مشکل من در هدف گذاری

[میشل]

سلام دوست بی نهایتم

از نظر من مشکل نداشتن هدف نیست، مشکل اینه که رضایت مندیت از زندگی به اهدافت وابسته شده. یا در واقع به دنبال کردن اهدافت.

این مطلب شرافتمندانه بودن و تحسین برانگیز بودن سبک زندگی ای که تا حالا داشتی رو نقض نمی کنه.

ما خیلی وقتا شادی و آرامشمون رو بر تکیه گاه هایی استوار می کنیم که محکم نیستن. اما بعضی وقتا شانس میاریم و اون تکیه گاه جاخالی میده و ما نقش زمین می شیم. درسته درمون می گیره، اما این شانس رو پیدا می کنیم که یکبار دیگه بگردیم. و شادی و آرامشی پیدا کنیم که بر چیزی تکیه نکرده باشه...

راستی گفتم بگردیم... خب این یه هدفه، نیست؟ پیدا کردن شادی و آرامش و عمقی که بر چیزی استوار نباشه... اینکه میگم "بر چیزی استوار نباشه"، دقیقا اون چیزی نیست که می خوام بگم...

پستی که نوشته بودم، پاک شد...

اما مهم نیست، فکر کنم یه بی نهایت بتونه ته حرفم رو درک کنه.

[محمد 93]

سلام خانم بی نهایت

تا جاییکه یادم میاد، همیشه اسم ایدی شما قهوه ای بوده ، برای همین الان که ابی کم رنگ شده ، چشمای من خوب عادت نداره ، نمیتونم زیاد توی تاپیکتون وایستم ، برای همین سریع چند تا موضوع رو میگم و میرم

کلا موضوع شما نه تنها مشکل نیست ، بلکه حتی مساله هم نیست … کلا هیچی نیست اونم به یک دلیل ، چون شما هدف غایی زندگیتون مشخص هست .. اونم چیزی نیست جز رضای خداوند و هدف نهایی افرینش … و همین باعث میشه مسله شما تا اون حد که فکر میکنید پیچیدگی نداشته باشه…

پس سیستم استاندارد شما که همه چیز رو احتمالا توی زندگیتون بر اساس اون ست میکنید (به قول شما مهندسا کالیبره میکنید ) ، سیستم خدایی هست…

وقتی کسی بیس زندگیش خدایی باشه با کسی که این بیس بی ارتباط با خدا باشه یا علی السویه باشه… اهدافش ، ارزشهاش ، نگاهش به زندگی متفاوت هست…

هدف گذاری توی سیستم خدایی با سیستم های متریالیستی و مادی ، دو تا تفاوت اساسی داره…

اول اینکه توی سیستم خدایی نتیجه مهم نیست و اون چیزی که مهم هست انجام وظیفه هست ولی توی سیستم های دنیوی و مادی اینطور نیست و نتیجه فوق العاده مهمه…

مثلا یک نفر وظیفه خودش میدونه که با توجه به استعدادی که داره کنکور بده و وارد دانشگاه بشه .. این فرد یکسال مداوم تلاش شبانه روزی میکنه ولی در نهایت موفق نمیشه وارد دانشگاه بشه…

حالا وقتی توی سیستم خدایی این فرد میخواد ارزشیابی بشه این فرد برنده هست چون تلاشش رو کرده و نتیجه هم به اون ربطی نداشته ، خدای مهربون صلاح ندونسته اون فرد وارد دانشگاه بشه و اتفاقات رو طوری رقم زده که از ورود به دانشگاه باز مونده ولی با این وجود مورد تحسین خداوند هست …

اما همین فرد تا اخر عمر بخاطر اینکه نتونسته وارد دانشگاه بشه مورد سرکوفت خانواده و جامعه ممکنه قرار بگیره….


اما موضوع دوم اینکه کسی که بیس زندگیش الهی باشه ، میدونه که زندگیش هیچ وقت تموم نمیشه و تا ابد پربرجا هست ، پس نتیجه اعمال و رفتارش همیشه همراهش خواهد بود ولو اینکه شاید ظاهر اون عمل از زندگیش محو شده باشه… ولی وقتی بیس زندگی دنیوی باشه دیگه این نگاه نیست و تمام تلاش ما برای چیزهایی هست که توی همین دنیا اثرش رو مشاهده کنیم…

حالا با توجه به این مقدمه و اینکه هدف کلان زندگی شما کسب رضایت خداوند هست … دیگه سردرگمی نداره .. این هدف کلان رو بزارید سر در زندگیتون و همیشه قطب نمای زندگیتون رو با اون ست کنید….

وقتی اون هدف اصلی زندگی بشه رضای خداوندی… میشه با زیرکی هر لحظه زندگی رو طوری زیست که به اون هدف لحظه به لحظه نزدیکتر شد و در مسیر رسیدن به اون هدف گام برداشت…

شب میخوای بخوابی… همه مردم میخوابن.. اما نیت میکنی خدایا برای قرب و رضای تو میخوابم که فردا انرژی کامل داشته باشم برای یک روز خدایی… غذا میخوری همینطور نیت میکنی که انرژی داشته باشم در راه تو گام بردارم… عطر میزنی به خودت همینطور … عذرخواهم… حتی اجابت مزاج حتی روابط جنسی و… تمام زندگیت رو میتونی خدایی کنی و بدین شکل در مسیر هدف اصلی گام برداری…

حالا من توی همین نوشته های شما یک دو مورد به چشمم خورد که میخوام بسطش بدم.

من تاپیکهای قبلی شما رو مطالعه نکردم و اگه خدایی نکرده مطلبی الان درج کردم بر اساس پیش قضاوتی نزارید بلکه بر اساس کم بودن اطلاعات من بزارید…


یه اقایی هست، خیلی انسان عابدی هست ، و اون هم هدفش از زندگی کسب رضای خداست ، شب با همسرش دعواش میشه و دل همسرش رو میشکنه… اقا خیلی نماز شب خون هست ، شب پا میشه نماز شب میخونه و طبق همیشه کلی اشک میریزه و سجاده اش رو خیس اشک میکنه… خدا بهش میگه نمازت به درد خودت میخوره.. کی از تو نماز شب خواست؟ تو اگه دنبال رضایت من هستی ، رضایت من در اینه که دل همسرت رو به دست بیاری ، دلش رو نشکونی … یک کار به این واجبی رو ول کردی و به جای اینکه همسرت رو اروم کنی کار مهمه رو ول کردی و اومدی دنبال نماز شب مستحب که حواس من رو پرت کنی؟ این داستان رو داشته باشید…


خانم بی نهایت همین لحظات زندگی ، هر لحظه اش میتونه ما رو به هدف اصلی نزدیک کنه به شرطیکه هوشیار باشیم… توی نوشته هاتون خیلی به سردی از همسرتون یاد کردید.. گفتید عشقتون زیاد شاخ و بال نداره…

شما نقش اولی که در این دنیا دارید قبل از اینکه دانشجو باشید ، یا شاغل یا مدیر و…. یک همسر هستید و یک مادر…

پس اگه میخواید به اون هدف اصلیه برسید ، باید تمرکز اصلیتون روی این دو نقش باشه… ایا واقعا تمام تلاشتون رو دارید میکنید که حرارت عشق رو در زندگی بیشتر کنید یا صرفا بیخیالی دارید طی میکنید؟ و به این وضع راضی هستید چون همه چی به ظاهر ارومه؟

توی سوره روم خداوند میفرماید :

وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ

• و از نشانه های قدرت اوست که برايتان از جنس خودتان همسرانی آفريد تا به ايشان آرامش يابيد ، و ميان شما دوستی و مهربانی نهاد در اين عبرتهايی است برای مردمی که تفکر می کنند

پس خداوند داره توی این ایه به ما میگه ، چه مرد باشی و چه زن ، وقتی ازدواج میکنی ، اگه دنبال کسب رضایت من هستی ، وقتی من ازت راضی هستم که بعنوان همسر نقشت رو خوب ایفا کنی و زمانی خوب ایفا میکنی که همسرت در کنارت ارامش داشته باشه و....

یا اینکه شما دو تا فرزند دارید ، من که حتی یک دونه زن هم ندارم چه برسه به فرزند ولی هر خانمی که دور و برم میبینم با یک دو تا بچه تمام وقتش پر هست… یکی از چیزهایی که بالا بهش اشاره کردم و اثر دائمی داره در زندگی ما و حتی بعد از مرگ هم ما رو ول نمیکنه ، تربیت فرزند هست … میگن وقتی میمیری حتی اگه یک یک ریالی برای بچه ات نزاری ، کسی بازخواستت نمیکنه که چرا برای بچه ات ثروتی به جا نزاشتی ولی بابت تربیت بچه ، مو رو از ماست میکشن بیرون… به نظر شما چیزی که میتونه برای ما باقیات صالحات باشه ارزش این رو نداره روش بطور فوق العاده وقت بزاریم؟ بعد اگه بخوایم بصورت ویژه وقت بزاریم ایا اصلا وقت خالی برای خیلی از کارها و نقشه های دیگه میمونه؟

پس بصورت خلاصه اینکه چون شما هدف کلان زندگیتون مشخص هست ، همین زندگی روتینی که دارید رو بر اساس اون هدف اصلی خیلی میتونید هدفمند و جهت دار طراحی کنید…

فقط یک نکته که ممکن شما اصلا صورت مسالتون این بوده باشه و خیلی از خانمهای جامعه ما بهش مبتلا به هستن این هست که … خیلی از خانم ها، امروزه دنبال نقش های بزرگ اجتماعی هستن … فلان مدرک رو بگیرن فلان شغل رو کسب کنن، فلان منصب اجتماعی رو بگیرن و...

من به این موضوع نپرداختم ، چون بعید به نظر میرسه در سیستم خدایی ، یک زن با توجه به نقشهای مهمتری که ازش انتظار هست این موضوعات که در جامعه براش خیلی کف و هورا میکشن ، به همون اندازه ارزش داشتن در جامعه، در سیستم خدایی بولد و هایلایت نیست…ولی با این وجود اگر اهداف خارج از چارچوب خانواده هم دنبال میکنید و محدودیت حضور در اجتماع دارید که الان هم میشه در منزل تحصیل کرد و هم به لطف اینترنت بسیاری از مشاغل رو میشه در منزل انجام داد یا پروژه ها و تحقیقات و….

ولی فراموش نکنید چون سیستم زندگی شما خدایی هست با سیستم دنیوی ارزشهاش متفاوت هست.. توی یک دانشگاه قطعا یک رییس دانشگاه بالاترین موقعیت رو داره اما شاید از دید خداوند یک کارگر ساده سلف دانشگاه بسیار اثرگذارتر از اون رییسه باشه ، چون نسبت به توان و موقعیتی که داره بهتر و کاراتر ممکنه فعالیت کنه.

و مورد اخر اینکه ، اینکه اینطور در مورد نیمه دوم زندگیتون مینویسید ، اولا که معلوم نیست نیمه دوم هست یا ثلث دوم ، بعد هم اینکه هر مقطعی از زندگی زیباییهای خودش رو داره و اینکه ما موظفیم تا اخرین نفسمون شور زندگی داشته باشیم و مفید و هدفمند حرکت کنیم.. همونطور که حضرت علی میفرمایند ، طوری برای دنیاتون زندگی کنید که گویی تا اخر دنیا زنده هستید و طوری برای اخرت کار کنید که گویی لحظه ای دیگر از دنیا خواهید رفت….

چقدر زیاد نوشتم ، فکر نمیکردم بیشتر از چند خط بنویسم ، کلا سرعت تایپ من از سرعت حرف زدنم بیشتره ، یعنی تا شما یک اینتر بزنید من چند صفحه تایپ کردم ، در اینده قصد دارم بجای حرف زدن با زنم ، از سیستم چت و اس ام اس استفاده کنم مثلا شب که خوابیدیم ، بجای اینکه به زنم بگم ، زن جان اون سر پتو رو یکم شل کن ، اینطرف از روی من پس شده دارم یخ میزنم.. بجای اینکه اینو بهش بگم ، اگر اس ام اسش رو بنویسم و تا به دستش برسه ، زودتر ترتیب اثر داده میشه تا اینکه بخوام بهش بگم …

[آویژه]

سلام بی نهایت عزیزم.
همان ابتدای تاپیکت می خواستم بنویسم برات، اما شک کردم که نکنه من اشتباه فکر می کنم و چیزی بنویسم که دور باشه از تو ...

اغلب دوستان نوشته اند که تمرکز بر روی وجه "مادرانه" و "همسرانه" شما بهترین هدف ممکن و حتی تنها هدف شایسته توجه است. راستش من مرددم که این نگاه مطلقا درست باشد. همانطور که اگر یک دانشجو تمام زمان های تحصیلش را صرفا، در راستای درس خواندن و طی درجات تحصیلی بگذراند، پس از تمام شدن درسش دچار خلا می شود، جنبه "مادر بودن" و "همسر بودن" شما هم، تنها، یک جنبه از وجود شماست و تمرکز مطلق بر آن، شما را به همان جایی می رساند که اکنون رسانده. ممکن است یک "مادر بی نقص" بشوید اما ده سال دیگر که بچه ها آهسته آهسته مستقل شوند و وظیفه مادری شما تنها به تلفن های هر از گاهی و جویا شدن از سلامتی شان خلاصه شود، از خودتان می پرسید که برای "خود خودتان" چه کرده اید...

خلاصه اینکه شما تمام نیاز های اولیه‌تان را تامین کرده اید، در وجه های عمومی زندگیتان به اندازه کافی و لازم رشد کرده اید و اکنون این فرصت و { با بزرگ تر شدن بچه ها} این فراغت را بیش از بیش خواهید داشت که عمق زندگیتان را بیشتر کنید.

پرسش اینجاست که "چگونه" :
آدم های عمیق زیادی را دیده ام که در این نقطه زندگیشان، کارهای تفاوتی می کنند:

یک نفر می رود دنبال یادگیری زبان دوم و سوم و چهارم، تا باقی مردم دنیا را بهتر بفهمد

یک نفر می رود دنبال ایجاد یک کسب و کار مستقل تا هم توانایی خودش را رشد بدهد و هم دیگران را بر سر سفره استعدادش بنشاند

یک نفر دیگر به ادامه تحصیل فکر می کند

دیگری با خود قرار می گذارد هر شش ماه یکبار یک عادت ناخوش خویش را ترک کند

کس دیگری خیریه می زند و تلاش می کند وقتش را صرف خوشبختی دیگران و رضایت درونی حاصل برای خودش بکند

یک نفر دیگر نوجوانی و آغاز جوانی اش را ورق می زند و دنبال آرزوهای لذت بخشی می گردد که فراموش شده اند. آرزوهایی مثل "پرواز" . و تلاش می کند با امکانات فعلی اش، آنها را عملی کند

یک نفر دیگر هم تا 38 سالگی همچنان با همین فرمان می رود، اما حرف یک رهگذر، جرقه ای می شود تا به خودش بیاید و مسیر تازه ای را شروع کند. سیری که هنوز بعد از چند صد سال نه تنها برای ما که برای همه مردم دنیا شگفت انگیز است.... مولانا را می گویم ...

اکنون خوبست شما هم بنشینی و ببینی زیرلایه های فکری ات شما را به کدام سو علاقه مند می کند. عطش چه چیزی را داری که آرام شوی ؟ کجای درونت خالیست که احساس رضایت کامل نمی کنی؟ ... و بعد مسئله را امکان سنجی کنی و سپس هدف گذاری.

شاد باشی

[بی نهایت]

سلام و تشکر ویژه از تک تک دوستانی که برام پست گذاشتند.
پاییزه جان ممنون از حضورت و حس همدلیتون.

آقای خارپشت من هرگز ادعا نکردم در موارد فوق کامل هستم و همیشه مد نظرم این موضوع هست.یک توصیه ، استفاده از عبارت مزخرفانه گرچه باعث لبخند من شد اما در امر مشاوره استفاده از چنین عباراتی احتیاط بیشتری می طلبد و پستم رو تصحیح می کنم برای فرد بی برنامه ای چون من زمان از دست دادن هاست.

فرشته جان پستت برام خیلی آشنا و دلنشین بود عزیزم کار کردن در این شرایط غربت و دو تا بچه کوچک سخته و بهش فکر نمی کنم اما یادگیری نه صرفا تحصیل رو دوست دارم و از اینکه از این حالت سکون تا حدی خارجم می کنه مفید می دونم. اما باز هم اینها رو مقطعی می بینم .

مینوش جان ممنون از پستت می دونی شاید یک مساله ای که خیلی آزارم می ده همین شرایط سختی بود که گذروندیم این همه با سختی درس خوندیم به هزار امید و آرزو تمام هدف دوران کودکی ،نوجوانی ، جوانی ام موفقیت تحصیلی بود و کنکور بعد اون هم من خوش شانس بودم دانشگاه و کار خوب وازدواج نسبتا موفق و فرزندانی سالم اما الان کجای این دنیام دست آوردم چی بوده بهترین دوران زندگی ام با تلاش و سختی گذشت با هزار تا امید و آرزو .

صبا جان حرف هاتون دلنشین بود. وقتی تمام انرژی و وقتم را با بچه ها می گذرونم به یاد روز هایی می افتم که دیگه سنی ازم گذشته ونیروی جوانی ندارم و پسرام دنبال زندگی خودشون هستند نهایتش اینه دلم رو نشکونند وبهم احترام بذارند .

Love less عزیز نمی دونم خانمید یا آقا ممنون از پستتون. تمام مثال هاتون مربوط به آقایون اون هم منحصر شده بود به شغلشون و بر کسی پوشیده نیست که سهم زیادی از زندگب آقایون رو شغلشون اشغال کرده تکلیف یک زن خانه دار اون هم با تمام محدودیت ها ش با توجه به فرهنگ و سنت چیه. گرچه هیچ زمان دیگه دوست ندارم وارد محیط کار مردونه بشم.

و اما میشل جان خوبی خانم ؟ ممنون ازپستت. راستش را بخوای شاید پستت احتیاج به توضیح بیشتری داره چون نتونستم درست متوجه منظورتون بشم.

و اما آقای محمد حرفاتون رو کاملا قبول دارم و همین نتیجه گرا نبودن در زندگی خدایی جواب خیلی از سوال هام می تونه باشه اما نکتش اینجاس از خدامه به چنین مرحله ای برسم مطمعنم که آرامش حقیقی در همینی هست که گفتید. اما چطور می شه به این موفقیت نزدیک بشم. احتیاج به یه حمایت کننده دارم کسی که مدام در گوشم ضمضمه کنه و من رو سوق بده. تنهابی سخته.

من و همسرم به هم سرد نیستیم و من در انفعال به سر نمی برم یک سری تفاوت هایی وجود داره که اونها رو پذیرفتم و بیشتر از اینکه خودم رو درگیر این تفاوت ها وخواسته هام از همسرم بکنم می خوام به خودم برسم.
برای همسرم هم کم نمی ذارم و همیشه سعی کردم رضایتش رو جلب کنم ایشون هم بر اساس اون دیدگاه خاصی که به زندگی داره تمام تلاششون را برای جلب رضایت من می کنند. اما خوب دیدگاه من با ایشون خیلی متفاوته واین باعث شدهیک سری از خواسته هام بی پاسخ بمونه که خوب با گذشت زمان دیگه به اونها توجه نمی کنم..

آویژه جان با خوندن پستت خیلی آروم شدم. تمام حرف هات برام آشنا بود.

- - - Updated - - -

آویژه جان من هم دارم دنبال این جای خالی می گردم .اما سر در گم شدم.چون هیچی نمی خوام.

[khaleghezey]

درود

پست بانو آویژه خیلی زیبا بود

دنیای مردها با خانوم ها تفاوت داره شاید هدف های یکسانی داشته باشند ولی وظایف یکسان و شرایط یکسانی ندارند.گرچه معدود خانوم هایی هستند که این قانون را زیر پا گذاشته اند و الان هم موفقند اینکه با تعدادی فرنزد ولی از نظر شغلی و جایگاهی در درجه بالایی قرار دارند.

فرق نمیکنه چه دختر و چه پسر وقتی درس میخوانند و ادامه تحصیل میدهند هدف میشه بدست آوردن یک شغل خوب و با درامد و جایگه خوب و اینکه از مدرکی کهب رای بدست آوردنش خیلی سختی کشیدن درست استفاده کنن هدف میشه ارتقاء شغلی هیچ تفاوتی هم بین دختر و پسر وجود نداره.ولی دنیای متاهلی تفاوت داره و وقتی سن دخترها بالاتر میره اولویت هایشان تغییر میکنه بعد ازدواج اولویت میشه زندگی مشترک و بعدشم بچه دار شدن و بزرگ کردن بچه ها و خانه داری تقریبا فکر کنم برای اکثرشان این وضعیت وجود داره مخصوصا اگر در زندگی احساس کنند اونجور که باید و شاید درک نمیشن و به جایگاهی که دارند احترام گذاشته نمیشه جایگاهی که لیاقتش را دارند و اگر در این موقعیت قرار نداشتند حتما بدست می آوردند.
فکر کنم این یک حس کلی باشه توی خانوم ها متاهل مخصوصا اونایی که ارزوهای بزرگ داشتن و تحصیلات بالایی دارند.
جزو باتجربه ترین کاربرهای سایت همدردی هستید و نظرات خیلی خوبی ازائه میدید ولی همه چیز زندگی مشترک دست ما تنها نیتس و هرچقدرم تلاش کنیم نهایت یک سقفی داره چون توی این زندگی افراد و شرایط دیگه ای هم هستند که نقش دارند.

دیروز با یکی از مشتری هام مرد خوبیه داشتیم صحبت میکردیم خانومش کارمنده ........ شغل خوب و درامد خوب ولی این موضوع باعث ناراحتی و رنجش این آقا شده بود گرچه بعنوان یک مرد بهش حق میدم یکم ظالمانه هستش اینکه توقع داشته باشی از خودگشتگی و گذشتن از اهداف و ارزوها فقط از طرف خانوم ها باشه ولی بشخصه نظر من اینه باید دید احساس طرف مقابلت چجوریه نسبت به این موضوع آیا اونم نسبت به این رفتار تو احساس خوبی داره اینکه براش هدف گذاری کنی بدنیا اوردن فرزند و بزرگ کردنش به نحو احسنت خانه دار خوبی باشه همسر خوبی باشه ولی همه اینا وقتی خوبه که برای شخص ما باشه این وسط همسر چندان اهمیتی بهش داده نمیشه اهمیت و ارزشی که لیاقتش را داره.
فکر کنم مردهای ایرانی توی این مورد ضعف دارن ضعف شدید.از خودگذشتگی یکطرفه باعث میشه طرف مقابل یکروزی بخودش بیاد و ببینه در قبال چیزهایی که از دست داده چی بدست اورده!!!

حالا خودم منم دوست دارم برم دانشگاه و درس بخونم رشته روانشناسی بهش علاقه دارم ارتباط با مردم ولی اینجا اولویت ها میشه کسب درامد و همسرم و مهدیه سادات ولی بجاش یک میانبر پیدا کردم زودتر به این هدفم برسم اونم اضافه کردن یک شغل جدید مثل غذاخوری البته برای یکسال و نیم آینده مهمترین اولویت اهداف زندگیم شده چون هم شغلش را دوست دارم هم درآمدش خوبه و هم باعث میشه ارتباط بیشتری با افراد مختلف داشته باشم و هم کمک میکنه که زودتر به هدفم ادامه تحصیل برسم.

در هر صورت چیزهایی از دست دادید و بجاش چیزهایی بدست اوردید فکر کنم بعنوان یک همسر و یک مادر به وظایف خودت خوب عمل میکنی قرار نیست بهترین باشی مهم اینه تلاشتو انجام میدی همه تلاشت تعداد خانوم هایی با درک و مهارت های شما برای بالا بردن کیفیت زندگی مشترک توی جامعه زیاد نیست.
بنظرم بهتره یک چند وقتی برای خودت زندگی کنی فقط خودت البته کنار همسر و مادر بودن من خودم اینترنت و خواندن خبر و سایت همدردی لذت هایی که بدستشان آوردن چون واسه دل خودمه

و در اخر فکر کنم بعد اینهمه نوشته بازم باید اعتراف کنمب رای سوال شما جوابی وجود نداره...

[بی نهایت]

آقای خاله قزی ممنون از پستی که گذاشتید.

پستتون را چند بار خوندم و هر بار اشک توی چشمام جمع شد . شرح حال من و زنانی چون من در این مرز و بوم .

خودم رو نمی گم اما زنانی بوده اند که قهرمانای پروراندند و تکیه گاه همسرانشان بودند و وفادار به زندگی ودر خاموشی و سکوت محض چشم از دنیا فرو بستند.

شاید همه فکر کنند از اینکه کارم رو رها کردم پشیمونم اما اینجور نیست من اگه سر کار هم بودم جدا از مزایای مادی باز هم به خاطر مادر بودن و همسر بودنم مشکلاتم چند برابر الان بود اگه الان وقت دارم که به خودم فکر کنم و سعی می کنم به خودم برسم در اون حالت اونقدر درگیر مشکلات می شدم که به کل فراموش می شدم.

استرس و خستگی و بی حوصلگی و مشکلاتی که با همسرم داشتم رو دیگه ندارم و آرامشم الان خیلی بیشتره.

آقای خاله قزی اشکم بالاخره ریخت.

- - - Updated - - -

پ.ن . اشکم جاری شد واژه بهتری است نسبت به اشکم ریخت. نشد پست را ویرایش کنم.

[paiize]

سلام
بی نهایت عزیزواقعا ازتاپیکت استفاده کردم
نظرات دوستان هرکدوم درست ومنطقی بود بااینکه باهم تناقض داشتند.اما همشون قابل قبول هستن.

پست آخرت رودوست داشتم...راستش به این موضوع فکرنکرده بودم که دغدغه های این چنینی رومیشه به دید مثبت نگاه کرد..
آره...اینکه وقت داریم به خودمون فکرکنیم...آینده مون واسمون مهم باشه...
نه اینکه اینقدرسرگرم کارهای مختلف باشیم که خودمون روفراموش کنیم ودست آخرهم هیچی نفهمیم وازاین دنیابریم.

ما داریم میفهمیم که چکارمیکنیم...اتفاقا این دغدغه ها خودش میتونه به خودسازی کمک کنه...میتونیم شرایطمون روبهترکنیم...باتوجه کردن به خودمون واحوالاتمون...

مطمن باش بعدازاین تاپیک مسیر جدیدی روشروع میکنی
موفق باشی

[meysamm]

زخرف که معلومه یعنی چی
ایده مزخرف هم یعنی یه کانسپت ژیگول و بی معنی!
اینکه " زمان از دست دادن ها رسیده" بنظر من یه ایده مزخرفه به اون معنایی که گفته شد
در واقع علی رغم اینکه گفتی نمیخوای پوچ گرا باشی این ایده ات یه همچین رنگ و بویی داشت درحالیکه مطمئنا خودت هم قبولش نداری


من هم ادعای مشاوره ندارم
اصولا موضوعاتی رو که بهشون علاقمندم دنبال میکنم تاپیک شما هم به همین ترتیب


موفق باشی

[بی نهایت]

امشب به یه نتیجه رسیدم نمی دونم درسته یا نه.

دوران کودکی و نوجوانی و جوانی همه صرف تحصیل و حضور در جمع های علمی گذشت و زیباترین خاطراتم به خاطر هدفمند بودنم در اون دوران به اون سالها بر می گرده چون پر بودم از آرزو و امید.

بازم دوست دارم توی محیط علمی قرار بگیرم آیا این خواسته ام می تونه به من احساس رضایت بده یا فقط به خاطر گذشته هست که فکر می‌کنم چنین خواسته ای می تونه منو راضی کنه؟

- - - Updated - - -

چند روز پیش برای همسرم نامه نوشتم یک نامه سر گشاده از تمام چیزهایی که اذیتم کردهو اون باعثش بوده فکر‌کنم هنگ کرد چون بعد اینکه خوندش تا الان که یک هفته ازش می گذره با هم هیچ صحبت خاصی نداشتیم .

ازش خواستم به من کاری نداشته باشه چون نمی تونم مثل سابق آروم باشم.. شب ها پیش بچه ها خوابیدم روز به روز حالم بهتر می شد .
تا امشب که ازم خواست برگردم توی اتاق خودمون بدون اینکه راجع به اون نامه حرفی زده بشه..
دلم نمی خواد برم تازه حالم داره خوب می شه.

[khaleghezey]

درود دگربار بانو بی نهایت

تجربه من بعنوان یک مرد چه توی زندگی و چه از سایت همدردی اینو بهم میگه مردها نسبت به تغییرات مقاومت می کنند و انعطاف پذیری کمتری نسبت به بانوان دارند این مورد فکر کنم توی اکثر آقایون هست چون تا بیان و تجزیه و تحلیل بکنن این موضوع را چند وقتی طول میکشه از روی قصد و عمد نبود

بنظرم کاری که باعث میشه خوشحال بشی انجامش بده باعث بشه احساس پیشرفت و لذت بکنید دنبال علایقت و مهارت هایی که دوست داری بدست بیاری برو بنظرم فکر بدی نیست از سفرهایی که یمرید هر از گاهی هم برای این هدفت استفاده کنی حالا چجوریش را نمی دانم مثلا فیلم گرفتن یا اینکه داستان سفر نوشتن یا علاقه به باستان شناسی شناخت مردم ها و فرهنگ ها خیلی جالب میشه بنظرم