روزه خواری

[morteza-m]

سلام
لطفا نظرتون رو در باره روزه خواری در ماه رمضان و در ملاء عام (خیابان، مترو، کوچه، محله، دانشگاه ، محیط کار و ...) بفرمایید.

[هستی]

از بعد حکم دینی و مذهبی که روزه خواری گناه محسوب می شود.

از دیدگاه اجتماعی توهین به مقدسات یک قوم، فرهنگ یک جامعه، باورهای دینی و ... در واقع توهین به شخصیت خود فرد است.
ما حتی اگر به یک کشور بیگانه سفر کنیم، آداب اجتماعی حکم می کند که به فرهنگ و باورهای مردم آن کشور بیگانه هم احترام بگذاریم و وقتی در آن جامعه حضور داریم، مخالف فرهنگ آنها رفتار نکنیم و این نشان دهنده شخصیت ماست.

گاهی هم نیاز مفرط یک فرد به جلب توجه و عدم داشتن مهارت و هنری برای این امر، او را وادار به این دسته کارها می کند.

[reihaneh]

سلام بر دوستان
حرف هاتون رو قبول دارم. اما موضوع اینجاست که در حد وسیع تر اگر به این دسته از موضوعات نگاه کنیم، می بینیم که گاهی در یک کشور و یا حتی یک شهر، بیش از یک دیدگاه وجود داره. این جوری اگر هر گروهی انتظار داشته باشه که بقیه به نظرش احترام بگذارند، خیلی وقت ها به جنجال کشیده می شه چون دیدگاه ها و انتظارات بعضا متناقض هستند.
شاید بهتره هر کسی بنا به عقیده خودش رفتار کنه و انتظاری هم از بقیه نداشته باشه.
مثل کشور ترکیه که هم مسلمان داره (با حجاب کامل) هم غیر مسلمان بدون حجاب. (و خداییش 1 دونه از چهره ها و آرایش های عجیب غریب توی ایران رو اونجا نمی بینی)
تو ماه رمضان هم یک سری روزه هستند، یک سری روزه نیستند. (و کسی اصرار به نشون دادن این که روزه نیست نداره)

من اصولا با دموکراسی بیشتر موافقم.

[ایوب]

به نظر من، اگه کسی واقعاً به چیزی اعتقاد داشته باشه، دوست نداره اون اعتقاداتش توسط دیگران مورد تمسخر قرار بگیره، و دوست داره همه به اعتقاداتش احترام بذارن، در نتیجه خودشم به اعتقادات بقیه احترام می ذاره.

با خوردن روزه در محافل عمومی، اون هم در یک جامعه ای که حکومت اسلامی در اون دایره، و اکثریت مسلمونن، علاوه بر اینکه توهین به اعتقادات مردم حساب می شه، یه عمل ضد اسلامی هم حساب می شه، چرا که با انجام این کار، زشتی گناه از بین رفته و امکان داره خیلی از مسلمون ها نیز این کار رو انجام بدن.

[هستی]

سلام بر دوستان
حرف هاتون رو قبول دارم. اما موضوع اینجاست که در حد وسیع تر اگر به این دسته از موضوعات نگاه کنیم، می بینیم که گاهی در یک کشور و یا حتی یک شهر، بیش از یک دیدگاه وجود داره. این جوری اگر هر گروهی انتظار داشته باشه که بقیه به نظرش احترام بگذارند، خیلی وقت ها به جنجال کشیده می شه چون دیدگاه ها و انتظارات بعضا متناقض هستند.
شاید بهتره هر کسی بنا به عقیده خودش رفتار کنه و انتظاری هم از بقیه نداشته باشه.
مثل کشور ترکیه که هم مسلمان داره (با حجاب کامل) هم غیر مسلمان بدون حجاب. (و خداییش 1 دونه از چهره ها و آرایش های عجیب غریب توی ایران رو اونجا نمی بینی)
تو ماه رمضان هم یک سری روزه هستند، یک سری روزه نیستند. (و کسی اصرار به نشون دادن این که روزه نیست نداره)

من اصولا با دموکراسی بیشتر موافقم.

دموکراسی بله، هرج و مرج خیر.

اگر بنا بر این باشد که هرکس به عقیده خودش رفتار کند، مطمئنا یک دسته فرصت طلب هم پیدا می شوند که می گویند، آقا دزدی، قتل، رشوه، و یا هر چیز دیگری به عقیده ما درست است و ما هم به عقیده خودمان عمل می کنیم.

قانون بد، بهتر از بی قانونی است.

البته یادمان نرود دستورالعمل هایی که نامش را قانون می گذاریم، برای همه اعم از فقیر و غنی، رئیس و مرئوس یکسان است و به میل دل قانون گذار و مجری قانون اعمال نمی شود.

[parnian1]

بر فرض كه تركيه هم اين طور باشه ما فعلا در ايران زندگي ميكنيم با تمام قوانين خوب وبدش...و خوشبختانه يا متاسفانه در ايران روزه خواري در ملا عام مجازات شلاق داره...البته درمراحل بالاتر كه امر به معروف و ...كارساز نشد

كسي كه به هر دليلي نميتونه به علت عذر شرعي به مدت طولاني چيزي نخوره قطعا اگه جلوي چشم ملت روزه خواري نكنه هلاك نميشه...

با روزه خواري به علت هاي واهي و مسخره از جمله ضعف و سر گيجه من دراوردي (بدون تجويز پزشك)كه اين روزها هم مد شده به شدت مخالفم...

يه نمونه از درد هاي من درآوردي كه همين ديروز شنيدم اين بود!!

صبح كه از خواب بيدار شدم ديدم سكسكه گرفتم...چاره اي نداشتم بايد روزه ام رو ميخوردم!!!

به قران من نميفهمم ربط سكسكه به روزه چيه؟شما فهميدين به منم بگين!!

به يه چيز عميقا اعتقاد دارم و اونم اينه كه زكات بدن سالم ،روزه است...دوستان همه ميدونن كه من اهل جا نماز اب كشيدن و ....نيستم و زياد هم در بند دين و ...نيستم اما اين يكي واقعا برام فرق ميكنه...

چون ميبينم كه كسي كه با وجود كهولت سن هنوزم روزه ميگيره...هيچ بيماري و دردي نداره و بر عكس كسي كه به بهانه ضعف و سر درد و ... روزه ميخوره 12 ماه سال توي ساختمان پزشكانه!!

[reihaneh]

1)یک سری رفتارها هست که بقای جامعه رو متزلزل می کنه. مثل دزدی و قتل و ....
2)یک سری رفتارها بر اساس نوع اعتقاد صورت گرفته. مثلا من می تونم مسلمان باشم یا مسیحی یا اصلا بی خدا.

باید بین این دو نوع رفتارها تفاوت قایل شد.
من با کسی که راحت دروغ می گه یا دزدی می کنه دوست نمی شم، اما با هر کسی با هر آیینی دوست می شم. (اگر قوانین دسته اول رو رعایت کنه)

البته حرف غزاله رو کامل قبول دارم. تا زمانی که قانون کشور اینه، باید بهش احترام گذاشت و عمل کرد.
فقط گفتم ای کاش قانون این گونه نبود.

[green]

فکر می کنم این سوال رو دو جور می شه مطرح کرد:

1- اگه بخواهیم یک کشور رو اداره کنیم باید اونجا روزه خواری رو ممنوع کنی یا نه؟
2- تو کشور خودمون که همیشه روزه خواری ممنوع بوده، باید حالا اگه به هر دلیلی روزه نباشیم رعایت کنیم و روزه خواری نکنیم؟

در مورد سوال اول به نظر من دلیلی نداره روزه خواری در ملا عام جرم باشه، هر کسی باید بتونه طبق نظر خودش رفتار کنه.
اما در مورد سوال دوم و کشور خودمون که سال ها روزه خواری ممنوع هست هر چند این سال ها خیلی راحت تو خیابون روزه خواری می بینیم. من فکر می کنم حتی اگه کسی روزه نباشه نباید تظاهر به روزه خواری کنه. تو کشوری که بیشتر از 90 درصدشون مسلمون هستن قاعده اینه که اکثرشونم روزه باشند. با این حال روزه خواری تنها باعث می شه که قبح گناه ریخته بشه که متاسفانه الان تو ایران همین جور شده. خیلی ها رو می بینم که تا پارسال روزه می گرفتن و الان دیگه نمی گیرن. ما در مقابل دینمون و جامعمون مسئولیم. من همیشه می گم ماهایی که پدر و مادرمون اونجوری بودن این شکلی شدیم، دیگه وای به حال بچه های ما.

به هر حال به نظرم لازم نیست روزه خواری در ملا عام جرم باشه ولی هر کسی اخلاقاً بهتره رعایت کنه.

[wintersun77]

غذا خوردن از اولين نيازهاي انسان است. هر كسي هم آزاده كه هر اعتقادي داشته باشه. روزه خواري كلاً لغت مسخره و زشتي هست. چون من نوعي كه روزه نمي گيرم و قبول هم ندارم روزه نبودم كه بخوام بخورمش. دين هم يك مسئله ي شخصي بين انسان و خداوند است و هيچ شخصي حق نداره به خاطر خودش و اين كه اون روزه است ديگران رو مجبور كنه ابتدايي ترين نياز حياتيشون رو بر طرف نكنند. همانطور كه كسي حق نداره به يك روزه دار بگه چرا روزه مي گيري. يك روزه دار هم حق نداره به كسي بگه چرا غذا مي خوري.

[ایوب]

غذا خوردن از اولين نيازهاي انسان است. هر كسي هم آزاده كه هر اعتقادي داشته باشه. روزه خواري كلاً لغت مسخره و زشتي هست. چون من نوعي كه روزه نمي گيرم و قبول هم ندارم روزه نبودم كه بخوام بخورمش. دين هم يك مسئله ي شخصي بين انسان و خداوند است و هيچ شخصي حق نداره به خاطر خودش و اين كه اون روزه است ديگران رو مجبور كنه ابتدايي ترين نياز حياتيشون رو بر طرف نكنند. همانطور كه كسي حق نداره به يك روزه دار بگه چرا روزه مي گيري. يك روزه دار هم حق نداره به كسي بگه چرا غذا مي خوري.

من به شخصه به کسی می گم روزه خور که دینش اسلامه و برش واجبه که روزه بگیره، ولی حالا به هر دلیلی، روزش رو می خوره. وقتی این عمل رو انجام می ده، چه لغت دیگه ای می تونیم به جای روزه خور براش به کار ببریم؟؟؟؟؟

اگه طرف دینش اسلامه، پس برش واجبه روزه بگیره و نمی تونه بگه من این قسمت از دین رو می خوام و این قسمتش رو نمی خوام و بگه دین یه مسئله ي شخصي بين انسان و خداوند است!!!!! و خودش برای خودش دین بسازه!!!!

من دینم اسلامه، وظیفمه از دینم محافظت کنم، هر چیزی که باعث بشه به دینه من لطمه وارد کنه به شدت باش مقابله می کنم، روزه خواری اونم توی ملکتی که اسلامیه یه کار بسیار اشتباهیه، همون طور که گفتم باعث رواج این انجام این گناه می شه!!!