خداوند متعال برای بشر همه چیز خلق کرد الا یه چیز
سلام :
سلام به دوستان و هم انجمنی های محترم :
چندوقت پیش از کسی که از عمویش نقل می کرد شنیدم که :
خداوند متعال همه چیز برای بشر خلق کرد الا آسایش .
ازهمان ابتدای عالم همه چیز برای آرامش انسان کامل و جامع افریده شد اما آسایش خیر.
و انسان غافل از اینکه هرچه بدنبال آسایش برود از آرامشش کاسته می شودو او همچنان در پی کسب آسایش هرچه بیشتر دوان است.
اگر ما انسانها به خودمون بقبولانیم که آسایش به صورت مطلق دست نیافتی ست .چه بسا بسیاری از ناآرامی هایمان کاهش یابد.
اگر هرکدام از ما به همین حد آسایش رضایت دهیم ارامش خواهیم داشت.
آرامش چیزیست که همراه هرکدام ازماست اما ما بی توجه و غافل ازان همه ی توجه مان معطوف به، به چنگ اوردن آسایش است.
ابتدا برای انسان ها،تعریف آسایش ،داشتن خانه وتهیه ی غذا و...بود که انسان با شاخ وبرگ درختان یا پناه بردن به غار ،خانه .و از گوشت حیوانات و گیاهان هم غذا فراهم کرد و تونست برای خودش آسایش فراهم کنه اما طولی نکشید که احساس کرد به آسایش بیشتری نیاز دارد . با تلاش البته سودمند چیزهای دیگه ای را شناسایی کرد و روز بروز پیشرفت کرد واین پیشرفت تا کنون ادامه یافته .
انسان امروز،با داشتن قصر های مجلل و ماشین های اخرین سیستم .تشنگی و عطشش برای به دست اوردن آسایش بیشتراز هرموقع شد .
برای آرامش خود ویلا و انواع تفریحات و سرگرمیها را تدارک دید اما بازهم طلب می کنه و راضی نیست .این کره ی خاکی برای او کم است شاید او بتواند در کره ماه و سیارات دیگر نیز اسباب آسایش خود رافراهم کند. اگر بتواند ویلایی انجا برای خود تهیه ببیند شاید دیگر ارام بگیرد شاید خداوندآسایش را انجا مخفی کرده.
اما ای دل غافل !انسان غافل است که آسایش وجود ندارد الا آرامشی که ازهمان ابتدا تا ابد با ما همراه است فقط کافیست چشم خود را به روی ان باز کنیم و شاکر باشیم.
دوستان نظر شما چیه ؟ایا جایی می شود آسایش مطلق را یافت ؟
آسایش بهتره یا ارامش؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)