همسرم باز منو زد

[فکور]

سلام
حنا جان هیچ کس از جمله مدیر همدردی نمیتونه هجی مجی کنه و یه دفعه زندگی شما رو گلستان کنه
مدیر همدردی توی تاپیک شما پست گذاشته و اگر میخوای میتونی برگردی بخونی اینکه شما باید برای خودت خط قرمز داشته باشی و در صورتی که خطوط قرمز رد شد این زندگی رو تحمل نکنی

خوب یه انتقاد کلی به شما دارم اونم اینکه چرا فکر می کنی مادر یه مرد بعد ازدواجش تموم میشه یعنی چی این حرف
البته این رو نمیگم که فکر کنی این ماجرا تقصیر تو بوده یا بخوای برگردی برای اصلاح دیدگاهت میگم

مادر همسرت از خود راضی و با سطح فرهنگی پایین هستش
اینکه همسرت به خودش اجازه میده جلوی دیگران روی شما دست بلند کنه و بعدش طلبکار هم باشه به نظرم در حد همون خیانتهاش بد هست
این مرد داره توی کارخونه پدرش کار می کنه پس در هر صورت وابسته به پدرش هست و هرگز نمیتونه با اونها قطع ارتباط داشته باشه که البته اگر توی کارخانه اونا هم نبود به احتمال زیاد این کارو نمیکرد
این زندگی همینه این مرد همینه پدر مادرش هم همین هستند
شما منتظر معجزه هستی؟

به نظر من همسر شما هم داره به طلاق فکر می کنه اینکه سمت شما نمیاد و خودشو کنترل می کنه احتمالا برای در رفتن از دام مهریه هست احتمالا در این زمینه ها اطلاعات لازم رو کسب کرده

اگر صلاح میدونی با پدرت صحبت کن بگو که مدتهاست داری به طور جدی به طلاق فکر می کنی و اینکه گاهی میری خونه همسرت هم به خاطر دوست داشتن این زندگی نیست بلکه به خاطر مشکلاتت با مادرت هست ازش بخواه حمایتت کنه

فکر می کنم بد نباشه اگر توی فاز اجرا گذاشتن مهریه بری تا حداقل این تصمیم برای خودت رسمیت پیدا کنه

[paria_22]

حنا خانم
ميدوني مشكل شما چيه ؟
شما ميخواي به هر قيمتي شده يه رابطه سرد و شكننده رو محكم كني
شما تو دوران عقد هستي . تو اين دوران مرد حتي اگه تجربه هم داشته باشه برا زنش هلاكه مي فهمي هلاك
شوهر شما به شما خيانت جنسي و عاطفي مي كنه . بي محلتون مي كنه . جلو بقيه خوردتون مي كنه . ميخواد از دست شما به نحوي خلاص بشه
طعنه ميزنه . رفتار عصبي داره و كتك ميزنه و..
شما مياي همه اينا رو ميگي
كلي گريه ميكني از تموم زمونه گله مندي مادر پدر شوهر مادر شوهر. ولي هيچ قدمي براي آرامش روح ور وان خودت برنمي داري . هرچي ما بهت ميگيم ميگي باشه ولي منتظررررررررررررررررررررر ر زنگ محمد جانتي . با شوهر عصبي دورو هرزه وكسي كه برا ويترين ميخوادت و روز قبل ياساعت قبلش بنا به گفته خودت خودشو با يكي ديگه ارضا كرده ميري مهماني و از اينكه مثل ... باهات رفتارنمي كنه خوشحال ميشي و ميگي بهم خوشششش گذشته
از يه ور ازش نفرت داري از يه طرف ديگه نميتوني قيدشو بزني
يا رومي روم يا زنگي زنگ
مشكلت هيچ كدوم از اطرافيانت نيست مشكل خودتي كه اصلا براي خودت ارزش قائل نيستي . به نظر من اصصصلا آدم مغروري نيستي عزت نفس نداري دلت به ويترين شوهرت خوشه. به پولش به موقعيتش
مشكل خودتي
وقتي خودت براي خودت احترام قائل نباشي هيچ كسي نمي تونه اين حس رو بهت بده
يا با شوهرت باش با قوانينش .هيچي نگو كه كتك بخوري و مسخرت كنن. هرچي ديدي نديد بگير تا‌آخر عمر ازدواجت كه معلوم نيست كي هست چشماتو ببند
يااينكه از حق خودت دفاع كن
الان شوهرت زنگ زد بيا خونه م . بدو مانتو تنت نكن كه بعدش آش و لاش و داغون برگردي
شما عروسك خيمه شب بازي ايشوني داره باهات بازي ميكنه بشدت بشدت
قدر خودت و داشته هاتو بدون . كسي از بي شوهري نمرده. كسي از مطلقه بودن جونش به لبش نرسيده.
با شوهرت حرف بزن شرايطت رو بهش بگو پشت تلفن كه كتكت نزنه
قبول كردكه بعيد ميونم نكرد براي هميشه تركش كن .با جوونيو زندگيت بازي نكن چشم رو هم بزاري شده 40 سالت درب و داغون پير و شكسته .
تا دختري خودت رو نجاتبده حرف بقيه هم برات مهم نباشه اين زندگي توئه. تو حق شاد بودن و شاد زندگي كردن داري
چون خداهم صدا نداره مطمئن باش دامنشو ميگيره.يقين دارم
ببخشيد لحنم تند بود

[Shadi2]

حنا جان
داری خودتو نابود میکنی
سریعا بصورت حضوری به یک مشاوره خوب و باتجربه مراجعه کن حتی اگر مجبور باشی جلسه ای صد هزار تومان بدی
ارزش روح و روان و جسمت که داره نابود میشه خیلی بیشتر از این هاست
هیچکس جز خودت نمیتونه الان بهت کمک کنه
بلند شو
قاطع باش
تلاش کن
باز هم یادآوری میکنم هنوز وقت داری برای پاک کردن اون شخص از زندگی و شناسنامت!!
هنوز وقت داری برای چشیدن خوشبختی
میتونی دوباره ازدواج کنی و بچه دار بشی
اما این آدم نابودت میکنه
چند ساله دیگه با یه بچه، افسرده و شکسته نمیدونی چیکار کنی و اصلا دیگه نمیتونی تصمیم قاطع بگیری، جوونیت رفته و یه دنیا حسرت برات میمونه!

تا حالا خیلی به این مرد فرصت دادی
الان فقط بمون خونه پدرت و دیگه برنگرد حتی اگر تلفن زد
بنظرم خودت فعلا اقدام قانونی برای مهریه نکن دو سه ماه صبر هم خودت آروم بشی هم ببین اون چه میکنه

برای خودت و انسان بودنت ارزش قائل باش!

[tavalode arezoo]

الان ازکل حرفات فقط این تیکه اش خوشحالم کرد که کلید گذاشتی همونجا وبرگشتی یعنی اینکه نمیتونی دوباره هروقت دلت خواست کلید بندازی تو در وبری خونه همسرت.شما برای فرار از جو خونتون به یه جهنمی به اسم خونه محمد میری.آیا یه رستوران رفتن یا مهمونی رفتن می ارزه به این همه تحقیر وتوهین؟اینکارو تنهایی یا بادوستات هم میتونی انجام بدی بدون اینکه اینقدر آسیب ببینی.
حال الانت مثل معتادی میمونه که میدونه مواد براش سمه ولی ترس از خماری و درد بدن چند روزه اونو از پاک شدن و برگشتن به یک زندگی سالم بازداشته.وقتی معتاد رو یه مدت بفرستن کمپ واز مواد دور نگهش دارن کم کم اون عادت جسمی و روحی ازش دورمیشه ویه روز میشه که پاک پاک میشه.ببخشید اینجور مقایست کردم ولی فکر میکنم راهش دورشدن از این محیطه.نمیتونی یه سفر بری به تنهایی یا با دوستات؟حداقل دوهفته بشه موبایل هم نبر که هی وسوسه نشی ازش خبر بگیری.بنظرم اگه زیارتی باشه برای روحیه وحال وهوات خیلی خوب باشه

[Hanli]

خوب یه انتقاد کلی به شما دارم اونم اینکه چرا فکر می کنی مادر یه مرد بعد ازدواجش تموم میشه یعنی چی این حرف
البته این رو نمیگم که فکر کنی این ماجرا تقصیر تو بوده یا بخوای برگردی برای اصلاح دیدگاهت میگم

سلام عزيزم، ممنون بابت راهنمايى هاى خوب و مفيدتون. خانوم فكور عزيز، فكر ميكنم يه قسمت از نوشته منو درست متوجه نشدين، من هيچوقت هيچوقت هيچوقت و ابدا چنين انتظارى از شوهرم ندارم كه خانواده و مادرش رو بذاره كنار، حتى زمانى كه با مامانش بد صحبت ميكنه ازش بدم مياد، چون مامانم هميشه بهم از بچگى ميگفت مردى كه به مامانش بى احترامى كنه حتما به زنش هم ميكنه و كسى كه به مامان و باباش خدمت و احترام كنه واسه خانومش چند برابرش رو ميكنه، هميشه ميگفت اگه ميخواى مردى رو بشناسى به نحوه رفتارش با مامانش نگاه كن. من اين تربيت رو از خانواده ام گرفتم كه مامان و بابا هر چقدر هم بد باشن حق بى احترامى و بى محبتى به اونارو نداريم. من فقط حرفم اينه كه چرا من و شوهرم حريم خصوصى نداريم، چرا مامانش تو هر چيزى بايد نظر بده؟! چرا اگه بخوايم بريم مهمونى بايد اونم بياد؟! چرا اگه بخوايم بريم مسافرت اونم بايد بياد؟ چرا هر چيزى بخوايم واسه خونه بخريم نظر اونم بايد باشه؟ چرا اگه من يك روزى مريض باشم و خونه نامرتب باشه بايد كلى حرف و بى احترامى از مامانش بشنوم؟ حرفم اينه عزيزم
من ديگه هيچوقت به اون خونه برنميگردم و همه چى تموم شد، سپردمشون دست خدا، خدا ميدونه چطورى جواب ظلم و بدى رو بده.

[باغبان]

با سلام و احترام

ديروز نوشته هاى شما رو به مامانم نشون دادم، مامانم كلى گريه كرد و طفلك تا صبح نخوابيده، امروز صبح ميگفت حنا خيلى غصه تو رو ميخورم، گفت ولش كن بره به دردت نميخوره، گفت نترس از طلاق من هميشه پشتت هستم، گفت سلامتى تو واسه من از هر چيزى مهمتره، گفت مگه محمد كيه كه كرديش مركز زندگيت، تو لياقتت بالاتر از اين آدمه.... از صبح تا حالا ده بار بهم زنگ زده و روحيه داده بهم.

من چند روزى بود خونه خودمون بودم و داشتم كلا به نبود محمد فكر ميكردم، خيلى وضع روحى بدى داشتم، من باز با مامانم حرفم شد و باز جمع كردم اومدم خونه محمد.

من محمد رو كشيدم اينور گفتم چرا با من اينجورى حرف ميزنى، مادر و پسر از وقتى سوار ماشين شدم هر چى از دهنتون دراومد گفتين. گفت چيزى نگفتيم بزرگش نكن. بعدشم گفت صداتو بيار پايين گفتم من اصلا ميرم خونمون، مامانش جلو اون همه آدم تو مغازه داد زد گفت برو به جهنم. منم با گريه رفتم بيرون، محمد هم پشت سرم اومد بيرون و داد ميزد منم جوابشو ميدادم كه باباش از ماشين پياده شد داد زد سرم گفت واسه چى داد ميزنى بيا سوار شو. منم رفتم نشستم تو ماشين محمد اومد پيش باباش تو خيابون يه سيلى زد تو صورتم.
بعدش رفتيم خونه، من بدون اينكه چيزى بگم از ماشين پياده شدم رفتم خونه، به محمد گفتم من نميام مهمونى سرم درد ميكنه، گفت ميل خودته، گفت با مامان و بابام خداحافظى كردى، گفتم نه. برگشتم برم كه باهاشون خداحافظى كنم محمد گفت تو چرا به پدرمادر من بى احترامى ميكنى، گفتم من كى بى احترامى كردم. گفت برو وسايلاتو بردار ببرم بذارمت خونه مامانت. رفتم وسايلامو جمع كردم اومدم پايين ديدم رفتن. منم كليداى خونش رو گذاشتم اونجا و اومدم خونمون.

حنا خانم ، اسم شما منو یاد این میندازه :




حنا خانم ، مارکوپولو هم اینقدر جمع نمی کرد بره و بیاد - بنده خدا ( مارکوپولو می گم ) یه سفر که می رفت یه 1 ماهی - دو ماهی - دیگه 15 روزی می موند - بعد می رفت جای دیگه !

این جوری فایده نداره ! خواهر گلم .

.................................................. ...


شما این کارها را انجام بده :

عزت نفس - اعتماد به نفس - هوش هیجانی - مهارت ارتباطی و .. ...... را افرایش بده !

اگر اینا را افزایش ندی با این محمد بنده خدا که هیچ ، یا هیچ مرد دیگه ای در زندگییت نمی تونه موفق بشی .

پس برو کار کن روی خودت !

برو به یه رواشناس بالینی مشورت کن و بهش بگو مهارت های بالا را چطوری زیاد کنم

روانشناس بهت تمرین میده و شما هم باید انجام بدی !


برای این کار فعلا به مدت یک ماه یا بیشتر این آقا محمد را بی خیال شو - ( برای اینکه حس وابستگی را کم کنی و تو تصمیم نهاییت اثر نذاره !)

تو این مدت مهارت های خودت را بالاببر .



..................................

ببین خانم حنا - ما شوهر شما را ندیدیم و این جا هم حضور نداره ! پس منبع ما شما هستی !

یعنی فقط 50 درصد ! اطلاعات داریم .

تکلیف را از خودت بردار و مهارت های خودت را بالا ببر

من شما بی تقصیر ندیدم تو تاپیک ها تون !!!

ولی با این حال زحمات شما جای تقدیر داره .

..........................


مادر شوهرتو نمی تونی تغییر بدی ! باید بری تو قلبش

مشکل شما اینکه می خوای اطرافیانت را تغییر بدی ( شوهر - مادر - مادر شوهر نازنینتان )

یعنی وقتی اتفاقی می یافته دوست داری اون اتفاق با سلسه نظام فکری خودت هماهنک باشه !! اگه نباشه جمع می کنی می ری

انسانها تغییر نمی کنند ، مگر اینکه اون تغییر را ضرورت بدونند !! - یعنی انسانها به باورها و نظام باورهایشان حساس هستند !!

برای ایجاد تغییر از دریچه قلب انسانها وارد شو نه ذهن و مغز !! ( منظورم بهبود مهارت های ارتباطی )


............................................


یاد شعر زیر افتادم :



بلبل : مادر شوهر
گل : حنا


خوشا وقتِ سحر ، آواز بُلبُل

خوشا بر شاخ گل ، پرواز بلبل

گلستان محول عِش است آنجا

همه برگِ گل است تو ، سازِ بلبل

نوای چنگ و بانگِ عاشقان است

به هر شام و سحر ، دم سازِ بلبل

جهان در بزن نوروزی نشسته است

[masomeh2016]

آقای باغبان ، منم پست حنا رو خوندم این مطالب به ذهنم اومد اما نتونستم مثل شما قشنگ بنویسم ، کلن فکر کنم منو و شما خیلی مثل هم فکر می کنیم اما نظام فکری شما خیلی مرتب و منظم حلاجی می کنه
در کل حنا جان ؛ مادر شوهر رو باید با قلبت بپذیری وگرنه میره رو مخت ، باید محبت کنی و شیرین زبونی ، توی این موردی که شما تعریف کردی من جای هیچ سیاستی از طرف شما ندیدم و کلن خیلی با ظرافت عمل نکردی ، کاش صبوری بیشتری میکردی ، اینجوری به پدر و مادرش ثابت کردی که آره همون جور که محمد میگه من بدم ، در صورتی که با پنبه هم میشد توی این قضیه سر برید
به توصیه های آقای باغبان گوش کن ، من دارم روی مهارت های ارتباطیم کار می کنم ، امروز روز دوم هست ، خیلی سخته ، دقیقا مثل این میمونه که روی خودت چکش بزنی و خودت رو صیقل بدی ، پس یا علی

[Hanli]

آقای باغبان ، منم پست حنا رو خوندم این مطالب به ذهنم اومد اما نتونستم مثل شما قشنگ بنویسم ، کلن فکر کنم منو و شما خیلی مثل هم فکر می کنیم اما نظام فکری شما خیلی مرتب و منظم حلاجی می کنه
در کل حنا جان ؛ مادر شوهر رو باید با قلبت بپذیری وگرنه میره رو مخت ، باید محبت کنی و شیرین زبونی ، توی این موردی که شما تعریف کردی من جای هیچ سیاستی از طرف شما ندیدم و کلن خیلی با ظرافت عمل نکردی ، کاش صبوری بیشتری میکردی ، اینجوری به پدر و مادرش ثابت کردی که آره همون جور که محمد میگه من بدم ، در صورتی که با پنبه هم میشد توی این قضیه سر برید
به توصیه های آقای باغبان گوش کن ، من دارم روی مهارت های ارتباطیم کار می کنم ، امروز روز دوم هست ، خیلی سخته ، دقیقا مثل این میمونه که روی خودت چکش بزنی و خودت رو صیقل بدی ، پس یا علی

عزيزم حق با شماست، من همين الان كه ميشينم به قضيه ديشب فكر ميكنم ميبينم ميتونستم جلوى خيلى چيزهارو بگيرم ولى نكته مهم اينه كه من ديگه خسته شدم، من ديگه صبرم لبريز شده، تو اين يكسال انقدر شكستم كه ديگه توان كوچكترين فشارى رو ندارم، مثل طنابى كه پاره شده و فقط يه نخش مونده، يا مثل ليوانى كه پر شده و هر قطره اى لبريزش ميكنه.... شايد اگه انرژيم از يك جايى تأمين ميشد ميتونستم قدرت سرپا ايستادن رو پيدا كنم، وقتى از طرف شوهر خيانت ميبينم، محبت و توجهى نميبينم، نيازهام بى پاسخ ميمونه، تحقير و توهين ميشنوم، كتك ميخورم، فحش ميشنوم، به نظرت ديگه توانى ميمونه واسه سياست خرج دادن؟! مطمئنم اگه من از سمت شوهر حمايت ميشدم و محبت ميديدم و شايد اگه حداقل نيازم برطرف ميشد من واسه حفظ زندگيم و اين شوهر، مادرش رو با همه بديهاش رو سرم نگه ميداشتم.
من ديروز كلى منتظر محمد بودم، دلم شور ميرفت كه كجاست و چرا نمياد، زنگ زدم رد تماس داد، من داغون و نگران بودم. شماره دفتر رو دادم به دوستم زنگ بزنه بگه با آقاى فلانى كار دارم ببينم تو كارخونه است يا بيرون رفته سر قرار، كه منشيش گفته بود نيستش، داشتم از حرصم سكته ميكردم كه چطورى ميتونه منو منتظر بذاره بره دنبال عياشى.... وقتى اومدن دنبالم پر بودم، تو اون وضعيت داغون من، نيش و كنايه خودش و مامانش منو عصبى كرد.
فرمايشات شما واسه يه شوهر عادى و زندگى نرمال صادق و درسته، واسه زندگى اين شكلى نه، چون من يه آدمم پر از احساس... ببينيد ميتونيد خودتون رو جاى من بذاريد و اون چيزى كه تجربه كردم رو حس كنيد؟!

[masomeh2016]

حق با شماست ، شاید به قول اقای باغبان ما فقط 50 درصد قضیه رو می بینیم و توی اون شرایط حس و حال آدم جور دیگه پاسخ میده به اطراف
به هر حال دوست دارم مشکلت حل بشه ، چون شرایط سختت رو درک می کنم و شاید باورت نشه که حتی میرم خونه هم به زندگیت فکر می کنم و پیش خودم میگم یعنی الان حنا کجاست و داره چکار می کنه :)
حداقل کاری که الان میتونی بکنی اینه که به توصیه دوستان ی مدت با خود خودت باشی و دیگه به فکر محمد نباشی و روی خودت کار کنی
موفق باشی دوست خوبم

[mahtaban]

سلام حنا جان
واقعیتی که هست اینه که هیچ کس نمیاد احترام دو دستی تقدیم ما کنه وقتی خودت برای خودت ارزش قایل نیستی چرا توقع داری بقیه داشته باشن؟ اگر همه عمرتم بشینی گریه کنی هیچی تغییر نمیکنه
متاسفانه هم خیلی زود رنجی هم ذهنیت منفی داری ،به نظرم توی نیمی از واکنش های همسرت مقصر خودتی . در مورد همین خرید اگر اعتماد بنفس کافی داشته مساله کامل برعکس میشد تا مادرش میگه تو سلیقه نداری که نباید عقب نشینی کنی و اخم کنی مخصوصا که واکنش همسرت خوب بوده و احترام تو در قبال حرفای مادرش حفظ کرد به نظرم فوقالعاده وابسته هستی و یه حالت اویزون پیدا کردی که نه تنها همسرت که هر فرد دیگه ای بود صرف نظر از جنسیت ازت بدش میومد .سعی کن به جای فکر کردن روی رفتار بقیه تمرکزته بذاری روی رفتارای خودت و اونا تغییر بدی .
حتی اگر اطرافیانت دوست ندارن یا تو فکر میکنی اینطوره این نباید باعث شو تو هم خودتو دوست نداشته باشی(بعضی باورا فقط زاییده شرایط و ذهنیت ادمای اطافمون باورشون نکن هر کس ارزشمنده و باید احترامش و ارزش های انسانیش حفظ شه) سعی کن کانالای ارتباطیتو عوض کنی با دوستات همکارات و افراد دیگه بیشتر در تماس باشی تا ازین اسیبا دورتر باشی نمیشه کنار ادمهایی باشی که برات ارزش قایل نیستن و توقع داشته باشی اوضاع تغییر کنه