با سلام
10 سال هست که ازدواج کردم و در این ده سال اغراق نباشد، تعداد روزهایی که آرامش داشتم شاید به تعداد انگشتان یک دست باشد.با همسرم بارها به مرحله طلاق رسیدم اما به خاطر وجود دختر 9 ساله ام کوتاه آمدیم.همسرم پرخاشگر افسرده و عصبی است.با خانواده من رابطه ندارد.در سالهای اول زندگی بسیاری از مشکلات ما ریشه در مسائل مالی داشت ولی این مشکلات سالهاست که پایان رسیده و شرایط مالی من در حال حاضر خوب هست با وجود این مشکلات قوی تر شده اند.هر شب مجادله و درگیری داریم ،اگر در هنگام درگیری منزل را ترک کنم معترض می شود و اوضاع بدتر می شود.اگر بمانم نتیجه ای جز پاره شدن لباس های من و کتک کاری در بر نخواهد داشت.به هر روشی که می توانستم تلاش کردم این زندگی از هم نپاشد اما دیگر این تلاش را منطقی نمی بینم.تمام نگرانی من به خاطر دخترم هست که میدانم با جدایی ما لطمه سختی خواهد دید.او به هر دو ما وابسته هست.چگونه می توانم این صدمات را کاهش دهم؟