پیدا کردن مسیر و برنامه زندگی....بیرون امدن از رکود و معطلی

[بهار.زندگی]

سلام

در صورتی که توی حل مشکلاتم بهتون احتیاج داشتم مزاحمتون میشم.

که الان مراحمتون شدم.:)


نوشته های من طولانی و ممکنه کاملا پر از تناقض یا بیربط بهم باشن.

1-من عاشق کار کردنم..کار کردنی که منو دقیقا به خواسته هام برسونه
2-خواسته های من شامل مسائل مالی،جایگاه اجتماعی و ارامش حاصل از مستقل بودن میشه
3-با اتفاقایی که تو محل کارام برام پیش اومده دلم میخواد تو خونه بشینم و بخورم و بخوابم..فکر رفتن سر یه کار دیگه یه دنیا استرس بهم میده.اینکه اون روزای پراسترس دوباره برام تکرار شه عین کابوسه برام.
4-حس اندوه عمیق..اینکه 4سال درس خوندی اما عملا به کارت نمیاد ناراحتم میکنه.
5-اینکه یه انتخاب درست چقد میتونست الان کمکم کنه.
6-دوست دارم یه برنامه بلند مدت داشته باشم.چیزی که سالهای دور رو هم توش ببینم.اما چطوری؟نمیدونم.
ارشد؟؟؟ازنو کنکورلیسانس دادن؟؟نمیدونم چی درسته...
7-برادرم میگه ارشد نده..تو عادت به درس خوندن نداری.سر 10 دقیقه از پای کتاب بلند میشی.که البته این حرفش کاملا درسته.متاسفانه.
میگه اگه میخوای برو پیام نور.
8-به هیچ عنوان تو این سالها از پدرم خرجی نگرفتم و کلا اصلا نمیتونم بهش بگم بهم پول بده.و البته برادرم خیلی بام دعوا میکنه که چرا اینکارو میکنم؟
9-هزینه دانشگاهمو باید خودم بدم..البته باز برادرم مخالفه و میگه از پدر بگیر.اما من دلم نمیخواد اینکارو کنم.به هیچ وجه من الوجوه تصمیم ندارم سر هیچ مسئله ای خصوصا مالی باش بحث کنم.اما برادرم میگه خودم بهش میگم...اما من نمیخوام.
10-با این حساب تموم حقوق من باید بره برای شهریه و هزینه های خودم..این حس منفی بهم میده..انگار هیچی کار نکردم.
11-از پیام نور بدم میاد.تو مدرکت میزنن.خیلی فرصتهای کار اونم دولتی رو میسوزونه.و بهم حس خنگی میده.حس میکنم یعنی من اونقد خنگم که دولتی قبول نشم؟؟البته من میخوام تغییررشته بدم.و خوندن از اول برای من که از کلاس اول فقط با گوش دادن سر کلاس نمره هام خوب میشد واقعا سخته.
اما خوب این راه سریعتره.
12-خود انتخاب رشته و انتخاب بین ارشد و لیسانس از اول برام سواله؟؟
13-بشدت همه چی برام مبهمه.
14-فعلا قصد ازدواج ندارم..ذهن من نمیتونه چندتا مسئله بغرنج رو انقد تحمل کنه.اگه من بتونم یه زندگی مستقل با اینده روشن واسه خودم تشکیل بدم برام خوبه.
مهم نیست خونوادم نگران باشن و بخوان من ازدواج کنم.
اینجوری ارومترم.
15-دیگران عین چی مدام جلو پام سنگ میندازن.مسلما هر تصمیمی بگیرم با واکنش..اونا روبرو میشم.
16-تحقیر کردن:پدرم عادت داره همه چی رو تحقیر کنه.و به هیچ بنی بشری از خونواده هم رحم نمیکنه.من ترجیح میدم خودمو کاملا کنار بکشم و جدا بشم که ازش حرفی بهم نخوره..چون در اونصورت...

حالا با این تفاصیل من چیکار کنم؟؟
چیزی که تو این مدت بدست اوردم تجربه های زیاد،مستقل شدن،محکم شدن و ..و در عوض چیز مهمی که از دست دادم زمان و .

موفق باشید

[فرشته مهربان]

بهار عزیز سلام

امیدوارم همیشه خوب و سرحال باشی .

عزیز دلم یک مدتی به ذهنت و خودت استراحت بده و فعالیتهای تفریحی بخصوص ورزش و مسافرت داشته باش .
بعد در یک موقعیت که ذهنت از هردغدغه ای آزاد هست بشین یکی دو هدف اساسی و همه جانبه برای زندگیت بریز و برنامه هایت را مبتنی برآن طراحی کن .

نکات مهمی که نیاز هست در درجه اول بعد از این استراحت دادن به آن بپردازی اینهاست :

1 - روی کمال گرائیت کار کن ، از عوارض کمال گرایی >>> سخت گیری ، وسواس فکری ، نتیجه گرایی و غالب شدن آن ، نارضایتی از خود و دیگران و انتظارات زیاد از خود و دیگران و.... هست ، عوارض آن گاه روی دیگر سکه هست ، یعنی تعلل ، اهمال کاری ، و بی تحرک شدن آنهم در اوج انتظارات زیاد از خود هست . از دیگر عوارضش ، خالی شدن از انرژی روانی ، پرخاشگری ، کنترل گری در رابطه با وابستگان ، زوم شدن روی رفتار دیگران ، بیشتر دیدن نیمه خالی لیوان ، افراط در احساس مسئولیت و وسواس و ...... هست

2 - ذهنت را بیشتر در کنترل داشته باش . شما انرژی زیادی داری که وقتی ذهن فعالی داشته باشی این انرژی زیاد خودبخود در خدمت ذهن فعال قرار می گیرد و جولانگاهی پیدا می کند که بسیاری از امورات زندگی را تحت تأثیر خود قرار می دهد که از جمله عوارض آن تشویش و پریشانی افکار و از این شاخه به اون شاخه پریدنها بخصوص در افکار و نگرشها و برنامه های زندگی هست .

هرچه بیشتر ذهنت را به سکوت بکشانی آرامتر خواهی بود و در سایه آرامشی عمیق و محتوایی می توانی بهتر کمال گرایی را هم درمان کنی و در عین آرامش برخود و زندگیت مسلط شوی و نظم برنامه بر زندگیت حاکم شود بدون نظم و برنامه زدگی ( وسواس هدف و نظم و برنامه )


موفق باشی

.

[maryam123]

سلام بهار جان..خوبی خانومی ؟

هر مغزی با این همه فکرهای مشوش و جور واجور و رنگارنگ درگیر بشه کم میاره !

چرا نمیای مشکلاتت رو دسته بندی کنی؟
مثلا اونایی رو که الان خیلی بهش نیاز داری رو بذار تو اولویت و بقیه رو تا اطلاع ثانوی توی ذهنت معلق نگه دار.

با شلوغ کردن فکرت به جایی نمیرسی که هیچ...بیشتر هم ذهنت درگیر میشه

1.خوب کار کن...کار کردن رو دوست داری پس مشکلاتش رو هم به جون بخر.
2.خوب اینم که مثل اولیه.کار کنی میتونی به خواسته هات برسی.

3.یه مدت به خودت استراحت بده.تا افکارت متمرکز بشه.بعدشم هرجایی مثل اونجایی که شما بودی نمیشه.دیدت رو مثبت کن.

4.اگر اون 4 سال رو نخونده بودی الان میگفتی کاش حداقل یه لیسانس داشتم که بتونم به ارشد فکر کنم...رشته شما هم رشته بدی نیست.(مهندسی بود دیگه).خیلیا دوست داشتن این مدرک رو داشته باشن

5.به گذشته فکر نکن که فقط باعث میشه درجا بزنی.

6.برنامه ریزی کن و بهش پایبند باش اما نمیتونه که آینده رو ببینی.همه همین کار رو میکنن.برنامه مینویسن و سعی میکنن بهش پایبند باشن .حالا یه زمانایی مطابق میل پیش نمیره خیلی سخت نگیر.

7.من بهت توصیه نمیکنم بری پیام نور.بچه های پیام نور فشار درسی زیادی رو تحمل میکنن و برای شمایی که اهل درس نیستی اصلا مناسب نیست.دانشگاههای معمولی لقمه رو اماده میدن به دانشجو.اما پیام نور نه.

8.این حسی که داری اصلا خوب نیست.پدرت موظفه که خرجی تورو بده.(حالا اون حرفی نداره اما شما دیدت غلطه).مطمئن باش اگر اصلاحش نکنی فردا روزی که ازدواج کردی با شوهرت هم بابت این موضوع اختلاف پیدا خواهی کرد.

9.الان ارشد قبول شدن خیلی اسون شده.یکسال بخونی دولتی راحت قبولی.پس انقدر روی دانشگاه ازاد متمرکز نشو.

بالاخره باید یه چیزایی رو داشته باشی و یه چیزایی رو هم نه.

شما همه چی رو باهم میخوای

هم ارشد قبول بشی...هم دانشگاه پولی باشه(که راحتر قبول شی)...هم از پدرت پول نگیری..

10.درس برای شما سرمایه است.هر پولی بابتش بدی بهت برمیگرده

11....

12.با موسسه های کنکور مشورت کن.و یا برو به دانشگاهی که رشته مورد نظرت رو داره و با بچهای ارشد اونجا و استیدش مشورت کن.

13.حق داری

14.هروقت امادگیش رو داشتی ازدواج کن

15.دیگران مهم ترن یا تو وتصمیماتت؟

16.یعنی میخوای بری و تنها زندگی کنی؟!

[elahe.a]

سلام بهار عزیز

من یه پیشنهاد دارم، برای اینکه همه زحماتت را خرج هزینه های تحصیل نکنی، و فعلا میخواهی از کارت کناره گیری کنی، فکر نمیکنی بهترین فرصت هست تا برای ارشد سراسری بخونی؟
تا بهمن کلی وقت داری! در ضمن میتونی تغییر گرایش بدی یا فوق یه رشته نزدیک به رشتت که علاقمندی بیشتری داری ادامه بدهی!
برادر کوچکتر من هم امسال که تا بستان دفاع لیسانسش در آزاد بود، مهر برای فوقش وارد یکی از بهترین دانشگاههای دولتی کشور با رتبه عالی شد البته 3 ماه سر کار نرفت.
کار همیشه هست، به نظرم کمی به خودت استراحت بده تا رفرش شی!
فوق اصلا سختی لیسانسو نداره،اینقدر زمانش کوتاهه که نمیفهمی کی تموم شده، فقط ترم اول هم در گیر میشی ما باقی ترمها هم درگیر تز میشی که نیازی نداره کلاس بری و راحت میتونی به کار مورد علاقه بپردازی!
دلت نمیخواد ادامه بدی؟ برای دکتری بورس بگیری؟ ......
از دست این باباها که هر کارم بکنیم بازم یه غر میزنن

موفق باشی

[فکور]

سلام بهار زندگی

در رابطه با کمال گرایی و کار کردن روی خصوصیات اخلاقی که فرشته مهربان به خوبی شما رو راهنمایی کردن و من هم استفاده کردم.

ولی در رابطه با درس خواندن یک کاری که من وقتی بی انگیزه میشدم انجام میدادم این هست که میرفتم اون درسهایی که بیشتر دوستشون داشتم رو میخوندم و توی همون درس هم اون مبحثی که بیشتر ازهمه دوستش داشتم رو میخوندم اینجوری ذهنم به مطالعه عادت میکرد و بعدش خوندن مطالب سخت هم برام ممکن میشد.ضمنا اولش هر نیم ساعت و بعدش هر سه ربع ساعت که درس میخونی یه 20 دقیقه به موسیقی مورد علاقه ات گو بده یا یک خوراکی مورد علاقه ات رو بخور اینجوری برات جذاب تر میشه وانگیزه بیشتری پیدا میکنی.

یه توصیه دیگه هم دارم حتما نکته برداری کن که دو سه روز قبل کنکور بتونی مرور کنی و همینطور سوالات کنکور سالهای قبل رو هم حتما بخون

به نظر من اگه توی درس خوندن زیاد زرنگ نیستی رشته ات رو عوض نکن چون خیلی نیاز بیشتری به درس خوندن داری و احتمال شکستت بیشتر میشه و ضمنا انگیزه خوندن مطالب برات خیلی کم میشه.ضمن اینکه تا کنکور ارشد زیاد زمانی نمونده که بخوای برای رشته دیگه بخونی

من هم پیام نور رو توصیه نمیکنم.به نظرم بیشتر برای افراد شاغل خوبه که میخوان ارتقا درجه پیدا کنن.

ضمنا در مورد ازدواج هم به نظر من آدم باید هدف شخصیش رو تو زندگی دنبال کنه و این وسط اگه مورد ازدواج خوب پیدا شد به هیچ وجه نباید از دست بده.در ضمن اینکه من از روی پست هات میگم که شما پختگی کافی برای ازدواج رو داری ولی به هرحال تمرکزت رو بذار روی هدفت (کار یا تحصیل هرچی که میدونی) تا به موقعش اون هم پیش بیاد.

[بهار.زندگی]

ازتون خیلی ممنونم.

فرشته مهربونم تو درست میگی.یادمه تو تاپیکای قبلیم هم اینو بهم میگفتی که باید ذهنمو کنترل کنم.
اما نمیشه.
مریم عزیز ممنونم و امیدوارم مشکل تو هم حل بشه.
الهه جانم ممنونم.امید دادی.
فکور عزیز مرسی بابت نکاتی که گفتی.

سعی میکنم جواب بعضی حرفاتونو کلا بگم.اما بازم متاسفم.ممکنه این پستم و احیانا تموم پستهای این تاپیکم متناقضو پر از از این شاخه به اون شاخه پریدن باشه.

1-ذهنم دیوونم میکنه..هزاران هزار صفحه هست که در مورد هر موضوع میتونم بگم.که گاهی با هم در تناقضن.

2-بله من بشدت خسته ام..اما اصلا نمیتونم خودمو اروم کنم.مثلا همین مدتی که از خروج من از کار میگذره پر از استرس برام بود.
3-از طرفی واقعا دلم میخواد اروم باشم.یه مدت ریلکس و بیخیال.اما نمیشه.یعنی بهتر شدم اما نه کاملا.
4-من میتونم هزارتا صفحه بنویسم از افکاری که نگرانم کرده.ذهنمو مشغول کرده.یا فکر میکنم باید درستشون کنم.
نمیدونم تو این اشفته بازار و این همه گیر و گور چطور میتونم به هیچی فکر نکنم.وقتی هر لحظه یکی از مشکلات سرک میکشه و سوکت میزنه.
5-ظاهر من ارومه.یعنی جوریه که همه فکر میکنن خیلی بیخیال و ریلکسم اما باطنم..
اینطوری از طرف دیگران هم بهم استرس وارد میشه.چرا بیخیالی؟؟چه برنامه ای برای زندگیت داری؟؟اخرش که چی؟؟پاشو یه کاری کن.
من نمیدونم یه کاری یعنی چه کاری؟؟خوب بگن تا انجام بدم.
6-برنامه زندگیم بهم ریخته.بشکل افراطی وقتمو با نت یا تلویزیون و ... پر میکنم تا ذهنم کمتر درگیر تشویش باشه.تا کمی فکر ازاد باشه.همینکارا هم باعث شده بقیه فکر کنم بیخیالم.
7-در عوض شبها دیر خوابم میبره و یهو همه فکرا به ذهنم هجوم میاره.
جدیدنا تنگی نفس و سردرد هم اضافه شده.
8-من فکر میکنم دچار بیش فعالی ذهنیم.!!
اصلا نمیدونم همچین چیزی واقعا هست یانه؟این اسمو خودم روش گذاشتم.
دلم میخواد به ذهنم بگم یه مدت استراحت کن..اما هر دفعه یه موضوع سرک میکشه و اگه بخوام ندید بگیرمش و حلش نکنم مدام تو ذهنم الارم خطر میده.و اتفاقاتی از گذشته رو میاره.
منم که نمیخوام اشتباهاتمو یا مشکلاتم دوباره تکرار بشه مجبورم به این هشدارای ذهنیم فکر کنم و راه حل پیدا کنم.
9-تصمیمگیری همیشه برام سخت بوده..انقد فاکتورای مختلف میاد تو کار که خیلی اذیت میشم.
10-اگه بنا به ادامه تحصیل باشه باید تغییررشته بدم چون دوسش ندارم.من اگه موضوعی برام جالب باشه درسته درس خون نیستم اما سریع یادش میگیرم اما اگه برام جالب نباشه اصلا بهش توجه نمیکنم.
11-اصلا نمیتونم رو کمک خونوادم حساب باز کنم.کلا یادم نمیاد مثلا کی از پشتیبانی این خونواده استفاده کردم.همیشه مسائلمو خودم حل کردم.حتی اگه ظاهرا اونا فکر کنن کمک کردن.
12-ته دلم میترسم مشکلات اخلاقی و .. محل کارای قبلیم تکرار بشه
13-کمالگرایی:..
14-پدرم باعث شد به کم قانع نشیم.مرد عجیبیه..حتی وقتی بخوای از صفر شروع کنی نه تنها کمکت نمیکنه..بلکه سنگ جلوی پات میندازه..اما اگه تحمل کردی و موفق شدی سریع میاد طرفت.و باز اگه به مشکل خوردی میره کنار..

ضمن اینا مسائل فوق العاده بزرگ دیگه ایم تو زندگیم هست که ...

موفق باشید

[فکور]

بهار عزیز

شما یا میخوای درس بخونی یا نه

یا میخوای تو این رشته باشی یانه

شما یه چیز کم داری تصمیم گیری

یه تصمیم بگیر

ظاهرا تمایلت به ادامه تحصیل توی رشته مورد علاقت هست

خوب از فردا پاشو کتاباشو تهیه کن و شروع کن به خوندن اگه مثل زمان ما باشه امتحان بهمن هست پس فقط 5 ماه فرصت داری

فعلا این 5 ماه رو درس بخون به طور جدی.نکاتی که من گفتم به درد خودم که خیلی خورده امیدوارم به درد شما هم بخوره.

بعد این 5 ماه به اهداف دیگه ات برس.

نمیدونم چرا سردرگم هستی شما تکلیفت روشن هست.

پا شو برو منابع امتحانی رو تهیه کن یه روز رو برای این کار بذار و از فرداش هم شروع کن.حتی اگه روز اول فقط یکی دو ساعت خوندی هم مهم نیست مهم اینه که شروع کنی اولش از یکی دو ساعت شروع کن تا بعدا به 8 تا 10 ساعت برسونیش.

حتی اگه موفق هم نشی حداقل پیش خودت شرمنده نیستی چون تلاشت رو کردی.

[صبا_2009]

سلام بهار جان

اون موقعی که از سرکارت اومدی بیرون می خواستم بهت بگم به بیکاریت به دید فرصتی واسه درس خوندن نگاه کن.

من حرفای همه دوستان رو تایید میکنم وفقط میخواستم چند تا نکته ظریف رو بگم.

اگه تصمیم گرفتی که درس بخونی واسه ارشد اونم تو رشته مورد علاقه ت از الان تا 5 ماه دیگه اصلا و اصلا به کار کردن فکر نکن.

برای اینکه از شرایط خونه دور باشی حتما برو کتابخونه.(حتی ناهارت هم با خودت ببر که فقط برای شام خوردن و استراحت و خوابیدن بیایی خونه)

به نتیجه امتحانت اصلا فکر نکن. تو قراره به خودت یه فرصت بدی و واسه رشته مورد علاقه ت درس بخونی باید همه تلاشت رو بکنی. بعدش اگه قبول شدی که چه بهتر.هم درس میخونی هم در کنارش میتونی یه کار سبک هم داشته باشی. تو این مدت هم از پس اندازت استفاده کن و در ضمن با قبول شدنت تو دانشگاه دولتی در یه سری مخارج اضافی صرفه جویی می کنی. اما اگه قبول نشدی. خیالت راحته که یکبار در عمرت واسه درس خوندن تو رشته مورد علاقه ت به اندازه کافی زحمت کشیدی (به قول یه دوست قدیمی شرافتمندانه قبول نشدی) عذاب وجدان نداری که بری آزاد یا پیام نور و دیگه هر سال این موقع نمیگی اگه من درس بخونم چی میشه چی نمیشه. یکی از چند راهی های زندگیت حذف میشه.

در ضمن این مدت روحت هم کمی استراحت میکنه و بخاطر فشارهای کاری این چند مدت رفرش میشه تا دوباره از اواخر بهمن و بعد از کنکورت مجددا بری سرکار.

واسه تصمیم گرفتن تعلل نکن یه تصمیم کبری بگیر :) یا علی بگو و تا آخرش پاش وایسا حالا آخرش هر چی که میخواد باشه.

اگه بتونی تو برنامه ت ورزش کردن هم بگنجونی عالی میشه

برات آرزوی موفقیت میکنم.

[سرافراز]

سلام بهارجان! این احساس بلاتکلیفی و سردرگمی که میگی هم خودم تجربه کردم و هم خیلی از دوستانم همین الانم دارند تجربه میکنند.
یادش بخیر! یک زمانی بود که واقعا احساس میکردم کرم خاکی منفعتش از من بیشتره... روزهای بیهوده و تکراری!
اما من ارشد رو دوست داشتم. چندبار کنکور ارشد دادم و قبول نشدم. علتشم همون سردرگمی ها بود و پشتشو نمی گرفتم. اما دلم واقعا می خواستش.اونم نه دانشگاه آزاد بلکه سراسری. حتی دفترچه آزاد هم گرفتم رفتم پسش دادم که حتی امتحانشم ندم.
کار که اصلا نبود. هرچی بیشتر می جستم کمتر میافتم.
اما خوندم و خوندم. همه تستهای کنکور رو حفظ بودم. با اینکه بخاطر بیکاری و مشکلات مالی خیلی اذیت بودم و توی خونه حرف و حدیث بیخود می شنیدم(البته غیر از بابام که یادمه همش دست روی سرم می کشید و می گفت تا وقتی که من زنده ام نگران هیچی نباش) خوندم و خوندم و البته دنبال کار هم بودم اما انگار طلسم شده بود. تا اینکه کار و فوق لیسانس باهم جور شد.
غرض از ذکر آلام این بود که باید پشت یک کاری رو حتما بگیری. بهم ثابت شده هیچ کاری بی فایده نیست. پس افکارتو اینجوری مشوش نکن و یک کاری که بنظرت مهمتره پیگیری کن تا تهش.

[Amiran]

بهار.زندگی گرامی
همیشه پستهایت در تاپیکهای دوستان پرمحتوا و پر از نکته های مفید هست و من استفاده کردم ازشون.
پستهایتان رو که می خوندم شباهتهایی رو با تاپیک خانم زهره می بینم که چندی پیش تاپیکی با عنوان "درد دل ممنوع" باز کرده بود.
افکار مشوش و ذهن مشغول شما الان فقط نیاز به یک چیز داره و بس و اون هم استراحته.
چون با این هجمه از افکار ممکنه راهکارهای دوستان سر جای خودش ننشینه.
مطمئن باش همه این گزینه هایی که مطرح کردی یه وجه اشتراک داره اونهم ذهن مشوشه
پیشنهاد من رفتن به یه مسافرته(ترجیحا یک هفته ای)البته با یه همسفر خوب که خیلی کمکت میکنه.
یادمه دوران مدرسه وقتی آخر کلاس میشد چقدر برای زنگ تفریح بی تابی میکردیم.اصطلاحا خالی میکردیم و نیاز داشتیم بریم تو حیاط مدرسه با دوستانمون گپی دوستانه بزنیم،تغذیه ای بخوریم و شوخی و خنده ای کنیم و اگر این کارو نمی کردیم کلاس بعدی چیزی رو نمی گرفتیم.
ای کیو سان هم مثال خوبیه ها یادته قبل از اینکه بخواد راهکار خوبی پیدا کنه لم میداد و میگفت عجله نکن عجله نکن،زنگ تفریحه زنگ تفریح
با اون شناختی که دارم مطمئنم آرامش رو دوباره در خودت بوجود خواهی آورد