اظهار تمایل همکار خانم به ازدواج و نحوه رد بدون دلخوری؟

[sayrex]

سلام دوستان
ما رفیتم و صجبت کردیم.من همه نکات رو براشون توضیج دادم.کلی هم بیشتر از اینجا براش باز کردم موضوع رو.
در کل میگفت نمیذاری من اصلا حرف بزنم .همش داری از اختلافات حرف میزنی و... .قرار شد بیشتر فکر کنند و خبر بدند تصمیمشون رو.
ولی به نکته عجیبی این وسط بود:
به من گفتند که تا به حال قبل از من با کسی رابطه عاطفی داشتی؟دوست دختر یا به هر اسم دیگه ای!
من خوب نداشتم و جوابم نه بود.اما عکس العملش فوقالعاده عجیب بود:
میگفت من دوست داشتم با پسری ازدواج کنم که تجربه رابطه عاطفی داشته باشه و بتونه در رابطه با من هم از اون تجربه ها استفاده کنه!!من نمیخوام تازه موش ازمایشگاهی بشم تا رابطه عاطفی 2 نفر کامل بشه!!!!!!

واقعا فکر نمیکردم خانم ها از این فکر ها بکنند.
دوستان طبیعیه؟کسی داریم از خانوم ها حرف ایشون رو تایید کنه
مغزم سوت کشید وقتی اینارو شنیدم

[صبا_2009]

سلام

من حرف ایشون رو تایید نمیکنم ولی بین دوستام هستند کسانی با طرز فکر مشابه این خانم

نمی دونم قراره رابطه شما ادامه پیدا کنه یا نه ولی من اگه کسی همچین حرفی به خودم بزنه در جوابش میگم لازم نیست که حتما همه چیز رو تجربه کرد تا بتونی زمان عمل بهترین واکنش رو نشون بدی با مطالعه ، شناخت ، تحقیق وبررسی رفتارهای جنس مخالف تو محیط کار ، دانشگاه ، خانواده و فامیل هم میشه تجربیات زیادی بدست آورد بطوریکه وقت عمل از خیلی از اون مثلا با تجربه ها هم جلوتر باشی. چند تا مثال عملی هم میزدم تا طرف فکر نکنه دارم شعار میدم.

البته شما اگه واقعا شناخت و مطالعه و ... دارید اینطوری بگید وگرنه بگید که میتونم اینا رو بدست بیارم.

پاینده باشید

[sayrex]

ممنون صبا خانم
اتفاقا من هم همین پاسخ رو دادم.گفتم من به اندازه کافی مطالعه دارم و داشتم و مطمئنا بی نقص عمل نمیکنم ولی 0 نیستم.البته ایشون بعد چند ساعت اس ام اس دادن که شما کالنا بی تجربه اید در این ضمینه!چرا در راه برگشت از رستوران مثل غریبه ها کنار من ایستاده بودید و در دیوار رو نگاه میکردید؟...فکر میکنم منظورشون این بوده چرا دستشون رو نگرفتم و فقط کنارشون ایستاده بودم!

در کل من خیلی رسمی بودم و اصلا از بابت خوششون نیومد.میگفت به نظر ادم هستید که نمیتونه ابراز محبت کلامی کنه! من کلی توضیح دادم به این میگن ورود به فاز عاطفی قبل ازدواج،من به خاطر خود شما وخودم میکنم تا درست تصصمیم بگیریم.
میگفت شما که خارج از ایران هم زندگی کردید ،باید خیلی دید بازتری به این قضایا داشته باشید

در کل یا من تا به امروز اشتباه زندگی کردم یا عقاید ایشون خیلی با من متفاوته!نمیدونم شما بگید کدومشه؟
راستی من این جا اینجوری توضیح میدم،خدای نکرده فکر نکنید ایشون کلا این مدلی هستند و با همه راحت!کلا در محیط های مختلف مثل سمینار،سفر کاری،داخل دفتر شرکت،مهمونی های همکاران،.... من ایشون رو دیدم و کاملا هم رابطه بسته و رسمی با دیگران و از جمله من داشتند،فقط برای اولین بار تو این جلسه من ایشون رو این مدلی دیدم

[صبا_2009]

(با توجه به اینکه تحقیقات محلی و متن مصاحبه با فرد و... در پرونده ثبت میشه و من مجبورم قبل از استخدام فرد بخونم و نظر بدم).مطمئنا ما بدرد ازدواج با هم نمیخوریم.الان یه حس عذاب وجدان دارم که از زندگی شخصیشون بدون اجازه ایشون خبر دارم و این باعث شده من کاملا ایشون رو از قبل بشناسم و ایشون خبر نداشته باشند.با توجه به اختلاف فرهنگی خانواده ها(خانواده من میشه گفت متفاوت تر هستند و یک جورایی قدیمی و سنتی تر و به قول امروزی های شهرستانی!!!!) مطمئنا ازدواج خوبی این بین به وجود نمیاد.
در ضمن تقاوت های مالی(وضع مالی خانواده ایشون خیلی خوبه و تقریبا مرفه) برای من جز اختلافات اصلی هست.البته ایشون در مورد من اطلاعات ندارند و من رو فقط تو شرکت میبینند و تمام ویژگی های من رو در اداره دیدن

شاید همون اختلافی که نگرانش بودین توی همون یه جلسه دیدار کاملا آشکار شده!!

مطمئنا در دید اول با توجه به مهاجرت من و... شبیه خودشون و خانوادشون میاد.

ایشون یه برداشت دیگه ای از شما داشتن و با همون پیش زمینه و برداشت پیش قدم شدن. در حالیکه شما خودتون به تفاوت ها واقف بودین.

اگه هنوز نظرتون اینه "ازدواج خوبی این بین به وجود نمیاد" اجازه بدید خودشون منصرف بشن تا غرورشون هم حفظ بشه.

[sanjab]

در کل یا من تا به امروز اشتباه زندگی کردم یا عقاید ایشون خیلی با من متفاوته!نمیدونم شما بگید کدومشه؟

دوست عزیز

من هم مانند شما فکر می کنم و عمل می کنم.

فکر نمی کنم شما کار نادرستی انجام دادید شما عاقلانه می خواهید تصمیم گیرید و ازدواج کنید. لطفا به گیرنده های خود دست نزنید

رفتار این خانم در محیط کار و سمینار کاری و غیره "نقابی" است که بخاطر شرایط محیطی می زند

و رفتار واقعی ایشان همین چیزی است که در این ملاقات مشاهده کردید.

نمی گویم رفتارشان ایرادی دارد ولی گویی با شما و من نوعی متفاوت است.

لطفا خودتتان باشید و آنچه فکر می کنید درست است انجام دهید لزومی ندارد بخاطر دیگران رفتار و رویه زندگیتان را تغییر بدهید.

با توجه به تفاوتهایی که بیان کردید و عدم تمایل شما به ایشان من توصیه می کنم به هیچ وجه این رابطه را ادامه ندهید.

این کار هم به نفع ایشان است و هم به نفع شما که با منطق و بدور از احساس تفاوت و عدم تمایل را احساس کردید.

لطفا موضوع را کش ندهید که شرایط برای شما و یا ایشان درد آور و احساسی نشود.

موفق باشید

[bahar_1300k]

به نظر من ملاقات خیلی براتون مفید بوده فکرهایی که در موردش تردید داشتین به مرور زمان خودش نشون داده.

ظاهرا شما به علت اینکه مدتی خارج کشور بودین در موردتون یه جور دیگه برداشت شده.

من خودم کسی بودم که به شما گفته بودم زود قضاوت نکنید ولی الان حس میکنم که اون تفاوتی که توی ذهنتون بود واقعا هست

[می گل امیری]

با سلام خدمت جنابsayrex و دیگر دوستان
تفاوت فرهنگی یا اجتماعی می تونه مشکل آفرین باشه ولی نه همیشه.
به نظر من این بستگی به دید و درک طرف مقابل داره , نظر ها متفاوته و همین باعث بروز اختلاف میشه.
کسانی هستند که در بالاترین طبقه رفاه اجتماعی قرار دارن ولی رفتار و اخلاق و منششون طوری هست که می تونن فروتن باشن و با خانواده ای که از نظر اجتماعی پایین تر هستند و صلت کنن چون دامادی که دارای ایمان و اخلاق و حرفه مناسب هست رو برای ازدواج قبول دارن و برعکس خانواده هایی هستند که براشون رفاه اجتماعی طرف مقابل شرط اول هست.
به نظر بنده شما به جای ایشون تصمیم گیرنده نباشید و اجازه بدید که خودشون در تصمیم گیری دخیل باشن ولی ایشون رو از جوانب امر مطلع کنید , از اختلافهایی که در سطح فرهنگ و .... بین خانواده شما و ایشون وجود داره و اینکه ایشون فقط با شما تنها ازدواج نمی کنه و باید خانواده شما و شرایطشون رو هم قبول کنه .
وقتی شما احساس دو دلی یا نا همگونی از این ازدواج رو دارید پس قبل از اقدام باید شک و شبهه ها رفع بشن تابتونید نتیجه مثبت رو بگیرید.
از طریق تفکر صحیح و منطقی می تونید خودتون رو از شر افکار ناراحت کننده خلاص کنید.
بی شک در وجود شما محاسنی وجود داره که باعث جذب ایشون شده و به نظر بنده بالاترینش همینه که دوست دختری اختیار نکردین و معتقد به ازدواج پاک هستین و نمی دونم چرا ایشون همچین طرز تفکری دارن.
به هر حال امیدوارم که بهترین تصمیم رو اتخاذ کنید

[پیدا]

ازدواج مساله مهمی هست که دقت در انتخاب باید بالا باشه.
به نظر من دختری که خودش به این شکل پیشنهاد داده باید عواقب کارش را هم بپذیره که ممکنه منفی یا مثبت باشه.
اینکه بهش برمیخوره یا نه به خودش مربوطه. شما اگر مایل نیستی بیخودی موضوع را کش نده.
ممکنه از نظر عاطفی درگیر بشی
ممکنه به خاطر جذابیت اولیه این گونه دخترها استقلال ظاهری اعتماد به نفس و ... تصمیم اشتباه بگیری
ممکن همین امروز فردا کردن به اسمت تموم بشه و فردا دختری که میری خواستگاریش بیاد تحقیق و بهش بگن یه مدت هم با ایشون بود یا ...

معیارها و عقاید شما را نمیدونم. ولی دختری که جلسه اول میگه چرا ابراز احساسات نکردی و چرا دستامو نگرفتی و خودش حرف عاشقانه میزنه و ... نباید خیلی فرد جالبی باشه.

خلاصه این که اون چی میشه را ول کن. تو چی میخوای؟

[sayrex]

ممنون از هم عزیزانی که کمکم کردند.مخصوصا آبجی گلم(من خواهر ندارم) که واقعا با نظراتشون من رو در تصمیم گیری حمایت کردند.دست تک تک شما رو میبوسم.

sanjab عزیز
ممنون که نظرتون رو در باره عقاید من گفتید.100 درصد من عقایدم رو (که بهشون ایمان دارم)وفکر میکنم درسته،به خاطر دیگران تغییر نمیدم.

bahar_1300k عزیز
ممنون.بله به اختلافاتی که فکر میکردم در بدو اشنایی رسیدیم.متاسفانه هر کی میره خارج برمیگرده،بقیه فکر میکنن کلن اونجا داشته خلاف میکرده و.... . در حالی واقعا اینطور نیست و خیلی ها اونجا سالم زندگی میکنند،چون واقعا محیط های دموکرات واقعی در بعضی از کشور ها،باعث میشه حتی آدم سالم تر از ایران هم بتونه زندگی کنه.

می گل امیری عزیز
بله.من هم با همین هدف رفتم برای آشنایی بیشتر و تو دلم گفتم شاید ایشون بتونند کنار بیاند.
در مورد طرز فکر ایشون،واقعا من فکر نمیکردم خانمی دنبال اقایی باشه که قبلا رابطه عاطفی داشته! و شدیدا تعجب کردم.ایشون هم از اینکه من رابطه نداشتم شدیدا تعجب کرده بود!! ممنون بابت راهنمایی


پیدا عزیز
به نکات خوبی اشاره کردید.من سعی میکنم رعابت کنم تا حد توان...البته من چند تا شرط اصلی گذاشتم و همچنین ایشون.قرار شد فکر کنیم و جواب بدیم.اگر نظر های مثبت بود(که همون موقع خیلی بعید بود مثبت باشه)ادامه بدیم و فعلا هم دیدار حضوری نخواهیم داشت.البته در محیط کار هم دیگر رو میبینیم که ایشون خودشون خواستن تا به نتیجه نرسیدن ،تو محیط کاری تابلو نکنم!.
من ایشون رو در صورتی که عقاید و شروط من براش قابل قبول و اجرا باشه،مناسب ازدواج با خودم میبینم که همونطور که گفتم بعیده قبول کنند.
در مورد رفتار های عجیب ایشون،من یه کوچولو واکنش نشون دادم و ایشون من رو به بی احساس بودن متهم کرد!
نکته ای که هست و من در بدو آشنایی متوجه شدم ،ایشون واقعا به من علاقه مند هستند و از نگاه و نحوه حرف زدنشون معلوم هست.من هم سعی کردم بهشون بگم که من خیلی خوشحالم که این علاقه وجود داره،فقط بهتره الان کنترل بشه،تا درست تصمیم بگیریم.البته تا حدودی هم موفق شدم.من مطمئنم فقط از پر احساس بودنشون نسبت به من این حرکت و صحبت ها رو میکنند و دست خودشون نیست یه جورایی.طبق گفته خودشون مدت زیادی هست که به من فکر میکنند و کاملا مشخص هست کلی رویا پردازی کردن که متاسفانه یا خوشبختانه در بدو آشنایی من یکم رویا هاشون رو خراب کردم!(البته من خیلی چیز های اون جلسه رو اینجا نگفتم و بیشتر صجبت های من در چند خط اخر رو از اون شب برداشت کردم.)


فقط از خدا میخوام بهترین رو برای من و ایشون در آینده ما قرار بده

[sayrex]

دوستان تو این چند وقت که نبودم اتفاقات زیادی افتاده.همکارم شروط من رو قبول کردند و ما بعد از اون با هماهنگی خانواده ها چند باری بیرون رفتیم و بیشتر همدیگر رو به چالش کشیدیم.
در آخر هم به پیشنهاد من ،یک شب با پدر و مادر من و ایشون رفتیم بیرون برای شام و خلاصه یه آشنایی نسبتا کوتاه داشتیم و هدف من دیده شدن بیشتر خانواده من پیش ایشون بود.خانواده من که نسبتا راضی بودند.عروس خانم ()رو نمیدونم.یعنی حرفی نزدند.

ایشون از من 1 ماه فرصت خواستند تا بیشتر فکر کنند.فکر میکنم روش anti LOVE من جواب داد و موفق شدم کاملا از فاز احساسی بیارمشون بیرون.به درخواست من قرار شد دیگه ارتباط غیر کاری فعلا با هم نداشته باشیم تا نتیجه رو خبر بدند.

یکم احساس میکنم زیاده روی کردم تو منطقی بودن و غیر احساسی عمل کردن.البته بار ها توضیح دادم دلیل این کارم چیه و بارها هم گفتم که خودم فرد عاطفی هستم ولی فعلا دلیلی نمیبینم از احساساتم استفاده کنم.
نظر شما دوستان چیه؟