سلام علي آقا...
وقتي اين جمله ها رو ميخوندم كه نوشتي همه حسرت زندگي مارو ميخورن و ما چيزي كم نداشتيم و...ياد فيلمي افتادم كه چند روز پيش ديدم فيلم "پاتو زمين نذار" پيشنهاد ميكنم اگه نديديش برو حتما ببين....
ميدوني چيه؟بعضي وقتا ما ادما فكر ميكنيم همه چي عالي و ارومه اما واقعيت اينه كه يه گوشه ي كارمون ميلنگه...توي اين فيلم يه زن مثل شما قرباني شده...اما نه از قاتل خبري هست و نه از جاني...عوامل مختلفي دست به دست هم دادن تا زندگي زوج توي فيلم كه از قضا مثل شما زندگي خيلي خوبي هم داشتن بهم بخوره...مهم ترين عامل يه كلمه است يه كلمه كه دشمن زندگي مشترك خيلي ها شده : " روزمرگي"
گاهي ما انقدر توي كار ومشغله و روزمرگي ها مون غرق ميشيم كه نميفهميم كي و چه جوري معشوقه مون رو كه براي بدست اوردنش كلي زحمت كشيديم از دست داديم...
حس ميكنم زندگي شما هم دچار همين عادت ها و روزمرگي ها شده و حالا مثل يه تاول شده كه تركيده...
ماها هميشه تلاش ميكنيم كه بهترين زندگي رو داشته باشيم...بهترين كار و بالاترين درامد و بهترين همسر و ...اما براي نگهداشتن و حفظشون تلاشي نميكنيم...
نميخوام بگم همسرت بي تقصيره...نه...تقصير داره خيلي هم داره....اما شما هم توي اين كار بي تقصير نبودي...ضمنا اينو بهت قول ميدم يعني شك ندارم كه همسرت حتي اگه شرط احمقانه رو ميباخت تن به اون كار نميداد...صرفا يه بازي سرگرم كننده بوده براش فقط همين...
سعي كن اگه ميخواي به زندگي برش گردوني محيط خونه رو كمي شاداب تر و شادتر و ...خلاصه باحال تر كن...سفر ...پيكنيك...گردش و خريد دو نفره...قرارها و سورپريز هاي رمانتيك و عشقولانه يادت نره...
عذر ميخوام اگه طولاني شد
علي اقا حرفاي منو تا چه حد قبول داري؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)