چطور باید با طرفم حرف بزنم که بتونم بیشتر به سمت خودم جذبش کنم و میزان علاقشو بفهمم؟

[myself]

عقربه‌های ساعت رو نگاه کنید، زمان داره می‌گذره، عمرتون داره می‌گذره، و شما دارید این عمر رو صرف مردی می‌کنید که نمی‌دونه دنبال چیه

به حرف خانم‌هایی که به شما توصیه می‌کنن که به ایشون پیشنهاد ازدواج بدید به هیچ وجه اهمیت ندید. شما اگر می‌دونستید نوع تفکر یک مرد( مهم نیست کی، هر مردی) چه طوریه، حتی لحظه‌ای به این کار فکر نمی‌کردید. ببینید شما تنها باید تا جایی پیش برید که به یک مرد نشون بدید و اعلام کنید که : من می‌تونم به تو به عنوان مرد زندگیم فکر کنم، بنابراین اگر مایلی به خواستگاری من بیا تا بیشتر همدیگرو بشناسیم و اگر همه چیز خوب بود ازدواج کنیم.

شما این کار رو کردید و به عنوان یک مرد بهتون می گم که حتی زیادی هم پیش رفتید. رفتار شما برای اینکه به این مرد اطمینان بده که می تونید بهش فکر کنید کافی بوده.

بعضی از دوستان گفتند و بنده هم می گم:

اگر مردی به شما علاقه داشته باشه نسبت به شما غیرت خواهد داشت

چند حالت رو می‌شه در مورد ایشون تصور کرد:

این آقا اصلا به ازدواج فکر نمی‌کنه، ولی مایل هست که با شما همین طوری یه رابطه‌ای داشته باشه، نه اینکه حتما طرح دوستی عمیق بریزه، صرفا می خواد شما دور و برش باشید و از اینکه به اون به عنوان موردی برای ازدواج فکر می کنید لذت می‌بره.

حالت دیگه‌ای که هست اینه که این آقا اصلا اعتماد به نفس نداره، ببینید اشتباهی که شما می‌کنید این هست که فکر می‌کنید که کسی که مغرور هست اعتماد به نفس هم داره، اتفاقا عکس این موضوع هست... انسان‌های که اعتماد به نفس دارن معمولا مغرور نیستن و کسانی که اعتماد به نفس کمی دارن گاهی سعی می کنن با رفتارهای مغرورانه نشون بدن که اعتماد به نفس دارن.

اون پیشنهاد آشنایی با دوستشون به شما هم نشون دهنده‌ی یکی از این دو حالت هست:
یا ایشون می‌خوان شما رو از سر خودشون واکنن که حالت اول رو نشون می‌ده.
یا ایشون منتظرن شما مثلا بهشون بگید که نه من فقط با تو (‌یا با مردی مثل تو) ازدواج می‌کنم و ... به عبارتی می خوان شما رو وادار به ابراز عشق کنن که شدیدا بهتون توصیه می‌کنم به هیچ وجه این کار رو نکنید

در هر دو صورت از این رابطه خارج شید.
چون این آقا یا به شما به عنوان همسر فکر نمی‌کنه و یا اون قدر اعتماد به نفس کمی داره که همسر خوبی براتون نخواهد شد.