همه چيز با عشق شروع شد مثل خيلي از ازدواجها
اما من سيراب نشدم
نمي رسيدم و مي رفتم سرم به سقف اسمان ميخورد
نميدونم من مقصرم يا او زندگيم سرده و خالي از عشق
ميگه من حس زنانگي ندارم ميگه من سختم من كه پر از احساسم
نمي دونم
تشنه محبتم
سرد وخالي و سرابي كه مرا پيوند ميدهد تا ...
چرا اين حرفها را ميگم نميدونم!
من چه دارم هيچ
تو چه داري همه چيز
من به اندازه زيبايي تو غمگينم.
نمي دونم با اين زندگي بعد از 10 سال دويدن و جان كندن چه كنم؟
مي خواهم بروم و اينهمه سختي عشق را ببخشم به انهايي كه حالي دارن و طاقتي.
اما بچه هام ارزوهام جواني همه نقش بر اب ميشه.
ارزوهاي كوچك اما بزرگم!!