سلام
با تشکر از آقا محمد و همه دوستان که زحمت کشیده و وقت گذاشتند
و اما درمورد خودم تا آنجا که خودم رو می شناسم
"خانم/آقای میشل"
- واقع بینانه راهنمایی می کنند.
- احساسات شخصی و هیجانات خاصی رو در پست هاشون ندیدم.
- بدون تعصب، چیزی که به نظرشون درست می رسه رو روشن و در عین حال بدون آزار دادن مخاطب بیان می کنند.
- با سایر اعضا درگیر نمی شن (یا من ندیدم) و جاهایی که دیدم نظر مخالفی داشتند، صرفا نظر خودشون رو بیان کردند. و تصمیم گیری رو برعهده ی مراجع گذاشتند.
- زیاد روی مواضعشون پافشاری نمی کنند.
بنابراین در مجموع این تصویر در ذهن من شکل می گیره که:
ایشون فردی هستند خونسرد و مسلط به احساساتشون، با اعتماد به نفس خوب، تجربیات حضور در مذاکرات (مثلا مذاکره کردن یه بخش قابل توجهی از کارشون باشه)، و روحیات مردونه (مثلا خودشون رو درگیر جزئیات نمی کنن).
و بخاطر عکسشون هم همیشه ایشون رو در حال کوهنوردی تجسم می کنم.
اگه بخوام چیزی بیشتر از این بگم، می شه حدسیات. مثلا: به نظر نمی رسه زیاد مهربون باشن، یا به این ویژگی شناخته بشن.
تقریبا همه رو صحیح فرمودید بجز اینکه
* در مورد ورزش در نوجوانی به فوتبال و الان بیشتر به ماهیگیری علاقه دارم
* در مورد مهربانی تاجائیکه به خانم ها و بچه ها مربوط میشه آشنایان عقیده دارند یه مقدار زیادی مهربانی می کنم. پای سیاست و جنگ و حق و حقوق (منظور زورگوئی است) خودم یا دیگران که به میان بیاد میشم یه دنده و سرسخت. خانم و آقا، غریبه و فامیل و خانواده هم برام فرقی ندارند. ملاک حق است.
"فرشته اردیبهشت"
آقای یه دوست شما که کمرنگ شدین
و من تنها تصویری که تو ذهنم دارم همین آواتاری هست که گذاشتین و فقط یکبار پستتون رو تو تاپیک خودم خوندم که برام مفید بود و نقدی هم که کرده بودین بجا بود.
اصلا چیزی به ذهنم نمیاد .
اگر مطلب مفیدی گفته باشم باعث خوشحالی است.
کمرنگ شدنم بیش از یک دلیل دارد عمده آن ها یکی بیمار شدنم و تاکید دکتر به پرهیز از هرگونه فضای هیجانی، سیاسی، اخبار و ... نظایر آن است
که نه این اولین بار بوده است و نه من برای اولین بار نادیده گرفته ایم. معمولا صبح به صبح اولین کارم مطالعه سایت های خبری و کانال های تلگرام است. تا قرص رانیتیدین و ... هست ما هم ادامه میدیم
دومین دلیل اینکه داریم تلاش می کنیم کاری رو شروع کنیم که با توجه به امکانات ما (در حد zero) سخت ولی اگر خدا بخواد به آرامی در حال شروع شدن است.
"خانم بی نهایت"
چقدر شایسته تر بود همین گونه که می پسندید که دوستان راجع به شما نظر بدهند شما هم برای دوستان وقت می گذاشتید حداقل با خواندن چند پست از آنها و دادن تصویر ذهنی هر چند در حد یک جمله پاسخگوی محبت شان می بودید. 1- دوستان زیادی دارند ، اما دوست صمیمی کمی دارند.
2-در تصمیم گیری بسیار وسواس به خرج می دهند که همین موجب یک جور انفعالی می شه که فرصت های طلایی زیادی از این بابت سوزانده اند.
3- گرچه در پست هاشون کاملا مشهوده طرفدار رعایت حقوق خانم ها هستند ولی به نظر می رسه در عمل دچار مشکل هستند .
4- یک کار را با اشتیاق و علاقه وانرژی زیاد شروع می کنند اما به یکباره با کوچک ترین سد معبری دلسرد می شوند.
5- روحیه با احساس و لطیفی دارند اما مهارت استفاده از آن را کمتر دارند.
6- زیر پوست ظاهر صبورشون ، باطن عجولی دارند که دایم با آن در حال مبارزه اند.
* قطعا همینطوره. ولی متاسفانه باتوجه به شرایطم ابدا برام میسر نیست مطالب کافی از پست های دوستان رو مطالعه و اظهار نظر کنم. همگی به بزرگواری خودتون ببخشید.
* اگر دوستان رو متفاوت از افرادی که می شناسیم و سلام و علیک داریم فرض کنیم، دوستان زیادی ندارم و دوستان واقعی کم تری. کیفیت برام مهمتر از کمیت هستش. در فرهنگ لغات من دوست فقط به دوستان جانی گفته میشه. زبانی و نانی فقط آشنا هستند که کم هم نیستند.
* درتصمیم گیری وسواس ندارم ولی محتاط هستم و بسته به شرایط شاید سریع عمل کنم شاید هم احتیاط. و بازهم خیر، فرصت های زیادی رو نسوزانده ام.
* طرفدار حقوق خانم ها به اون معنی نیستم. طرفدار صاحب حق هستم زن و مرد بودن ذره ای برام مهم نیست. به همین ساده گی. به خدا با خانم ها دشمنی ندارم
. درعمل کردن هم مشکلی نداریم ولی مورد چندانی پیش نیامده که عمل کنم یا نکنم.
* دلسرد نمیشم و به هیچوجه کاری رو که شروع کرده ام تا زمانی که ذره ای امکان موفقیت وجود داشته باشه رها نمی کنم. در واقع نوع کار و شغلم سماجت و پشتکار بیش از اندازه طلب می کنه.
* اطرافیانم میگند روحیه ام خاص هستش. هنوز نمی دونم منظورشون از این "خاص" دقیقا چی هست. به هر حال سعی می کنم نسبت به محرک ها خیلی واکنش نشون ندم. یا تبدیل به صمیمیت کنم یا با خونسردی بگذرونم. ولی خب بعضی وقت ها واکنش نشان ندادن خیلی سخت و شاید نابجا به جا باشه.
شاید هم منظورشون حساسیتم نسبت به سرنوشت یا وضعیت دیگرانی است که اصولا نمی شناسم. فکر کنم جهانبینی م با با خیلی ها فرق داشته باشه.
* مهارت استفاده از احساساتم رو به خوبی دارم. ولی برای موارد خاص و عام معمولا کمتر فردی رو دارای ظرفیت لازم دیدم که امر بهش مشتبه نشه. به این نتیجه رسیدم به هر کسی به اندازه ظرفیتش باید توجه کرد. برای خودش بهتره.
* عجول نیستم ولی زمان برام مهمه. عمر نوح که نداریم.
"خانم/آقای پائیز"
مهربون
فک کنم ازاونهاست که مرغش یه پاداره...
خانواده دوست...امارفیق دوست هم زیادهست...ازاسمش هم میشه اینوحدس زد
مغرورنیست
بسیارساده ست وزبونش ودلش یکیه واسه همین گاهی پیش میادکه اطرافیانشون دلخوربشن
کارهای هیجانی رودوست دارن امازیاددنبالش نیستن...یه جورایی کودک درونشون روآروم میکنن
زودرنج نیستن وصبروحوصله شون فراوانه
* در کودکی و نوجوانی صدها جوجه پرورش داده ام و مرغ و خروس شدند. همه شون هم 2 پا داشتند
اگر یه موقعی یکیشون هم روی یه پا می ایستاد یه سیخونک بهش میزدم دوپائی میشد
* رفقام رو مسلما دوست دارم ولی اهل رفیق بازی نیستم.
*بقیه مطالب تون تقریبا با نظرات اطرافیان و دوستان نزدیکم شبیه هستند.
"آقای باغبان"
1- حساس نیستند
2- عجول نیستند
3- با ادب هستند
4- پر احتیاط
4- با سختی های زندگی آشنا هست و شاید این سختی ها را دیگه دوست داشته باشند !
5- اعتماد به نفس خوبی داره
6 - عزت نفس معمولی
7 -انتقاد پذیری در حد معمول
8 - معمولا مهندسان صنایع مدیران خوبی هستند
8.1 - من ایشون را فرد تعصبی در ادیان الهی ندیدم - ولی به بعضی از نوشته های خودشان تعصباتی دارنند ،،ولی نه زیاد
9 - به دنیای هنر علاقه داره
10- عاشق عکاسی
11- عاشق بازی limbo - inside !
12 - به بازی سازی و برنامه نویسی علاقه داره
12.1 - با موتور بازی سازی یونیتی آشنا هست :)
13 - تو پست هاشون حرف از کارآفرینی می زنند ،،به نظرم علاقه دارنند و در این حوزه مشغول هستند
14 - آش رشته بلد نیست درست کنه :) ( از پست هاشون معلومه ،،،والا به خدا باغبان یه چیزهایی می نویسی )
15 - پرسپولیسی هست
16 - به شعر علاقه داره
17 - عاشق سفر
18 - هوش هیجانیشون در روند سفر و تجربه زندگیشون بهتر شده
* متاسفانه زیادی حساس هستم ولی خونسرد نشون میدم مخصوصا در حضور دیگران.
* بازهم متاسفانه طرفدار عکاسی و آن بازی خاص نیستم. سبک مورد علاقه من "استراتژی" است.
* تازه آشنائی با موتور یونیتی رو شروع کرده بودم ولی با مطالعه بیشتر به نفع موتور آنریل کنار گذاشتمش
* بله. در حال تشکیل گروه بازی سازی هستیم.
* در نوجوانی مدت کوتاهی پرسپولیسی بودم ولی همون موقع به نتیجه رسیدم اولا فوتبال بازی کردن خیلی مفیدتر از فوتبال تماشا کردن است. دوما معنی نداره ما خودمون رو به خاطر برد و باخت یه عده بکشیم درحالیکه پول و سلامتیش مال اون ها است جنگ اعصاب و ضررهاش مال ما.
* بله. به شعر و سفر علاقه دارم ولی خیلی عجیبه نمی تونم شعر حفظ کنم
* موارد قبلی رو که اشاره نکردم انشاا... همانطوریه که فرمودید
* آش رشته بلد نیستم درست کنم ولی خوشبختانه خیلی خوب بلدم بخورم. کاسه کاسه
متشکر از همه عزیزانی که نظرشون رو ابراز کردند و
با آرزوی موفقیت برای همه تان
علاقه مندی ها (Bookmarks)