سلام
من دیشب تمام تاپیک های قبلی شما رو خوندم...
امیدوارم از حرفام ناراحت نشین.ولی متوجه شدم که آدم قدی هستین و البته بسیار بی سیاست...
تو تاپیک هاتون عنوان کردین که شوهرتون بهتون گفته فقط بگین چشم و شما در مقابل این حرفش همیشه جبهه گرفتین به جز یک هفته....
توی اون یک هفته به گفته شوهرتون خیلی مهربون شدین،ولی این ویژگی تون رو صرفا تا یک هفته انجام دادین.....
میتونستین در قالب یک زن مطیع و البته با زیرکی خاصی،اول اعتماد شوهرتون رو - طی این ۴ سال - جلب کنین و بعد از این آپارتمان نقل مکان کنین....
من نمیخام بگم رفتار شوهرتون درسته...فقط فک میکنم شما درایت لازم رو نداشتین....
رفتار شوهرتون سنتیه،ولی مرد بدی نیست...
ببینین وقتی میگم زن مطیع،منظورم زن توسری خور یا منفعل نیست...بیشتر منظورم زنی هست که میدونه کجا باید سکوت و کجا باید صحبت کنه...
شوهرت الان باهات سرده و زندگیتون گرم نیست،چون از طرف شما تایید نشده.
طبق قانون حمایت خانواده جدید،فرزند تا ۷ سالگی با مادره و بعد از اون طبق تشخیص دادگاه و البته با در نظر گرفتن مصلحت فرزند،به یکی از والدین داده میشه.و البته در طی اون مدت برای طرف مقابل حق ملاقات وجود داره....
امیدوارم بتونین بهترین تصمیم رو بگیرین و زندگی آروم و شادی داشته باشین..
علاقه مندی ها (Bookmarks)