سلام دوستان.
من و آقایی به هم علاقمند هستیم.بعد از گذشت 4سال هنوز هم حس میکنم بهترین دوست و همراه برای هم هستیم.و در طی این 4سال همیشه سعی میکردیم اگه اختلاف نظری هم داشتیم باهم در میون بزاریم و مشکلاتمون رو با صحبت کردن حل کنیم.
ایشون مدتی هست برای ادامه ی تحصیل به خارج از کشور رفتند.
من کمی احساساتی هستم و دوست دارم ایشون گاهی علاقشون رو به زبون بیارن. البته میدونم که این خواسته ی منه نه مشکل ایشون. چون هرکس یه خصوصیاتی داره و من نمی خوام کسیو تغییر بدم.این احساس نیاز من وقتی شروع شد که از هم دور شدیم.نه اینکه فکر کنید حس می کنم دیگه دوستم نداره نه اصلا.من از علاقه ی ایشون مطمئن هستم .
من در این مورد باهاشون صحبت کردم.ولی خوب یکم زیاده روی کردم و رفتار خودخواهانه ای داشتم و حتی این موضوع برای مدتی مارو از هم دور کرد. (البته اصلا دعوانکردیم.)ولی خوشبختانه دوباره به هم نزدیک شدیم وتصمیم گرفتم این قضیه رو به شکل دیگه ای و با کمک شما دوستان حل کنم.
به نظر شما من چطور می تونم این نیاز خودمو به ایشون بگم با توجه به این قضیه که اصلا دوست ندارم تو شرایط و مشکلاتی که دارن منم مشکلی به مشکلاتشون اضافه کنم.
چطور رفتار کنم که ایشون علاقشون رو به زبون بیارن؟
ممنون میشم اگه من و راهنمایی کنید.
نوشته اصلی توسط نقاب
علاقه مندی ها (Bookmarks)