1 – مهارت های خودآگاهی
در خصوص این مهارت به لینک زیر مراجعه کنید ؛(که قبلا" در تالار ایجاد شده است)
http://www.hamdardi.net/thread-6810.html
-----------------
2 – مهارت همدلی
تعریف همدلي:تمايل پاسخ دهي به حالت عاطفي ديگران را با حالت عاطفي مشابه همدلي گويند.
يعني اين كه فرد بتواند مسايل ديگران را حتي زماني كه در آن شرايط قرار ندارد درك كند و به آن ها احترام بگذارد.
اين مهارت موجب مي شود تا به ديگران توجه كرده و آن ها را دوست داشته باشيم و خود نيز مورد توجه و دوست داشتن ديگران قرار بگيريم و با ايجاد روابط اجتماعي بهتر به هم نزديكتر شويم.
اثرات همدلي :
1) عامل پيشگيري بسياري از رفتارهاي ناخوشايند مي شود.
2) در طرفين احساس خوشايند و مثبت به وجود مي آورد.
3) فرد را از احساس تنهايي نجات مي دهد.
4) موجب اخذ تصميم هاي صحيح تر مي شود.
5) از بسياري تعارضات و سوء تفاهم ها جلوگيري مي كند.
6) همدلي به جا و مناسب موجب تعديل و اصلاح شناخت، احساس و رفتار مي شود.
7) در تحكيم روابط همسران مي تواند نقش مهمي داشته باشد.
8) احساس آرامش و قوه ي ادارك فرد را افزايش مي دهد.
9) موجب افزايش اعتماد به نفس مي شود.
10)زمينه شناخت بهتر و بيشتر از ديگران را فراهم مي آورد.
11) روابط خانوادگي و اجتماعي را بهبود مي بخشد.
12) امنيت رواني و آسايش خاطر را تقويت مي نمايد.
13) ميل به شركت در فعاليت هاي گروهي را افزايش مي دهد.
14) بيان احساسات خود و درك احساسات ديگران را آسان تر مي كند.
زمينه هاي بروز رفتار همدلانه :
1) همدلي يك نوع خصوصيت ذاتي انسان هاست. چون انسان ها در اجتماع به دنيا مي آيند و با هم زندگي مي كنند و بزرگ مي شوند. براي هم ديگر ارزش حياتي قائلند و نسبت به يكديگر نگران مي شوند و رفتار همدلانه از خود نشان مي دهند.
2) رفتار همدلي بر اساس شرطي سازي اوليه شكل مي گيرد و انسان ها از رفتارها و عكس العمل هاي ديگران همدلي را مي آموزد.
3) رفتار همدلي مي تواند به موقعيت و تجربه خود آنان بستگي داشته باشد، يعني هر چه افراد همدلي بيشتري را تجربه كرده باشند، احتمال واكنش رفتار فعالانه در آن ها بيشتر خواهد بود.
4) همدلي مي تواند متناسب با جنسيت افراد، شكل متفاوت به خود بگيرد، اغلب نسبت به همجنس خود رفتارهاي همدلانه ي بيشتري نشان مي دهند و خود را از نظر جنسي جاي ديگران (همجنس خود) قرار مي دهند.
5) تشويق رفتارهاي همدلاانه از طرف ديگران مي تواند احتمال بروز آن را در موقعيت هاي مشابه افزايش دهد.
6) فرد با آموزش شناخت و درك احساسات خود و ديگران و تفسير موقعيت ها ، قادر خواهد بود رفتار همدلانه را از خود نشان دهد.
7) گاهي علت بروز رفتار همدلانه مي تواند دوري كردن از يك حالت روحي منفي و ناخوشايند باشد.
8)هنگام بروز مشكل ، احساسات خود را با ديگران در ميان بگذاريم.
9) متوجه باشيم كه همدلي از سوي دوستان داراي حد و اندازه است، افراط در آن امكان سوء استفاده را فراهم مي آورد.
10) اطرافيان خود را به خاطر رفتارهاي همدلانه شان تشويق كنيم.
11) در برابر افرادي كه موجب دلسردي ما مي شوند و يا احساسات همدلانه ي ما را جدي نمي گيرند، مقاومت كنيم.
12) در همدلي با ديگران از مقايسه كردن خودداري كنيم. چون ممكن است به احساسات پر اميد آن ها لطمه وارد شود.
13) اميل به شركت در فعاليت هاي گروهي را افزايش مي دهد.
14) بيان احساسات خود و درك احساسات ديگران را آسان تر مي كند.
راهكارهاي تقويت همدلي :
1) در ارتباط با ديگران به آن ها فرصت دهيم تا احساسات خود را به راحتي بيان كنند.
2) چون همدلي بر پايه خودآگاهي است، هرچه بيشتر نسبت به احساسات خودمان آگاهي داشته باشيم بهتر مي توانيم احساسات ديگران را درك نماييم.
3) تظاهر به همدلي نكنيم و به احساسات ديگران لطمه نزنيم.
4) در زمان همدلي به حالات چهره و حركات طرف مقابل (زبان تن) توجه كنيم.
5) با درك احساسات طرف مقابل به او بفهمانيم كه برايش اهميت و ارزش و احترام قائل هستيم.
6) تجارب مشابه گذشته به ما كمك مي كند تا موقعيت و احساسات طرف مقابل را بهتر درك كنيم.
7) در ارتباط با ديگران قبل از اقدام به هر عملي، لحظه اي هم كه شده خود را به جاي او قرار دهيم.
8) هنگام بروز مشكل، احساسات خود را با ديگران در ميان بگذاريم.
9) متوجه باشيم كه همدلي از سوي دوستان داراي حد و اندازه اي است،افراط در آن مكان سوء استفاده را فراهم مي آورد.
10) اطرافيان خود را به خاطر رفتارهاي همدلانه شان تشويق كنيم.
11) در برابر افرادي كه موجب دلسردي ما مي شوند و يا احساسات همدلانه ي ما را جدي نمي گيرند، مقاومت كنيم.
12) در همدلي با ديگران از مقايسه كردن خودداري كنيم، چون ممكن است به احساسات پراميد آن ها لطمه وارد شود.
13) دستور دادن، قضاوت كردن، نصيحت كردن و سرزنش كردن احساس همدلي را از بين مي برد، اكيداً ازآن ها پرهيز كنيم.
14) هر قدر حس همدلي را در خود تقويت كنيم ، به همان ميزان اصول اخلاقي را راعايت نموده ايم.
15) براي اين كه همدلي اعضاي خانواده را تضعيف نكنيم بهتر است به ارتباط هاي عاطفي آن ها بيشتر توجه كنيم.
16) به اواخر دوران كودكي كه پيشرفته ترين سطوح همدلي پديدار مي شود، بيشتر توجه كنيم.
17) براي پيشگيري از شرارت ها و آسيب ها، حس همدلي را در ديگران تقويت كنيم.
18) هنگام همدلي ، احساسات خود را شمرده بيان كنيم تا طرف مقابل احساس آرامش بيشتري بنمايد.
19) به سخنان طرف مقابل كاملاً گوش داده و به او اطمينان دهيم كه سعي داريم مانند او به مشكل نگاه كنيم.
20) با برقراري روابط صميمانه در خانواده ، روحيه همدلي اعضاي خانواده را تقويت كنيم.
21) با يادآوري تجارب مشابهي كه داشتيم، در درك احساسات همدلانه ي ديگران موفق تر عمل خواهيم كرد.
22) در همدلي ديگران، آن ها را مقصر ندانيم و سرزنش نكنيم. براي مثال (تقصير خودت است هميشه از اين نوع مشكل ها داري و ...)
23) سعي كنيم د رهمدلي راه حل ارائه ندهيم چون طرف مقابل دلش مي خواهد فقط ناراحتي خود را با كسي در ميان بگذارد و از جانب او درك شود.
24) در همدلي براي طرف مقابل دلسوزي يا ترحم نكنيم. براي مثال (نگوييم واي بيچاره تو كه چه قدر مصيبت كشيدي ... و يا فكر نمي كردم چنين مشكل بزرگي داشته باشي ....)
25) مشكلات ديگران را كوچك و بي ارزش نپنداريم. براي مثال (اي بابا اين كه مشكلي نيست ... اگر جاي من بودي چه مي كردي ؟...)
26) مشكلات ديگران را بيش از حد بزرگ جلوه ندهيم. براي مثال ( عجب بدبختي بزرگي ! با اين وجود مي خواهي چه بكني ؟....)
---------------
http://www.eslahe.com/index.html
علاقه مندی ها (Bookmarks)