سلام وقت بخیر.
بهش بگید اواسط اردیبهشت امتحان دارید و به بهانه امتحان نمیتونید ملاقاتی داشته باشید.
فقط هر چند روز یه بار تلفنی با هم صحبت کنید. هر چقدر تماستون کمتر باشه بهتر ،فقط کامل قطع نشه.
توی این مدت دو طرف فرصت دارن که خوب فکر کنن.
با این کار این رابطه رو به بن بست نرسوندید. حتی اگه هیچ حرکت مثبتی از سمت آقا اتفاق نیوفتاد و شما دیدید واقعا نمیتونید دوریشو تحمل کنید راه برای بازگشت و رفتن یه مسیر دیگه برای اصلاح اون آقا بازه .
بعد این مدت چون که رابطه، رو کامل قطع نکردید و پیش خودتون مطمئن هستید که هر وقت اراده کنید میتونید بدون اینکه تحقیر بشید دوباره به رابطه ای که در گذشته داشتید برگردید، متوجه میشید که دوریش اون طور هم که فکر میکردید سخت نیست، و شما خودتون موضوع رو خیلی پیچیده و سختش کردید.
رفتاری که این آقا بعد این بازه دوری دارن و اینکه چه قدر تمایل به ملاقات با شما و اون هم چه زمانی ( اگه خیلی بهش سخت گذشته باشه همون روز امتحان، بعد جلسه با شما قرار ملاقات میزاره) داره میتونه به شما کمک کنه که با چه سیاستی جلو برید.
حالا دیگه نباید مثل گذشته به ایشون محبت و ابراز احساسات افراطی کنید.
حتی بیشتر موضوع جلسه در خصوص امتحان و مسایل متفرقه صحبت کنید و طوری که به این نتیجه برسه که برای به دست آوردن شما باید از اول دوباره تلاش کنه.
فقط بهتر از یه مشاور هم به صورت حضوری کمک بگیرید.
از مشاور راهنمایی بگیرید که چطور میشه احساس مسئولیت این آقا رو بسنجم؟
چطور میشه میزان استقلال شخصیتی ایشون رو بسنجم؟
چطور میشه فهمید که در مواقع سختی چه عکس العملی خواهد داشت؟
اینکه از دید مشاور این نکات مثبت و منفی شخصیت ایشون، هر کدوم به چه اندازه ای مهمن و وزنه به کدوم سمت سنگینی میکنه؟
حتی اینکه ایشون اومدن و صحبت خواهرشون رو به شما انتقال دادن بیانگر چه خصوصیات اخلاقی از ایشون میتونه باشه؟
از مادرشون از دوران سربازی ایشون بپرسید؟ ببینید از سختی دوران سربازی برای مادرش تعریف کرده یا نه؟
و....
موفق باشید.
- - - Updated - - -
سلام وقت بخیر.
بهش بگید اواسط اردیبهشت امتحان دارید و به بهانه امتحان نمیتونید ملاقاتی داشته باشید.
فقط هر چند روز یه بار تلفنی با هم صحبت کنید. هر چقدر تماستون کمتر باشه بهتر ،فقط کامل قطع نشه.
توی این مدت دو طرف فرصت دارن که خوب فکر کنن.
با این کار این رابطه رو به بن بست نرسوندید. حتی اگه هیچ حرکت مثبتی از سمت آقا اتفاق نیوفتاد و شما دیدید واقعا نمیتونید دوریشو تحمل کنید راه برای بازگشت و رفتن یه مسیر دیگه برای اصلاح اون آقا بازه .
بعد این مدت چون که رابطه، رو کامل قطع نکردید و پیش خودتون مطمئن هستید که هر وقت اراده کنید میتونید بدون اینکه تحقیر بشید دوباره به رابطه ای که در گذشته داشتید برگردید، متوجه میشید که دوریش اون طور هم که فکر میکردید سخت نیست، و شما خودتون موضوع رو خیلی پیچیده و سختش کردید.
رفتاری که این آقا بعد این بازه دوری دارن و اینکه چه قدر تمایل به ملاقات با شما و اون هم چه زمانی ( اگه خیلی بهش سخت گذشته باشه همون روز امتحان، بعد جلسه با شما قرار ملاقات میزاره) داره میتونه به شما کمک کنه که با چه سیاستی جلو برید.
حالا دیگه نباید مثل گذشته به ایشون محبت و ابراز احساسات افراطی کنید.
حتی بیشتر موضوع جلسه در خصوص امتحان و مسایل متفرقه صحبت کنید و طوری که به این نتیجه برسه که برای به دست آوردن شما باید از اول دوباره تلاش کنه.
فقط بهتر از یه مشاور هم به صورت حضوری کمک بگیرید.
از مشاور راهنمایی بگیرید که چطور میشه احساس مسئولیت این آقا رو بسنجم؟
چطور میشه میزان استقلال شخصیتی ایشون رو بسنجم؟
چطور میشه فهمید که در مواقع سختی چه عکس العملی خواهد داشت؟
اینکه از دید مشاور این نکات مثبت و منفی شخصیت ایشون، هر کدوم به چه اندازه ای مهمن و وزنه به کدوم سمت سنگینی میکنه؟
حتی اینکه ایشون اومدن و صحبت خواهرشون رو به شما انتقال دادن بیانگر چه خصوصیات اخلاقی از ایشون میتونه باشه؟
از مادرشون از دوران سربازی ایشون بپرسید؟ ببینید از سختی دوران سربازی برای مادرش تعریف کرده یا نه؟
و....
موفق باشید.
این همه لاف زن و مدعی اهل ظهور
پس چرا یار نیامد که نثارش باشیم!
سالها منتظر سیصد و اندی مردانیم ...
آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم
اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم!!!
علاقه مندی ها (Bookmarks)