کدبانو بودن دختر خانوم

[فرشته اردیبهشت]

مصباح الهدی جان شاید من اون پست دومم رو کمی تند نوشتم البته منظورم از باید یه مفهوم منعطف بود و شاید این باعث نگرانیت شده .
البته همونقدر که تو از پست من استرس گرفتی من از نوشتت ارامش گرفتم دیدم همچین واجب هم نیست همه چیو بلد باشم تعدیل شدم یکم تو این مورد هم مثل اینکه کمال رو میخاستم.
منظور این بود دختر از مسایل خانه داری سر در بیاره بی مسوولیت نباشه بتونه گلیمشو از اب بکشه بیرون جربزه داشته باشه .

وگرنه اکه همت داشته باشی چیزی نیست که ادم نتونه یاد نگیره
خودمم اشپزی رو خیلی دوس دارم ولی تو خونمون خیلی نه مگر در موارد خاص.
فکر کن یچیزی میذارم یسر میرم تو اتاقم تا برگردم مامانم یه تغییراتی درش ایجاد میکنه و این همه کارامو بهم میریزه.
یسری نقص ها هم دارم دقیقا مثل تو گذاشتم تو دوران عقد یاد بگیرم

میدونی هدی جان اینکه اشپزی بلد باشی اول زندگی یجور اعتماد به نفس بهت میده کمتر ازت انرژی میگیره یه مزیته که بلد باشی.

باورت نمیشه خواهرم وقتی عروسی کرد چند روز بعدش کل فامیلای شوهرش(درجه یک) زنگ زدن داریم میایم شام خونتون اونم چی ساعت 9 اومده بودن که همه کارا تموم شده باشه
(کارشون واقعا جای تامل داشت) حالا خاهرم فک کن تازه عروس کلی زحمت کشیده بود استرس هم داشته ولی خوب از پسش برومد.
هرچند این کارش انتظار اون ها رو بالا برد اگه من جای اون بودم یه کباب پز با زغال میدادم دستشون با دو سه کیلو گوشت برن تو حیاط کباب درست کنن.

هدی فک کنم از ترشی و مربا ترسیدی نه؟ کاری نداره که.ولی باشه بخاطر تو ازشون فاکتور میگیرم.
در ضمن همیشه چیزایی که بلد نیستیم مهارت هایی که نداریم باعث نگرانی تو یه گوشه ذهنمون میشه در حالی که یاد گرفتنش کاری نداره نگرانی بیخوده.
نگران نباش دختر خوب.

[سیاه و سفید]

من تازه با ایت سایت آشنا شدم ولی دقت کردین که هیچکس به سوال shadow خان جواب مشاوره ای درستی نداد (به جز میس مرجان که من کاملا باهاش موافقم )
بهتره توی جلسه اول بعنوان آخرین سوال از دختر سوال بشه که :

در کدوم یکی از کارهای خونه به خانوادتون کمک می کنید؟ (بعد از جواب دادن این سوال میتونی ریزتر سوال کنی تا چه حد وقتی مادرتون خونه نیست کارا به شما سپرده میشه؟)

شادو خان فکر کنم این مودبانه، زیرکانه و بهترین سوالی باشه که میتونه جواب بخش اعظم از سوالتو پاسخ بده

در مورد حامد خان متاسفانه من که نفهمیدم ایشون دقیقا نظرشون چیه لطفا اگه تمایل داشتین دوباره ویرایش کنین.
من بعنوان یک مرد توی جامعه ایران دوست ندارم 3 روز در هفته غذا بیرون از خونه بخورم درصورتیکه توی کشورهای دیگه این میتونه یک امر معمولی یا حتی ضروری باشه. شاید اوایل ازدواج این کار یکم دلنشین باشه ولی توی زندگی مشترک بیشتر از هفته ای یکبار شام بیرون خوردن ضرورتی نداره.

درسته که از دختر خانومای جوان انتظار دست پخت مادرهامونو نداریم ولی یک حداقل هایی باید رعایت بشه. فرض کنین دختر ازدواج کنه و توی خونه خودش سه ماه طول بکشه تا یک پلو درست کردنو یاد بگیره!!! خانم مصباح الهدی به نظر خودتون این تبدیل به یک موضوع قشنگ میشه؟!! تا چند بار غذا سوزوندن، شور شدن ، ظرف شکستن و .... میتونه بامزه باشه و خاطره بسازه !!!!!!!! مطمئنا بعد از مدتی ( اگه نگیم از طرف همسرتون) از طرف خانواده شوهر ممکنه به شما ایراداتی بگیرن که دیگه اونجا خنده و خاطره تبدیل به کینه و متلک انداختن میشه.

بعله آقایون هم نباید انتظارات بیش از حد اوایل ازدواج داشته باشن ولی دختر خانوما مطمئنا بایستی بتونن گلیم خودشون و همسرشونو از آب بیرون بکشن (لازم نیست انواع دسر و ترشیجات و مربا و خرچنگ و .... یاد داشته باشین )

به نظر من جواب این سوال برای دختر خانوما میتونه مهم باشه که اگه مادرتون 10 روز خونه نباشه شما از پس کارهای خانوادتون در حد رفع نیاز بر میاین؟

ما رفتیم سحری
طاعات قبول

[hamed-kr]

اولا کاملا معلوم حرفی رو که زدم بیشتر جنبه مزاح داشت با توجه شناخت کلی که از خودم دارم اول در برابر چنین سئوالی همچین پاسخی میدم تا طرفم هول نکنه بعدا با جزئیات و مصداق ،هم روحیه خودم رو توضیح میدم ،و هم توقعاتم رو بیان میکنم.
ولی در کل مثالی که زدم تا حد زیادی نه به این شکل بلکه به معنی آسونگیری در مساله خورد و خوراک درمورد من صدق میکنه،البته این چیزی هست که توی مرد ها خیلی کم دیده میشه ، بیشتر اون چیزی که برام لذت بخشه مثلا تلاش طرف مقابلم برای خوشحال کردن منه و زیاد به نتیجه اون تلاش نظر ندارم،و بخش زیادی از لذت خوردنم در با هم خوردن هست و موقعی که توی خونه مثلا یه خیار بخوام بخورم پیش همه میبرم تا یه دندون بزنن بعضی موقع ها آخریشم هست و چیزی ام به خودم از اون خیار نمیرسه ولی از حاشیه این کار خیلی لذت میبرم.درثانی اگه مادرم یا فرقی نداره خواهرم نون پنیر هم جلوم بذارن نسبت به کارشون احساس دین میکنم و تا چند بار تشکر نکنم لقمه از گلوم پایین نمیره ،یا همین الآن حس کنم مادرم خسته است اصلا راضی نمیشم که مثلا سحری درست کنه وبا یه نون و خرما سحری رو با شُکر میخورم. اگه ببینم کسی ظرف میشوره حتما ازش تشکر میکنم چون برای خود این جوری تعریف نکردم که وظیفه اونه بلکه نگاهم اینه که وظیفه ما بچه هاست.اینایی هم که گفتم معنی اش این نیست که غذاید خوشمزه رو دوست ندارم ویا برام مهم نیست ولی موقعی که احساس میکنم باید یه تغییر ذائقه هم باشه هم کمک میکنم و هم لوازمش رو آماده میکنم. ولی بازم میگم من اینجوری هستم و اگه خانم های گل نسبت به بیش از 90 درصد مردها بخوان چنین توقعی رو از مردشون داشته باشن احتمال زیاد کلاهشون پس معرکه است.

البته اون چیزی رو که اصلا برای هیچ کدوم از طرفین نمی پسندم تنبلی هست ،ولی چون توی زندگیم از بچگی تا حالا خیلی وقت ها انواع کارهای خونه رو میکردم کاملا با میزان کار خونه آشنایی دارم و مطمئنا با بچه داری سختی این کار ها خیلی پرحجم تر میشه و در کل این که میگن همه کارها امروز دیگه برقه که انجام میده رو قبول ندارم،چون سبک زندگی امروز با گذشته فرق کرده و اگرچه عیوب زیادی به این سبک زندگی وارد هست ولی فعلا همینه که هست.اگه شما خودتون هم تمام کارهای خونه رو یک هفته انجام بدید متوجه میشید چی میگم.کارهای خونه وقت آزادهم داره ولی یه نوع پراکندگی توشون هست که به نظم خیلی نمیاد برای همین سخت هست که از اوقات آزادش درست استفاده کنی.
در آخر هم ،هم آقایون رو به ساده گیری بجا و تشکر از همسرشون در مقابل حتی کارهای کوچک دعوت میکنم و هم دختر خانم ها رو به بهتر شوهر داری کردن.
نماز روزه هاتون هم خیلی قبول باشه.

[meinoush]

و شما meinoush عزیز، مرسی از راهنمایی جامعتون !!!!! وقتی میگم خانوما به این موضوع حساسن بی ربط نمیگم. خوبه گفتم یکی از ملاکام اینه ها !!! ....

من فقط میخوام بدونم با چه سوال محترمانه ای میشه راجع به این موضوع اطلاع بدست بیارم همین

ببخشید قصدم ناراحت کردن شما نبود
من حساس نبودم نسبت به سوال شما و ناراحت نشدم از من که همچین سوالی نپرسیده بودین که بخوام حساس باشم
به نظرم اومد شاید معیاراتونو دقیق نمی دونین
اصلا نمی خواستم ناراحتتون کنم و اگه ناخو.استه کردم ببخشید منو لطفا
برای نحوه ی مطرح کردنش فرشته توضیحات خوبی داد توی پست اول می تونین همونطوری بپرسین


هدی جان اشپزی کار سختی نیست اصلا. به نظر من نیازی نیست ترشی مربا ماست و این چیزا رو یاد بگیری نیاز نمیشه. میخری
اشپزی رو یاد بگیر بسه یکی دو مدل کیک هم اگه دوست داشتی یاد بگیر
ماست میری می خری
ترشی هم من درست نکردم اما کاربردش اینه که خوردنی هایی که هیچ کاریشون نمی تونی بکنی رو بکنی ترشی تا رو دستت نمونن. کاربرد دیگه ای نداره تا جایی که می دونم.
مربا هم لازم نیست البته اینو درست کردم. اینم واسه وقتی خوبه که باز یه میوه ای کاله مونده نمی دونی چی کنی باهاش. مثلا مربای زردالو خیلی خوشمزه میشه.
مهمونی هم شد دلیلی نداره ما بخوایم چند تا قابلمه بزرگ غذا درست کنیم خودمونو از یاد ببریم که چی کنیم چی نکنیم. می گیم از بیرون غذا بیارن.
کاری که نیازه رو یاد بگیر. غذای خوشمزه واسه خودت شوهرت و بچه هات درست کنی. بهشون برسی. کاری هم نداره نترس.
البته کلا هر چی رو ادم بلد باشه بعدا برای خودش بهتر میشه. هر چی. نه لزوما فقط اشپزی و امور شوهر داری. هر چیزی که یاد بگیریم خوبه.


موفق باشید

[zaendegi]

سلام
دوست عزیز بر خلاف دیگر دوستان که شاید این ملاکتونو اصلی ندونن
ملاک خیلی مهمی است و باید با هوش و فراست از این موضوع در مورد دختر خانمی که قراره همسرتون بشه اطلاع پیدا کنین
چرا؟ شاید خانم ها ناراحت بشن ولی فرض کنین شما خواستگاری خانمی 30 ساله میرین و ایشون میگن تازه کارن و حتی یه برنج را هم نمیتونن دم بکشن، خوب ایشون یعنی یک بار هم به مادرشون کمک نکردن و فقط استراحت میکردن، یا اشتیاقی برای کار و همکاری نداشتن ، باید قبول کنین ذاتا خانمها فکرشون بیشتر حول خانه و فرزندان است همانطور که مردها بیشتر حول کارهای بیرون
این مثل اینه که آقایی بگه من اگه آب شیر چکه کنه نمیدونم چکار باید کرد یعنی ایشونم تو خونه اصلا براش مهم نبوده چی رخ میداده یا اصلا ندونه اگه یه در جیرحیر میکنه چطور رفعش کنه ، و....
باید دونست که این خیلی مهمه که خانم یا آقا در مورد زندگی قبلیشون حس مسئولیت داشته باشن ، ما که فقط ازدواج نمیکنیم که قربون صدقه هم بریم، این مثل این میمونه که برای یه پسر 30 ساله برین خواستگاری و بگن که کاری بلد نیست ولی تو دوران نامزدی یه چیزی یاد میگیره دیگه

[reihane_b]

سلام
به نظر منم با توجه به سن به اون دخترخانم شما ببینید چقدر توی کار خونه دست داشتند.لزوما آشپزی مدنظرتون نباشه.
ببینید مسئولیت پذیریش توی خونه چقدر بوده؟
اگه مسئولیت پذیر باشه آشپزی هم اگر هم بلد نباشه یاد میگیره.اما اگه فقط آشپزیش خوب باشه به بقیه کارها نتونه برسه و منظم نباشه،شاید این عادتش به سختی تغییر کنه.

ولی در کل اگه باز هم اصرار دارید بدونید آشپزیش چطوره،می تونید آخر جلسه اول بپرسید تا حالا آشپزی کردید؟یعنی همون اول نپرسید چند نوع غذا بلدید!؟!؟ اینطوری ممکنه نتونه راحت بگه کلا بلد نیستم! پس سوال اولتون روبذارید این سوال. بعد اگه گفتن آره ،بگید زیاد آشپزی میکنید توی خونه،کم ؟چطوره؟ بعد خودش احتمالا یه توضیحی میده

نامزد من جلسه اول ازم نپرسید ،حدود 1هفته بعد از جلسه اول بحث غذا پیش اومد، و ازم پرسید. منم گفتم چیزی بلد نیستم!! اونم گفت اشکالی نداره یاد میگیری.تو یکی دو سال اول یاد میگیری!!!

ولی بعدا فهمید که من خیلی دست بالاگرفته بودم گفتم بلد نیستم،و تا حدودی بلدم....و گفت خیلی خوبه همین قدرم!
ولی خب چون خییییلیی سررشته نداشتم گفتم بلد نیستم.
درصورتیکه هر وقت مادر من برای چند روز خونه نباشه مسئولیت خونه با منه. شاید همه نوع غذا درست نکنم ولی میدونم که از پسش برمیام
یاد گرفتن آشپزی هم سخت نیست.یکی دوسال زمان نمیبره.
ولی اگه همون اول من میگفتم بلد نیستم،ایشون هم میگفتن واسه من خیلی مهمه و یکی از ملاکاش بود و همه چی تمام میشد
واحتمالا منم ناراحت میشدم، و دیگه نمی گفتم که آره در اون حدی که شما فکر می کنید نیستم

منم ترشی درست کردن و مربا وخیارشور و... بلد نیستم، اینا مشکل ساز نمیشن.

[mis-marjan]

مصباح جان نیازی نیست نگران باشی آشپزی واقعا سخت نیست فقط باید علاقه داشته باشی ضمن اینکه خودت رو درگیر کنی تا ترفندهاش دستت بیاد وگرنه کافیه یه جستجو توی اینترنت بزنی تا طرز پخت همه غذاها دستت بیاد خود من دقیقا همین کارو انجام میدم یه وقتایی خلاقیت به خرج میدم و غذاهای جدید درست می کنم که البته معمولن توی اینترنت ترفندهارو هم نوشته
درسته که آقایون ایرانی معمولن شکمو هستن و به آشپزی اهمیت میدن ولی صرفا به این معنا نیست که خواهان زنی هستن که همیشه بوی قورمه سبزی بده
یادگرفتن آشپزی دو سال زمان نمی بره بلکه خبره شدن توی این کار شاید دو سال زمان ببره
همین که اول زندگی مسئولیت پذیر باشی و به دنبال یادگیری باشی از همه چیز مهمتره و خیلی جلو می افتی
فقط یه سری اصول اولیه رو سعی کن تا وقتی مجردی بلد باشی مثل دم کردن برنج که ساده ترین کاره
ترشی و مربا هم قرار نیست کاملن حرفه ای باشی هر جایی که احساس کردی به مشکل برمیخوری یه تماس با مامان مشکلو حل می کنه
نیازی هم نیست هر روز آشپزی کنی
خود من شاید در ماه 3 یا 4 بار بیشتر آشپزی نکنم ولی وقتی آشپزی میکنم با جون و دل آشپزی می کنم و سعی می کنم قبل از درست کردن غذای جدید ترفندها رو از مادرم یا کس دیگه ای که بلده بپرسم تا سوتی ندم
در مورد مهمونی دادن اول زندگی هم خود من حاضر نیستم زیر بارش برم و استرسش رو به جون بخرم خیلی زور داره هفته اول که هنوز جای وسیله هاتو توی کابینت نمیدونی واست مهمون بیاد اونم فامیل شوهر!
برای مهمونای با تعداد بالا هم نمیتونم ریسک کنم و غذا درست کنم چون مسئولیت داره یه وقت ممکنه کم نمک یا شور بشه یا برنجم شفته بشه
آشپزی یا کدبانو بودنی که آقای shadow مطرح کرده به نظرم منظورش اینه که خانوم برای همسرش آشپزی کنه و ذوق آشپزی داشته باشه که حتی اگر بلد هم نباشه چند ماهه یاد میگیره
ضمنا همه مادرای ایرانی کدبانو هستن و خونه ای که یه دونه کدبانو داشته باشه ناخودآگاه دختر خونه هم یه هنری از مادرش به ارث میبره
پس مصباح جان شما که مادر کدبانویی داری نیاز به نگرانی نیست مطمئن باش آشپز خوبی میشی که شوهرت هر روز انگشتاش هم با غذا میخوره

[shadow2910]

دم همگی گرم
راستش اول داشتم از این سایت دلسرد میشدم ولی الان میبینم جوابای مفیدتر و قابل اعتمادتری گذاشتین.

از آقای سیاه و سفید و خانم mis marjan و reihane-b ممنونم که دقیقا به اصل موضوع پرداختن و فکر کنم سوالای آقای سیاه و سفید خیلی میتونه کمکم کنه هم محترمانه است و هم به اصل موضوع میرسم (چیزی که دنبالش بودم تا به طرف مقابلم توهین نشه)

خانم مصباح منم مثله 99% مردا میدونم که اول زندگی مشترک نباید توقع زیادی از طرف مقابل داشت. انتظار شام درست کردن برای 50 نفر از خانواده شوهر (حتی 10 نفر) اونم اوایل زندگی یک چبز غیر معقول و غیر منطقیه ولی توانایی درست کردن یک شام برای دو نفر خواسته زیادی از طرف همسرتون نیست. اگه یک دختر از 18 سالگی (فقط 18 سالگی!!!!) توی کارای خونه به مادرش کمک کرده باشه و فقط هر 2 هفته یک بار یک برنج ساده درست کرده باشه توی سن 20 سالگی (در صورتیکه سن ازدواج خانوما به 23 رسیده) تونسته 48 بار غذای ساده درست کنه و مطمئنا یک همچین دختر خانومی اول زندگی به مشکل بر نمیخوره. در اینصورت اگه در جلسه خواستگاری در برابر سوال آقا پسر نسبت به تواناییش در آشپزی فقط بگه که علاقه داره تا بیشتر یاد بگیره همین یک جمله برای آقایون کافیه و خیالش تا حد زیادی از این بابت راحت میشه.
مثله اینکه شما از پسره توی جلسه خواستگاری بپرسین چقدر اهل خوش گذرونی و بیرون رفتن با دوستاش هست؟ و اونم جواب بده : من خیلی با دوستام بیرون میرم ولی بعد از ازدواج بیشتر علاقه دارم وقتمو با همسرم بگذرونم و بیشتر بیرون رفتنام با ایشون باشه. مطمئنا یک همچین جوابی تا حد زیادی خیال شما رو راحت میکنه.

همه ما میدونیم که اوایل ازدواج زوجین برای برقراری ارتباط نزدیکتر و صمیمی تر سعی به انجام کارای مشترک دارن مثلا آقا سعی میکنه هر شب توی شستن ظرفا به خانوم کمک کنه ولی آیا توی شما کسی هست که زن و شوهری رو بشناسه که بعد از 5 سال زندگی مشترک بازم آقا هر شب ظرف بشوره؟؟؟؟( من که تا حالا ندیدم) مسلما با گذر زمان هر کدوم از طرفین بخشی از زندگی رو بیشتر در دستشون میگیرن (که توی جامعه ما خانوما به خانه داری و آقایون به درآمدزایی بیشتر فکر میکنن) مثال دیگه اینکه همه ما اعتراف میکنیم که زن و شوهر هر دو با هم در تربیت فرزندان نقش دارن و مسلما در عمل میبینیم که نقش مادر بسیار بسیار پر رنگ تر است. این مطلب رو عنوان کردم چون بعضی از دوستان نوشته بودن که بایستی با هم همه کارا رو انجام بدیم و مهم نیست چی بشه (و مهم اون عشق بین ماست و من حاضرم با زنم باشم به جاش گشنه بخوابم و . . . ) آخه بعضی وقتا آدم حس میکنه بعضیا توی نظراتشون خیلی ایده آل پردازانه به قضایا نگاه میکنن.
همه ما میدونیم که طرفین باید توی اخلاق و اعتقادات و فرهنگ و . . . تفاهم داشته باشن و از هم سوال کنن ولی بعضی مسائل که ممکنه به چشم نیان در آینده در کنار سایر مسائل از اهمیت بالایی برخوردار میشن.

دوستان ممنونم ولی فکر میکنم اکثر کسانی که در این جا جواب یا نظری گذاشتن مجرد بودن ( و همه ما میدونیم که افراد تا متاهل نشدن توی فکر و ذهنشون دنبال یک مدینه فاضله میگردن) چه خوب بود افرادی که ازدواج کردن و متاهل هستن هم نظراتشونو بیان کنن تا بیشتر مورد استفاده قرار بگیره و بتونیم یک جمع بندی عالی داشته باشیم

بازم از همتون تشکر میکنم

[سیاه و سفید]

فکر میکنم راجع به یک موضوع اینجا داره اشتباه برداشت میشه

موضوع این تاپیک کدبانو و خانه دار بودن خانوم هاست!!!!! درسته که آشپزی یک معیار مهم توی این موضوعه ولی تنها اصل نیست. در نظر داشته باشید که خانوم هایی که اول زندگی آشپزی خوبی هم دارن ولی خانه دار خوبی نیستن!!! بعضی از خانوم ها البته با معذرت از همگیشون کمی شلخته ( بازم معذرت که این واژه بکار گرفته شد) هستن.
یک خانم خانه دار بایستی در تمام موارد تا حد مناسبی از عهده کارای خونه بر بیاد. مطمئنا تمیز بودن خونه یا حتی چیدمان وسایل میتونه در خانه دار جلوه داشتن دختر خانومها تاثیر زیادی داشته باشه. مورد داشتیم دختری که از گردگیری کردن بدش می اومده ! نمیخوام بگم اینا اصل یک زندگی پایداره ولی دختر خانوما بهتره یکم توی کارای خونه بیشتر فعالیت داشته باشن (حداقل نگن ما از این کارا بدمون میاد وجه خوبی پیش آقایون نداره)



اینا فقط نظر شخصی بود منظوری نداشتم

[مصباح الهدی]

سلام مجدد آقای شادو.

من رو اینکه چه سوالی تو خواستگاری بپرسید فکر کردم بعد اومدم دیدم آقای سیاه و سفید سوال بهتری مطرح کردند.به نظرم سوالشون از سوال من بهتره.ولی چون روش فکر کردم گفتم بگم:

تقسیم بندی مسئولیتهای زندگی مشترک بین زن و مرد چه جوری باید باشه ؟

بعد احتمالا دخترخانم می گه خب معمولا کارهای منزل و... با خانم هست و کارهای بیرون با آقا.

بعد شما بپرسید خب انجام کارهای منزل و ... چقدر می تونه تو کیفیت زندگی مهم باشه؟

این نکته هم در نظر داشته باشید معنی خیلی بدی به دختر خانم القا میشه اگر مثلا سوالات اعتقادی و شخصیتی و... نپرسید و درک و این ها براتون مهم نباشه. بعد یه دفعه گیر بدین به آشپزی و شکم و...

ولی شما چون این مساله براتون خیلی مهمه به نظر من همون آخرای جلسه اول بپرسید.


*******************

فرشته جان آشپزی که تا حد متوسط بلدم! اصلا کاری نداره.ولی مدام آشپزی نمی کنم . آره همون ترشی و مربا که گفتی منو ترسوند! و یکمی هم فرق سبزی غذاها!وگرنه همه غذا ها را درست کردم!در حد گلیم از آب کشیدن همه چی بلدم!ولی فقط در حد گلیم. حتی اولین بار کوفته که درست کردم از کوفته مامانم بهتر بود و لبخند هم نزد!:دی ولی الان ازم بپرسی کوفته چه جوری درست میشه یادم نیست. چون پارسال درست کردم.ولی اگر از مامانم بپرسم و موادش را ببینم چیه می تونم همون کوفته پارسال را بپزم! یعنی زود یادم می ره ولی بعدا اگه استمرار داشته باشم حتما یادم می مونه. برنج و... که اصلا کاری نداره.

مثلا کو کو سبزی را بلدم.ولی نمی دونم دقیقا سبزی هاش چیه.چون هروقت پختم سبزیش آماده تو فریزر بوده!ولی می رم یاد می گیرم .برام کاری نداره. دو تا غذا هم اختراع کردم که خیلی هم خوشمزه از آب دراومده!


اون مثالی که در مورد خواهرت زدی،منم بودم سخت نمی گرفتم و کار تو را می کردم! یا حتی شاید از بیرون سفارش می دادم!

ولی اگه بعدا خانواده شوهرم مثل اینی که آقای سیاه و سفید گفت بی شخصیت باشن و بخوان متلک بندازن واقعا خیلی بهم بر می خوره!!!! فرهنگ و شخصیت طرف مقابل هم که معلوم نیست! پس شاید همچین راهکاری درست نباشه.

فرشته جان،مینوش جان؛میس مرجان جان مرسی از روحیه که بهم دادین!

مصباح الهدی نیستم اگه تا آخر این تابستون یه پا کدبانو نشم.از ترشی و مربا و... هم مضایقه نمی کنم:دی

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
آقای سیاه و سفید من خودم به عینه کسانی را دیدم (زن داداش های خودم) اول زندگی هیچی بلد نبودن.همین در حد منم بلد نبودن ولی الان خبره هستند!!!!

نمی دونم طرح دقیق این مساله تو خواستگاری یکم به نظرم خوشایند نیست.


منظورم از قشنگ اونی که شما فهمیدین نبود.قشنگ اونه که یک پسر یا دختر با یک آدم ایده آل ازدواج نمی کنه ولی درک اینو داشته باشه حتما تا اول زندگی بخواد راه بیفته زمان می بره و گذشت و آسون گیری به همسر و فرزندان زیباست.یک پسر هم اگر یه دختر کدبانو بخواد باید تو خونه هم خودش رعایت کنه.خودش هم در حد و حدود خودش منظم باشه.مثلا جورابش را پرت نکنه وسط پذیرایی!!! و اینو وظیفه خانم ندونه که برداره! یا یکم به خانومش کمک کنه.


یه جو معرفت داشته باشه اگر غذای خانومش سوخت به روش نیاره! نیتش براش مهم باشه نه شکمش!

خانوم هم معرفت داشته باشه مثلا همش نخواد تو خونه با گوشت کیلو فلان قدر بیف استراگانوف و چلو کباب بپزه!و خودنمایی کنه که من کدبانو ام.یا مهمونی با شونصد جور غذا راه بندازه که چی من آبرو دارم!

منظورم اینه ظواهر این قدر مهم نیست که بطن و نیت قضیه مهمه؛ که درک و معرفت طرف مقابل مهمه.


یه دختر و پسر اگر همسرش را دوست داشته باشن از روی محبت و علاقه همه چی یاد می گیرن نه صرفا وظیفه و بهم سخت نمی گیرن.


***اون سوالی هم که تو پست اولم گفتم از خواستگارم می پرسم می خوام بفهمم طرف مقابلم چقدر آدم منعطفیه و چه دیدگاهی می تونه داشته باشه وقتی که شرایط مطابق میلش نیست.که آقا حامد واقعا خیلی آدم منعطفی بود و معلوم بود اصلا سخت گیر نیست!

.من فهمیدم هیچ کدوم از پسرای الان به پای بابای من نمی رسین! چون همون غذای شور مامانم را بابام تا ته خورد! اصلا هم اخم و تخم نکرد!و به دید یک اتفاق جالب و خنده دار بهش نگاه کرد.

واقعا زندگی را هر جور آدم بگیره همون جور می گذره!سخت بگیره سخت تر می گذره!

- - - Updated - - -

من داشتم تایپ می کردم. نظرات جدید را نمی خوندم.نظر آقای شادو و سیاه و سفید را الان خوندم.


نظرتون درسته. ولی خیلی ممکنه تو خواستگاری سوء تفاهم پیش بیاد!

یه چیزی هم که می تونه کمک کنه همسر آیندتون خانه داریش بتونه بعدا خوب بشه اینه که مادر دختر خیلی باسلیقه و خانه دار باشه.دختری که تو این فضا بزرگ شده باشه براش خیلی سخته که خونش بازار شام باشه!اصلا براش قابل تحمل نیست!و برای خودش اینو زشت می دونه!و عیب می دونه که همش غذا را از بیرون بیاره! پس خواهی نخواهی خودش را مجبور می کنه همه چی یاد بگیره!



متشکر از همگی