تصمیم قطعی برای جدایی دارم، با مشکلاتش چطور کنار بیام؟

[خادم رضا]

من یک سوال از شما دارم
ایا ایشون مادر خوبی برای فزندانتون هستند
اگر بله پس حداقل بخاطره اینده فرزندانتون به ایشون زمان بدید
عجله هم نداشته باشید در تصمیمهاتون
یک باغبان اول بذر عشق در دل زمین میکارد و هر روز ازش مراقبت میکنه
تا کم کم درخت شکل میگیره درختی که حالا نتنها از سایش بلکه موجب اکسیژن میشه به این میگن دید باغبانی داشتن هر رابطه خوبی با دیگران حتی با والدین که انقدر مهربان هستند انرژی و صبر میخواد صبر زیبا صبر جمیل حتی در قران امدست
صبر جمیل یعنی اینکه در جهت بهبود قدم بر داریم به سمت زیبایی و خدا چون منبع زیبایی یعنی به سمت خدا با روی گشاده
الان فکر میکنید نظر خدا چی میتونه باشه
خدا گفته اصلاح بخشش امیدوار و البته به سلامتی شما لطمه وارد نشه

ما نمیتونیم قطعی به شما بگیم که چی کار کنید و چطوری چون عالم به ظرفیت شما نیستیم
ولی هر کاری میکنید جوانب احتیاط رو بررسی کنید
احتیاط یعنی چی یعنی تقریبا همین که دوستان اشاره کردند
اینده خودتون و فرزندانتون و خانوادتون رو مد نظر داشته باشید
سعی کنید با تکنیکهای روانشناسی صبر زیبا داشته باشید
و حتمی مشاوره حضوری داشته باشید

امیدوارم تمام شیعیان علی بن ابیطالب بحق این روز عزیز دلشون خوش باشه

[گیسو کمند]

سلام
پستهای من و شما همزمان شد ،،
درباره ی این نکته ،،

****** فکر کنیم الان 3 سال از طلاق گذشت ، از ما میپرسن چقدر برای حفظ زندگیت تلاش کردی ( تلاش درست) ؟

ما باید بتونیم بگیم " من صد در صدِ توانم تلاش کردم ، همه ی راهها رو رفتم و نشد .

نوشتید درباره ی طلاق چند ساله دارید فکر میکنید
پس باید بتونید الان به این سوال جواب مشخص (کلی گویی نباشه ) بدید .
سعی کنید حداقل روی یه کاغذ تلاشتون رو برای هر مشکلی تفکیک شده بنویسید .
اگر نتونید بنویسید یعنی یا تلاشی نشده یا شما انرژیتونو در جهت درستی صرف نکردید ،،
باید بتونید جلوی پشیمونی و عذاب وجدان آیندتونو بگیرید .

** اینکه من رفتم مشاوره لزوما تلاش نیست ،،
اینکه من کجای مشکلاتو پذیرفتم و باهاش کنار اومدم ،، تلاشه ،،
یا مثلا اینکه من برای کدوم مشکل او ، رویه و رفتارمو تغییر دادم تلاشه .

البته احتمالا شما این حرفا رو نمی شنوید ،،
یا نمی تونید درک کنید ،،
چون عصبانی هستید .

تا زمانی که عصبانی هستید ، ذهنتون قفل شده ، امکان پردازش نداره.
تا زمانی که زخمی هستید (زخمی از خیانت ) ، از واقعیت دورید . یعنی همه ی پردازش های مغزتون از افکار منفی تاثیر میگیره نه از افکار سالم .

بنابراین بدون شک بهترین کار اینه که اگه واقعا میخواهید طلاقتون هم مثل ازدواجتون شکست دیگه ای نباشه ، موفقیت آمیز باشه
الان اصلا فرصت مناسبی برای تصمیم گیری نیست
بهترین کار الان ترمیم این زخمه . هیچ کاری نکنید . بذارید یکم زمان بگذره .
13 سال صبر کردید ، یک سال دیگه هم روش .

[گیسو کمند]

پ.ن وقتی کسی توی پروسه ی یه انتخاب یا تصمیم ، توی موقعیت "انجام" قرار میگیره ، کانالای دیگه یا راههای دیگه توی ذهنش بسته میشه

فقط به انجام اون کار فکر میکنه ، بدون اینکه خودش متوجه بشه نمیتونه راههای دیگری رو تحلیل کنه ، نمیتونه اصلا به هیچ انتخاب یا تصمیم دیگه ای فکر کنه
خودش هم اینو نمی دونه .
بنابراین دوستانی که دارید زحمت میکشید و به استارتر کمک میکنید روی همین تصمیم و همین موقعیت یعنی "انجام طلاق " صحبت کنید زودتر به نتیجه میرسید .
درباره بعد از طلاق صحبت کنید ، ایشون الان اصلا نمیتونه پردازش کنه تحلیل کنه که حل تعارض ، صمیمیت با همسر و هر انتخاب و راهکار دیگه ای چی میگه . این مغز الان فقط طلاقو میفهمه .

[mostafun]

ضمن تشکر از همه‌ی همراهان، به خاطر سختیهای تایپ با موبایلم و محدودیت همدردی، از تاخیر در پاسخگویی عذر میخوام.
گیسو کمند:
راستش انتخاب ما از اول اشتباه بوده، خودم تا حدی و خانومم مطمئنم که هیچ شناختی از علایق واحساسات واقعیش نداشت. صرفا به تعارفات کلیشه ای زمان خواستگاری اعتماد کردم. در واقع یه انتخاب اشتباه و یه رابطه‌ی اشتباه که ادامه دادنش فقط فرسایش هردوطرف و بچه‌ها رو به دنبال داره. در مورد طلاق هم من خیلی وقته بهش فکر میکنم و اصلا حالا که تصمیم جدی گرفتم و چند تا مشورت حقوقی هم گرفتم، احساس می کنم حالم بهتر شده مثل یه زندانی که روزنه‌ای برای رهایی پیدا کرده. من همه‌ی تلاشمو فقط برای بچه ها انجام دادم تا زندگی رو حفظ کنم، اما میبینم که داره به ضرر اونا تموم میشه. فک کنم پدر و مادرم هم وقتی ببینن حال من و نوه ها بهتره کمتر غصه بخورن

سحر بهاری:
خودم میدونم که تفاهم صددرصد غیر ممکنه، اما باید بین تعارض ها حداقل معامله‌ای صورت بگیره تا رابطه ادامه پیدا کنه. متاسفانه علایق و سلیقه‌ی ما اونقدر متفاوت بود که همون تفاهمی هم که به خاطر رودروایسی و محبت نوپای بین خودمون رعایت میکردیم خیلی زود محو شد. اختلاف دیدگاه بیشتر از چیزیه که بشه باهاش معامله کرد و رابطه رو حفظ کرد.
من نمیخوام روی خانومم عیب بذارم و بازم تکرار میکنم ما خیلی متفاوتیم، نه تفاوت ذاتی بین زن و مرد بلکه توی روحیه و احساسات، توی گفتگوهامون کلا از یه زاویه دیگه به هم نگاه میکنیم. مثلا اگه از دوران کودکی یه خاطره بگم از دلتنگیهام، به جای درک من و موقعیت احساسی من، فوری علیه مادرم جبهه میگیره و شروع میکنه به ترغیب من به انتقام‌جویی!
شاید در مورد اتفاق اخیر منم خیلی مقصر باشم، اما واقعا نمیتونیم از نظر احساسی ارتباط بگیریم. از نظر من ایشون اون احساسات زنانه که من در خانواده طرف خودمون و حتی کتابها و فیلمها خوندم و دیدم نداره.
Saeed 9-12:
ممنون از توجه شما، منم تاثیر رفتار خودمو انکار نمی کنم، اما در یک رابطه‌‌ی اشتباه بالاخره هردوطرف از نقش بازی کردن خسته میشن. برای همین میگم تلاش برای حفظش نتیجه ای نداره و دوباره مشکلات شروع میشن.

میشل:
من مدت زیادی به طلاق و مشکلاتش فکر کردم، اما واقعا چاره ای ندارم، به همین دلیل اومدم اینجا تا اگه کسی تجربه ای داره از اون استفاده کنم. درواقع دنبال یه همدردی واقعی هستم. بازم میگم طبق مطالعاتی که داشتم، میدونم بچه ها آسیب میبینن، اما شرایط گر استرس و تنش داخل خونه آسیبش بیشتره، برای همین قصد دارم دختر بزرگمو ببرم مشاوره مخصوص همین موضوع.
خادم رضا :
من اصلا منکر نقش مادری و زحمتایی که کشیده نیستم، اما ادامه روند تربیتی رو اصلا قبول ندارم و دارم میبینم به بچه ها داره فشار میاد و تناقضهای تربیتی زیادی توی خونه وجود داره.

[باغبان]

با سلام و احترام



شاید یکی از بزرگترین مواردی که تو بعد این تصمیم ها ، فرزندان درگیرش میشن اینکه وارد تله ای میشن ،،تله ای از جنس ترس و دغدغه های فکری ،،
یه ترسی شاید در وجودشون بره ، ترسی از جنس احساس نا امنی ،،،اینکه پذیرفته نشن ،،تنها باشن و همدمی نداشته باشن ،،
که باعث بشه یه فقدانی در وجودشون نجوا کنه ، که اگه پر نشه و چون در داخل هم پر نمیشه (چون هیچ فردی جای پدر و مادر اصلی را نمیگیره ) ،،شاید مجبور بشن از بیرون د رجستجوی اون باشن ،،،
بنابراین شاید در تصمیم های آینده شون امکان داره ، سردی ها – اشتباهات، مدل های اشتباه رفتاری پدر و مادرها ،، که به هر دلیل که نتوانستند با هم ادامه بدن را شبیه سازی کنند ،،
شاید فرزندان یه روزی برسند که بگنند : آره ما هم نامزد کردیم – ازدواج کردیم ولی سرنوشتمون مثل مامانم شده ،،مثل بابام شده ،،
آره همسرم هم سرده - بی عاطفه ست و ...



تلاش کنید فرزندان زخم پدر و مادرها را حمل نکنند ،،
اینکه یاد بگیرنند ترس پدر و مادرها را حمل نکنند ،،
داغ پدر و مادرا را حمل نکنند ،،
اینکه تو مسائل زندگیشون یاد بگیرند نقش قربانی را بازی نکنند و مسئولیت خودشون و آینده شون را قبول کنند ،، و نگن من موفق نشدم به خاطر جدایی پدر و مادرم ،،
به دخترهای 12 و 4 ساله تون بگید بدونند اونها گناهی نداشتند ،، و یاد بگیرنند این مسائل را با خودشون حمل نکنند ،،
می تونید ؟


این مسائل را نگاه کنید آقا مصطفی و شاید خیلی مسائل دیگه ،،
توسعه زندگی الانتون هم نگاه کنید با چالش های خودش ،،،همه می دونیم هر گلی یه خاری هم دارد ،،،
ان شالله هر تصمیمی میگیری به صلاح ات باشه .



..................

داشتم تاپیک هاتون را می خوندم
نمی دونستم تاپیک دعا از شما شروع شده ..... تا الان هم ادامه داره با ورژن ها ی مختلف :)
هم راستای با راهنمایی خوبی که الان بچه ها داشتند ،،،،،،تو انجمن آزاد از مدیر همدردی هم مشورت بگیرید ،
http://www.hamdardi.net/payments.php
مشترکین آزاد را انتخاب کنید و مراحلش را برید و در تاپیک خصوصی از مدیر مشورت بگیریبد
و یا مشاوره حضوری را داشته باشید برا رهنمایی بیشتر



عیدت هم مبارک
در پناه خدا.

[سحر بهاری]

متشکرم

شما تا اینجا با گوشه ای از پیامدها و مشکلات پس از طلاق ( توسط دوستان ) آشنا شدین و همچنین راه حل هایی رو هم بهتون پیشنهاد دادیم.

پیامد های فردی، خانوادگی ،اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی
و اینها به اینجا ختم نمیشه و شما وقتی در مرحله های مختلف ( حین طلاق و پس از اون قرار میگیرین ) خودتون و فرزندانتون ممکن هست درگیر مسائل متعددی بشین که من از بیان اونها صرف نظر میکنم.
بنظرم ما وقتی پیامد ها و مسائل طلاق رو بررسی میکنیم در واقع پیام هایی به شخص میرسونیم؛

۱. ببین، بترس، عقب نشینی کن و باهاش زندگی کن.
۲. فلان مسائل رو بدون، خودت رو از این جهات قوی کن و جدا شو . ( مثلا از نظر اقتصادی )

هر دوی این موارد غلط هست، چون در هر صورت شما با فردی طرف هستین که یا میخوادجدا شه یا دوباره روز از نو و روزی از نو.
باید حتی الامکان سعی کنیم معایب و مشکلات رو بررسی کنیم و اگر معایبی متوجه طرف هست به اونها بپردازیم، اصلاح کنیم و سپس نتایج رو بررسی کنیم.

آقا مصطفی بنظر من اشتباه اینترنتی همسرتون و یا دلیل برخی فحاشی ها و ... این هست که ایشون نیاز دارن از جانب شما فهمیده بشن، مورد توجه قرار بگیرن، نیازها رو بسنجین و با اطمینان دست در دست شما قدم در راه اصلاح بگذارن ( همانقدر که شما نیازمندین ). اینکه شما بصورت کلی میگین فلانی با من تفاوت هاش بسیار هست، در واقع هیچ کسی رو به اقناع نمیرسونین !
شما از کودکیتون میگین و انتظار دارین همسرتون فلان عکس العمل رو نشان بده اما اون شما رو ترغیب به انتقام جویی میکنه. اینجا باید ببینیم شما به ایشان از کودکی چه پیام هایی رساندین و والدینتون رو چگونه برای ایشان تشبیه کردین.
مثلا من بشما میگم آقا مصطفی دیروز تو محل کار اوضاع خیلی بدی بود و شما میتونین همین تکه از حرف من رو تفسیر کنین ( حتما درگیری پیش آمده _ کسی اوضاع جسمیش دچار مشکل شده _ کسی اخراج شده و ... )

شما نباید سعی کنین ( همینی که هست ) رو بپذیرین . باید سعی کنین هر کدام جداگانه روی خودتون کار کنین و در کنار تفاوت ها نقاط اشتراک رو پیدا کنین، معایب رو شناسایی و سپس اصلاح کنین.

اگر تلاشتون رو کردین و نتیجه ای ندیدین، ضرری نمیکنین چون خودتون رو در مسیر اصلاح قرار دادین و در اینصورت با مشورت تصمیم دیگری بگیرین. قبلا عرض کردم بهترین فرصت هست بخاطر اشتباه اینترنتی همسرتون
شرط رو‌ مراجعه ایشان و اصلاحش بگذارین و خودتونم باهاش قدم بردارین تا فکر نکنه فقط خودش مشکل داره و همسرش کوچکترین عیبی در موردش مطرح نیست