نامزدم منو رها کرده !

[melisaa]

آخه مسئله اینه که ایشون هنوز افسردگی داره . داداشش بالاخره بهم زنگ زد و قرار شده شب مفصلا در این مورد صحبت کنیم . اما من نمی دونم چی بگم . بگم آقا جون من سرد شدم از بس برادرت بازیم در آورد و تردید کرد ؟! خلاصه داداشش که ۱۰ سال هم بزرگتره شاکیه که چرا مسئله ی به این مهمی رو با ما در میون نمی زارین و خودتون می برین و می دوزین . چون ما خیلی اونا رو در جریان چند و چون دعوا و مشکلاتمون قرار ندادیم .

الان بی خیالم و آزاد . برام راستش مهم نیست چی سرش بیاد . فقط می خوام این دفعه کلاه خودمو سفت بچسبم . نه بهش زنگ می زنم نه اس ام اس می دم و اونم تغییر رفتارمو فهمیده . ولی وقتی بهم زنگ می زنه باهاش حرف می زنم . وقتی می پرسه دوسم داری می گم آره ! روم نمی شه بگم بی تفاوتم . به خودم می گم زمان همه چیزو حل می کنه . بعدم ما تازه از بحران بیرون اومدیم . نمی خوام دوباره شر به پا بشه . یه مدت آبا از آسیاب بیفته فعلا اصلا بفهمیم احساسمون بهم چیه ...

الان اون پشیمونه و به طرف من اومده . از حرفایی هم که تو پست قبل توضیح دادم معلومه دیگه ،نگرانه که از دستم بده !

راستش از لحاظ ظاهری من خوشگلم، نامزدم معمولیه . تیپش بد نیست و قد بلنده . وضع مالی ما بهتره . تحصیلات پدر و مادرم بیشتره و خانواده اونا بیشتر بازارین ! از نظر درسی اون زرنگتره از من و می خواد phd بخونه . در کل به گفته اطرافیان من سرترم ! (از کلمه سرتر متنفرم اما هیچی دیگه پیدا نکردم بجاش!) . برای من اصلا این حرفا مطرح نیست و مطمئنم نامزدم آینده خوبی خواهد داشت چه از لحاظ کاری چه درسی و غیره .

از لحاظ رفتاری خیلی مغروره . خسیسه حتی برای خودش (الان یکمی بهتر شده ). کلا بیشتر عمرشو در سایه حمایت خانوادش بوده حتی اینجا تو خارج . ذاتش خوبه ! چشم چرون و هیز و پدر سوخته نیست ، با وجدانه . نماز می خونه و خانواده ی معتقدی هم داره البته نه خیلی مذهبی . یه عیبش سرد بودنشه ! اصلا محبت بلد نیست بکنه و می گه بابامم همینطوره . می دونم دوستم داره و الان نگرانه و پرپر می زنه اما بلد نیست چطوری نشون بده . الان گاهی چند تا عزیزم گاهی بهم میگه و منم خندم می گیره ! تازه داره سعیشو می کنه ! پسر وفاداریه و متعهد به من . موقعیتش خیلی عالیه و می تونه حسابی سوء استفاده کنه توی شرکت اما اهل این چیزا تا بحال که نبوده .

در کل برای من کیس خیلی بهتر هم مثلما خواهد بود ! گاهی حتی شک می کنم که با پسر ایرانی ازدواج کنم یا نه ! اینجا پسرای خارجی واقعا متعهدن . وقتی قصد ازدواج دارن تصمیمشون قاطعه! دروغ نمی گن ! پدرسوختگی و ... بلد نیستن . در کل خیلی ساده تر از ایرانیا هستن و من که باهاشون برخورد دارم گاهی واقعا دودل می شم که پسر ایرانی بهتره یا خارجی ...

[tarfand]

از دیدن تاپیک آخریت خیلی خوشحال شدم
با این تعریفهایی که تو می کنی معلوم میشه نامزدت فرد با شخصیتیه
خوبه که اونم تو رو بشناسه و کاملا خوتو بهش معرفی کنی، انتظاراتتو بهش بگو
و همچنین انتظارتیو که اون داره از بپرس

[melisaa]

من تصمیمم رو کاملا گرفتم و نامزدی رو بهم زدم ، واقعا این روزها فشار فوق العاده ای بهم اومد . کلی گرفتاری برام پیش اومد و نامزدم حتی نمی اومد بپرسه که چه خبره ! باز صد رحمت به غریبه ها ! کلا اخلاقش هم غیر قابل تحمل شده بود و اصلا نمی تونستیم دو کلمه باهم حرف بزنیم . می گفت تو نمی تونی منو وادار کنی به کاری ! من هر موقع دلم بخواد حالتو می پرسم ! خدا رو شکر که دوستایی دارم که هوامو داشتن و انقدر کمکم کردن که واقعا شرمندشون شدم اما نامزد خودم اصلا نفهمید که چی شده !
نمی خوام بیشتر کشش بدم و با توضیحات اضافی دوباره ذهنمو مشغول یه رابطه مرده کنم . نامزدم برای همیشه برام مرد و من فقط باید سعی کنم با این مسئله کنار بیام .
فقط واگذارش می کنم به خدا ! گرچه خودش معتقده که در حق من فقط خوبی کرده ! اما من توی این رابطه تمام احساسمو خرجش کردم و اون آخرشم باور نمی کرد که چقدر دوستش دارم .
فقط می تونم واگذارش کنم به خدا که اینقدر به احساس من صدمه زد .

[flag]

دوست من جریانتو دنبال میکردم،امیدوار بودم به خوبی وخوشی تموم بشه ولی ... امیدوارم بهترین تصمیمو گرفته باشی
میتونم ازت بخوام بیشتر از رفتارهای ازاردهندش بگی ؟ چه کارایی میکرد که اذیت شدی واین تصمیمو گرفتی؟

[پیدا]

ملیسا جان نمیشه با یک تاپیک نظر داد و امیدوارم حرفی که میزنم غلط باشه. اما میگم تا اگه لازم دونستی بهش فکر کنی.

تاپیک هات را که میخوندم دیدم یه چیزی خیلی تو نوشته هات واضحه

مدام تکرار میکردی که شغل خوبی گیرش اومده آیندش خوبه میتونه اقامت بگیره و ...
و جالبترش این که زمانی که خودت کار خوبی گیرت اومد تصمیم نهایی ات را گرفتی و نوشتی که یه جا واسه تزم میرم و احتمالا بعدش استخدام بشم دیگه هم نامزدم را نمیخوام ( یه جای کوچولو گذشته بودی واسه برگشتش که معادل همون درصدی بود که احتمال میدادی استخدام نشی )

حالا هم داری به این فکر میکنی که اصلا با خارجی ازدواج میکنم تا ...

[melisaa]

سلام دوباره فکر کردن و شکافتن قضیه برام خیلی دردناکه اما هر چی که بود اون نتونست منو تو موقعیت حساسی که داشتم ساپورت کنه ...
من خودم دختر کاملا احساساتی هستم و اون یه آدم کاملا منطقی و مشخصا کنار اومدن ما دو تا با هم خیلی سخته ... اون درک نمی کنه دوست داشتن منو ... شاید من حتی اونو از مامانمم تو یه مقطعی بیشتر دوست داشتم حالا درست یا غلط ... با تمام وجود عشق ورزیدم و با تمام وجود ورشکست شدم ... دیگه نمی تونم به مردا اعتماد کنم
اون نمی تونست اون احساسات و عشق و علاقه ای که من رو ارضا می کرد بهم بده چون ذاتا آدم منطقی بود . نمی دونم شاید سرنوشت بود ...
چرا این آدم انقدر سرد و منطقی بود ؟ چرا انقدر به خودش مغرور بود حتی با من ؟ دلم برای قدیم ها که چقدر باهم خوب بودیم کلی تنگ شده . باورش سخته کسی که انقدر زمانی دوستم داشت اینطوری تغییر کنه و تو شرایط سخت تنهام بزاره !

خوب در اینکه اون شرایط خوبی داشت و ... که شکی نیست اما من اونو به این خاطر نمی خواستم ... شاید اوائل همه جوانب امر رو در نظر می گرفتم اما اواخر دیگه اصلا مهم نبود برام تو چه شرایطی باهم باشیم ، حتی اگه مجبور شیم برگردیم ...
در این شکی نیست که من خالصانه دوستش داشتم و اون حتی باور نکرد ! فکر می کرد علاقه من عادته و به مرور کمرنگ میشه !