد پشیمون شدند. خیلی‌ موارد هم بوده که موفق بوده. به نظر من ازدواج در چنین مواردی فقط وقتی‌ صلاح هست که واقعا عاشق خانمتون باشید. همین که شما اومدید همدردی و این مساله رو ابراز کردید نشون میده که تردید دارید.

من توصیه می‌کنم حتما چند جلسه برید پیش یه مشاور. اکیدأ توصیه می‌کنم حتا اگه یه مقدار هم تردید داشت باشید، بعدن خودش رو نشون خواهد داد.

باور کنید اینجا هیچ سودی واسه من نداره که این حرفا رو بزنم. واسه بقیه دوستان هم نداره. مطمئن باشید اگه کسی‌ حرفی‌ میزانه از رو دلسوزیه.

[himer]

همین که شما اومدید همدردی و این مساله رو ابراز کردید نشون میده که تردید دارید.
باور کنید اینجا هیچ سودی واسه من نداره که این حرفا رو بزنم. واسه بقیه دوستان هم نداره. مطمئن باشید اگه کسی‌ حرفی‌ میزانه از رو دلسوزیه.

وااا؟مگه من گفتم حرفاتون از رو منافع شخصیه یا خدایی نکرده حرفاتون غلطه؟نه عزیزم،علت اصلیه بیان این مسئله تو این تالار تردید نبود،بلکه این بود که من نمیدونستم مسائلی که در ازدواح واسه من مهمه ، ایا واقعا مهمه؟؟؟؟مثله مسائل مذهبی و ... که بیان کردم یا اینا مسائله ساده ایه که بعدا هم میتونیم به نتیجه برسیم که فهمیدم واقعا مهمه(نمیدونم منظورم رو میفهمید یا نه)من مواردی زیادی توخانواده دارم (7 مورد) از 2 سال تا 10 سال که خانم بزرگترن اما واقعا زندگیشون قشنگه. من چون هنوز متاهل نیستم میخواستم اونا که متاهل ان بهم بگن چه جور مشکلاتی ممکن پیش بیاد واسه اینجور زوج ها(ازچند جا دیگه پرسیده بودم فقط میخواستم ببینم نظره دوستان هم همونه؟)که دقیقا نظره همونا رو بهم گفتن،که اگه نخواد در اخلاق و رفتار نشون بده اشکالی نداره(نخواد ریاست کنه)از شمام ممنونم من به این نتیجه رسیدم که این خانم واقعا به من میخوره و تصمیمم رو 90% گرفتم، 10% دیگشم دسته اونیه که اون بالا نشسته و قربونش برم انقد تو این 21 سال خجالت زدم کرده که دیگه جرات اوردن اسمشو ندارم،هر چی که خودش بخواد بهم میده تا الان که کم نذاشته واسم
بازم ممنون

[*nadia*]

سابق مطلبی برای شما ارسال کردم.
ببینید دوست عزیز ، به شخصه دیده ام که سن کم موجب مشکلاتی می شود ، نظیر عدم شناخت کافی از خود یا تغییر عقاید پس از مدتی ، اما از جانبی هم دیده ام که سن بالا نیز معایب خود را دارد که کم نیستند ، کاهش انعطاف پذیری و تطبیق خود با شرایط ، ایراد گیر شدن و ...

شاید سابق توصیه ام بر این بود ، "ازدواج زود هرگز!" اما امروز پیشنهاد دیگری دارم (در ضمن مشاور نیستم) اینکه هر کس بنابه شرایط خود باید تصمیم گیری کند ، ممکن است شما سن کمی داشته باشید اما آمادگی پذیرش مسئولیت در شما باشد یا به عکس ، پس به یک مشاور مراجعه کنید و شرایط و میزان آمادگی خود را برای ازدواج بسنجید. اگر فراهم است چرا که نه؟!
منطقی پیش بروید و از عواقبی که ازدواج زود هنگام شاید برای شما تولید کند نظیر آنچه دوستان گفته اند با خبر و آگاه باشید . در نظر داشته باشید پاسخ من کلی بود و ارتباطی با فردی که در حال حاضر در زندگی شما هست ندارد.