یه سوال از بالهای صداقت

[سبزه]

سلام
من این تاپیکو با عنوان سوال خطاب به بالهای صداقت نوشتم اما اگر دوستان دیگر هم راهنمایی بدن خوشحال میشم و از نظراتشون استفاده میکنم
راستش چون بالهای صداقت تو این زمینه تجربه داشت خواستم به طور خاص نظر ایشون را هم جویا شم.
خب بگذریم من یه مقدار پول پس انداز دارم و الان هم همسرم یه مقدار قرض داره و پول پیش خونه هم کاملا اماده نشده همسرم هم میدونه من یه مقدار پس انداز دارم اما نمیدونه چقدر . میخواستم بدونم کار درستیه من پولمو بدم همسرم برای اینکه پول پیش خونه تکمیل شه؟
شاید بهم بخندید و بگید سوالم خیلی بچگانه ست و معلومه که باید بدم چون ما دیگه شریک هستیم توی همه چی اما از یه چیزی نگرانم و اونم اینه نکنه انتظارشو بالا ببرم و یه جورایی متوقع بشه و دوم اینکه میخوام پس اندازی واسه خودم داشته باشم نمیدونم فکرم اشتباهه یانه؟
لطفا راهنماییم کنید

[baran.68]

شاید بهم بخندید و بگید سوالم خیلی بچگانه ست و معلومه که باید بدم چون ما دیگه شریک هستیم توی همه چی اما از یه چیزی نگرانم و اونم اینه نکنه انتظارشو بالا ببرم و یه جورایی متوقع بشه و دوم اینکه میخوام پس اندازی واسه خودم داشته باشم نمیدونم فکرم اشتباهه یانه؟

سلام سبزه جان

مطمئن هستم که فردا بالهای صداقت عزیز به شما پاسخ خواهند داد .

اما برعکس چیزی که گفتی نباید این کار رو بکنی .

تو مسائلی که مربوط به شوهرت هست و از مسئولیت های او هست وارد نشو به هیچ وجه دخالت نکن و بگذار خودش حلش کنه .

ممکنه چون نیاز داره این پول رو از شما بپذیره اما شما در واقع عزت نفس و اقتدار و مردانگی و حس مسئولیت پذیری ایشون رو زیر سوال بردید و مبادا روزی برسه که اینها بشه حلقه مفقوده ی زندگیتون .

بگذار با مسائل و مشکلات بجنگه تا مرد زندگیت باشه .

دقیقا همونطور که خودت متوجه شدی چنین چیزی مرد رو بدعادت میکنه . فقط کافیه یک بار مزه ی همچین چیزی زیر زبونش بره و براش عادی بشه اونوقته که مسئولیت پذیریش روز به روز کمتر میشه و مسئولیت پذیری شما روز به روز براش امری عادی تر خواهد شد و ممکنه زمانی برسه که وظیفه تلقی بشه .

درسته که هر مردی ممکنه به همچین جایی برسه اما اولین آسیب متوجه خودش هست بعد خانوادش . چون از لذت تامین همسر و فرزند و احساس اقتدار و مردانگی محروم مونده و شاید خودش هم متوجه نباشه از چه چیزی داره ضربه میخوره اما نتیجش میشه گیر دادن ، عصبی بودن ، پرخاشگری ...... یعنی راه های نادرست برای بدست آوردن احساس مردانگی و اقتدار .

زن هم در دراز مدت از وظایفی که برعهده ی او نیست خسته و درمانده و عصبی خواهد شد و میخواد که به جایگاه خودش برگرده .

از همین الان جایگاه خودتون رو حفظ کنید و شما به هیچ وجه وارد جایگاه همسرت نشو و بگذار خودش مسائل رو حل کنه هرچقدر هم که سختی کشیدنش رو ببینی اما بذار مرد باشه ، تکیه گاهت باشه .

[سبزه]

سلام باران جان از راهنمایی خوبتون ممنونم
گرچه دوست داشتم بالهای صداقت هم نظرشونو بدن اما مثل اینکه ایشون افتخار ندادن اینجا بیان
اما یه سوال برام باقی مونده و اون اینکه اگه این کار عزت و اقتدار مردو زیر سوال میبره پس خانو م هایی که شاغلن و میخوان این مساله رو هم رعایت کنن درامدشونو کجا خرج میکنن؟چه جوری خرج میکنن؟
از طرف دیگه من توی یکی از صحبت های خانم فردوسی پور( روانشناس) خوندم که گفته بودن خانوم های شاغل نباید فکر کنن درامدشون فقط مال خودشونه چون مردی که خانومش شاغله نسبت به مردی که خانومش خانه داره یه سری کمبودهایی رو خواه ناخواه تحمل میکنه که اگر اون زن شاغل نبود مرد هم متحمل این کمبودها ( مثلا اینکه هروقت بیاد خونه خانومش خونه باشه و همه چی مرتب غذا اماده خانوم شاد و سرحال و...)نمیشد لذا این پول باید مشترک خرج بشه لطفا تو این زمینه هم منو راهنمایی کنید ممنونم

[بالهای صداقت]

سبزه عزیزم
تاپیکت رو دیدم
صحبت های باران عزیز کامل و جامع بود و دیگه حرفی واسه گفتن نمونده
.. اگر اجازه بدهی این قضیه رو که خودم هم داشتم یه جمع بندی بکنم تا بتونم پستی بزنم که برایت مفید باشه خانومی

[sima3030]

سلام
ببخشيد ميدونم كه از كس ديگه اي پرسيديد ولي من هم دوست دارم نظرم رو بگم
راستش من اگر جاي شما بودم اين پول رو ميدادم. ميدونيد چرا ؟
فرض كنيد شما پولتون رو پس انداز مي كنيد وباهاش اون چيزي كه دلتون مي خواد مي خريد.اما اون چيزي كه دلتون مي خواسته بخريد هم وظيفه شوهرتون بوده كه بخره درسته؟پس در اين صورت باز هم به نفع شوهرتونه چون اون چيزي كه شما دوست داشتيد بخريدهم ووظيفه اون بوده كه تامين كنه ولي باز شما خريديد.پس بازم اون برده .
فقط در چند صورت به نظر من يك زن نبايد در اين مورد به شوهرش كمك كنه:
1/شوهرش خسيس باشه
2/شوهرش بيكار و بي مسووليت ولاابالي باشه
3/شوهرش اونو مجبور كنه
خوشبختانه شوهر من هيچ كدوم از اين خصلتها رو نداره در ضمن چون من شاغل هستم توي كارهاي خونه بهم كمك ميكنه پس من هم هر وقت مشكل مالي داشته باشه سعي مي كنم بهش كمك كنم.در ضمن مثلا اگر براي كاري اون پول رو كنار گذاشته باشم بهش ميگم.اين جوري منتي هم روش ميذارم.من هم فكر ميكنم من به خاطر شاغل بودنم ممكنه خيلي كاستي توي كارهام (وظايف خانه داري)داشته باشم واون از اين چيزها گذشته پس نبايد فكر كنم كه پولم فقط مال خودمه.
البته من هيچ وقت به شوهرم نميگم كه چقدر حقو ق ميگيرم اونم هيچ وقت نمي پرسه اما اگه نياز داشته باشه منم ازش دريغ نميكنم.

[سبزه]

سیما جون
از پاسخت واقعا ممنونم
من در پست اول گفتم با وجود اینکه این تاپیک رو خطاب به بالهای صداقت عزیز نوشتم اما نظرات دیگر دوستان هم به من کمک میکنه که یک جمع بندی درست داشته باشم و بتونم همون رو الگو توی زندگی خودم قرار بدم که بعدا به مشکل برنخورم و به قول باران جان اینها بعدا نشه حلقه ی مفقوده ی زندگیم
بازهم ممنون و منتظر پاسخ دیگر دوستان وهمچنین جمع بندی بالهای صداقت عزیز نیز هستم

[بالهای صداقت]

راستش چون بالهای صداقت تو این زمینه تجربه داشت خواستم به طور خاص نظر ایشون را هم جویا شم.

خواهش می کنم
سبزه عزیز همون طوری که خودتون هم اشاره کردید من تجربیاتم رو در اختیارت می گذارم
(در زمینه روانشناسی و مشاوره تخصصی ندارم)

خب بگذریم من یه مقدار پول پس انداز دارم و الان هم همسرم یه مقدار قرض داره و پول پیش خونه هم کاملا اماده نشده همسرم هم میدونه من یه مقدار پس انداز دارم اما نمیدونه چقدر . میخواستم بدونم کار درستیه من پولمو بدم همسرم برای اینکه پول پیش خونه تکمیل شه؟
=====
این که می خواهی در زندگی مشترکتون همراهی داشته باشی و به نوعی شما هم در پیشرفت زندگیتون سهیم باشی خیلی خوبه
اما نکته ای که جای تامل داره
نحوه بیان کردن و دادن این پول هست
که اگر از راه درست و در زمان درست نباشه بسیار آسیب زا هست
====
شاید بهم بخندید و بگید سوالم خیلی بچگانه ست و معلومه که باید بدم چون ما دیگه شریک هستیم توی همه چی اما از یه چیزی نگرانم و اونم اینه نکنه انتظارشو بالا ببرم و یه جورایی متوقع بشه و دوم اینکه میخوام پس اندازی واسه خودم داشته باشم نمیدونم فکرم اشتباهه یانه؟

====
عزیزم سئوالت بچگانه نیست
اتفاقا خیلی هم به جا و درست هست
شما از همین الان و قبل از تشکیل زندگی زیر یک سقف باید موضع خودت رو در این زمینه روشن کنی
همون طوری هم که خودت عنوان کردی
اگر این کار شما باعث بشه انتظار همسرت رو بالا ببره به سختی می تونی این انتظار رو تعدیل کنی

مهم:
مردها براي استقلال و تكيه روي پاي خود خيلي ارزش قائلند و پيشنهادهايي از اين دست كه شما داديد ، ممكن است به آنها احساس گماشته بودن و ذليل بودن بدهد.

ببین اونچه که به شما در زندگی مشترک مربوط هست
وظایفی است که در منزل بر عهده دارید ...

اگرچه ممکن هست همسرتون به خاطر شما پیشنهادتون رو قبول کنه اما بدون که عزت نفسش خدشه دار میشه
این کار شما از نظر خودتون میشه همراهی و همکاری در زندگی ولی پیامی که به شوهرتون میده یعنی
تو عرضه تامین این پول رو نداشتی و من با وجود اینکه یک زن هستم دارم

من 10 سال به طور نادرست همسرم رو از نظر مالی ساپورت کردم
شاید اوایلش شوهرم به خاطر من چیزی نمی گفت
بعدش با اکراه قبول می کرد
ولی کم کم برای من شد یه وظیفه
و عملا شوهرم تلاشی برای درآمد بیشتر انجام نمی داد

خیلی سخت بود تا تونستم این روال رو تغییر بدهم
خیلی خیلی ...

عزیزم وقتی همسرت رو قبول کردی یعنی همه چیزش رو قبول کردی .. یعنی به همه چیزش گفتی بله
شاید توی خونه 500 متری زندگی می کردی
و الان هم این پول رو داری که خونه ای در همون حد بگیری
اما شوهرت این امکان رو نداره
این کار شما باعث به وجود اومدن احساس حقارت در همسرت میشه


وقتی مرد برای تامین یک زندگی تلاش می کنه ...لذت زیادی می بره .. حتی زمانی که به زنش میگه الان دستم خالیه تا ماه بعد حتما تامینش می کنم
اینها میشه قدرت اون مرد

عزیزم متن زیر رو بخون
در مورد گفتگو بین زن و شوهری هست که اتفاقا با هم قرار گذاشتند که خانم خرج خانه را بدهد و آقا اقساط را پرداخت کنه
ببین حتی با اینکه مرد سر این موضع با همسرش به تفاهم رسیده ولی در وجودش از این قضیه رنج می بره

وقتی به حرفای احسان فکر میکنم اشکام ناخودآگاه سرازیر میشه
چند وقته که خیلی درگیر مسائل کاریشه و به من گفت یه مدت به من کاری نداشته باش من خیلی این روزها درگیرم من گفتم باشه و واقعا کاری بهش نداشتم

کنارم خوابید بغلم کرد و گفت تو هنوزم منو مثل روزهای اول دوست داری؟؟؟ گفتم احسان این چه حرفیه من که همیشه روزی 10 بار بهت میگم دوست دارم بازم شک داری؟؟

گفت تو از من خسته شدی میدونم از بی حوصلگی هامو کلافه بودنم و عصبانیت هام خسته شدی

اصلا از حرفاش سر در نمی اوردم

گفتم من نمی خوام پرده احترام بینمون پاره بشه اصلا تو امشب چت شده
مگه من حرفی زدم ؟؟ کسی چیزی بهت گفته ؟؟

گفت نه نیاز نیست کسی چیزی بگه خودم دارم میبینم که داری زجر میکشی ؟؟؟
اولش فکر کردم اینا رو گفته که منو آروم کنه منم فقط گوش میکردم
بعد یهو گفت همه ی حقوق من میره پای قسط خونه و ماشین چیزی برای خرج کردن نمیمونه
منم گفتم خوب ما از اول باهم قرار گذاشتیم قسط رو تو بدی خرج خونه رو من بدم

گفت آره ولی من دلم میخواد گاهی برای خونه خودم خرج کنم میخوام اگه تو باران چیزی میخوایین خودم براتون بخرم
نه اینکه تو برایه منم خرید کنی


احساس میکنم همش داری مشکلات منو حل میکنی
.
.
.

روی قسمت هایی که برایت رنگی کردم خیلی دقت کن
خصوصا قرمز ها

با این توضیح که اون زوج بسیار رابطه ی حسنه ای با هم دارند
....
امیدوارم درک کرده باشی که منظورم چی بوده و بتونی درست تصمیم بگیری

ببخش اگه دیر پاسخ دادم

[deljoo_deltang]

سلام

ببخشید منم دخالت می کنم. ولی منم دقیقا در اول ازدواجم به همین مشکل برخوردم.
همسرم برای رهن خونه مقداری پول کم داشت. من هم مقداری پول داشتم. ولی چیزی بهش نگفتم. بعد یک هفته چنان دعوای با من کرد که هنوز یادمه که چرا من با اینکه از مشکل مالی همسرم خبر داشتم خودم بهش پیشنهاد ندادم که این پول هم از طرف من. البته وقتی این اتفاق افتاد من گفتم فکر می کردم تو می خوای خودت این مساله رو حل کنی و آخرم پولو بهش دادم.
و همچنین در طول یک سال اول زندگیمون هم هر بار سر هر موضوعی این بحثو پیش می کشید که غریبه ها بیشتر از تو حواسشون به من هستو این حرفها.

آدما با هم فرق دارن. اگر همسرت مثل همسر من آدم حسابگری احتمالا روی پول شما حساب کرده. امیدوارم بتونی با سیاست این فکرو از سرش بندازی. بعدا یکی بهم گفت باید خودت اول می گفتی ولی باید قرض بهش می دادی. نمی دونم چی درست بوده.

راستی یادم رفت بگم این موضوع باعث شد تا الان نمام حقوق من یک راست بره تو حساب شوهرم. در واقع الان بعد از 5 سال فهمیدم اینکه شوهرم می حواست خونه ای با مقدار رهن بالاتر از توانش اجاره کنه برای این بود که یک مقدمه ای باشه تا حساب کناب تمام پولهای منو داشته باشه و اونها رو از من بگیره.
ببخشید بدبینانه حرف زدم ولی تجربه خودم رو توشتم تا خودت رو برای عکس العمل های مناسب اماده کنی. انشاءالله که همسر شما اینطور فکر نکرده.

[سبزه]

سلام بالهای صداقت جونم و deljoo-deltangعزیزم
راهنماییتون خیلی ذهنمو باز کرد و راه درستو نشونم داد یه چیزی که هست اینه که همسرم الان داره 2شیفته کار میکنه اما احساس میکنم روی پول منم حساب کرده یعنی از لابلای حرفاش اینو فهمیدم متاسفانه یه جاهایی هم من سوتی دادم و به این پول امیدوارش کردم گرچه نگفتم چقدره ، حالا به نظرتون چه جوری میتونم این پولو بهش ندم ؟ چون یه بار قبل از این هم یه پولی رو بنابر شرایط از حسابم به حسابش واریز کردم و چندتا سوال در مورد نحوه ی خرج کردنش ازش پرسیدم که ناراحت شد و گفت من از این رفتارا که نشون میده یه جورایی بهم شک داری خوشم نمیاد حالا هم میدونم در موردش ازم خواهد پرسید به نظرتون اگه یه مقدارشو بدم و بگم بهت قرض میدم خوبه؟

[بالهای صداقت]

سبزه جان وقتی پولی را واسه کمک خرج دادی دیگه پی اون رو نگیر که چه جوری خرج شد
یا اصلا نده ( سو ء برداشت نشه یعنی اختیار خرج کردنش با خودت باشه ) یا وقتی دادی دیگه بازخواست نکن چه جوری شد
شاید اصلا شوهرت اون پول رو گرفته ریخته توی جوب آب
اینش دیگه جای اعتراض نداره

و خیلی حساس
یادت باشه هیچ وقت به خاطر خرج هایی که در خونه شوهرت می کنی منت سر شوهرت نذاری که بزرگترین آفت زندگی زناشویی
منت زن هست به سر شوهرش

بهش اطمینان بده که بهش شک نداری و خیلی ظریف و زنانه با ناز بهش بگو
عزیزم من دوست دارم به تو تکیه کنم
چون می دونم شوهرم مثل کوه استوار هست و شونه هایش یه جای امن برای من هست

یه مدت از این جور حرف های عاشقانه بزن

بسنج ببین عکس العمل شوهرت چه خواهد بود

گفته بودم یه اشتباه بزرگ کردم و به شوهرم گفتم یه پس انداز دارم و ازش سود می گیرم
و شوهرم می گفت پولت رو بده من ، من بهت سود می دهم
من این راه رو در پیش گرفتم
یه مدت بهش قدرت و اعتماد به نفس دادم
بعد یه موقع که توی لحظه های عاطفی بودیم
بهش گفتم
عزیزم یه نکته ای هست که مدتی هست ذهنم رو مشول کرده نمی دونم چی کار کنم
دیدم خیلی مهربون داره گوش میده و جو برای سخن گفتن مناسبه
بهش گفتم
من نمی خوام توی کارهای تو دخالت کنم خودت می دونی که کار آزاد بالا پایین زیاد داره البته کاملا ایمان دارم که تو روزی حلال میاری خونه
من خودم رو می شناسم که روحیه ام خیلی قوی نیست و نیاز به داشتن یه پس انداز بهم قوت قلب میده
البته با وجود تو و داشتن همسری مثل تو اصلا جای نگرانی نیست چون تو از پس همه مشکلات برمیایی ولی چی کار کنم که توی این زمینه من ضعیفم ولی دارم روی خودم کار می کنم
و دیگه ادامه ندادم

این قضیه گذشت
هر از گاهی شوهرم می گفت اون بیست میلیونت چی شد
و من می خندیدم و با شوخی می گفتم هست چه طور مگه؟

یه روز هم بهم زنگ زد و گفت چک دارم و داره برگشت می خوره یه خرده پول کم دارم
بهش گفتم الان سرم شلوغه 10 دقیقه دیگه بهت زنگ میزنم ( یه جوری می خواستم فکر کنم)
دیدم نمیشه کاری نکنم
به خاطر حفظ زندگی ام قید سپرده ام رو زدم و بهش زنگ زدم گفتم هر موقع تونستی بیا بریم که سپرده ام رو بردام و بریزیم توی حسابت تا چکت پاس بشه ولی حیف شد آخه
5/19 درصد سود می داد که من قسط ها رو باهاش م دادم ولی خوب چاره ای دیگه نیست
و واقعا با تمام وجودم قید اون پول رو زدم
ساعت 9 صبح بود که این گفتگو بین من و شوهرم رد و بدل شد
تا ظهر شوهرم زنگ نزد
من هم زنگ نزدم
تا ظهر که اومدم خونه
بعد از ناهار ( یه خرده صبر کردم اوضاع مساعد بشه ) بهش گفتم راستی چرا نیومدی؟ من منتظرت بودم
به من گفت هیچی از جای دیگه جورش کردم
من هم خندیدم و بغلش کردم و هیچی نگفتم

الان دیگه اصلا یادی از اون پول هم نمی کنه