اضطراب و بی خوابی زندگیمو تحت شعاع قرار داده .

[meinoush]

اتفاقا اگه یه روانشناس یا مشاور خوب پیدا کنی بری که خیلی هم مفیده. چون یه وقتایی نمی دونیم باید چه واکنشی نشون بدیم توی روابط روزانه امون و این چیزارو یه مشاور خوب یا یه روانشناس خوب بهمون می تونه یاد بده. البته اگه یاد بده!
اما شما ازمایش دادی واسه تهوع و این حالتای صبحگاهیت ازمایش دادی که مطمن باشی مشکل جسمی نیست؟ قاعدتا روانپزشکت باید اون اولش واست ازمایش داده باشه.

[نوروزیان.]

شما به استراحت احتیاج دارید. حتما هشت ساعت را باید بخوابید. اگر اشتباه نکنم شما یک بار گفتید به خاطر احساس تنهایی رابطه برقرار می کنید. این کار بسیار آسیب رسان است. شما احساس تنهایی می کنید چون باید با خانواده خود ارتباط نزدیک داشته باشید. دوستان و رابطه هایی که شما دارید نمی تواند حس تنهایی شما را برطرف کند. فقط در وهله اول ارتباط با خداوند و در وهله بعد خانواده می تواند حس تنهایی را برطرف کند. دوستان و رابطه ها فقط در زمان خوشی با شما هستند و هیچ تعهدی به شما ندارند.
پس از شما خواهش می کنم برای رفع تنهایی خود اقداماتی نکنید که فقط در لحظه جوابگو است و اثر پایدار ندارد.
راجع به حس تنهایی خود بیشتر برایم توضیح دهید. آیا از نظر فکری و فلسفی تنها هستید یا از نظر عاطفی و احساسی یا از نظر فیزیکی؟

اگر هم قصد ازدواج دارید رابطه دوستی را به شما پیشنهاد نمی کنم. ازدواج یک قرارداد رسمی و قانونی است بنابراین باید از راه جدی و رسمی دنبال شود. اگر مورد مناسبی دیدید اول به طور رسمی با خانواده شما آشنا می شوند بعد اگر دو خانواده با هم توافق داشتند یک دوران آشنایی جدی و برنامه ریزی شده ( از نظر زمان و برنامه عملیاتی ) را دنبال کنید. رابطه های دوستی از اساس برای کسانی است که نمی خواهند ازدواج کنند.

[m_eros]

اتفاقا اگه یه روانشناس یا مشاور خوب پیدا کنی بری که خیلی هم مفیده. چون یه وقتایی نمی دونیم باید چه واکنشی نشون بدیم توی روابط روزانه امون و این چیزارو یه مشاور خوب یا یه روانشناس خوب بهمون می تونه یاد بده. البته اگه یاد بده!
اما شما ازمایش دادی واسه تهوع و این حالتای صبحگاهیت ازمایش دادی که مطمن باشی مشکل جسمی نیست؟ قاعدتا روانپزشکت باید اون اولش واست ازمایش داده باشه.

من قبلا خودم تمام آزمایشات فیزیکی و جسمی رو انجام دادم چون نمیدونستم که مشکلم روحیه ، هر آزمایشی که فکرشو کنی( خون تیروئید کلیه کبد و...) انجام دادم هیچ مشکل جسمی ندارم .

[نوروزیان.]

من در پست قبل یک سوال پرسیدم که مهم است. سعی کن جواب دقیق بدهی.

[m_eros]

شما به استراحت احتیاج دارید. حتما هشت ساعت را باید بخوابید. اگر اشتباه نکنم شما یک بار گفتید به خاطر احساس تنهایی رابطه برقرار می کنید. این کار بسیار آسیب رسان است. شما احساس تنهایی می کنید چون باید با خانواده خود ارتباط نزدیک داشته باشید. دوستان و رابطه هایی که شما دارید نمی تواند حس تنهایی شما را برطرف کند. فقط در وهله اول ارتباط با خداوند و در وهله بعد خانواده می تواند حس تنهایی را برطرف کند. دوستان و رابطه ها فقط در زمان خوشی با شما هستند و هیچ تعهدی به شما ندارند.
پس از شما خواهش می کنم برای رفع تنهایی خود اقداماتی نکنید که فقط در لحظه جوابگو است و اثر پایدار ندارد.
راجع به حس تنهایی خود بیشتر برایم توضیح دهید. آیا از نظر فکری و فلسفی تنها هستید یا از نظر عاطفی و احساسی یا از نظر فیزیکی؟

اگر هم قصد ازدواج دارید رابطه دوستی را به شما پیشنهاد نمی کنم. ازدواج یک قرارداد رسمی و قانونی است بنابراین باید از راه جدی و رسمی دنبال شود. اگر مورد مناسبی دیدید اول به طور رسمی با خانواده شما آشنا می شوند بعد اگر دو خانواده با هم توافق داشتند یک دوران آشنایی جدی و برنامه ریزی شده ( از نظر زمان و برنامه عملیاتی ) را دنبال کنید. رابطه های دوستی از اساس برای کسانی است که نمی خواهند ازدواج کنند.

خوابم فعلا خوبه نوپو جان مخصوصا با داروهایی که میخورم .حواسمم بیشتر به خودم جمع کردم. من تمام سعیم اینه که به خاطر تنهایی ارتباطی شروع نکنم این کارم نمیکنم چون با هر کسی هم دوست نمیشم... حرفتونو کاملا قبول دارم درمورد اینکه باید به خونواده خیلی نزدیکتر شم خودمم دوس دارم البته خونواده خیلی خوبی دارم هیج کاری واسم دریغ نکردن ولی خوب دیگه پدر و مادر دورشون با ما فرق داره راحت نمیتونم هر حرفیو بزنم بعضی چیزارو درک نمیکنن . خواهرمم ازم کوچیکتره خیلی باهاش راحتم ولی بازم چون کوچیکتره رعایت میکنم هر مسئله ای رو نمیگم. اونم سن خودشو داره ، ولی در کل رابطم باهاشون بد نیس.
فقط اواخر چون عصبی میشم برخوردم باهاشون بد شده میدونم.یعنی حوصله ندارم. امسال چند تا خواستگار داشتم اما مناسب خودم ندیدم اصلا.
منم نمیگم فقط دنبال ازدواجم چون اون به قول شما برنامه عملیاتی و شرایط خاص خودشو میطلبه و باید خیلی چیزارو در نظر گرفت ، اما منکر نمیشم دلم یه دوستی خوب میخواد . راستش هم از نظر فکری هم احساسی و هم فیزیکی احساس تنهایی میکنم و نیاز احساس میکنم واقعا الان احتیاج دارم.
یه حس دوس داشتن 2 طرفه میخوام نه اینکه دائم ابراز احساسات نه اینطوری نمیخوام، فقط میخوام اطمینان داشته باشم بهم ارامش بده ، تو رابطه هم اصلا غر غرو یا گیر نیستم خیلی ام منطقی ام ولی نمیدونم شاید به خاطر بعضی اشتباهات خودم باشه و رفتارام . دلم میخواد جنس مخالف رو بهتر بشناسم و ازین حس بیرون بیام

[keyvan]

سلام. همانطور که خودتان هم اشاره کردید، دچار اضطراب هستید، و همچنین احتمال افسردگی خفیف.
علت کم اشتهای و حالت تهوع هم بی اشتهایی عصبی هست. یعنی تا مادامی که شما دچار اضطراب هستید باید با این وضعیت همراه باشید.

بنده با نظر شخصی خودم؛ مخالف استفاده از دارو هستم؛ مشکل شما روان هست، یعنی روان شما درگیر این موضوع هست.پس باید روی این مسئله کار کنید.

عوامل اضطراب و استرس زا رو شناسایی کنید؛ علت آن رو هم پیدا کنید و سپس سعی کنید بر رفع آن ها تمرکز کنید.

فاصله شام تا زمان خواب 3 ساعت باشد. از چای سیاه، چای سبز و قهوه تا 4 ساعت قبل از خواب مصرف نکنید؛ موجب بی خوابی می شود. اما چای سبز را در طول روز مصرف کنید.

هنگامی که به رختخواب می روید ذهن شما باید فقط دنبال خواب باشد. نه هجوم افکار و کارهای روزانه، به لطافت، زیبای و آرامش فکر کنید. در این هنگام بدون اینکه ذهنتان به جای برود چند نفس عمیق بکشید.

شاد بودن را امتحان کنید،بی بهانه شادن بودن، در زندگی خود تغییر ایجاد کنید. در نوع پوشش و ترکیب رنگ لباس ها، در دکور اتاق، حتی ادکلن هم استفاده کنید.

در روز حداقل یک ساعت را به ورزش اختصاص دهید. ورزش موجب ترشح هورمون اندروفین می شود که خاصیت آرام بخشی دارد.همچنین خستگی بعد از ورزش موجب خوبی راحت می شود

به هیچ وجه پیگیر اخبار و اطلاعاتی که موجب بد شدن حال شما می شود، نشوید.

از محیط های پر تنش دوری کنید، پیاده روی کنید خصوصا" در فضای باز و طبیعت.

با دوستان و خانواده بیشتر صمیمی شوید و روابط عاطفی خود را بهبود ببخشید.

به اتفاقات خوب فکر کنید و افکار منفی را هرس کنید.
اجازه ندهید فکر و ذهنتان درگیر هر مسئله ای شود.از کنار مسائل کم اهمیت و بی اهمیت به آسانی بگذرید.


شما اگر این عوامل را رعایت کنید و در جستجوی آرامش باشید به آن دست پیدا خواهید کرد.

از موسیقی مورد علاقه خود در طول روز استفاده کنید.

در هر زمان مشغول به انجام هر کاری هستید فقط ذهنتان روی آن کار باشد و درگیر چیز دیگری نباشد.


و نکته پایانی:

تغییر باید مستمر و تدریجی باشد. حتما" توجه کنید.

[نوروزیان.]

شما در ارتباطات و فلسفه زندگی خود مشکل جدی دارید و به نظر من تا وقتی بخواهید با همین تفکرات زندگی کنید وضعتان از این بهتر نمی شود.

[meinoush]

شما در ارتباطات و فلسفه زندگی خود مشکل جدی دارید و به نظر من تا وقتی بخواهید با همین تفکرات زندگی کنید وضعتان از این بهتر نمی شود.

نوپو جان خیلی خلاصه توضیح دادی. اگه ممکنه بیشتر بازش کن. منتظر جوابت بودم. به درد منم می خورد ولی این پستت خیلی مختصره. نمی فهمم. ممنون.

[نوروزیان.]

شما احساس تنهایی از هر لحاظ می کنید چون با خودتان ارتباط درستی ندارید. شما اگر به طرف خودشناسی بروید بسیاری از مشکلات شما کم می شود. شما اول باید مختصات یک وجود انسانی را بشناسی و ویژگی های مشترک انسان ها را عمیقا درک کنی. نمی گویم زیاد بخوانی. می گویم اگر کم هم مطالعه کنی ولی عمیقا درک کنی کافی است. بعد خودت را به عنوان یک انسان خاص که علی رغم اشتراکات با دیگر انسان ها ، منحصر به فرد است بررسی کن . تعیین کن هویت شما چیست ، هدفت از زندگی چیست و اعتقادات و افکار بارز و مشخص شما چیست و آیا درست است یا نه ؟
هر چه از خودت دورتر شوی اضطراب شما بیشتر می شود و حس تنهایی بیشتری می کنی. من می خواهم یک تجربه واقعی را برای شما تعریف کنم.
یک مستند دیدم به نام ( زندگی ماتریکس ). در این مستند خانمی بود که تومور مغزی داشت و علاوه بر بیماری و خطر مرگ از آرزوهایش مثل بچه دار شدن محروم شده بود. سال ها مبارزه می کرد با بیماری اما موفق نمی شد. خودش می گفت : « تمام سلول های بدنم فریاد می زد من بچه می خواهم » و او نمی توانست به جز غلبه بر بیماری و بچه دار شدن به چیز دیگری فکر کند. یک روز همه چیز تغییر کرد. به باور جدیدی رسید : این بیماری در بدن من چه می خواهد و من واقعا برای چه بیمار شده ام؟ آیا صرفا برای این بیمار شده ام که دارو بخورم و خوب شوم یا خداوند هدف دیگری داشته است؟
او راه جدیدی در پیش گرفت. همین پروسه ای را که برایت توضیح دادم ( خودشناسی ) را طی کرد و تغییرات عمیقی در افکارش و رفتارش اتفاق افتاد. چند ماه بعد تومور مغزی اش کاملا خوب شد و اثری از بیماری در او نبود. حتی پزشک معالجش هم تصریح می کرد که او واقعا آدم دیگری شده است.

من خودم این تجربه را داشتم و رضایت داشتم و نتیجه تقریبا مشابهی گرفتم.

پس اول باید به خودشناسی برسی تا بتوانی درک کنی که خداوند این جهان را با چه خصوصیات و قانون هایی خلق کرده است. من بنا به رشته ام می دانم که یکی از علل مشکلات بشر امروز از جمله بیماری های عصبی و حتی خودکشی این است که درک درستی از خودشان و سپس از زندگی ندارند.

- - - Updated - - -

ببین زندگی یک قانون هایی دارد که خداوند آنها را گذاشته و تغییر هم نمی کند. مثل این قانون ( رابطه خارج از ازدواج با جنس مخالف نیازهای انسان را ارضاء نمی کند و فقط باعث ضرر است. ) این قانون در مورد همه انسان ها صدق می کند. شما برای موفق شدن باید این کار را بکنید :

• خودشناسی ( همان طور که توضیح دادم )
• پس از شناخت خودتان می توانید قانون های زندگی را به راحتی بیابید و درک کنید.
• آن وقت تغییرات مطلوب را در خودتان ایجاد کنید ( افکار ، عقاید و برنامه زندگی )
• می بینید که چه قدر حالتان بهتر می شود.

بگذارید بیشتر توضیح دهم. شما از نظر افکار و احساس تنها هستید. خوب چه کار باید بکنید؟ اگر خودشناسی داشته باشید می توانید با کمی بررسی متوجه شوید که آیا افکار شما درست است و باید نگهشان دارید یا نادرست است و باید تغییر کند. اگر از نظر عاطفی تنها باشید می توانستید بفهمید که دقیقا کدام نیاز عاطفی شما برطرف نشده است ، چرا و راه حل آن چیست؟ آن وقت می توانستید تصمیم بگیرید که برای رفع این تنهایی چه اقداماتی انجام دهید. اما شما الان فقط به ارتباط با دوستان و جنس مخالف برای رفع این خلاء ها روی آورده اید و متاسفانه برطرف هم نشده است. چرا ؟

- - - Updated - - -

پس درک درست از خود + درک درست از زندگی = ارتباط خوب و حس خوب

من اینهایی را که به شما می گویم هم مطالعه کرده ام و هم تجربه کرده ام.

نکته دیگر اینکه شما باید بیماری خود و علایم آن را نیز شناسایی کنید. باید بفهمید کدام فکر و کدام حالت شما ناشی از بیماری است و به آن اهمیت ندهید. می توانید قسمت هایی از زندگی و افکار خود را که بیماری تحت تاثیر قرار داده است و به آن تسلط یافته است شناسایی کنید و از دیگران کمک بگیرید تا آن را پس بزنید. در واقع از یک فکر دیگر کمک بگیرید. من این را در یک فیلم که بر اساس زندگی واقعی یک ریاضی دان بود دیدم. او مبتلا به اسکیزوفرنی شده بود و توهم داشت. آدم هایی را می دید که وجود نداشتند. بنابراین یک چاره اندیشید و موفق شد. هر آدم جدیدی می آمد پیش او ، از کسی که می شناخت و مطمئن بود وجود خارجی دارد کمک می گرفت و می پرسید : ( آیا شما این فرد را می بینید؟) اگر او تایید می کرد پروفسور با آدم جدید وارد صحبت می شد. اما اگر می فهمید باز هم دچار توهم شده است دیگر حتی نگاه هم نمی کرد تا آن توهم برطرف شود و واقعا هم خوب شد. حالا فقط توهم نیست. فکر غیر حقیقی و آزار دهنده هم همین طور است. باید این فکر ها را حداقل به کمک پزشکتان شناسایی کنید و به کمک یک فرد نزدیک یا اگر نیست به کمک تکنیک های فکری آن را پس بزنید و به آن پر و بال ندهید.

[rozaneh]

سلام دوست عزیز

راستش فرصت نکردم تمام پست های تاپیک رو بخونم فقط چیزی که تجربه کردم رو بهت پیشنهاد میکنم . من اصلاً موافق دارو درمانی برای مشکلاتی که شما گفتی نیستم. تمام داروهای روانپزشکی عوارض جانبی دارن که حتی روی دستورالعملشون هم به وضوح نوشته. من قویاً به روانشناسی و پیدا کردن ریشه مشکل اعتقاد دارم چون شما با دارو درمانی نتیجه ایجاد شده در اثر ریشه مشکل را شاید درمان کنید! اما دارو ریشه بروز مشکل رو درمان نمیکنه! بلکه ریشه درمانی هر عادت و رفتاری با روانشناسی قابل حله. دارو فقط ضعف حافظه بی حوصلگی کم خوابی ضعف قوای جسمی و ... رو به دنبال داره شما که مطالعه تون خوبه سرچ کن ببین این چیزایی که گفتم وجه مشترک اکثر دارو هاست. پس به دنبال حل ریشه مشکل باش. نه با دارو . بلکه با استمرار تاپیکت و در خواست از مشاورین حاذق سایت مثل مدیر عزیز و فرشته مهربان و ... و حتی مراجعه حضوری به روانشناس.