خداجونم دلم واست تنگ شده چیکارکنم؟

[raha]

تجسم کنید.

تجسم کنید که:

شما یک ادم معروف هستید که همیشه انبوهی از خبرنگارهاو طرفدارها

یه طرف شما می ایند

و خواهان گفت و گو و....با شما هستند.

مسلما در چنین شرایطی شما تصمیم میگیرید که چند نفر را به عنوان محافظ شخصی در کنارخودتون داشته باشید.

حالا شما یک ادم معروف هستید که با وجود وحضور سیلی ازطرفدارها و...چند بادیگراد کنار خودتون دارید

احساس امنیت و ارامش میکنید.

وفقط با حضور چند نفر محافظ، این ارامش به شما دست میده.

تجسم نکنید

تجسم نکنید که یک ادم معروف هستید.

بلکه خودتون رو با همین شرایط و ویژگی هایی که دارید و هستید تجسم کنید.

یا اگر هم شما جز همون دسته انسان های معروف هستید تجسم کنید که یک فرد معمولی هستید.



شما یک ادم معمولی هستید. تجسم میکنید که همیشه به جای هوادارها کوهی از اندوه و مشکلات وامواج منفی و...به سوی شما سرازیر میشه.

و این اتفاقات فقط برای شما می افته!

شما در این موقعیت چه تصمیمی میگیرید؟

دوست دارید که یک محافظ شخصی داشته باشید.

که شما رااز همه ناخوشایند های روزگار دور کنه

ولی افسوس....

افسوس که ما همیشه و در هر لحظه قدرتمند ترین منبع یاری کردن را در کنارمون داریم

ولی بازم هم دست کمک به طرف اطرافیان میگیریم

ما خدا رو در کنارمون داریم.

خدایی که بهترین محافظ ماست . بهترین ها رو برای ما میخواد.

شما بجای چند نفر محافظ شخصی خدا رو با خودتون دارید.

با حضور چند نفر ادم در کنار خودمون احساس ارامش میکنیم اما با وجد خدا احساس تنهایی میکنیم

فقط چون که نمیبینیمش؟؟؟؟؟!!!!

اگه محافظ شخصی شما فقظ از اسیب ندیدن شما جلوگیری میکنه

خداوند گاهی ما رو در معرض خطر ها و اسیب ها قرار میده که پخته تر بشیم.
منبع

خوبی خدا؟ خیلی دلم برات تنگ شده بود...
این گل برا تو و ... همه وجودم از آن تو

[بی دل]

گر کسی وصف او ز من پرسد .......... بی دل از بی نشان چه گوید باز!

شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد ....... *** تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت ....... *** به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد؟ ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت ....... *** که محب صادق آنست که پاک‌باز باشد به کرشمه‌ی عنایت نگهی به سوی ما کن ....... *** که دعای دردمندان ز سر نیاز باشد سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم....... *** به کدام دوست گویم که محل راز باشد؟ چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی؟ ....... *** تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد نه چنین حساب کردم چو تو دوست می‌گرفتم ....... *** که ثنا و حمد گوییم و جفا و ناز باشد دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی ....... *** که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد قدمی که برگرفتی به وفا و عهد یاران ....... *** اگر از بلا بترسی قدم مجاز باشد

[هستی]

خدایا...
بازم کم اوردم و اومدم در خونه خودت و ازت کمک می خوام.
خسته شدم، بریدم. می دونی دردم چیه، تکراریه، لازم به دوباره گفتن نیست.
ولی حس می کنم نمی تونم تحمل کنم. کاش می شد رفت و یه جای دیگه دوباره متولد شد و دوباره تلاش کرد. جایی که این آزاردهنده های روحی نباشن.
خدایا می دونم ضعیفم و شاید به بنده هات خیلی تکیه دارم. شاید به زبون دارم خدا خدا می کنم و تو واقع همش نگاهم به بنده هاته!
اما خیلی خسته ام. خودت یه دری رو بهم نشون بده تا ازین زندانی که درش هستم و خرخره ام رو فشار میده، بیرون برم. خودت بهم توان و قدرت بده.
حتی اگه تنها راهش رفتن از این دنیای فانیت باشه، زودتر بهم توفیق بده که ترکش کنم. من آماده رها کردنشم. گذاشتن و رفتن. اما دستم خالیه، می ترسم کوله بارم رو که باز کنی و به حساب کتابم برسی، خیلی خیلی بدهکار باشم. اما تو مهربونی، رحمانی، غفوری، ... همه امیدم به خودته. هرچند که شاید فقط به زبون باشه (اما این یکی دیگه زبونی نیست). تو که احوال پنهان و نهان بنده هات رو بهتر از خودشون می دونی.
خدایا نمی دونم دارم ناشکری می کنم یا کفران نعمت! اما خودت می دونی که تحملم تموم شده. چند سال دیگه باید تحمل کنم؟! نمی تونم، خسته ام!
آخه درست نمیشه، افتاده تو یه دور باطل، هرچی تلاش می کنم و جلو می رم، دوباره می رسم سرجای اولم. فقط دارم محیط یه دایره رو شخم می زنم! هرچقدر پرقدرت تر و پرحرارت تر هم که زمین رو زیر و رو کنم، مقصد و مبدا ام به هم منطبق!
خدایا...
خدایا...
خدایا...

[tanha-lz]

سلام:cool:
منم خیلی وقته دلم برای خدا تنگ شده
انقدری که گاهی دنبالشم میگردم
میونم دیگه مثل قبل احساسش نمیکنم اونم به خاطر وجود گناهه.ولی هنوزم به خدا به چشم یک دوست نگاه میکنم.
هنوزم بهش میگم دوست دارم
هنوزم باهاش دردودل میکنم دعوا میکنم تشکر میکنم.درست مثل یک دوست
یک دفعه یک صحبتمو با خدا به دوستم گفتم دعوام کرد ولی میدونم خدا دوستمه و به دل نمیگیره( سر جلسه بودم همه سوالا اسون بود و ÷شت سر هم از خدا تشکر میکردم بعد یکدفعه رسیدم به یک سوال سخت .یکدفعه قیافه حق به جانبی گرفتمو گفتم خدا جنبه داشته باش که دارم ازت تعریف میکنم دیگه)دوستم ماتش زده بود اینو شنید
هیچکی مثل خدا نمیشه دوست ادم بود.دوست واقعیا
خدایا بازم میگم:

دوست من دوست داااااااااااااااااااااااا ارم

[yasa]

سلام

آخی چقدر دلم برای این تاپیک تنگ شده بود

آدمهایی که هرلحظه میان اینجا قشنگترین و بی ریاترین حرفاشونو به خدا میزنند
اینجا سرزمین خود خودمه

جایی که هیچ کلاسی نیست ...
افاده و اطواری نیست ...
هیچ سیاسی کاری یا محافظه کاری نیست ...
هیچ دروغ و دغلی نیست...
جایی که همه خاکین
یکی با خدا شوخی میکنه یکی دردل میکنه یکی شکر میکنه خلاصه هرکی یه جوری ...

خداجونم
تو که این همه خوبی این همه دوستم داری این همه به من چیز یاد دادی کاش یه چیزای دیگه رو هم یادم میدادی

خدایا کاش یادم میدادی که تو زندگی اگر اشتباه میکنم غلطی میکنم مشکلی برام بوجود میاد و بدجور زمینم میزنه مشکل از خودم بوده خودم کردم

کاش یادم میدادی که اگر به زمین خوردم در اثر کثافت کاریا و ندونم کاریا یا بچه بازیای خودم
اسمشو حکمت نذارم!!!

کاش یادم میدادی که واقعا همه ی خوبیها و خوش بختیا و لبخندا تو زندگی از تو سرچشمه میگیره

وهمه ی بدیا و ناراحتیا و گریه ها و دل شکستنا و ... از اشتباهات خودم !!!

نمیدونم چرا از بچگی هروقت خوردیم زمین بهمون گفتن خدا داره امتحانت میکنه خدا دوست داره!
اما یکبار نگفتن مشکل از خودته بچه جون جلو پاتو درست نگاه کن!

خدایا به خاطر همه چیز شکر
به خاطر همه ی لحظه های خوشی ...
به خاطر همه ی لحظه های ناخوشی ...
به خاطر همه ی افتخارا و غرورها ...
به خاطر همه ی تحقیرها و ناکامی ها ...
به خاطر اینکه هستی و پشتیبانمی

خدایا مبادا منو همیشه خوشحال نگه داری حتی اگر اشتباه کردم!
من هرگز نمیخوام همیشه شاد باشم
نمیخوام مثل دیگران باشم
نمیخوام خوشیهای دیگران رو داشته باشم
میخوام همین باشم که الان هستم!!
یه روز شاد باشم یه روز غمگین
میخوام با تمام وجود حس کنم که همیشه تو با منی حتی اگر دو روز دنیا با من نباشه!

منو ببخش حتی اگر یکبار در زندگیم گفتم "چرا؟"

به قول بزرگان خدایا؛ به دادن و ندادن و گرفتنت شکر که دادنت رحمت است و ندادنت حکمت است و گرفتنت امتحان!

[nazi.juje]

خدایا شکرت به خاطره همه چیز