سلام آناهیتا جان
خداروشکر که حالت خوبه.
وقتی با هم خوبین و خوشین وقت مناسبی هست که در خلوت دغدغه و ریشه ناراحتی هات رو پیدا کنی و بعد بری سراغ همسرت و با زبان ملایم باهاش مطرح کنی.
مثلا برداشت من اینه که دغدغه شما تنها موندن زیاد و احساس اجحافی هست که در حقت شده . فکر میکنی با گذشت و از خودگذشتگی که کردی لایق محبت وتوجه بیشتری از سوی
همسرت هستی و یا اینکه واقعا تمایل داری تا کارهای بیرون از منزلت رو توسعه بدی و دیگه از حالت یه زن کاملا خانه دار بیرون بیار .(اینها برداشت من و به عنوان مثال بود تعیین دقیقش با
خودت هست).
اینها رو در قالب یه گفتگوی دوستانه و یا حتی پیشنهاد و درخواست و نظرخواهی با همسرت داشته باش . میتونی پله پله پیش بری.
قدم اول شناخت احساساتت و بیان مناسب اون هست بدون اینکه حالت شکایت داشته باشه و کسی رو متهم کنی.
قدم دوم گوش کردن به همسرت پس از ابراز احساساتت.
قدم سوم هم پیشنهاد دادن هست، خودت برای بهبود اوضاع چه پیشنهاد هایی داری؟ میتونی از همسرت هم بخوای که بهت کمک کنه و پیشنهاداتش رو اراده بده.
این 3تا پله که به ذهن من رسید رو میتونی اول توی خلوت تمرین کنی یا روی کاغذ بنویسی و کم کم مساله رو پیش ببری.
وقت خوشی ها زمان طرح مساله،درخواست،پیشنهاد و... هست . چون دو طرف پذیراتر هستند و ذهنشون باز تر هست .
فعلا قدم اول رو برو و برای ما تعریف کن چی شد؟
تا به حال در مورد احساساتت منفی ات با همسرت گفتگو کردی؟(زمانی که حالتون خوبه)
علاقه مندی ها (Bookmarks)