مشکلات من با خودم

**میشل** · سه شنبه 29 مرداد 98 13:37

(ادامه)... چه آدم هایی که دوستشون نداشتی و حالا از صمیم قلبت بهشون احساس محبت می کنی. چه آدم هایی که فکر می کردی خدا دوستشون نداره، و حالا با تمام وجودت عشقی که خالقشون بهشون داره رو حس می کنی. چه آدم هایی که مانع رشد معنوی و مادیت بودن، و حالا ابزارِ رشد معنوی و مادیت هستند.

خلاصه دنیای ما آدمها یه چیز جامد نیست. یه چیزیه وابسته به چگونگی و ماهیتِ خودمون.

**زندگی خوب** · سه شنبه 29 مرداد 98 20:43

معذرت میخوام خانم شمیم الزهرا ی عزیز.
واقعا عصبانی شدم و از خوندن تایپیکتون ذهنیتم نسبت به شما به هم ریخت و با توجه به سطح درک و فهمی که از شما سراغ دارم و هر از چند گاهی پست های شما رو تو تایپیکهای مختلف خوندم و تو اونها درایت و سطح فهم بالای شما برام اثبات شده بود این مشکلات شما برام قابل هضم نبود و به همین دلیل واقعا ناراحت شدم.
حق نداشتم این طور صحبت کنم باهاتون. به هر حال خودتون به اندازه کافی ناراحت هستین.
به مدیر گزارش دادم حذف کنن پیامم رو.
امیدوارم مثل یک خواهر مهربون من رو ببخشید و بدونید من دوستتون دارم.

**شمیم الزهرا** · چهارشنبه 30 مرداد 98 08:26

سلام بچه ها ممنونم بازم از توجهتون
سحر جان نکاتتو سعی میکنم بفهمم و اجرایی کنم (قسمت بالای پستت حقیقتا من کامل اجرا کرده بودمو ماجرای خونه پیش اومد و به این نتیجه رسیدم که پیشگیری باید کرد...)
درسته خیلی مهمه تمرکزم بر مثبت ها باشه. باید همش به خودم یادآوری کنم اگر مطلب یا تایپیکی برای مثبت اندیشی دیدین که به دردم میخوره بهم معرفی کنین
بله تمایل دارم ممنون میشم بقیه مسایل رو هم نظرتون بگین

میشل نازنین یعنی من تایپیک بزنم شما جواب ندی حقیقتا بهم برمیخوره

آخییش یک نفس راحت کشیدم وقتی اسمتو دیدم...

یک حس آرامبخش از قسمت اول حرفت بهم دست داد اینکه منم حق دارم کسی که از نظر روحی فکری به عقیده من نزدیک نیست رو دوست نداشته باشم... واقعا کاش همینو عمیقا درک کنم اینجوری حتی ابراز محبتم به همسرم قشنگتر میشه چون میدونم من بهش محبت میکنم وظایفم انجام میده اما نه به خاطر ارضای نیاز عاطفی خودم بلکه به خاطر زندگیم و حس خوبی که به همسرم میده که همه اینا روح منو ارضا میکنه...

نکات مثبت و منفی رو اینجا بنویسم یا واس خودم؟

خداروشکر کلاسی پیدا کردم که منو ازین دنیا میبره کاملا... اما متاسفانه تا مهر تعطیله و شاید خلا اون کلاس باعث هجوم حال بد بهم شده چون متاسفانه من مداومت بر اجرا و فهم مطالب اون کلاس از وقتی تعطیل شده نداشتم... که اینم ریشش باید بررسی بشه و بتونم درمانش کنم و باید بیشتر به روشن شدن و پاکی روحم بپردازم...
درسته منم تلاشم به همین چیرگی روح بر مادست اما خیلی اوقات میلغزم و البته گاهی هم موفقم

زندگی خوب عزیز اینکه شما زحمت بکشید حرفای منو بخونید و بعد هم جواب بدین یعنی خیلی لطف داشتین که میخواستین کمکی به من کرده باشین و من ابدا چیز ناراحت کننده ای ازتون ندیدم

خیلی جاهای صحبتتون متوجه نشدم و حتی یک بر داشتی کردم که جای دیگه از صحبتتون به متضادش رسیدم
در کل من ابدا هیچوقت بحمدلله شکوه ای نداشتم که شرایطم ناحقه چون خدا حقه و هرکس هرجایی که هست به حق اونجاست (ظواهر امر مادیاتن که گذران و ماله همین امروز و فردای این دنیا زورگذرن که همونم ریز به ریز و دقیق همشون حکمت دارند و بیخودی نیستند)

ازینکه جوری حرف زدم که شما همسرمو گودزیلا خطاب کنین واقعا از خودم بدم اومد. من این تاپیکو برای رفع حال بد و کمک در تغییر نگرشم زدم و مسلما اومدم از منفی ها صحبت کردم و اگر عزیزی هم ازم سوالی از مثبت ها میکرد قطعا مثل تاپیک های گذشتم بهش جواب میدادم. فکنم کاملا واضحه با پستام و کمیتشون و مدت زمان بین ارسال تاپیک ها و موضوعات و... که خییلی برام سخته تاپیک بزنم و کلا حرف بزنم و با کلی کلنجار رفتن خودمو وادار میکنم که حرف بزنم...

در کل من این مفاهیم از حرفاتون متوجه شدم که مطمئن نیستم همین منظورتون بوده یانه. کلا من سخت چیزای غیر مستقیم میفهمم لطفا مستقیمتر صحبت کنین

1. سهم خودم در مشکلاتم حذف میکنم و میخوام خودم رو قربانی جلوه بدم
2.غر میزنم که وجدانم ساکت بشه.
3. در قبال پسرم مادری نمیکنم
4. صادق نیستم

اگر منظور شما همین موارد بود یا بیش ازین برام توضیح بدین و اینکه در قبال مورد یک شما راهنماییم کنین که سهم بیشتری رو متوجه بشم (که از نظر خودم خیلی سهم دارم)
مورد 2 نمیفهمم از نظرتون وجدان من چی میگه که من با آه و ناله ساکتش میکنم؟ از چی ساکتش میکنم؟ و مورد 4 هم توضیح بدین چون اساسا نظری دربارش ندارم و درکش نکردم در چه حیطه دروغ گفتم یا حقیقت رو نگفتم؟ که البته حدس میزنم منظورتون همون نادیده گرفتن سهم خودم در زندگی باشه

اولین باری که عمیقا این درد رو حس کردم که همسرم رو دوست ندارم یادمه تو حال و احوال پست گذاشتم و ازینکه این موضوع حتما بر کل اعمال من در زندگی مشترککم سایه داشته و اثر داشته خیلی ناراحت بودم که البته میشل خیلی جالب بهم فهموند که اصلا این محبته مهم نیست مهم اینه من نقش خودم رو در هستی و زندگی مشترک فارغ از احساس شخصیم ایفا کنم و رو عواطف خودم هم شناخت درست داشته باشم و هم تسلط... خدا عواطف رو به عنوان یک ابزار)abzar) به ما دادند که به اشتباه گاهی افرادی مثل من خودشون ابزار عواطف میشن...
ممنون

**سحر بهاری** · چهارشنبه 30 مرداد 98 11:16