تهاجم فرهنگی

[رضا]

قسمت اول(1)
تهاجم فرهنگي
هجوم به حيات معنوي و روحي يك جامعه است و در واقع هجوم به نظام ارزشي آن جامعه به حساب مي آيد. حيات هرجامعه بستگي به فرهنگ آن جامعه دارد و تهاجم فرهنگي يعني هجوم به تمام هستي آن جامعه، تهاجم فرهنگي يعني تهي كردن جامعه از فرهنگ خودي و جايگزيني فرهنگ مورد نظر دشمني در تبادل فرهنگي هدف باور كردن فرهنگي و كامل كردن فرهنگ ملي است ولي در تهاجم فرهنگي هدف ريشه كن كردن و از بين بردن فرهنگ ملي است.
براندازي فرهنگي ممكن است از چند طريق صورت گيرد:
1. تبليغات
2. نفوذ و استحاله
تهاجم فرهنگي موقعي صورت مي گيرد كه يك كشور يا يك نظام بدون اجازه و موافقت يك نظام و كشور ديگر، همانطوري كه لشكركشي كرده و از مرزها گذشته و دخالت نظامي مي كند، تجاوز فرهنگي كرده و كشورهاي مورد نظر را با استفاده از تكنولوژي ها و زيرساخت ها و سلاح هاي رسانه‌اي با هدف معين اقتصادي و سياسي و فرهنگي مورد حمله قرار مي دهد. هدف اين تهاجم نه تنها مشخص است، بلكه از طرف مهاجم رسماً اعلام و كوشش مي شود به آن مشروعيت داده شود. آنچه تهاجم فرهنگي را با تهاجم نظامي و اقتصادي و تكنولوژيك و تجاري مجزا و متفاوت مي سازد اين است كه نظام بين المللي در دو قرن اخير براي تجاوزات نظامي و تجاري قوانيني را تدوين كرده و سازمان هاي به خصوصي مثل شوراي امنيت سازمان ملل متحد و سازمان تجارت جهاني مشغول رسيدگي به آن مي شود ولي براي تهاجم فرهنگي قوانين و حقوق بين المللي وجود ندارد و سازمان بين المللي وجود ندارد كه كشور موردتجاوز شكايت خود را در آن مطرح كند. به همين دليل اين نوع تهاجم فرهنگي مخصوص عصر ما است. تهاجمي است كه شيوه و وسيله و تكنولوژي آن در قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم به اين شكل وجود نداشت. اينگونه تهاجم فرهنگي كه توسط صنايع فرهنگي امروز از كتاب و مطبوعات و سينما گرفته تا ماهواره و كامپيوتر و برنامه هاي نرم افزاري آن اجراء مي شود، هم به طور مستقيم و هم به طور غير مستقيم در محتواي تجارت و واردات و صادرات اين صنايع بصورت ارزش هاي اجتماعي نهفته است. تحميل محتويات صنايع فرهنگي و زيرساخت آنها بصورت تجارتي و يا بدون دلخواه كشور مورد نظر از آن جهت با واردات و صادرات كالاهايي مثل اتومبيل، شكر، سيمان، آهن، نفت و گاز فرق دارد كه كالاهاي صنايع فرهنگي مانند مجله و فيلم و ويدئو و كامپيوتر و اينترنت با ارزش هاي اجتماعي و سياسي و فرهنگي و مذهبي و ايدئولوژيك آميخته مي باشند. اثرات آنها به ظاهر و در وهله نخست نامرئي ولي در درازمدت عميق و برنده تر و تيزتر از تهاجم نظامي و حتي جنگ هاي رواني دهه هاي قبل مي باشند.
ادامه در روزهای آینده

[رضا]

قسمت دوم 2
تهاجم فرهنگی
رسانه ها و صنايع فرهنگي دو دهه اخير، اكنون يكي از بزرگترين منابع قدرت جهان به شمار مي رود، قدرتي كه جوهر آن در توانايي و توليد اينگونه برنامه ها و پيام ها و محتويات نيست بلكه در توانايي پخش و توزيع و بازاريابي و تقسيم آن در سراسر جهان نهفته است. قدرت امروز اين صنايع در آزادي و حتي توانايي توليد نيست، بلكه در مالكيت و دانش استفاده از شبكه هاي توزيعي نهفته است. حقاني‌ترين پيام، جذاب ترين كتاب، زيباترين شعر، حساس ترين و مهيج ترين فيلم، بهترين مصاحبه و گفتگو، دلنشين ترين موزيك اگر بين مردم و در ميان توده هاي كشورهاي مختلف پخش و توزيع نشود، اثري نخواهد داشت. تهاجم فرهنگي، دهه هاست كه در آمريكا معماي و مهندسي شده و سالها است كه در موسسات فرهنگي و دانشگاه ها و انستيتوهاي اين كشور مورد آزمايش و مطالعه قرار گرفته است. باستثناي بنگاه هاي بزرگ تبليغاتي، نهادهاي مختلف آمريكا از جمله دولت اين كشور روش و استفاده از آن را در حمايت از سياست هاي اقتصادي و سياسي خود هميشه تكذيب كرده‌اند. همانطور كه وزارت امور خارچه آمريكا كودتاي خود در ايران و گواتمالا و شيلي و ساير كشورها را تكذيب مي كرده است ولي در سال هاي اخير با انحصاري شدن تجارت دنيا به كشورهاي چند مليتي بزرگ و با توسعه بي سابقه تكنولوژي اطلاع رساني و ارتباطات و صنايع فرهنگي و با اهميتي كه اينگونه صنايع فرهنگي در واردات و صادرات جهاني كسب كرده است، مقامات رسمي آمريكا بويژه پس از فروپاشي شوروي، استفاده از زيرساخت هاي موجود فرهنگي و اطلاعاتي و ارتباطي را به عنوان مهمترين قدرت واشنگتن جهت نيل به اهداف سياسي و اقتصادي رسماً اعلام كرده اند.
بزرگترين لوايح تنظيمي در كاخ سفيد و وزارتخانه هاي مختلف آمريكا كه با علاقه و شور فوق العاده كنگره اين كشور در چند سال اخير به تصويب رسيده است، با تأسيس و استفاده از بزرگ راه هاي اطلاعاتي، قوانين مخابراتي جديد فرامرزي و بكاربردن اينگونه زيرساخت هاي صنايع فرهنگي در سياست خارجي سرو كار دارد. در مقاله اي كه ژرزف ناي، معاون سابق وزارت دفاع آمريكا و مشاور كلينتون و استاد امور بين الملل دانشگاه هاروارد با چند تن از ژنرال هاي آمريكا در مجله "فوران افروز" ارگان شوراي روابط خارجي، سه سال قبل منتشر كردند، زير ساخت هاي جديد اطلاعاتي و رسانه اي به عنوان مهمترين بعد قدرت كنوني امريكا ذكر شده است و طريقه و روش استفاده از آن چه در جنگ خليج فارس و چه در مبارزه با اصولگرايان و نظام هاي اسلامي به تفصيل بيان شده و اولويت صنايع فرهني و اطلاعاتي به عنوان اسلحه بزرگ امريكا در تسلط و حفظ نظام جهاني تبيين گرديده است.
طبق آماري كه از طرف بازرگاني امريكا منتشر شده است، بزرگترين رقم صادرات اين كشور به دنيا محصولات كشاورزي و صنعتي نيست بلكه كالاهاي فرهني مانند برنامه هاي تلويزيوني، سينما، فيلم، ويدئو، نرم افزارهاي كامپيوتر، كتاب، مجله و صفحات و نوارهاي و ديستك هاي موزيك مي باشد. در سال 1996، صادرات امريكا در اين رشته هاي "فرهنگ انبوهي" كه شامل برنامه هاي سرگرمي و تفريحي براي همه طبقات بويژه جوانان مي شود، بالغ بر شصت ميليارد و دويست ميليون دلار كه معادل ردآمد نفت كشورهاي خليج فارس است، بوده است. نظريه تهاجم فرهنگي كه به مدت چندين دهه مورد بحث كشورهاي "جهان سوم" آسيا، آفريقا و امريكاي لاتين، و همچنين جمهوري اسلامي ايران بود، اكنون در دستور كار و جزو مسائل نگران كننده كشورهايي مثل فرانسه و كانادا و روسيه قرار گرفته است، با اين تفاوت كه مقامات مختلف آمريكا از رئيس جمهور گرفته تا مطبوعات اين كشور به اين قدرت فرهنگي و اقتصادي كه در دهه اخير صد در صد افزوني پيدا كرده است، مباهات و افتخار مي كنند.
ادامه در جلسه بعد

[رضا]

تهاجم فرهنگی 3
روزنامه هاي واشنگتن پست در سلسله مقالاتي كه منشتر كرد، تهاجم فرهنگي را قدرت بزرگ آمريكا كه به مراتب قوي تر از قدرت هاي اقتصادي و نظامي مي باشد بشمار آورد و بخصوص در دو مقاله ويژه اي كه يكي به مالزي و ديگري به ايران اختصاص داده شده بود، اين دو كشور اسلامي را از جمله هدف هاي اصلي سياست فرهنگي و اطلاعاتي امريكا دانست.
واشنگتن پست مي نويسد: "... باز شدن تدريجي (دروازه هاي) ايران به خارج و دنيا، جرياني كه با انتخاب محمد خاتمي روحاني معتدل به رياست جمهوري و با توسعه تكنولوژي هاي اطلاعاتي مثل اينترنت كه در سال گذشته تسريع شده است، توانايي دفاع اين كشور را در مقابل فرهنگ امريكا به شدت تقليل داده است." اين روزنامه اظهار خوشحالي مي كند كه اين محيط باز در ايران "اين اميدواري را به نخبگان غربزده داده است كه اين كشور (ايران) جريان موجود را متوقف نكرده و بالاخره در تنها اردوگاه فرهنگي جهاني كه در آن امريكا مقام اعلي دارد، جذب شود."
بخاطر داشته باشيم كه در جنگ امريكا عليه ويتنام كه قريب به دو دهه طول كشيد و بالاخره با شكست مفتضحانه امريكا خاتمه يافت، مردم و دولت ويتنام با تكيه به زيرساخت هاي فرهنگي سنتي خود توانستند در مقابل تهاجم نظامي امريكا كه اين كشور را نيمه نابود كرده و بخون كشيده بود، مقاومت كنند. ويتنام در اين جنگ بيش از يك ميليون تلفات جاني داد. ولي در دو سال اخير با برقراري مجدد روابط سياسي و تجاري با امريكا، آنچه كه امريكايي ها نتوانستند با هزاران سرباز و ميلياردها دولار اسلحه انجام دهند، اكنون با باز شدن دروازه هاي ويتنام از طريق تهاجم فرهنگي و صنايع اطلاعاتي امكان پذير شده است. طبق گزارش واشنگتن پست، توسعه و نفوذ فرهنگ امريكا از طريق مطبوعات و راديو و تلويزيون و سينما و فروشگاه ها و واردات بيسابقه صنايع فرهنگي امريكايي توسط ويتنام، محيط فرهنگي بومي- ملي اين كشور را آلوده كرده و دشمن سابق آمريكا را به دايره جهان شمول سرمايه داري كشيده است. از هزاران ويتنامي كه با ارتش و دولت دست نشانده امريكا همكاري كرده و پس از شكست واشنگتن و خاتمه جنگ به ايالات متحده فرار و يا مهاجرت كرده‌اند، به جز عده اي كه ثروتي به هم زده بودند بقيه در شرايط فقر در آمريكا بسر مي برند.
ادامه در قسمت بعد

[رضا]

تهاجم فرهنگی قسمت 4
مؤلفه هاي امنيت فرهنگي

1. استقلال سياسي و اقتصادي
2. آزادي
3. عدالت و فرصت هاي برابر
4. نظام اقتصادي، مجال رشد به همه
5. توسعه مشاركت سياسي
6. توسعه قضايي و حقوقي
7. گفتمان ديني
8. استقلال فكري در برابر استعمار فكري (شهيد بهشتي)








تهديدات فرهنگي جمهوری اسلامي ايران

1. جهاني شدن فرهنگي
2. عدم انسجام فرهنگي (Social Conesion)، (قضاوت در حوزه كاركرد نهادهاي فرهنگي)
3. مغلوب شدن گفتمان ديني در جامعه در برابر گفتمان غير ديني
4. گسترش مفاسد اجتماعي
• افزايش كميت مخالفان داخلي نظام
• اختصاص بيشتر منابع ناجا به اين بخش
• زمينه افزايش جرايم
• گستاخي مجرمين
5. از خودباختگي در برابر غرب
6. تأسيس گروه ها و انجمن هاي منحرف
7. جدايي دين از سياست
8. حذف روحانيت
9. دانشگاه ها در معرض تهاجم
10. سكوت، تسامح و راحت طلبي
11. انحراف در رسانه ها
12. كالاهاي فرهنگي وارداتي (كه با ارزش هاي اجتماعي و فكري و سياسي غربي ها توليد شده‌اند.)
13. ناكارآمدي دستگاه ها و نهادهاي متولي تأمين امنيت فرهنگي (شوراي عالي انقلاب فرهنگي، حوزه علميه و روحانيت، ائمه جماعات و مساجد، وزارت ارشاد، صدا و سيما و دستگاه هاي نظارتي مانند نيروي انتظامي و قوه قضائيه)
ادامه در روزهای آینده

[رضا]

تهاجم فرهنگی قسمت 5
راهبردهاي تأمين امنيت فرهنگي و ايجاد حيات طيبه اسلامي

1. حل مشكلات
• بيكاري
• اعتياد
• ازدواج
• مفاسد اجتماعي
2. احياي مساجد
3. توحيد فكري نخبگان و اقشار خاص (دنشجويان، متخصصين، فرهنگيان، اساتيد)
4. اصلاح، توجيه آموزش در همه ابعاد روحانيت (به عنوان مهمترين سربازان اين جنگ)
5. گسترش فرهنگ اسلامي در تمام شئونات زندگي
6. نهادينه شدن امر به معروف و نهي از منكر (دفاع از فرهنگ يكي از انواع جهاد دفاعي است.)
7. اعتلاي تمدن و فرهنگ اسلامي
8. آموزش و ترويج روزافزون انديشه ناب اسلامي در سطح جامعه (در بيانها و روش هاي گوناگون)
9. توليد كالاهاي فرهنگي مناسب به مقدار كافي
استقرار عقيده و باور با برهان و موعظه است، يعني باور را برهن به عقل و با موعظه بر دل مستقر مي‌سازد. و اين دو هماننددو بال، انسان را به سوي ملكوت پرواز مي دهند. «ادع الي سبيل ربك بالحكمه و الموعظه الحسنه»(مردم را به راه خدا با برهان و موعظه نيكو فراخوان.)
اين راه استقرار عقيده و فرهنگ است. اما روش تأمين امنيت آن نيز همين راه است. براي حراست از اين روش اصلي بايد با انديشه و فرهنگ به ميدان خطرها رفت. آنچه اين ارزش ها را تهديد مي كند، فرهنگ هايي است كه بر پايه باطل نهاده شده اند؛ فرهنگ خود باختگي و ابتذال فرهنگ دل مردگي و فسونگري و فرهنگ بيگانه با فطرت. آنچه از عقيده حراست مي كند، تحليل هاي صحيح از انديشه‌هاي وحياني است. دين براي استقرار و نيز حراست از باورهاي حق از هيچ تلاشي فروگذار نمي كند و تمام توان خود را صرف استقرار انديشه حق و تأمين امنيت آن مي نمايد. زيرا از ديدگاه دين، چيزي با ارزش تر از آن وجود ندارد. براي تأمين امنيت عقيده و حراست از انديشه هاي حق، تلاش دين اين است كه انديشه حق را در بهترين فرصت و در سن نوجواني در ذهن ها مستقر نمايد. و چون ذهن نوجوانان زمينه پذيرش هر فرهنگي را داراست، قبل از بذرافشاني باطل گراها بايد آن را دريافت. «عليك بالاحداث فانهم اسرع الي كل خير» [نوجوانان را كه زمينه خير در آنها فراهم است دريابيد.] عقيده حق اگر به هنگام ارائه شود، از آفت ها بيمه مي شود و حراست آن نيز آسان خواهد شد.
ادامه در روزهای آینده

[رضا]

تهاجم فرهنگی قسمت 6
سخنان مقام معظم رهبری

حضرت آيت الله خامنه اي امنيت فرهنگي و اخلاقي را سومين بعد از مقوله امنيت دانستند و با اشاره به دغدغه و تلاش مردم براي دور ماندن فرزندانشان از اعتياد و فساد و ناهنجاري هاي اخلاقي افزودند در تأمين امنيت فرهنگي و اخلاقي جامعه نيروهاي مؤمن و جان بركف بسيج و نيروي انتظامي نقش مؤثري دارند. سخنراني در تاريخ 15/2/1384


در جايي ديگر مقام معظم رهبري فرمودند:
تهاجم فرهنگي به اين معني است كه يك مجموعه سياسي يا اقتصادي براي اجراي مقاصد خاص خود و اسير كردن يك ملت به بنيان هاي فرهنگي آن ملت هجوم مي برند. آنها هم چيزهاي تازه اي را وارد اين كشور و ملت مي كنند. اما به زور و به قصد جايگزين كردن آنها با فرهنگ و باورهاي ملي آن ملت است كه نام اين تهاجم فرهنگي است.
ادامه در روزهای آینده

[رضا]

تهاجم فرهنگی قسمت آخر
در نتیجه :
با در نظر گرفتن وسعت تهاجم فرهنگي، لزوم يك تفكر عميق و برنامه ريزي صحيح جهت مقابله با اين پديده لازم مي باشد. در اين رابطه شناخت عرصه هاي اين تهاجم، زمينه سازان و تشديد كنندگان آن، نياز اوليه يك برنامه ريزي صحيح مي باشد.
سالم سازي عرصه هاي فرهنگي اين مرز و بوم و رفع مدافع و زمينه هاي تشديد كننده و اصلاح عرصه هاي فيلم و سينما، موسيقي، ادبيات، مطبوعات، دانشگاه ها، رفع معضلات بيكاري، رشد جمعيت، بي سوادي و فقر از مهمترين قسمت هاي يك برنامه ريزي جامع مي باشد. همچنين معرفي الگوهاي صحيح در موارد تأثيرگذار اجتماعي مانند صدا و سيما و... و ترويج فريضه امر به معروف و نهي از منكر و پرورش افكار جوانان در كنار آموزش صحيح به آنها تأثيرات به سزايي بر ساختار فرهنگي كشور خواهد داشت.*
پایان موفق باشید و از نظرات خود بنده را آگاه نمایید.

[farzad55]

با درود به آقا رضاي تازه وارد

دوست عزيز اين تصورات واهي است . اما واقعيت چيز ديگر است . فاكتورهاي راهبردي شما در عمل با يكديگر در تضادند . شما از پشت عينك تعصب و تنگ نظري نور حقيقت را نخواهيد ديد . خرم باشيد .

[م-كيومرث]

با سلام
شما خسته نشدي اين قدر مطلب نوشتي فكر نكردي ديگران اين همه مطلب رو چطوري ميخوان بخونن،آقا فرزاد ساده و خلاصه همه چيز رو بيان كردند،ايشون از زمره انسانهايي هستند كه با ديد باز زندگي كردند و جامعه ما نيازمند وجود چنين انسانهاي در تمام عرصه هاي مديريتي ميباشد.