من خیلی کم حرفم و شوهرم ازاین موضوع راضی نیست.چطور خودمو تغییر بدم؟

[شارلوت]

سلام
من کلا آدم کم حرفی بودم و هنوزم هستم.بیشتر تو جمع شنونده هستم.اصلا هیچ حرف و موضوعی به ذهنم نمیرسه که بخام مطرح کنم.شوهرم هم از این موضوع خیلی ناراحته و دیشب برای اولین بار بهم گفت با کی حرف بزنم ؟با زنم که همیشه منتظره من حرف بزنم و همیشه ساکته؟معلومه آدم خسته میشه
من میگم شاید بخاطر همین ماجراها نظرش جلب شده به کس دیگه
چطور باید رفتارمو تغییر بدم چون خودمم دوست دارم اون چیزی که دوست دارم باشم.شر و شور و بگو بخند

[آراس]

سلام شارلوت عزيز
متاسفانه دقيقا ميدونم چى ميگى چون منم تا حدى اينطورم... ذهنم گاهى خالى از موضوعه براى حرف زدنه اگه موضوعى باشه روش ميتونم خوب بحث كنم اما آغاز كننده نيستم!
البته در اين زمينه تلاش بسيار كردمى!
چيزي كه ديدم آدماى پر حرف چيز خاصي نمي گن! از در و ديوار و روزمره حرف ميزنن!
خوبه آدم بتونه سكوت رابطه رو گاهى با حرفاى روزمره بشكونه به خصوص تو ماشين وقتى تو ترافيك گير كردى!!!

من خودم نتونستم اين مساله رو در ابعاد وسيع حل كنم اما در ارتباط با شوهرم كارايي كردم! علاقمندى هاشو پيدا كن. در مورد ماشين، سياست و يا هر چيزى كه علاقه داره كمى مطالعه كن و به روز باش... ازش درمورد اونا سوال كن.
نمدونم اينكه گفتى با كس ديگه اى رفته يعنى چى؟
اگه سر كار ميرى يا دانشگاه ميرى تو روز حواست رو بده و اتفاقاى جالب رو به خاطر بسپا و براش تعريف كن. من خودم يادم ميرفت باور كن حتى گاهى يادداشت مىكردم كه مثلا فلان چيزو تعريف كنم! عصرا كه ميومد دنبالم تو ذهنم ليست داشتم!!
چند وقته ازدواج كردى؟ اوايل زندگى معمولا بيشتر بايد تلاش كرد بعد يواش يواش سوژه هاى زندگى خودشون بيشتر ميشن.
هميشه نه اما گاهى حرفاى خاله زنك هم ميتونه جذاب باشه!!! :)) آخه تنها جايي كه شوهرت امكان شنيدنشو داره پيش شماس!

كلا اين به نگاه آدم به زندگى هم بستگى داره... من با دختر خالم ميريم خريد بر كه مي گرديم من فقط خريدم رو نشون ميدم و شايد چند جمله تعريف كنم! اون تا ٢ ساعت حتى ريز گفتگو با مغازه دار رو هم با آب و تاب ميگه! گاهى شك ميكنم اصلا ما با هم بوديم!!!

به صورت تجربى موضوعاتى رو كه برا هر دوتون جذابه پيدا كن و تو روزمره بيشتر بهشون دقت كن...
كلا ما آدما كم حرف بيشتر بايد انرژى براش بزاريم...
در ضمن كم كم به ابن نتيجه هم ميرسي كه نصف حرفاى جذاب شامل تعريف هاى مستقيم و غير مستقيم از ايشون خواهد شد!!!!!

[شارلوت]

من یک سال از ازدواجم میگذره.همه جا همین مشکل رو دارم حتی تو جمع دوستان.ما کلا خانوادگی همینطوریم
اما شوهرم و خانوادش دقیقا برعکس ما هستن و فوق العاده پرحرفن و مادرشوهرم و بقیه همیشه وقتی من اونجامک فکر میکنن دوست ندارم برم و به زور رفتم که اونقدر ساکتم
شوهرم تا حالا هیچ اعتراضی نکرده بود.چندروزه که فهمیدم با کسی رابطه داره و مدام میخام بفهمم چی کم داره تا اینکه دیشب به سکوتم اعتراض کرد.
میدونم دوست داره من شر و شور و با انرژی و پرحرف باشم
متاسفانه من خانه دار هستم و دانشگاهم شهر دیگست و فقط واسه امتحانا میرم.از 6 صبح تا 4 عصر خونه تنهام و 4ک شوهرم میاد خوب از چی بگم وقتی نه جایی رفتم نه کسیرو دیدم؟

[آراس]

آهان دقیقا همینه دیگه! برو از خونه بیرون... تا وقتی آدم تو خونه بمونه همینه!
در و دیوار و وسایل که همیشه همینن و سوژه ای ندارن! برو کلاس ورزش...یا کلاس رقص... خیلی تو حس و حال آدم تاثیر دارن.
فضای یکنواخت خونه از صبح تا شب آدم رو کسل می کنه...
وقتی یه مدت خونه نشین باشی اولش بیرون زدن سخته...اما همینکه بری کلاسی چیزی می بینی که چقدر حال و هوات عوض میشه...

من هم همینطورم...مامانم خیلی آدم آرومیه و من هم این اخلاق رو ازش به ارث بردم! اما خب تو این مدته خیلی رو خودم کار کردم... البته این تغییرات یواش یواش صورت می گیرن...یه روزه و با خوندن مثلا یه پست متحول نمیشه آدم...ولی ارتباطات من امروز نسبت به 3 سال پیش که ازدواج کردم خیلی بهتر شده...

سعی کن برای پر انرژی تر شدنت تلاش کنی...چیزی که تازگی یاد گرفتم تلاش مشهود هستش! یعنی جوری تلاش کن که شوهرت بفهمه... اینجوری وابسته به نتیجه نیستسو شوهرت می فهمه به خاطر اون و اینکه دوسش داری، داری تلاش خودت رو می کنی...
باز هم میگم این ساکت بودن و آروم بودن (که البته در جای خودش می تونه خوب هم باشه) ریشه در خیلی مسائل داره. تربیت و فضای بزرگ شدن آدم خیلی موثره و اون دیگه چیزیه که کاریش نمیشه کرد...اما شرایط زندگی آدم هم خیلی موثره...من وقتایی که خونه نشین بودم خیلی آروم تر بودم ولی از وقتی سر کار رفتم واقعا تغییرم محسوس بوده...
در ضمن یه چیزو فراموش نکن... هر چند خوبه آدم پر انرژی و شر و شور باشه...اما آرامش ذاتی چیزیه که این روزا خیلی کمیاب و با ارزشه... (اعتماد بنفست رو حفظ کن)
به نظر من اینکه آدم ذاتا آروم باشه و بخواد مهارت اکتیو بودن رو اکتساب کنه خیلی شدنی تر و راحت تر از بر عکسش هست (آدم نا آرام و پر تکاپویی که میخواد به آرامش برسه)

اگر هم امکان بیرون رفتن نداری تو خونه یه جورایی خودت رو سر گرم کن... یه وبلاگه که من یه وقتایی بهش سر میزنم... وبلاگ آشپزی...انرژی خوبی بهمم میده!
hanichef.blogfa.com

آشپزی به من خیلی انرژی میده...

آهان اینو هم بگم... ( کی گفته من کم حرفم؟؟؟؟؟ هان؟؟؟ آخه خودم اینو حال رو تجربه کردم برای همین اشتیاق به گفتن دارم!)
وراج بودن با اکتیو بودن یکی نیست...

سعی کن جسمت فعال باشه... خود به خود ذهن و زبانت هم فعال میشه...

تو خونه برای تفریح با شوهرت برنامه ریزی کن...
فیلم بگیر
ساندویچ درست کن برید بیرون
به خودت برس
ورزش کن
آشپزی کن
اگه به زبان یا کار دیگه ای علاقه داری برو دنبالش
با دوستات ارتباط داشته باش
اگه کار هنری دوست داری انجام بده
بگرد و علاقمندی های همسرت رو پیدا کن و اگه میشه با هم فعالیت مشترک انجام بدین
مردا خیلی هاشون از بازی کامپیوتری (Game) خوششون میاد... یه بازی رو با هم مشترکا بازی کنید...شوخی کنید...کل بندازید...

به شوهرت نشون بده زندگیتونو دوست دارید و داری براش تلاش می کنی...
یه وقتایی که فضا صمیمی هست باهاش درد دل کن و ببین اون چه فضایی دوست داره...

موفق باشی...

[داود.ت]

جزئیات توجه کن
مثلا من دیدم خانم هایی که یه غذا درست کردن رو 1 ساعت فقط جزئیاتش رو توضیح می دن
که آره داشتم درست می کردم ، گفتم نمک بیشتر بریزم چجور می شه
حالا خوردی نظرت چی بود ، چی به نظرت کم داره
وسط غذا زنگ خورد ، کلی حرف زدیم و ....
یهو می بینی یه غذا درست کردن ، کلی حرف در می یاد
یا مثلا از کارهای شوهرت بپرس ، چیکار کردی ، چرا اینجور شد ، این طرف که بحثت شد چجور آدمیه و ...
می بینی خیلی حرف هست

[ehsan_hamdardi]

به نظر من حرف زدن احتیاج به تمرین داره باید بری کلاسی باشگاهی بعد هم یکی را که اخلاقش بهت میخوره را پیدا کنی و هر روز درباره موضوعات معمولی روزانه باهاش صحبت کنی از اشپزی گرفته تا فیلمی یا سریالی که دیدی کتابی که خوندی سفری که رفتی و ... (فقط اطلاعات خانوادگی‌ات را به دیگران نگی بهتره)

[alireza35]

خانم شارلوت ، نمی دونم من چرا احساس میکنم اتفاقا شما خانم پر انرژی و توانایی هستید تاپیک قبلی شما در مورد پرینت تلفن و ... دیدم .

حالا یک سوال من از شما دارم ، آیا شما به کسی غیر از همسرتون هم فکر میکنید ؟ یا قبلا حتی قبل از ازدواج با ایشون ؟

[mis-marjan]

کاملا درکت میکنم چون خودم تا چند سال پیش اینطور بودم اما فرق من با شما این بود که من دوران دبیرستان و اوایل دانشگاه به این خصلت پی بردم و یواش یواش روی خودم کار کردم

اما چطوری:
شاید مشکل اصلی من این بود که دوستام همه پرحرف و شیطون بودن و ساکتی من خیلی به چشم می اومد
من یواش یواش روی حرکات و حرفاشون فکر کردم تکه کلام هاشون، موضوعاتی که در موردش بحث می کنن، حرفا و شوخی هاشون و حتی ارتباط با آقایون
اوایل خیلی سخت بود چون گاهی نتیجه نمی گرفتم یه وقت یه حرفی می زدم که خراب می کردم ولی برام عبرت می شد و دیگه تکرارش نمی کردم
حتی جالبه بدونی توی بیرون رفتن آدم خیلی شلی بودم فقط یه کیف دستم بود و نمی دونستم چطوری جمعش کنم و چون به حجاب معتقد بودم دستم به مقنعم بود که همش درستش کنم
ولی با گذر زمان و بیشتر شدن ارتباطام اصلاح شدم در حین تحصیل یه کار پاره وقت داشتم و جالبه توی شرکت تنها کسی که همه باهاش در ارتباط بودن من بودم و الان بعد اینهمه سالها وقتی می خوان سراغ یکی از نیروهای سابق رو بگیرن به من مراجعه میکنن
و اما الان که دو ساله فارغ التحصیل شدم به عنوان دختری پرحرف ، اجتماعی و "خوش صحبت" تبدیل شدم تنها دختری هستم که در حضور آقایون کلاس کنفرانس دادم و به بهترین نحو اداره کردم و استادم می گفت مثل یه استاد کلاسو دستت گرفتی
حتی مشاور هم که رفتم از ویژگی های مثبتم خوش صحبتی و تسلط بر حرف زدن رو مثال زد و دوستام هم همیشه اینو میگن
سرتو درد نیارم با همین تکنیک ها میتونی تغییر کنی
دوستمون حرف خوبی زدن که سراغ علائق شوهرت برو و سعی کن آدم به روزی باشی مثلا همین اینترنت خیلی میتونی ازش استفاده کنی من همیشه چند تا سایت نشون کردم هر روز سر میزنم واز اخبار جدید مطلع میشم و هر جا میرم در موردشون حرف میزنم به همین راحتی!

ضمنا وقتی شوهرت تذکر داده یعنی به ستوه اومده
اینم بدون برای یه مرد هیچی بهتر از هیجان همسرش نیست (سعی کن همیشه لبخند بزنی، شوخی کنی باهاش، اصطلاحات جدید استفاده کنی، یه وقتایی سعی کن توی جمع یه شعر یا یه آهنگو بخونی اوایل خیلی سخته و حس تمسخر بهت دست میده ولی بعدش بهتر میشی)
البته من فکر میکنم شما اعتماد به نفست هم پایین باشه درسته؟
و یه سوال دیگه هم دارم اینکه شما در زمینه مسائل جنسی گرم هستید یا سرد؟ همسرتون چطور؟
در این زمینه مشکلی با همسرت نداری؟

[شارلوت]

ممنون از همه دوستایی که راهنمایی کردن
alireza35عزیز درسته من به هیچ وجه خاموش نیستم و یا اعتماد بنفس و توانایی پایینی ندارم.فقط و فقط کم حرفم.مثل بقیه اعضای خانوادم(بجز مادرم که فوق العاده خوش تعریفن).قبلازازدواجم یه رابطه داشتمکه میتونین تاپیک هاشو بخونین امابه هیچ وجه بهش فکر نمیکنم
mis-marjanعزیز من زمانی که مدرسه میرفتم قبل از دبیرستان فوق العاده فعال بودم و همه جا بودم .تویتمام گروه های سرود و نمایش و کار عملی و اجرای برنامه های مناسبتی
در دوره دبیرستان کاملا برعکس شد و کناره گیری کردم از اینجور کارا.دوستام همه پر حرف و شیطونبودن.شیطونی میکردم اما پنهانی.زمانی که رفتم دانشگاه همیشه بهترین دانشجو بودم.بهترین کنفرانس ها و بهترین برخورد را با همه داشتم و متقابلا همه هم با من همینطوربودن و کلا یه حساب دیگه روممیشد اما بازم سرکلاس ساکت بودم و در بحثها شرکت نمیکردم
اعتماد بنفس خوبیدارم اما شوهرم خدایه اعتماد به نفسه و هیچکس رو در حد خودش نمیدونه
الانم که پایان نامه ارشدم رو میخام دفاع کنم بازم کارم از همه بهتره اما زبون ندارم که بروز بدم
هیچوقت از چاپلوسی خوشم نمیومده و نمیادو الکی نمیتونم از چیزی تعریف کنم
کادو که میگیرم خیلی ذوق میکنم اما نمیتونم تمام اونچه که در قلبم هست رونشون بدم و همیشه میخوره تو ذوق اون کسی که کلی واسه کادو دادن بهم زحمتکشیده
اطلاعات عمومیم به نسبت خوبه.توی صحبت کردن و ابزی با کلمات کم نمیارم چون پدرم دبیر ادبیات بودن و اینارو از ایشون یاد گرفتم.اما موضوعی واسه آغاز بحث ندارم
فقط با خاهرم و یکی از دوستام که اونم مثل خاهرمه از هر دری حرف میزنم و موضوع دارم
از نظر جنسی مثل هم هستیم و فکر میکنم گرمیم و بنظرم مشکل خاصی نیست غیر از یه فکرایی که جدیدا منو آزار میده درمورد خیانت همسرم اما بروز نمیدم که از رابطه زده نشه

[ehsan_hamdardi]

این تست MBTI را انجام بده و نتیجه‌اش را ااعلام کن که کدام تیپ شخصیتی هستی :

.: Iran Zehn :.