سلام
بهتره مدتی به خودت استراحت بدید و این روزها رو صرف بازیابی خودتون کنید. اگر امکان رفتن به مشاوره ندارید می تونید کتاب هایی که دوستان معرفی کردند رو بخونید. خیلییی کتابای خوبی توی بازار هست.قدم اول رو بردارید.
تاوقتی که انقدر به خودتون سخت گیرانه نگاه کنید موفقیت هم براتون سخت میشه.براتون یه مثال میزنم: یه دانش آموز کلاس اول ابتدایی رو درنظر بگیرید که باعشق فراوان می خواد سواد
یادبگیره...هربار همه ی بچه ها میرن پای تخته و به زیبایی جواب معلم رو می دن و 20 می گیرن اما وقتی که نوبت به این دانش آموز می رسه که بره پای تخته پاش می خوره به میز و می
افته زمین با خنده ی بچه ها هول میشه و جواب معلم رو درست نمیده. بعد روزههای بعد که می خواد بره درس جواب معلم جای اینکه اسمشو صدا کنه میگه:دست و پاچلفتی خنگ بیاد
جلو!!از فردا همه ی بچه های کلاس هم بهش میگن خنگ دست پاچلفتی! به نظرتون این دانش آموز چی براش پیش میاد در ادامه؟؟؟
شاید همه پیش خودمون بگیم چه معلم نادانی!! بسیار ناشیانه و کودکانه رفتار کرده اما غافل هستیم که خودمون گاهی درزندگی در نقش اون معلم نادان هستیم که کودک مضطرب
درونمون رو بارها و بارها تحقیر می کنیم .
من نمیگم شما حق نداری ناراحت باشی یا غصه بخوری ولی می دونم این طرز رفتار با خودت نه تنها صحیح نیست که بی رحمانه هست . این درست نیست که با هرشکستی مدام خودتو تحقیر کنی . نگاهتو به شکست ها عوض کن تا بتونی سریعتر پاشی. بعد از هرشکست اولین کسی باش که دست به سمتت دراز میکنه تا بلندت کنه و بامهربانی بگه : تومخلوق بی نظیر خدایی و تارسیدن به آنچه لیاقتش رو داری نباید تسلیم بشی .
موفق باشی
علاقه مندی ها (Bookmarks)