خانم آرزو از توجه وراهنمايي شما بسيار ممنونم. باور كنيد كه منهم هيچ علاقه اي به بحثهاي بي مورد و حساسيت داشتن ندارم ، ولي ناخواسته در مواجهه با بحثها و برداشتهاي همسرم از خودم و خانواده ام ،عكس العمل نشون ميدم البته مدتي است كه رويه سكوت را درپيش گرفته ام يعني همسرم يكريز حرف ميزنه و حتي بد وبيراه هم ميگه و من سكوت ميكنم.
واقعيت اينه كه من مدتهاست كه ميدونم قهر و دعواهاي ما بسيار بچه گانه و بي ارزش است ولي ايكاش همسرم هم با چند نفر افراد بيطرف كه از بيرون به زندگيمون نگاه كنند هم صحبت ميشد تا مي فهميد بقيه افراد چه مشكلات بزرگي دارند و ما چقدر مشكل خودمون را با دست خودمون بزرگ كرديم.
نمي دونم چطور ميتونم متوجهش كنم كه براي من اهميت داره و من حقيقتا" زندگيمو دوست دارم .....چون در حال حاضر به مرز بي تفاوتي رسيده و من هر كاري هم كه ميكنم اثري نداره.
علاقه مندی ها (Bookmarks)