ما همه امروز مضطریم چه بدانیم چه ندانیم
دنیا امروز مضطر است چه بدانند چه ندانند
به هرکجا می نگری غلغله است، واویلاست .....
واویلای جنگ و خون و کشت و کشتار......
یمن ، عراق ، افغانستان ، پاکستان ، مصر ، ........ سراغ هرخبرستانی میری هیچ جا نمی یابی خبری از به جان هم افتادنها ، جنایت ها ، ترورها و .... جنگ ملتها ، جنگ درون کشورها و ... نباشد .....
قصه دیگری هم هست ..... قصه غربت پاکی ، نجابت ، غیرت ، عفت ، حیا ، اخلاق ،جوانمردی ، انسانیت...... هر روز که می گذرد گویی اینها افسانه است .... به روز بودن و مدرن بودن یعنی اینها را فوت کردن و از بر خود راندن ...... یعنی ذبح انسانیت ، یعنی خیانت ، یعنی بی خیالی ، یعنی طبل تو خالی و .......
چقدر انسان بودن ، چقدر آدم بودن ، چقدر درست بودن سخت شده ، .... اگر به این راه باشی غریبه می شوی ، گویی از جمع تا امروز خفتگان کهف می بینندتان که از همه جا و همه چیز و .... بی خبری و ......
چه درد است این چه درد است
که فولاد دلم را آب کرده است
روزگار هجمه شیطان است ، بار دیگر شیطان با تمام قوایش بپا خواسته تا ذریه آدم را به مسلخ بکشاند ، به مسلخ بی هویتی ، فساد ، خود کشی و دیگر کشی و ...... در یک کلام نابودی .... تا مبادا هشیار باشیم ، هوشیار گردیم و بفهمیم برای چه آمده ایم و هستیم و به کجا خواهیم رفت :
از کجا آمده ام ، آمدنم بهر چه بود
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم
و دریابیم که ای دل غافل ما که این ره نه بخود آمده ایم و به خود هم نتوانیم رویم و استاد ازل باید بگویدمان چطور و به چه سان .... و آن استاد ازل هم 124 هزار از خاصانش را مأمور همین ساخت اما با آنها چه کردیم ... و بعد از آخرینشان جانشینانی برایشان قرار داد اما آنها را امان ندادیم و ......
امان از غفلت ، امان از نادانی وو و وووو
اما آخرینشان رانگه داشت ... برای روز مبادا برای اون روزی که می فهمیم ، هوشیار می شویم و از نادانی بدر می آییم و می طلبیمش ، نیاز به حضور آشکارش را درک می کنیم ، درکی پر درد :
سینه مالا مال درد است ای دریغا مرهمی
دل بی تو به جان آمد خدا را همدمی
و در میانه دردی پرفهم ، او را می جوییم ، می طلبیم و استغاثه می کنیم که الهی به ما بازش گردان :
یا رب آن آهوی مشکین به ختن باز رسان
وآن سهی سرو خرامان به چمن باز رسان
اما شیطان را بسی احساس خطر است از این هوشیاری ، از این درک و از این طلب .....
از دیگر سو امروز روزگار هشیاری است ، روزگار این درک است و روزگار این طلب ..... صدای قدمهای منجی نرم نرمک به گوش می رسد ...... ابلیس را لرزه براندام است و ... در تکاپو تا چنین نشود ... آخر وعده خداست که درپاسخ خواست ابلیس برای عمری طویل،گفت باش تا وقت معلوم .............و وقت معلوم وقت آمدن موعود است و با آمدنش مهلت ماندن شیطان تمام می شود ...
و انگهی او ذریه آدم را تاب تحمل ندارد و رشد و سعادتشان را نمی خواهد و ....... از این رو به لطایف الحیل با همه ادوات و اسباب روز و کهن به سوی نافهمی و سرگرمی ، آن هم به آنچه فاسد و نابود می سازد دعوت می کند تا هوشیاری باقی نماند و از خفتگان کسی هشیار نگردد
گفت: باید حد زند هشیار مردم، مست را
گفت: هشیاری بیار، اینجا کسی هشیار نیست
و او چنین می خواهد ......
ما در این وانفسا مضطریم ..... مضطریم در برابر خطر غفلت ، خطر از ره اوفتادن ، خطر مفسده و بسی خطر های دیگر .....
و امروز آن غایب نیز مضطر است ، مضطر برای نجات ما ، برای سلامت ما ، برای سعادت ما و .....
بیایید برای در سلامت ماندنمان در میانه هجمه های آخر الزمانی و برای آمدن هرچه زودتر منجیمان در این شب جمعه و شبهای دگر هم دست به دعا برداریم و بخوانیم
امن یجیب المضظر اذا دعا و یکشف السوء
و
اللهم عجل لولیک الفرج
منتظر امواج از زمین برخواسته اتان به سوی آسمان هستم تا طوماری مزین به امضاء آمین ملائک هفت آسمان به درگاه خدا رسد و امید وافر دارم به اجابتمان
فقط ملتمسانه چشم دوختن به دهن من...دلم میسوزه براشون با خودمم نمیتونم کنار بیام
پاسخ با نقل قول
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
علاقه مندی ها (Bookmarks)