RE: زندگي من از نگاهي ديگر
سلام نقاشی عزیز
من از نوشته هات متوجه میشم که واقعا دختر محکمی هستی..بدون اغراق بهت میگم...
الان متوجه نمیشی اما پس فردا که یه زندگی خوب تشکیل دادی اونوقت از لحظه لحظه این روزها درس گرفتی و در زندگیت پیاده میکنی...
در این سن کم یه کوله بار تجربه داری که قطعا برات مفیده و مهم
این روزها هرچقدر سخت اما میگذره...مهم الان خودتی که با این تفکرات داری بیشتر خودت رو نابود میکنی و به خودت آسیب میرسونی....کی جز خودت میتونه بهت کمک کنه؟!
هیچکس..فقط خودت...
شرایطی که برات پیش آمده دردناکه و من و خیلیهای دیگه خوب درکت میکنیم
اولین کاری که بهت کمک میکنه اینکه ورزش کنی...فعالیت بدنی مثل یک داروی ضد افسردگی عمل میکنه
دومین راه روابطتت رو با دوستانت بیشتر کن...منزوی نشو..باهاشون برو و بیا...دلیلی هم نداره ار ریز مسائلت براشون بگی تا نگاه ترحم آمیز داشته باشن بهت
باهاشون کوه برو..سینما برو...استخر برو...
ويليام شكسپير ميگويد: آنچه آسيب ديده بتدريج بهبود مييابد ، پس با خود مهربان باشيد و بدانيد غمها به آرامش ميرسند. پس انتخاب كنيد كه رضايت و شادي ميخواهيد و به گذشته فكر نميكنيد. حالا فقط امكان حركت به آينده است
نقاشی جان دست از تحلیل مسائل بردار...چرا چرا نکن...کی کی نکن...این سوالات چون جوابشونو نداری دیوانه ات میکنه
مشکلی برات پیش اومده..مثل هزاران زوجی که میرن دادگاه و این روزها رو مثل شما میگذرونن....
نقاشی عزیز
به خدا این روزها میگذره و وقتی نگاه به پشت سرت میکنی چیزی جز رضایت برات نمیمونه
من امشب حتما حتما برای اولین کسی که دعا میکنم شمایی.تنها همین کار از دستم برمیاد
موفق و موید باشی
گاهی برای رشد کردن باید سختی کشید،گاهی برای فهمیدن باید شکست خورد،گاهی برای بدست آوردن باید از دست داد،چون برخی درسها در زندگی فقط از طریق رنج و محنت آموخته میشوند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)