سلام
موضوع تاپیک؛ ملکوت خانواده
مخاطب؛ دوستان مجرد و متاهل مسلمان شیعه که دغدغه دینداری دارن.
ببخشید که اینو میگم منظور بدی ندارم
نمی خوام کسی که به مبحث معاد، عالم لاهوت و ملکوت و کلا بحث های کتاب قرآن اعتقاد نداره وقتش رو اینجا هدر نده.
مقدمه طوری؛
از وقتی مزدوج شدم، اگه خانم و آقایی رو بشناسم که حس کنم شاید برای هم مناسب باشن، به هم معرفی می کنم
این وسط اتفاق میافته که گاهی دوستان معیارای پسر و رفیق و برادر و دایی و.. رو میفرستن
و باقی داستان
اما اکثر وقتا افسوس می خورم
افسوس به حالت آدمایی که یه دنیا لحظه ی پر از عشق، پر بار ، معنوی و اصل اصل زندگی رو به توهماتشون میفروشن.
تعداد زیادی از قشر مذهبی رسما توهم زدن. معیاراشونو که میگن آدم دوست داره بگه جناب شیخ ببخشید ولی برو گمشو![]()
چقد معیارا عجیب شده
بوی غرور + عجب + کمال طلبی + تا حدی خودشیفتگی رو داره.
و صد البته ندانستن و توهم دونستن.
نتیجه این ندانستن میشه از یه طرف بوم افتادن.
پس لازمه درباره اون یکی طرف بوم هم صحبت کنیم تا به تعادل برسیم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)