سلام من یه موضوع که خیلی فکرمو مشغول کرده. من قبل از عقد به شدت استرس داشتم و حتی یه گوشه پیدا کردم و گریه کردم و گفتم خدایا دارم اشتباه میکنم؟ من فکر میکردم این حالت برای خیلی ها پیش اومده ولی به هرکی میگم میگه که قبل عقد خیلی سرخوش و خوشحال و سرحال و عاشق و سرکیف بودن . ولی من خاطره خوبی از قبل عقد ندارم. تمام عکسای عقدم اصلا لبخند نزدم. میخوام بدونم آیا عادیه؟ آخه دیگرون که کارشون به طلاق میکشه اولش خیلی خوشحال بودن . وای به حال من که اولش خیلی ناراحت بودم!
- - - Updated - - -
درضمن من شدیدا از خانواده خانمم بدم میاد. احساس میکنم عقب افتاده و دهاتین. ولی هیچوقت هیچجا به هیچ کس نگفتم. خانمم متوجه شده و بهم گفته تو اگه دوست نداری اصلا خونمون نیا . هروقت من خودم خواستم تنهایی میرم خونه پدرم. و این حرفش بهم آرامش داده. قرار هم شده من سالی یک بار فقط برم خونشون(شهرستان) . به نظر شما برام در طولانی مدت مشکل ایجاد میشه؟ درضمن من از خود خانمم کاملا راضیم. چهره زیبا . قد و هیکل مناسب . مهربون و با گذشت. بسیار به خانوادم احترام میزاره.
درضمن من همشهدوستداشتم خانم سفید و بور باشه ولی خانم گندمی و موهاش مشکیه. بعدا مشکلی پیش نمیاد؟
نوشته اصلی توسط saeedkhan
علاقه مندی ها (Bookmarks)