در انتخاب همسر دچار شک شدم،کمکم کنید

[elahe.a]

با سلام
من و خاستگارم، 3 سال تفاوت سنی داریم، از ابتدا به قصد ازدواج هم را ملاقات کردیم، هر دوی ما یک بار سابقه جدایی داریم. روز اول آشنایی اصلا تمایلی به ایجاد ارتباط مجدد نداشتم چون ایشان به شدت شبیه همسر سابق من بودند و هر لحظه لحظات سخت زندگی قبلیم تداعی میشد.شرایط با ایشان بودن زجر اور بود و ایشان هیچ جاذبه ای نداشتند. اما با صبر و مهربانی کمی مرا جذب خود کردند. در حال حاضر من هم تمایل پیدا کردم،اما هر چه بیشتر جلو میرویم ایشان بیشتر تمایلات خود را کاملا خود خواهانه مطرح میکنند تا جایی که مرا از ورزش و علایقم میخواهند جدا کنند، این در صورتی است که از ابتدا با شرایط من آشنا بودند و میدانستند من چقدر زحمت کشیدم تا به مسابقات قهرمانی کشوری بروم حتی به من قول دادند که حمایت کامل میکنند اما الان هر چه موضوع ازدواج جدی تر میشود ایشان اصرار به محدود کردن من دارند. مثلا حتما باید قبل ایشان منزل باشم، 5شنبه و جمعه هیچ برنامه ای نگذارم چون ایشان اهل زنجان هستند و محل زندگیمان تهران است و ایشان مرتب میخواهند به خانوادشان سر بزنند، در حال حاضر در منگنه عجیبی قرار گرفتم. ایشان برایم هم جاذبه دارند و هم دافعه، یک وقتهایی اصلا دلم نمیخواد باشه، گاهی هم ترس از آینده و تنهایی نا خود آگاه متمایل به ایشان میشوم، ایشان پسر خوب، سالم و با ادبی است اما فقط به راحتی اسایش و علایق خود فکر میکنند. من تجربه یه زندگی را دارم و گذشت و ایثار را به خوبی میشناسم، اما نمیدانم آیا در این شرایط مجبورم تن به زندگی بدهم که نحوه ان را دوست ندارم، من دوست دارم به ورزشم ادامه بدهم چون منافاتی با زندگی زناشویی در ان نمیبینم و دوست دارم شریکم در کنارم باشه نه حس کنه چون موفقم باید جلوی من را بگیره، لطفا راهنماییم کنین، واقعا در 2 راهی بدی ماندم

[naghashi]

سلام دوست عزيز

به همدردي خوش اومدي

شما تجربه يكبار جدايي رو داريد و مطمينا اين بار بايد دقيقتر و كاملا دور از احساس تصميم بگيريد

كنار هم بودن شما به خاطر شناخت بيشتر تناسب ها و عدم تناسبهاست

حالا اينكه شما ميگيد هر چه بيشتر پيش ميريم تفاوتها بيشتره خودش خيلي جاي فكر داره

بهتره كاملا منطقي بشينيد و معيارهاتونو بررسي كنيد و ببينيد با ايشون همخوني داره يا نه, از تجارب گذشته تون استفاده كنيد, ادامه دادن بيشتر به اين شكل نتيجه اش فقط وابستگي بيشتر و منطق و تصميم درست كمتره

ازدواج معناش رشدكنار هم و احترام به خواسته هاي همديگه است و اگه دليل كوتاه اومدن شما فقط و فقط وابستگي و يا خداي نكرده ترس از تنهايي در اينده بشه هم شادابي و احساس زندگي رو از شما ميگيره و هم تاثيرشو تو زندگيتون خواهد گذاشت

اگه معيارهاي شمارو ندارند زودتر تمومش كنيد(البته با بررسي دقيق نيازها و خواسته هاي خودتون و نگاهتون به ازدواج)

اينو هم اضافه كنم اگه ايشون رو پذيرفتيد همينطور كه هستند و با همين خواسته ها بايد بپذيريد و به دنبال تغيير احتمالي هم نباشيد

اميدوارم تصميم درستي بگيريد

[elahe.a]

واقعا سپاسگذارم از راهنماییتون
من نمیتونم ورزشم را کنار بگذارم چون بعد از جدایی اول، تنها با توکل به خدا و انجام این ورزش بود که تونستم زنده و سر حال و شاداب بمونم، آرامش عجیبی یه من میده ، حتی زمانی که حس میکنم روزی بگذارمش کنار، مثل عزیز از دست رفته برای آن روز سوگواری میکنم، خاستگارم بسیار احساسی هستند و گفتند در صورت جواب رد من دیگه ازدواج نخواهند کرد، مثلا تا حددی احساسین که ایشان میدانند من عاشق انبه هستم و روزی که کمی در ارتباط با ورزش من بحث کرده بودیم ونه دعوا، وقتی میخواسته میوه بخره از انبه متنفر شده و نخریده، این حد احساسی بودنشان نگرانم میکنه، بالاخره زندگی زناشویی پر از اختلاف و بحث خواهد بود البته نه به دلیل بدی شخصیت افراد بلکه به دلیل تفاوتهای هنجاری، نگرانم با کوچکترین بحثی، از مهرو علاقه ایشان کم شود و نتیجه........
بدنبال راهی هستم تا ایشان را امتحان کنم، بسنجم و تنها از روی حس و گمان تصمیم نگیرم. آیابه نظرتان درست است که من خود خواهانه بیان کنم من به هیچ عنوان از علایقم کوتاه نمی یام و ازدواج با من منوط به قبول شرایط من است؟ یا راه دیگری هست که به من پیشنهاد کنین؟چون ایشان من را محکوم میکنن که زندگی زناشویی و خواست همسر برایم مهم نیست و فقط به خودم فکر میکنم.

[maryam123]

سلام الهه جان

دوران نامزدی و این رفت و امدها برای شناخت بیشتر شما دوتاست.

کسی که میخوای باهاش ازدواج کنی باید به دلت بنشینه..نه اینکه هر لحظه دلهره داشته باشی نکنه فردا بگه ورزش نکن...

راستش این جمله هم جدیدا خیلی خیلی مد شده که اگر تو جواب منفی بدی من تا اخر عمر ازدواج نمیکنم که از سمت اقایون هم مطرح میشه

خداییش مردی هست که به خاطر اینکه طرفش بهش جواب رد داده دیگه ازدواج نکرده!؟اینا مال فیلماست...خیلی به این جمله اش فکر نکن

دوست خوبم شاید ایشون الان شرایط شما رو قبول کنه اما بعد از ازدواج قبول نکنه حتی اگر هزراران تعهد محضری هم گرفته باشی..اون موقع زندگی میشه جهنم....

[elahe.a]

با سلام و عرض ادب

ممنون از همدردی هاتون
راستش من هنوز نامزد نیستم و هنوز دارم تصمیم میگیرم که آیا صلاح هست ایشان را نامزد اعلام کنم یا خیر، ایشان خود را عاشق من معرفی میکنه و این در صورتی هست که من فقط احترام و یه محبت معمولی برایشان قایلم، اما هیچ وقت برای ابراز کم نگذاشتم، غیر از مسئله ورزشم، ایشان به شدت شبیه همسر سابق من هستند و این مسئله داره آزارم میده، مخصوصا زمانهایی که پا روی خواسته های من حتی الا ن که عاشقن میزارن، عمق فاجعه برام صد چندان میشه، من 30 سال دارم و ایشان33 سال، از یه طرف دوست دارم جواب رد بدهم و از یه طرف نگران آینده چون هم پسر سالمی هستند که این دوره زمونه کمتر پیدا میشه و هم اینکه دیگه سن مادر شدنم داره میگذره و نمیخوام با ایرادهای الکی فرصتم رو از دست بدهم، از طرفی هم نمیخوام خودم را در گیر زندگی بکنم که توش آه و حسرت باشه ، واقعا نیاز به راهنمایی دارم

با سلام و عرض ادب

ممنون از همدردی هاتون
راستش من هنوز نامزد نیستم و هنوز دارم تصمیم میگیرم که آیا صلاح هست ایشان را نامزد اعلام کنم یا خیر، ایشان خود را عاشق من معرفی میکنه و این در صورتی هست که من فقط احترام و یه محبت معمولی برایشان قایلم، اما هیچ وقت برای ابراز کم نگذاشتم، غیر از مسئله ورزشم، ایشان به شدت شبیه همسر سابق من هستند و این مسئله داره آزارم میده، مخصوصا زمانهایی که پا روی خواسته های من حتی الا ن که عاشقن میزارن، عمق فاجعه برام صد چندان میشه، من 30 سال دارم و ایشان33 سال، از یه طرف دوست دارم جواب رد بدهم و از یه طرف نگران آینده چون هم پسر سالمی هستند که این دوره زمونه کمتر پیدا میشه و هم اینکه دیگه سن مادر شدنم داره میگذره و نمیخوام با ایرادهای الکی فرصتم رو از دست بدهم، از طرفی هم نمیخوام خودم را در گیر زندگی بکنم که توش آه و حسرت باشه ، واقعا نیاز به راهنمایی دارم

[نادیا-7777]

عزیزم بخاطر نگرانی از کم بودن وقت و فرصت برای مادر شدن یا ترس از تنها موندن با کسی که شکل همسر گذشتته ازدواج نکن..ببین وقتی از زندگی قبلیت اومدی بیرون احساس بهتری داشتی یا بدتر؟ اگر احساس آزادی و مستقل بودن بیشتری داشتی اصلا توصیه نمیکنم با کسیکه مثل شوهر قبلیت بوده دوباره ازدواج کنی چون باعث میشه دوباره زندگی متاهلی که ازش فرار میکردی تکرار شه (البته بازم این برمیگرده به شناخت خودت از خواستگارت)
هنوز 30 سالته عزیزم و وقت داری..من 33 سالمه و 2 ساله متارکه کردم و خواستگارم زیاد داشتم ولی خیلی تحقیق کردم دربارشون تا یکیشونو که کاملا متضاد همسر قبلیم بود انتخاب کردم.نمیخوام دوباره برگردم همون خونه اول چون میدونم دوباره جدا میشم...خداروشکر پسر خیلی خوبی هست و مطمین شدم که خوشبختم میکنه و تمام تلاششم داره میکنه..اینکه خیال کنی میتونی کسی رو تغییر بدی و جوری کنی که خودت میخوای اشتباهه عزیزم..مخصوصا آقایون از سی 27-28 به بعد اصلا تغییری نمیکنن و معیاراشون همونه که هست
بازم میگم نگران تنهایی نباش..میدونم سخته ولی صبور باش..مطمین باش موردهایی که بهت بخورن هم تو جامعه هست عزیزم

[elahe.a]

ممنونم از راهنماییتون
کاملا با شما موافقم، هنوز تصمیمی نگرفتم، در حال تصمیم گیری هستم

براتون آرزوی خوشبختی میکنم

[abbas_mt]

سلام

خواستگار شما فک کنم مشکل خود کم بینی دارن........یا توو خانوادشون جوری تربیت شدن که خانمها حق پیشرفت رو ندارن.یه جور خانواده سنتی!
بخواید روش کار کنید تا تغییر کنه ، موهای خودتون سفید میشه.....(ما آقایون معمولا به این راحتیها تغییر نمیکنیم ، البته نه همه)
منم میگم بیشتر فکر کنید.........چون ایشون با معیارهای شما فاصله زیادی دارند.

[پدربزرگ]

سلام دوست عزیز

به همدردی خوش آمدید.

شماو آقا چند سالتان هست.

از خصوصیات این خواستگارتون بیشتر بگید .

چطور باهم آشنا شدید.

و چرا این خواستگاری را 6 ماه به طول انجامیده وهمچنان رابطه دارید.

و چرا این آقا خواستگاری را جدی نمیگیرد وبرای رسمی شدن جلو نمی اید.

در این آقا چه چیزهای شما رو به خود جلب کرده و انتخابش کردید.

[elahe.a]

سلام دوست عزیز

به همدردی خوش آمدید.

شماو آقا چند سالتان هست.

از خصوصیات این خواستگارتون بیشتر بگید .

چطور باهم آشنا شدید.

و چرا این خواستگاری را 6 ماه به طول انجامیده وهمچنان رابطه دارید.

و چرا این آقا خواستگاری را جدی نمیگیرد وبرای رسمی شدن جلو نمی اید.

در این آقا چه چیزهای شما رو به خود جلب کرده و انتخابش کردید.

همونطور که قبلا اشاره کردم، من 30 و ایشان 33 و هر دو سابقه یک بار جدایی داریم، از ابتدا از طریق یک واسطه برای ازدواج معرفی شدیم، ابتدای راه به دلیل شباهت ایشان به همسر سابقم من اصلا تمایلی نداشتم اما ایشان با پیگیری و مهربانی من را متمایل کردن و تقریبا از اردیبهشت ماه به صورت جدی به ایشان فکر میکنم اما هر چی من جدی تر میشم ایشان از مواضع عقب تر میرن، مثلا ایشان گفتهه بودن مشوق سر سخت من در ورزشم هستن چون من به صورت حرفه ای و در سطح کشوری انجام میدم اما جدیدا حتی مخالفتشونوا علام کردن و با کلی منت بعد از کلی کلنجار با یه روز تمرین موافقت کردن، این در حالی هست که من مربی این ورزش هستم و مجبورم شاگردی نداشته باشم و خودم فقط برای دلخوشی الکی هفته ای یه روز بروم، البته همه اینها به نظرم اولویت زندگی نیست، من میخوام زندگی کنم، عشق بورزم، لذت ببرم، همسرم همرهم باشه، تا زمانی که به ایشان جدی فکر نمی کردم خیلی حساس به رفتارشون نبودم اما از اردیبهشت که دارم جدی فکر میکنم، رفتارشون داره آزارم میده، میگه دیوونتم اما من هیچ حسی تو نگاهش نمیبینم یا درک نمیکنم، به وجدم نمی یاره، من آدم پر حرفیم و پر سرو صدا اما کنار ایشان حرفام ته میکشه، با این حال تو مکالملتمون متکلم به وحده هستم و ایشون جوابگو سوالات، گر من حرف نزنم سکوت حاکم میشه، خلاصه خودمو به درو دیوار میزنم سکوت نباشه، اما با همه این حرفا از جواب رد نگرام، مرتب میخوام جواب رد بدهم اما میگم برای جواب رد دیر نمیشه، 2 روز دیگه فرصت یه هفته فرصت.....
خلاصه خودمم نمیدونم چه کنمف دلیل طولانی تر شدنه رابطه اینه که ایشون گفتن، من زمانی به خانواده اعلام میکنم که شما آماده عقد باشی، هر زمان آماده شدی بگو
از طرفی این هم توی رفتارش تناقض داره چون ایشون با نامزد برادرشون رابطه بسیار صمیمی داره تا این حد که صبحها همو از خواب بیدار میکنن البته میگه برای کل کل و با هم قلیون میکشن، البته از وقتی من ابراز ناراحتی کردم میگه رابطش خیلی کم شده، چون من به ایشان گفتم من نمیفهمم یه خانم صبحها از کنار همسرش باید برادر شوهرشو بیدار کنه، و گفتم من نمیتونم بپذیرم که کنار همسرم خوابیدم و جاری من اونو از خواب بیدار کنه؛ خلاصه منظورم از تناقض این هست که رابطه ایشون با همسر برادر را همه خانواده میدونن، پس نشان میده خانواده بسته ای نداره اما نمیدونم چرا منو معرفی نمیکنه و زمانی میخواد معرفی کنه که مطمئن به جواب مثبت باشه،! حتی من اعلام کردم بخشی از تصمیم من بعد از ارتباط با خانوادشون معلوم میشه
خلاصه گیر افتادم