به رابطه با کسی که میگه به یکی دیگه تعهد داره ادامه بدم؟

[parsi1134]

سلام
به نظر من، نظر بقیه دوستان در مورد احساسات اون خانوم نمیتونه درست باشه
من اینطور فکر می کنم که ایشون به شما علاقه دارن، اما فقط به خاطر اینکه فکر می کنن به اون آقا تعهدی دارن و شاید این هم باشه که بگن اون آقا یکسال برای ایشون صبر کردن و نشون دهنده ی علاقه ی حقیقی این آقا باشه ولی شما تازه با ایشون آشنا شدید و به خاطر همین هم مسئله ی احساسات رو مطرح کردن
فکر نکنید اگه بازم به ایشون اصرار کنید، خودتونو کوچیک کردید، بلکه با این کار بهشون ثابت می کنید که تصمیم شما قطعیه و احساسات نیست...البته این بازم به شخصیت خود شما بستگی داره

اینی هم که میگید، به شما به صراحت گفتن که کس دیگه ای تو زندگیشون نیست، شاید به این دلیله که امیدی نداشتن که اون آقا دوباره بعد از یکسال، برای خواستگاری اقدام کنن

با تشکر از شما "عندلیب" جان
نظر شما همون چیزیه که خودم هم خیلی بهش فکر می‌کنم. خصوصاً اینکه خودش هم بعد از اون ماجرا چندین بار که پیگیر شدم همینا گفت که اون آقا یکسال برا ایشون صبر کرده و نمی‌تونه حالا بهش بگه برو کنار، من به یکی دیگه فکر می‌کنم.
ضمناً این هم بد نیست اضافه کنم که به من گفتن که اون آقا قراره پس از امتحانات پایان ترم (حدود 1 ماه دیگه)، برای خواستگاری رسمی تشریف ببرن.
در این مورد که من احساساتی عمل می‌کنم یا نه، خدا شاهده که اینطور نیست، چون در اینصورت با خانوادم مطرح نمی‌کردم. ولی اگر مسئله همینطوری باشه که شما می‌گید، تکلیف من چیه؟ بیخیال بشم؟ اصرار کنم یا صبر؟ آیا اصرار من کار درستیه؟
خودم هم می‌دونم که اگه واقعاً ماجرای اون آقا واقعی باشه و موقعیتش خوب باشه و ایشون هم به اون آقا قبلاً قولی داده باشن، در این صورت دیگه پیگیری من عملاً کار درستی نیست. ولی من چه گناهی کردم؟ گناه کردم که بهش علاقمند شدم؟ من اگه از اول می‌دونستم پای یکی دیگه وسطه، که نمی‌داشتم کار به اینجا بکشه.
حداقل توقعی که داشتم این بود که به من هم یک شانس می‌داد. آخه من هم اینقدر وضعم داغون نبود و یا دور از شرایط ازدواج نبودم.

[بهار.زندگی]

آیا به نظر شما دوستان، این برخورد ایشون، به این دلیل نبوده که من مدتی دور از احساسات باشم، تا بیشتر به خودم بیام و در مورد مسئله ازدواج منطقی تر فکر کنم؟ آیا اگه منظورشون این بوده، نحوه برخوردشون و اینکه مسئله را در قالب مطرح بودن پای یک خواستگار دیگه مطرح کردن درست بوده؟

آیا امکان داره ایشون به خاطر فشار خانوادش مبنی بر اینکه الان تو سن ازدواجشه ولی این پسر (که خودم باشم) صرفاً بر اساس احساسات حرفی زده و با آینده خودت بازی نکن و ... تصمیم به همچین برخوردی گرفته باشه؟

در آخر اینکه به نظرتون چاره کار صبره و فراموش کردنش یا اینکه دوستان راه دیگه‌ای پیشنهاد می‌کنید.

نظر شخصی من اینه که نه.وقتی شما قضیه رو با خونوادت مطرح کردی و اونها هم مخالفتی نکردن و شما هم خواهان خواستگاری رسمی بودین دلیلی نداره خونوادش ندیده و نشناخته بگن این پسر روی احساسات صرف اومده.اصلا مگه احساسات بده؟اون احساسی که میگن اشتباهه هوسه،و سواستفاده نه اینکه برای ازدواجه.
مطمئنا خونوادشون با اینکه شما و خونوادت رو از نزدیک ببینن و بعد تصمیم بگیرن مشکلی نداشتند.چون فقط خواستگاری الزامی برای جواب مثبت که نمیاره.
شما اونچه که میبایست انجام میدادین رو تمام و کمال انجام دادین و بقیش با اون دختر بوده
بهتره انقد دنبال توجیه نباشین.هر چند طی کردن این روزها با توجه به اینکه تجربه اولته سخته اما مطمئن باش شدنیه.
فکر نمیکنم تو ازدواج هر کی زودتر اومد و زنبیل گذاشت یعنی نوبت اونه.تو ازدواج ادم دو دو تا چهارتا میکنه بعد تصمیم میگیره مگه اینکه به کسی جواب مثبت داده باشه

[عندلیب]

با تشکر از شما "عندلیب" جان
نظر شما همون چیزیه که خودم هم خیلی بهش فکر می‌کنم. خصوصاً اینکه خودش هم بعد از اون ماجرا چندین بار که پیگیر شدم همینا گفت که اون آقا یکسال برا ایشون صبر کرده و نمی‌تونه حالا بهش بگه برو کنار، من به یکی دیگه فکر می‌کنم.
ضمناً این هم بد نیست اضافه کنم که به من گفتن که اون آقا قراره پس از امتحانات پایان ترم (حدود 1 ماه دیگه)، برای خواستگاری رسمی تشریف ببرن.
در این مورد که من احساساتی عمل می‌کنم یا نه، خدا شاهده که اینطور نیست، چون در اینصورت با خانوادم مطرح نمی‌کردم. ولی اگر مسئله همینطوری باشه که شما می‌گید، تکلیف من چیه؟ بیخیال بشم؟ اصرار کنم یا صبر؟ آیا اصرار من کار درستیه؟
خودم هم می‌دونم که اگه واقعاً ماجرای اون آقا واقعی باشه و موقعیتش خوب باشه و ایشون هم به اون آقا قبلاً قولی داده باشن، در این صورت دیگه پیگیری من عملاً کار درستی نیست. ولی من چه گناهی کردم؟ گناه کردم که بهش علاقمند شدم؟ من اگه از اول می‌دونستم پای یکی دیگه وسطه، که نمی‌داشتم کار به اینجا بکشه.
حداقل توقعی که داشتم این بود که به من هم یک شانس می‌داد. آخه من هم اینقدر وضعم داغون نبود و یا دور از شرایط ازدواج نبودم.

نه من متاسفانه منظورمو خوب نرسوندم..منظورم این نیست که شما از روی احساسات حرفی زدید، من گفتم ایشون اینطور فکر می کنن
من قبلا نظرمو در مورد اصرار کردنتون گفتم:
"فکر نکنید اگه بازم به ایشون اصرار کنید، خودتونو کوچیک کردید، بلکه با این کار بهشون ثابت می کنید که تصمیم شما قطعیه و احساسات نیست...البته این بازم به شخصیت خود شما بستگی داره"
البته من خودم، در برابر بعضی اصرار ها بدتر زده میشم، و بعضی مواقع هم بر عکس، اصرار کردن، باعث بیشتر شدن مهر میشه، که این بستگی به شرایط داره
نمیدونم اخلاق اون خانوم شاید مثه من نباشه، ولی اگه من خودم زیاد به کسی حسی نداشته باشم و ایشون یهو بخواد خیلی احساسات به خرج بده، بدم میاد
اما اگه همون فرد، کم کم ابراز احساسات کنه، منم کم کم ازش خوشم میاد
حالا دیگه با توجه به شخصیت خودتون و ایشون، هرطور صلاح میدونید اقدام کنید و اینم بدونید که انتخاب راه حل خودتون از همه بهتره، چون ایشون از اخلاق شما خوشش اومده، پس راهی که شما می پسندید رو می پسنده

[parsi1134]

آیا به نظر شما دوستان، این برخورد ایشون، به این دلیل نبوده که من مدتی دور از احساسات باشم، تا بیشتر به خودم بیام و در مورد مسئله ازدواج منطقی تر فکر کنم؟ آیا اگه منظورشون این بوده، نحوه برخوردشون و اینکه مسئله را در قالب مطرح بودن پای یک خواستگار دیگه مطرح کردن درست بوده؟

آیا امکان داره ایشون به خاطر فشار خانوادش مبنی بر اینکه الان تو سن ازدواجشه ولی این پسر (که خودم باشم) صرفاً بر اساس احساسات حرفی زده و با آینده خودت بازی نکن و ... تصمیم به همچین برخوردی گرفته باشه؟

در آخر اینکه به نظرتون چاره کار صبره و فراموش کردنش یا اینکه دوستان راه دیگه‌ای پیشنهاد می‌کنید.

نظر شخصی من اینه که نه.وقتی شما قضیه رو با خونوادت مطرح کردی و اونها هم مخالفتی نکردن و شما هم خواهان خواستگاری رسمی بودین دلیلی نداره خونوادش ندیده و نشناخته بگن این پسر روی احساسات صرف اومده.اصلا مگه احساسات بده؟اون احساسی که میگن اشتباهه هوسه،و سواستفاده نه اینکه برای ازدواجه.
مطمئنا خونوادشون با اینکه شما و خونوادت رو از نزدیک ببینن و بعد تصمیم بگیرن مشکلی نداشتند.چون فقط خواستگاری الزامی برای جواب مثبت که نمیاره.
شما اونچه که میبایست انجام میدادین رو تمام و کمال انجام دادین و بقیش با اون دختر بوده
بهتره انقد دنبال توجیه نباشین.هر چند طی کردن این روزها با توجه به اینکه تجربه اولته سخته اما مطمئن باش شدنیه.
فکر نمیکنم تو ازدواج هر کی زودتر اومد و زنبیل گذاشت یعنی نوبت اونه.تو ازدواج ادم دو دو تا چهارتا میکنه بعد تصمیم میگیره مگه اینکه به کسی جواب مثبت داده باشه

واقعاً ممنون.
حرفاتون خیلی آرومم کرد.

[سارا 2010]

آقاي پارسي در دانشگاه كه بوديم از دوستانم كسي بود كه با اقوام نزديك پدري نامزد كرده بود و حلقه هم رد و بدل شده بود. دختره زد و مقطع بالاتر قبول شد و احساس كرد ديگر اين پسر در شان و منزلتش نيست. دختره حلقه دستش نمي كرد تا اينكه يكي از هم دوره اي هايش از رو خواستگاري كرد و اين دختر هم با قبلي به هم زد و با دومي ازدواج كرد. به نظر شما دختره كار درستي كرده كه اولي را در آب نمك خوابانده و بعد بهم زده؟ به نظر شما حال روحي پسر اولي بعد از جدايي بايد چطور باشد؟
اگر دختر خانم مورد نظر شما به كسي قولي داده نمي بايست با شما ارتباط صميمي برقرار مي كرد. احتمالا خانواده اش با بهم زدن با اولي به شدت مخالفت كرده اند. كه من حق را به خانواده دختر مي دهم. و از لحاظ اخلاقي هم درست نيست. مشكل شما يا آقاي اولي نيست. مشكل دختره است كه به نظر مي رسد اجازه داد مورد انتخاب شده را تغييير دهد

[ایوب]

تعهد کجا بود! اگه خبری بود واقعا، یه حلقه می کردن دستش که نبرنش! تازه اونم بازم نشون دهنده ی تعهد نیست! کی تو این دوره زمونه دخترش رو به خاطره یه حرف معلق نگه می داره، مگه این که پسر عمویی، پسر عمه ای، چیزی بوده و این دختر خانوم، بله رو قبلا گفته و دیگه نمی تونه رو حرف باباش، حرف بزنه!

به هر حال، در پسه پرده، چیرهای دیگری پنهان است!

به نظره من، اگه شماره ی خونشون یا مامانش یا باباش رو داری، به خانوادت بگو تماس بگیرن و خواستگاری کنن!


- اگه مثبت بود که هیچ، مبارک باشه!

- اگه منفی بود، از این همه فکر و خیال راحت می شی و پس فردا عذاب وجدان نداری که چرا بیشتر پی گیری نکردی!

خِلاص!

[parsi1134]

آقاي پارسي در دانشگاه كه بوديم از دوستانم كسي بود كه با اقوام نزديك پدري نامزد كرده بود و حلقه هم رد و بدل شده بود. دختره زد و مقطع بالاتر قبول شد و احساس كرد ديگر اين پسر در شان و منزلتش نيست. دختره حلقه دستش نمي كرد تا اينكه يكي از هم دوره اي هايش از رو خواستگاري كرد و اين دختر هم با قبلي به هم زد و با دومي ازدواج كرد. به نظر شما دختره كار درستي كرده كه اولي را در آب نمك خوابانده و بعد بهم زده؟ به نظر شما حال روحي پسر اولي بعد از جدايي بايد چطور باشد؟
اگر دختر خانم مورد نظر شما به كسي قولي داده نمي بايست با شما ارتباط صميمي برقرار مي كرد. احتمالا خانواده اش با بهم زدن با اولي به شدت مخالفت كرده اند. كه من حق را به خانواده دختر مي دهم. و از لحاظ اخلاقي هم درست نيست. مشكل شما يا آقاي اولي نيست. مشكل دختره است كه به نظر مي رسد اجازه داد مورد انتخاب شده را تغييير دهد

از نظرت واقعاً ممنونم "سارا 2010"
یک چیز هست. اینکه تقریباً مطمئن هستم که به اون آقا (که البته هنوز هم 100% مطمئن نیستم وجود داره)، جواب قطعی نداده بوده. اینا از برخوردی که (در طی مدت با هم بودن) با من داشتن برداشت می‌کنم.
به هر حال اگه ایشون واقعاً از اول علاقش به سمت اون آقا بوده، نباید منا به بازی می‌گرفت.

آقاي پارسي در دانشگاه كه بوديم از دوستانم كسي بود كه با اقوام نزديك پدري نامزد كرده بود و حلقه هم رد و بدل شده بود. دختره زد و مقطع بالاتر قبول شد و احساس كرد ديگر اين پسر در شان و منزلتش نيست. دختره حلقه دستش نمي كرد تا اينكه يكي از هم دوره اي هايش از رو خواستگاري كرد و اين دختر هم با قبلي به هم زد و با دومي ازدواج كرد. به نظر شما دختره كار درستي كرده كه اولي را در آب نمك خوابانده و بعد بهم زده؟ به نظر شما حال روحي پسر اولي بعد از جدايي بايد چطور باشد؟
اگر دختر خانم مورد نظر شما به كسي قولي داده نمي بايست با شما ارتباط صميمي برقرار مي كرد. احتمالا خانواده اش با بهم زدن با اولي به شدت مخالفت كرده اند. كه من حق را به خانواده دختر مي دهم. و از لحاظ اخلاقي هم درست نيست. مشكل شما يا آقاي اولي نيست. مشكل دختره است كه به نظر مي رسد اجازه داد مورد انتخاب شده را تغييير دهد

از نظرت واقعاً ممنونم "سارا 2010"
یک چیز هست. اینکه تقریباً مطمئن هستم که به اون آقا (که البته هنوز هم 100% مطمئن نیستم وجود داره)، جواب قطعی نداده بوده. اینا از برخوردی که (در طی مدت با هم بودن) با من داشتن برداشت می‌کنم.
به هر حال اگه ایشون واقعاً از اول علاقش به سمت اون آقا بوده، نباید منا به بازی می‌گرفت.

در ادامه پاسخم به ساراجان باید اضافه کنم که من خودم هم کاملاً به این مسئله واقفم که اگه ایشون شیرینی خورده کس دیگه‌ای باشه و به اون آقا قول حتم داده باشه، پیگیری من اصلاً از نظر اخلاقی درست نیست. من اگه مدام وسوسه به پیگیری جریان میشم صرفاً به خاطر علاقه بیش از حدم به ایشون و این امید هست که مسئله دقیقاً این چیزی که خودش گفته نبوده.

تعهد کجا بود! اگه خبری بود واقعا، یه حلقه می کردن دستش که نبرنش! تازه اونم بازم نشون دهنده ی تعهد نیست! کی تو این دوره زمونه دخترش رو به خاطره یه حرف معلق نگه می داره، مگه این که پسر عمویی، پسر عمه ای، چیزی بوده و این دختر خانوم، بله رو قبلا گفته و دیگه نمی تونه رو حرف باباش، حرف بزنه!

به هر حال، در پسه پرده، چیرهای دیگری پنهان است!

به نظره من، اگه شماره ی خونشون یا مامانش یا باباش رو داری، به خانوادت بگو تماس بگیرن و خواستگاری کنن!


- اگه مثبت بود که هیچ، مبارک باشه!

- اگه منفی بود، از این همه فکر و خیال راحت می شی و پس فردا عذاب وجدان نداری که چرا بیشتر پی گیری نکردی!

خِلاص!

سلام ایوب جان
درست میگی. این هم یه راهه خیلی اصولیه. ولی راستش من شماره کسی از نزدیکانش جز خودش را ندارم. در ضمن چیزی که برا من خیلی مهمه، اینه که مطمئن بشم، اون هم به من علاقه‌ای داره (هر چند که خودش اون اوایل یکبار اذعان کرد) و پا پس کشیدنش دلیل دیگه‌ای داره که من می‌تونم به طریقی حلش کنم.
اگه از این مهم مطمئن بشم، هیچ ابایی از اینکه در به در دنبال شماره منزلشون بگردم و به خانوادم بگم تا تماس بگیرن، ندارم.

یه سوال از بچه‌ها دارم.
به نظرتون درسته ته و توی ماجرا را از طریق شخص سوم (مثلاً یکی از دوستان خیلی نزدیکش) در بیارم. ایشون با یک سری از دوستانش (که اتفاقاً متاهل هم هستن) رابطه خیلی نزدیکی داره و تقریباً مطمئن هستم، اون‌ها هم تا حدودی تو جریان ارتباط ما بودن.
شاید راجع به این مسئله چیزی به اونها گفته باشه.:(

[آسایش]

سلام دوست عزیز اگر از طریق دوست صمیمیش اقدام کنین که معلومه بهش می گه و حرفی رو به شما می زنه که خود اون خانم می خواد نه الزاما حقیقتو
امیدوارم از من ناراحت نشین شما خیلی مسائل رو ساده می بینین و فکر می کنین همه عین حقیقت رو اونجوری که هست میان و به شما می گن البته این نشون می ده که شما خیلی ادم صادقی هستین و این خیلی خوبه ولی خوب اگر بخواین ضربه نخورین باید یه کم درایت هم به این خصوصیاتتون اضافه کنین
و با سیاست بیشتری عمل کنین
یعنی مثلا اگر کسی به شما حرفی زد که با عقل و منطق سازگاری نداره به صرف اینکه اون فرد اینو داره می گه نپذیرین و سعی کنین حتما خودتون بررسیش کنین و ملاک کارهاتونو حرف اون قرار ندین
به هر حال نکته ای که تو این خانم هست و باید بهش توجه کنین رفتارای متناقضیه که تو این خانمه اگر واقعا پای تعهدی نسبت به کسی در میون بود از اول باید متعهد می موند و با شما رابطه صمیمی برقرار نمی کرد
شما نباید خودتون رو با کسی مقایسه کنین هر کسی جایگاه والایی داره و دارای هزار ارزشه پس درست نیست که دنبال عیب و ایراد تو خودتون بگردین
یه بار قطعی با اون خانم حرف بزنین و بگین ایا حاضر به ازدواج با شما هست یا نه دلیلشو نمی خواد ازش بخواین فقط اره یا نه
قطعی و جدی باهاش حرف بزنین بگین اگر بگی نه برای همیشه از زندگیت می رم بیرون و قطعا هم تصمیمتون همین باشه
اگر جدی و مطمئن جواب منفی داد دیگه دنبال دلیلش نباشید چون هزار تا دلیل هرکسی ممکنه داشته باشه اصلا ممکنه یه مشکل شخصی باشه که نخواد بگه اونچه که مهمه و تکلیف شما رو روشن می کنه یه جواب منفی و یا مثبت قطعی با جدیته
محکم باشید دوست عزیز

[parsi1134]

سلام دوست عزیز اگر از طریق دوست صمیمیش اقدام کنین که معلومه بهش می گه و حرفی رو به شما می زنه که خود اون خانم می خواد نه الزاما حقیقتو
امیدوارم از من ناراحت نشین شما خیلی مسائل رو ساده می بینین و فکر می کنین همه عین حقیقت رو اونجوری که هست میان و به شما می گن البته این نشون می ده که شما خیلی ادم صادقی هستین و این خیلی خوبه ولی خوب اگر بخواین ضربه نخورین باید یه کم درایت هم به این خصوصیاتتون اضافه کنین
و با سیاست بیشتری عمل کنین
یعنی مثلا اگر کسی به شما حرفی زد که با عقل و منطق سازگاری نداره به صرف اینکه اون فرد اینو داره می گه نپذیرین و سعی کنین حتما خودتون بررسیش کنین و ملاک کارهاتونو حرف اون قرار ندین
به هر حال نکته ای که تو این خانم هست و باید بهش توجه کنین رفتارای متناقضیه که تو این خانمه اگر واقعا پای تعهدی نسبت به کسی در میون بود از اول باید متعهد می موند و با شما رابطه صمیمی برقرار نمی کرد
شما نباید خودتون رو با کسی مقایسه کنین هر کسی جایگاه والایی داره و دارای هزار ارزشه پس درست نیست که دنبال عیب و ایراد تو خودتون بگردین
یه بار قطعی با اون خانم حرف بزنین و بگین ایا حاضر به ازدواج با شما هست یا نه دلیلشو نمی خواد ازش بخواین فقط اره یا نه
قطعی و جدی باهاش حرف بزنین بگین اگر بگی نه برای همیشه از زندگیت می رم بیرون و قطعا هم تصمیمتون همین باشه
اگر جدی و مطمئن جواب منفی داد دیگه دنبال دلیلش نباشید چون هزار تا دلیل هرکسی ممکنه داشته باشه اصلا ممکنه یه مشکل شخصی باشه که نخواد بگه اونچه که مهمه و تکلیف شما رو روشن می کنه یه جواب منفی و یا مثبت قطعی با جدیته
محکم باشید دوست عزیز

با تشکر از آسایش عزیز
واقعاً از حسن توجه شما ممنونم.
تمام صحبت هاتون را قبول دارم. ولی به نظر شما، وقتی تو آخرین دیدار چهره به چهرمون خیلی صریح ازم خواست که یی‌خیال مسئله بشم، اگه الان ازش بخوام دوباره همدیگه را ببینیم و با قاطعیت جواب بله یا خیر بخوام، چی جواب می‌ده؟
ممکنه فکر کنید خیلی ساده‌ام (و شاید خیلی سمج)، ولی خدا شاهده که یه فکری مثل خوره افتاده به جونم که فکر می‌کنم ایشون مشکلی را بر سر راه می‌بینه که جدا از مسئله اون آقا هست و اگه من از این مسئله مطلع بشم شاید بتونم بطریقی حلش کنم و به نوعی کمکش کنم. آخه من مطمئن هستم اون اینقدرها هم نظرش نسبت به من منفی نبود که اینجوری از من بخواد که پا ما پس بکشم.
خواهش می‌کنم به من خرده نگیرید. انصافاً عاشقی بد دردیه.

[آسایش]

نه آقای پارسی با احساساتتون راحت باشین کسی به شما خرده نمی گیره ما حال شما رو درک می کنیم
به هر حال همه ما تو مشکلاتی هستیم که چون خودمون درگیر احساساتیم و از داخل به موضوع نگاه می کنیم نمی تونیم منطقی راجع بهشون فکر کنیم
به خاطر همیمنم مشاوره می گیریم
اینکه باید پا پیش بذارید یا نه به خودتون بستگی داره
به نظر من باید یه کم زمان بدین و سعی کنین تو این مدت از روش های توقف فکر و ارام سازی ذهن که توی همین تالار مقاله راجع بهش زیاد هست استفاده کنین و سعی کنین ذهنتونو اروم کنین
سعی کنید فکرتون رو مدتی ازاد کنین تا بتونین عاقلانه تصمیم بگیرین و شتاب زده و هیجان زده نباشین
واقعا اینکه دوباره اقدام کنید به خیلی چیزا بستگی داره اینکه فارغ از این احساس شدیدی که درگیرش هستین واقعا اون فرد به درد شما می خوره؟
به نظر می رسه که ادم صادقی نیست ایا تو موارد دیگه حس کردین باهاتون صادقانه رفتار کرده یا دروغایی رو ازش شنیدین؟
در کل اگر واقعا به این نتیجه رسیدین که می خواین دوباره اقدام کنین برحسب شرایطتتون دو راه دارین
یک اینه که خیلی رسمی یه روز برین و باهاش صحبت کنین اگر تو دانشگاه می بینینش تو یه فرصت مناسب ( البته بعد از مدتی که ذهنتون اروم تر شد) باهاش جدی صحبت کنین
ولی یه راه حل بهتر از نظر من برحسب شرایطتتون کمک گرفتن از یه بزرگتره مثلا استادی اگر باهاش صمیمی هستین یا مثلا ترجیحا از یکی از استادای خانم اگر هست که بتونین باهاش راحت حرف بزنین و ازش بخواین باهاش صحبت کنن و نتیجه رو به شما بگن و اگر قبول کنه ازش شماره منزلشون رو بگیرن و بعد شما از طریق خانوادتون اقدام کنین
باید ببینین شرایط خودتون چه جوری ایجاب می کنه
امیدوارم موفق باشین و اون چیزی که خیرو مصلحته براتون پیش بیاد