زندگی بهتر عزیز،
این دوستمون هم تجربه ی افرادی مثل شما را شنیده که نگران شده. سوالش اینه که چیکار کنم موفق باشم. نکنه اشتباه کنم؟
نکنه امروز دسر ببرم، فردا بگن شام بیار، پس فردا مثل حیاط خلوت بگن بیا دیوارها را بشور.
خانم امیدوار،
به نظر من کاری را که می تونی انجام بدی و برات لذت بخش و قابل قبوله انجام بده،
ضمن این که حدودی از عرف و وظیفه ات را به عنوان مهمان ( نه الزاما عروس) در نظر بگیر.
اگه اصلا قصد صمیمیت با خانواده ی همسرت را نداری و می خوای مثل یک فامیل دور رفت و آمد کنی
دو سه ماهی یه بار بری نهار بخوری و برگردی و به جاش دعوتشون کنی و نهار بخورن و برن،
خب رسمی برو و بیا.
ولی باید اینو هم بدونی که با خانواده ی خودت هم بنا بر همین می شه ها.
همون طور رسمی باید برید و برگردید. دست به سیاه و سفید هم نزنید.
همسرت هم مثل پسرخاله ی عروس همسایه کوچه بغلی، توی ژست رسمی کنار خانواده ات بشینه و چند تا بله و خیر بگه و بلند شید برید خونتون .
شاکی نشی چرا با برادرم گرم نمی گیره، چرا با بابام صمیمی نمی شه.
برای من عملا این ممکن نیست و دوست ندارم.
دلم می خواد خونه ی اقوام نزدیک و دورم تفاوتی با هم داشته باشه.
دوست دارم راحت تر باشم و تو کارها مشارکت کنم. نه در حدی که دیوار بشورم، نه در حدی که بشینم پشت میز غذا بخورم و بعدش هم با یک تشکر تمومش کنم!
به هر حال خونه ی پدر و مادر یه کم باید صمیمی تر و راحت تر باشه.
خونه ی پدر و مادر همسر هم همونطور.
دوست دارید همسرتون مث مهمان هفت پشت غریبه بیاد خونه ی مادرتون؟
همونقد که صمیمت از همسرت برای خانواده ی خودت می خوای باید به خانواده اش بدی.
اما حد و حدود را هم طوری نگه دار که خودت اذیت نشی.
به نظر من دسر بردن کار شاقی نیست، شاید جالب نباشه چنین درخواستی در دوران نامزدی، ولی خیلی هم عجیب نیست.
بین بعضی فامیلها و دوستها رسم هست وقتی دور هم جمع می شن هر کس یه چیز کوچیکی می بره که سفره رنگی تر و پربارتر باشه.
شما این را مثل یک شیرینی در نظر بگیر که می خواستی از بیرون بخری و دست خالی نری خونشون.
تو کارهای خونه هم تا حدودی مشارکت کن. نذار بشه وظیفه ات. همیشه یه کار ثابت نکن.
چون اگه یه بار انجامش ندی انگار وظیفه ات را انجام ندادی. متنوع باش.
هر دفعه یه کاری را کمک کن. یه بار ظرف بشور. سه بار نشور. بذار عروسها و دخترهای دیگه بشورن.
یه بار با شور و هیجان برو تو آشپزخونه و سالاد و نوشیدنی و سس و همه مخلفات قبل شام را آماده کن.
یه بار ظرفها را خشک کن.
یه بار می تونی یکی از غذاها را آماده کنی. دم کردن پلو، سرخ کردن سیب زمینی ... نمی دونم هر کاری که هست.
نظر من اینه که تو مهمونی دسته جمعی نباید یه کار ثابت مال شما باشه.
اما مهمونی خصوصی ... وقتی خودت و همسرت می رید خونه مادرشوهر، تا جایی که می تونی کمک کن. بیشتر از مهمونی دسته جمعی.
چون به هر حال برای مادرهای مسن سخته. یه شب که شما اونجا هستید کمکش باشید. مثل مادر خودتون.
اگه اون دوستمون می گه مادرشوهرم که زنگ می زنه بیاد خونمون بهش می گم دقیقا ساعت چند؟ انگار داره میز رستوران رزرو می کنه !!
باید این را هم قبول کنی که وقتی مادرت زنگ زد و گفت می خواهیم بیاییم اونجا، اگه شوهرت گوشی را برداشته بود، بهش بگه دقیقا چه ساعتی می آیید؟ کی می رید؟
یه کم انعطاف و مهربونی به جایی برنمی خوره
اگر می خواهید برای صلح جهانی کاری انجام دهید به خانه خود بروید و به خانواده تان عشق بورزید .
مادر ترزا
ویرایش توسط شیدا. : شنبه 23 بهمن 95 در ساعت 12:34
علاقه مندی ها (Bookmarks)