دوست دارم جواب نداره؟

[eghlima]

سلام و ممنونم برای پاسخت خوب اگه خصلت مردا این طوریه و خصلت ما زنها هم این طوریه یعنی همش ما خانومها باید کوتاه بیایم
برای چی باید کوتاه بیایم چون اونا مردند و ما زن؟
این دلیل قانع کننده ای به نظر شما؟
زن مثل یه گیاه که اگه محبت که همون آب و نور بهش نرسه واقعا می خشکه......
من می گم چرا یه حرف قشنگ برای ما خانوم ها که این قدر انرژی دهنده است و می تونیم با انرژی که ازش می گیریم هم به زندگیمون بیشتر برسیم و هم خودمون شاد باشیم و این شادی زندگیمونو که مربوط به شوهرمون هم میشه شاد کنیم از ما دریغ میشه
این خیلی به نظر من بی انصافیه..........
البته من اسم این رو می ذارم ضعف خانوم ها و نه خصلت

[saint mary]

عزیزم
اینکه کمی وابستگیتو کم کنی کوتاه اومدن نیست
باور کن اینقدر حس خوبی پیدا میکنی از اینکه دیگه هر لحظه و ثانیه منتظر توجه و ابراز علاقه شوهرت نباشی
عزیزم یه جوری به شوهرت بفهمون یا کمک کن که شناختشو از زنها بالا ببره واسش کتابهای جیبی بخر که خسته هم نشه
واسش توضیح بده که زنها و مردها یه تفاوتهایی دارن که رعایت نکردن اونا گاها باعث اختلاف میشه
کتاب آنچه زنان دوست دارن مردان بدانن یه نمونه خوبه هم کوچیکه هم نکات خوبی توش هست
البته اگه شوهرت اهل مطالعه باشه
نه مثل شوهر من نمیدونم چه جوری قبلا درس میخونده . وقتی این کتابو دادم خوند وقتی ازش پرسیدم چی فهمیدی اصلا یادش نبود چی خونده

[ترگل1]

سلام عزیزم
منم با حرفهای sisili موافقم
اما یه چیز دیگه اینکه بین اون کارایی که میکنی سعی کن از همسرت تایید و تمجید کنی و یه جاهایی هم ازش تشکر کنی یعنی به جای اینکه بگی دوست دارم ,مثلا اگه یه کم دیر میاد خونه به جای اینکه بگی دیر کردی یا نگرانت شدم بگو انگار عادت کردم سر این ساعت خونه باشی وگرنه یه دفعه احساس تنهایی میکنم و دیگه چیزی نگی منظورم اینه که خیلی ادامش نده کوتاه و گذرا بگو.
یا مثلا بگو چقدر خوبه که تو موقعیت کاریت خوبه و نمیخوایم مثل بعضی ها غصه اینو بخوریم .
راستش خودت بهتر میدونی , به جای گفتن دوست دارم خصوصیات خوب شوهرت رو دائم بهش یاد آور کن بگو خوشهالم شوهرم اینطوری یا کارش ال و ...... نو این میون اونم کمکم شروع میکنه به تمجید از شما و تشکر و این میتونه کمکم کنه تا به مرور مشکلات و دل خوری ها بر طرف بشه و اونم کمکم بهت بگه که دوست داره و سهم مهمی تو زندگیش داری . امیدوارم

[eghlima]

عزیزم
اینکه کمی وابستگیتو کم کنی کوتاه اومدن نیست
باور کن اینقدر حس خوبی پیدا میکنی از اینکه دیگه هر لحظه و ثانیه منتظر توجه و ابراز علاقه شوهرت نباشی
عزیزم یه جوری به شوهرت بفهمون یا کمک کن که شناختشو از زنها بالا ببره واسش کتابهای جیبی بخر که خسته هم نشه
واسش توضیح بده که زنها و مردها یه تفاوتهایی دارن که رعایت نکردن اونا گاها باعث اختلاف میشه
کتاب آنچه زنان دوست دارن مردان بدانن یه نمونه خوبه هم کوچیکه هم نکات خوبی توش هست
البته اگه شوهرت اهل مطالعه باشه
نه مثل شوهر من نمیدونم چه جوری قبلا درس میخونده . وقتی این کتابو دادم خوند وقتی ازش پرسیدم چی فهمیدی اصلا یادش نبود چی خونده

شما برای کم کردن وابستگیت چی کارایی کردی؟

[saint mary]

هنوز هم وابسته هستم
اما دارم تلاش میکنم که نباشم
سرمو حسابی گرم میکنم
از بیرون رفتن و خرید کردن تا خوندن مجله و کتاب
یه نی نی خوشگل هم دارم که همه وقتمو میگیره
چیزایی که دوست داری رو واسه خودت فراهم کن
دنبال علایقت باش
کار سختی نیست
با دوستات باش حتی در حد تماس تلفنی

[eghlima]

خواهر خوبم،
در تاپيك ديگر به شما جواب دادم...
مي دانم كه به دليل روابط احساسي و عاطفي بودنت،‌ محبت كلامي براي تو بسيار مهمه! و براي بدست آوردن اون التماس هم مي كني... اما اين راهش نيست! نمي گم بايد بپذيري كه شوهرت محبت كلامي رو بلد نيست و كاريش نمي شه كرد... اما بايد بپذيري ايشون اين نوع محبت رو بلد نيست،‌ پدرش هم بلد نيست و مادرش از اين جهت دچار كمبود شديديه... و ايشون فكر مي كنه كه اين محبت اصلا كار بي مورديه و لزومي براي ابراز اون نمي بينه... حالا حساسيت بيش از اندازه شما‌ و اصرار به ان موجب خواهد شد كه اين اتفاق هرگز بوقوع نپيونده... بايد بپذيريد كه ايشون بلد نيست! و ياد نگرفته و آموزشش زمان زيادي از شما خواهد گرفت و شايد چند سال طول بكشه تا ياد بگيره كهمي تونه با بهره گيري از مهارت هاي كلامي كاري رو پيش ببره

براي اينكار بايد در وهله اول وابسته نباشي! راهكار داريم كه در صورتيكه تصميم بگيري كه تغييرات رو انجام بدي در تاپيك ديگرت بهت خواهم گفت!
پس قبل از هر چيري بايد تصميم بگيري و به تصميمت ايمان داشته باشي
منتظرت هستم...

سلام جناب sci
دارم تمرین هایی که گفتید رو انجام می دم و سعی می کنم دیگه رفتاراش برام مهم نباشه دیروز چند مورد برام پیش اومد که واقعا ناراحتم کرد مثل همیشه که گلگی می کردم دیروز و پریروز اصلا این کارو نکردم یه دفترچه یاد داشت بر داشتم و چیزایی که ناراحتم میکنه توش می نویسم
ولی همسر من واقعا رفتاراش تغییر کرده شاید بهتون بگم در روز یک ربع هم باهام حرف نمی زنه جز ضروریات در صورتی که قبلا اصلا این جوری نبود
فقط می خوام مثله سابقش باشه بهش نزدیک میشم ولی احساس می کنم خیلی ازم دور شده و دوری می کنه
توجهش واقعا به من کم شده
اصلا نمی دونم چه عکس العملی نشون بدم
بهش نزدیک میشم می بینم فایده ای نداره
ازش دوری می کنم می بینم سردتر میشه
باهاش حرف می زنم واقعا فایده نداره
واقعا نمی دونم در تایپیک قبلیم در مورد مهارت های گفتاری و رفتاری با همسرم و خانواده اش برام توضیحاتی دادید
ولی احساس میکنم اون از من دورتر از این حرفاست
راهکاری برای نزدیک کردن مجدد اون به خودم وجود داره.....
تمام ذهنم حل مشکلم شده که نا خواسته با رفتار خانواده همسرم پیش اومده
همسرم یک ماه خانواده اش رو ندیده نمی دونم دلتنگی باعث این رفتارش می شم
یا بحث هایی که قبلا به خاطر این مسئله باهم کردیم
و یا تاثیر صحبت های خانواده اش روش
خواهش میکنم راهنماییم کنید

شما تو تاپیک فبلی به من گفتید وابستگیمو باید کم کنم ولی آیا این مسئله تضادی با دور شدن بیشتر اون از من نداره
مثلا دیشب به همه کارا رسیدم و سعی کردم کم تر توجه کنم بهش بیشتر سرگرم کارای خودم بودم تا اون ولی اون همین طور تو خودش بود نه کلمه ای حرف می زدو فقط سرگرم تلویزیون دیدن بود....
راستش نمی تونم فرق بین عدم وابستگی و دور شدن از همسرم رو درک کنم ......
آیا عدم وابستگی یعنی بدون اینکه توقع محبتی داشته باشم محبت کنم و مثل یه آدم مستقل و تنها باشم که فقط ازدواج کرده و اسم همسرش تو شناسنامه اش
نه مالی و نه روحی هیچ خواسته ای ازش نداشته باشم و بهش تکیه نکنم؟
پس این وسط ازدواج یعنی چی خوب قبل از ازدواج هم تنها و مستقل بودم پس چه فرقی کرد؟
قبول دارم تو وابستگی احساسی زیاده روی کردم و حد معقولش چه طور؟

[ترگل1]

سلام عزیزم
میشه بدونم چرا همسرت یک ماه خانوادشو ندیده ؟
معلومه که ندیدن خانوادش باعث نارحتیش میشه خصوصا اگه دلیلش شما باشید که امیدوارم این طور نباشه .

[shamim_bahari2]

اقلیمای عزیز سلام
حواسم به این تاپیکت نبود،
اقلیما جان، من ترستو درک میکنم، منم همینطور فکر میکردم، که کمتر بودن من کنار همسرم و توجه کمتر و محبت کمتر، شاید باعث دورشدن ما از هم بشه ، میترسیدم از این حرفهایی که میگن اگه مرد تو خونه محبت نبینه، جای دیگه دنبال محبت میگرده و ...
برای همین هیچی براش کم نمیزاشتم، محبتی، جنسی، روانی ، جسمی، از غذا و خوراک گرفته تا محبتهایی که شاید یه مادر برای فرزندشم کم بزاره، هیچی براش کم نمیزاشتم
وقتی اینجا بهم گفتن باید وابستگیمو از بین ببرم و توجهمو از همسرم به خودم معطوف کنم و اول خودمو بخوام بعد همسرمو، میترسیدم بیشتر ازم دور بشه
ولی باور کن برعکس شد،
توقع نداشته باش الآن رفتی دنبال سرگرمی خودت، شوهرت بلند شه دنبالت بگرده، نه
خب اونم این رفتارتو پای خیلی مسائل میزاره، اینکه جواب بی توجهیشو داری میدی، اینکه تلافی میکنی، اینکه این رفتارت موقتیه و ....
پس ریسک نمیکنه سریع دنبالت بگرده، و تازه احساس میکنه یه کم اطرافش خلوت شده
اما یه مقدار که بگذره، رفتارت که تکرار بشه و البته این دنبال کار خودت رفتن تو رفتار محبت آمیزت تغییر ایجاد نکنه و کمرنگش نکنه فقط محبتتو به جا و به اندازه کنه، کم کم میبینی وقتی داری کار خودتو انجام میدی میاد رد میشه که ببینه کجائی و داری چکار میکنی، یا ازت میخواد کنارش باشی و ...
فقط تمرین، صبر و توقع نتیجه تو طولانی مدت میتونه کمکت کنه
مطمئن باش موفق میشی عزیزم
مطمئن باش همسرت به رفتار سابقش بر میگرده، این فقط یه بحرانه که با تغییر رفتار میتونی مدتشو کوتاهتر کنی

[ترگل1]

منم با شمیم بهاری موافقم
همسرت قدر محبت های تو رو نمیدونه و اینو وقتی میفهمه که تو کمتر بهش توجه کنی . اگه بیشتر به خودت توجه کنی و به آرامش خودت فکر کنی و سعی کنی لحظات شادی برای خودت به وجود بیاری , کمکم اونم متوجه میشه که چه موهبتی توی زندگیش داشته و قدرشو ندونسته . اونوقته که قدر محبتهای تو رو میفهمه .

[sci]

سلام خواهرم،
يه نگاهي به خودت بكن! شدي مثل يك نفر كه شنا بلد نيست افتاده وسط يه استخر با عمق كم.... قبل از اينكه پاش رو زمين بذاره مي گه دارم غرق مي شم و دست و پا مي زنه!!! و هر كسي بهش مي گه بابا پات رو بذار كف استخر،‌ غرق نمي شي ... مي گه نه غرق دارم مي شم! شماها نمي فهميد!
بهت خيلي راهكارها رو دادم... اما هنوز معولمه هيچ كدوم رو انجام ندادي... مي دوني چرا!؟ من مي دونم چون فكر مي كني اين راهكارهايي كه به تو دادم يا خيلي كلي هست و ويژه تو نيست... يا مشكلت كه با اين راهكارها حل نمي شه!
شوهرت داره ازت دور ميشه... شك نكن دور تر هم مي شه! نشستي داري براش دست تكون مي دي و مي گي باي باي بعد مي گي منظورم اين نيست كه خداحافظي كنم.... راهكار ها رو اگر انجام بدي و با دقت انجام بدي مشكلت حل مي شه!
مگه قرار نبود تو روابط زناشوييت تغييراتي ايجاد كني... كردي؟؟؟ نكردي... حتي بغلش هم نكردي!!!‌
دور خودت نچرخ خواهرم... دست و پا هم نزن!
پستهاي قبلي رو با دقت بخون... فقط نخون انجام بده!
به يك هفته هم نرسيد... هيچ كاري هم نكردي! ببين خواهرم! آرامش و سعادت، كپسول نيست بگم برو بخر هر هشت ساعت بخور خوب مي شي! تصميم مي خواد... اراده مي خواد! بايد به حرف گوش كرد... تا الان بايد من به تو فنون گفتگوي موثر هم گفته بودم ... كلي تست هاي ديگه هم انجام داده بودي! اما هنوز سر خونه اوليم!!!

- ببين خواهر خوبم!
-- عدم وابستگي به معني بي توجهي نيست! به معني برو گمشو نيست! به معني عدم احترام نيست! به معني داشتن عزت نفس و حفظ ارزشمندي شما در روابطتون تو زندگي مشتركه... به معني اينه كه شما نيازهايي داريد و اين نيازها ارزشمند هستند
-- داشتن صراحت در گفتگو هاتون و صريح گفتن احساساتتون به معني عدم صميمت نيست! به معني صميميت بيشتره...
-- از امشب 30 دقيقه با پرسيدن سوالات باز يعني سوالاتي كه پاسخ اونها نياز به توضيح داره با ايشون گفتگو مي كنيد . سوال بسته : " كار خوب بود؟ " سوال باز: كار چطور بود؟
-- از اين زمان به مدت يك هفته هيچ فكري به خانواده ايشون نمي كنيد مگر كارهايي كه به شما گفته شد مثل تماس هاي تلفني و ...
-- كارهايي كه ناراحتتون مي كنه رو براي چي نويسيد؟ مگه يادتون مي ره؟ كارهايي رو بنويسيد كه مثبت هست و شما بهش توجه نمي كنيد... از امروز تا دوشنبه آينده بابت يكي از كارهايي كه نوشتيد از همسرتون تمجيد مي كنيد... كارش رو تاييد مي كنيد و ازش تشكر مي كنيد
-- بيشتر دقت كنيد!